There’s an old adage I read somewhere. It says each of us is given second chances every day of our lives. They are there for the taking, it’s just that we don’t usually take them.
I spent a significant chunk of my life proving how true those words are. I was given a lot of opportunities, sometimes on a daily basis. For a long time I failed to take any of them, but then, in the early spring of 2007, that finally began to change. It was then that I befriended Bob. Looking back on it, something tells me it might have been his second chance too.
I first encountered him on a gloomy, Thursday evening in March. London hadn’t quite shaken off the winter and it was still bitingly cold on the streets, especially when the winds blew in off the Thames. There had even been a hint of frost in the air that night, which was why I’d arrived back at my new, sheltered accommodation in Tottenham, north London, a little earlier than usual after a day busking around Covent Garden.
As normal, I had my black guitar case and rucksack slung over my shoulders but this evening I also had my closest friend, Belle, with me. We’d gone out together years ago but were just mates now. We were going to eat a cheap takeaway curry and watch a movie on the small black and white television set I’d managed to find in a charity shop round the corner.
As usual, the lift in the apartment block wasn’t working so we headed for the first flight of stairs, resigned to making the long trudge up to the fifth floor.
The strip lighting in the hallway was broken and part of the ground floor was swathed in darkness, but as we made our way to the stairwell I couldn’t help noticing a pair of glowing eyes in the gloom. When I heard a gentle, slightly plaintive meowing I realised what it was.

© Hodder & Stoughton, 2012

James woont met zijn zus bij zijn ouders. Maar na een moeilijke periode gaan zijn ouders uit elkaar: zijn zus gaat het huis uit, zijn vader krijgt een nieuwe vriendin en James en zijn moeder verhuizen naar Australië, waar de moeder een prima baan krijgt.
Maar James heeft het in Australië helemaal niet naar de zin. Zijn schooltijd is een nare periode. Zijn gezondheid laat te wensen over: het lijkt erop dat James lijdt aan bipolaire stoornissen, autisme en depressiviteit. Zijn moeder is altijd maar aan het werk en als ze bij hem is kan haar luxe hem niet bekoren: James wil een moeder die om hem geeft. Hij besluit terug te gaan naar Engeland.
In Londen wonen zijn vader en zijn zus. Hij probeert bij hen te wonen, eerst bij de een en dan bij de ander. Maar ook dat gaat niet goed. En het vinden van werk lukt hem ook al niet.
Gelukkig bieden drugs hem dan uitkomst. James gaat van softdrugs naar harddrugs, van hasjiesj en marihuana naar heroïne en morfine. En daarvoor heeft hij elke dag geld nodig. Heel veel geld.
Zo zwerft James door Londen. Vaak met een gitaar om liedjes te zingen of met straatkranten die hij verkopen mag. Soms met een vriend of vriendin – zoals Belle – maar meestal alleen. Soms slaapt hij in een huis, vaak slaapt hij buiten. En het gaat snel bergafwaarts met hem.
Maar dan is daar die straatkat. Bob. Een kat die hem overal volgt. En het lijkt alsof Bob van plan is het leven van James te redden …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

James Bowen

Jaar van uitgave:

2012

Aantal pagina's:

279

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2005-2015

Plaats van handeling:

UK (Londen)

Bijzonderheden:

Een verhaal over een dakloze jongen en een zwerfkat in 21 getitelde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Bob de straatkat’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Dit is een waargebeurd verhaal. Een verhaal over een behoorlijk kansloze jongere. Iemand die buiten zijn schuld om in de problemen komt. En die uiteindelijk door een zwerfkat gered wordt.
Als je houdt van waargebeurde verhalen en je hebt iets met katten, dan is dit verhaal zeker een aanrader.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘A Street Cat Named Bob’ is het nodig dat je een paar jaar Engels hebt gehad. Als dat zo is, dan zal dit verhaal je weinig problemen geven. Het is een verhaal over een ex-verslaafde: iemand die op straat leefde en alleen maar geld wilde hebben voor zijn heroïneverslaving. Hij deed echt alles om aan geld te komen: straatkranten verkopen, muziek maken, klusjes doen, geld stelen. En later probeert hij – samen met zijn zwerfkat – iets moois van zijn leven te maken.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘A Street Cat Named Bob’ zijn niet echt moeilijk te noemen. De alinea’s zijn meestal kort en het boek is verdeeld in 21 niet al te lange hoofdstukken.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal in ‘A Street Cat Named Bob’ is niet echt moeilijk te noemen. Er worden weinig moeilijke woorden gebruikt en de alinea’s zijn ook nergens lang. Het verhaal is heel goed te lezen, ook voor degenen die niet zo vaak een Engelstalig boek lezen.
Het verhaal is tamelijk simpel. Het gaat erom of James zijn moeilijke leven weer op de rails kan krijgen. En uiteraard zal hij daarbij de hulp moeten hebben van de trouwe kat Bob, die helemaal van hem afhankelijk lijkt te zijn, maar die hem ondertussen wel dwingt om een min of meer normaal leven te leiden.
Op basis van deze eigenschappen is ‘A Street Cat Named Bob’ een boek met een literair niveau C 3a en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

Het waargebeurde verhaal ‘A Street Cat Named Bob’ is goed geschreven, zonder tierlantijnen en zonder literaire trucjes. Als je houdt van dit soort rechttoe rechtaan verhalen die over iets gaan dat echt gebeurd is, dan zou je dit verhaal goed kunnen lezen. Het is een verhaal over veel tegenslagen. Maar vooral is het een verhaal over iemand die de moed nooit laat zakken.

Actie:

Het boek ‘A Street Cat Named Bob’ vertelt een waargebeurd verhaal met behoorlijk veel actie. James probeert op allerlei manieren te overleven. Eerst moet hij zien erachter te komen wat hij wil met zijn leven. En waar hij wil leven. Maar wanneer hij dan uiteindelijk in Londen terechtgekomen is, blijkt dat leven heel vaak tegen te zitten. En langzamerhand gaat het op allerlei manieren mis met James. De ‘actie’ in het verhaal heeft te maken met het overleven van een dakloze, verslaafde en op het eerste gezicht nogal kansloze jongen.

Tijd:

Het verhaal ‘A Street Cat Named Bob’ speelt zich af over een periode van ongeveer dertig jaar. Het beschrijft in grote lijnen het leven van James Bowen vanaf het moment dat hij bij zijn ouders woonde tot aan zijn leven met de straatkat Bob.
Het verhaal begint in 2007, wanneer James de straatkat ontmoet. Vanaf dat moment stuitert het verhaal in de tijd van het verleden van James naar het heden (2012, het jaar waarin het boek uitkwam). Dat lijkt verwarrend, maar dat is het niet. James vertelt helder in allerlei flashbacks hoe zijn leven geworden is wat het nu is.

Plaats:

De stad waar James woont en waar ‘A Street Cat Named Bob’ zich voornamelijk afspeelt, is de Engelse hoofdstad Londen. Soms vertelt James over de tijd die hij met zijn moeder in Australië doorbracht, maar dat zijn maar korte fragmenten.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘A Street Cat Named Bob’: hoe kan James overleven in een moeilijke situatie? Hij is werkloos, arm, vaak dakloos, en lang verslaafd. En veel mensen die om hem geven lijken er niet te zijn in deze grote stad.

Verteller:

Het waargebeurde verhaal ‘A Street Cat Named Bob’ heeft een ik-verteller. Hij beschrijft eerlijk hoe zijn leven is geworden zoals het nu is, met alle ups and downs.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘A Street Cat Named Bob’ zijn:
• James Bowen: een ongeveer 30–jarige Londenaar. Hij had een nare jeugd, hij was lang dakloos en zwaar verslaafd aan heroïne, maar hij doet zijn uiterste best om er het beste van te maken;
• De ex-zwerfkat Bob. James heeft hem gevonden en nadat hij hem had gevoerd en verzorgd, volgde de kat hem overal.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘A Street Cat Named Bob’ zijn:
• Belle: de beste vriendin van James. Ze hadden ooit een relatie. Belle woont niet bij James in huis, maar ze komt vaak op bezoek. Zij is ook een ex-verslaafde;
• Verschillende daklozen en straatkrantverkopers;
• Meerdere mensen die een krant van James kopen;
• De vader, stiefmoeder en moeder van James.

Website:

http://streetcatbob.blogspot.co.uk/

Film:

‘A Street Cat Named Bob’ is niet verfilmd. Wel zijn er enorm veel filmpjes over James en zijn zwerfkat Bob gemaakt die op youtube zijn gezet.

Overig:

Het waargebeurde ‘A Street Cat Named Bob’ is eenvoudig geschreven en het is een verslag van wat er gebeurde in het leven van James. Het is een leuk en ontroerend verhaal en het geeft goed weer hoe de levens van sommige mensen eruit kunnen zien. Bovendien laat het verhaal zien hoe iemand met veel doorzettingsvermogen uit de problemen kan komen. In het geval van James gebeurde dat vooral dankzij zijn kat Bob.
De titel van het boek, ‘A Street Cat Named Bob’, lijkt geïnspireerd te zijn door de titel van het beroemde toneelstuk van de Amerikaanse schrijver Tennessee Williams, ‘A Streetcar Named Desire’. De beide verhalen hebben overigens niets met elkaar te maken.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over James Bowen.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Go Ask Alice van Anonymous
• Missing van Catherine MacPhail
• Jennie van Paul Gallico

Citaat:

London has always had a large population of street cats, strays who wander the streets living off scraps and the comfort of strangers. Five or six hundred years ago, places like Gresham Street in the City, Clerkenwell Green and Drury Lane used to be known as ‘cat streets’ and were overrun with them. These strays are the flotsam and jetsam of the city, running around fighting for survival on a daily basis. A lot of them were like this ginger tom: slightly battered, broken creatures. (p.25)

Vragen over het boek:

1. Wat zijn de redenen (volgens hemzelf) dat James het niet langer in Australië kan uithouden?
2. Hoe is de verkoop van de straatkrant The Big Issue geregeld?
3. Hoe liet Bob merken dat hij James als zijn baasje beschouwde?
4. Op welke manieren kon James uiteindelijk van de drugs afkicken?