4/5 - (1 stemmen)

After the First Death

Niveau:
Genre: crime
Thema: terrorism

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1694266949855", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000011636555","familyId":"9200000011636555","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"After%20The%20First%20Death%2C%20Robert%20Cormier","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

I keep thinking that I have a tunnel in my chest. The path the bullet took, burrowing through the flesh and sinew and whatever muscle the bullet encountered (I am not the macho-muscled type, not at five eleven and one hundred eighteen pounds). Anyway, the bullet went through my chest and out again. The wound has healed and there is no pain. The two ends of the tunnel are closed although there's a puckering of the skin at both ends of the tunnel. And a faint redness. The puckering has a distinct design, like the old vaccination scar on my father's arm. Years from now, the wound will probably hurt the way my father's old wounds hurt him, the wounds he received in those World War Two battles. My mother always jokes about the wounds: oh, not the wounds themselves but the fact that he professes to forecast weather by the phantom pains and throbbings in his arms and legs.
Will my wound ache like his when I am his age?
And will I be able to tell when the rain will fall by the pain whistling through the tunnel in my chest?

I am joking, of course, but my joking is entirely different from my mother's tender jokes.
I am joking because I won't have stayed around to become a human barometer or an instrument capable of forecasting weather.

But – who's the joke on?
The first of many questions about my presence here.
Keep a scorecard handy.

My father is scheduled to visit me today.
His first visit since the Bus and the Bridge last summer.

© Cambridge University Press, 1995

^ Terug naar boven

Algemeen

Ben Marchand zit in een sanatorium. Het lijkt een beetje op een internaat (een kostschool, of iets dergelijks), maar al snel wordt duidelijk dat hij hier niet uit kan. Dat heeft alles te maken met de psychische problemen die hij heeft. En die hebben weer te maken met de tunnel in zijn borst. Die op zijn beurt weer te maken heeft met de vader van Ben die nooit eens langskomt om met zijn zoon te praten.
De handeling verplaatst zich naar een stadje in Massachusetts. Daar wordt een bus kaping voorbereid. Er zal een bus met schoolkinderen worden gekaapt. De bestuurder moet snel worden gedood en de gijzelaars kunnen daarna onderhandelen over de vrijlating van een politieke gevangene, een landgenoot van Miro en Artkin. De gijzeling zal worden geleid door Artkin, die wordt geassisteerd door de jonge terrorist Miro.
Als Kate Forrester met haar bus de schoolkinderen wil wegbrengen wordt ze tegengehouden door vier zwaarbewapende mannen. Ze besluit mee te werken en de kinderen ook rustig te houden; de gijzelaars zijn heel agressief.
Miro durft de vrouwelijke (en aantrekkelijke) bestuurster (nog) niet dood te schieten, hoewel ze wel de terroristen zonder masker heeft gezien. Samen met Artkin besluit hij Kate te gebruiken om de kinderen koest te houden. Maar ze willen wel een extra gijzelaar erbij om hun zaak meer ernst te geven.
In het sanatorium wacht Ben nog steeds op zijn vader die hem van alles en nog wat zal moeten uitleggen.


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B2

Schrijver:
Robert Cormier

Jaar van uitgave:
1979

Aantal pagina's:
205

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1970 – 1980

Plaats van handeling:
USA, Massachusetts, in een instituut en in een bus op een brug in een dunbevolkt gebied.

Bijzonderheden:
Een roman in 22 hoofdstukken geschreven vanuit meerdere perspectieven.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘After the First Death’ is een spannend en hard boek over een buskaping. Je moet als lezer een behoorlijk incasseringsvermogen hebben: Cormier schuwt het geweld niet en hij beschrijft plastisch wat er allemaal gebeurt tijdens de kaping.


WAT MOET JE WETEN?

Het is handig wanneer de lezer enig besef heeft van de geschiedenis van de Verenigde Staten en de manier waarop het land haar diensten heeft georganiseerd, maar dit is niet een pre. De vader van Ben werkt voor een geheime organisatie van de overheid, Delta. Het is een soort CIA/FBI en het is de reden dat Ben is geworden zoals hij nu is. Indirect komt de kaping ook vanwege de positie van de vader van Ben.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

Cormier gebruikt niet echt moeilijke woorden in dit verhaal. Ze zijn goed te begrijpen voor een B2-lezer. Dit geldt zowel voor de hoofdstukken waarin Ben aan het woord is, als die waar over de buskaping verteld wordt.
De zinnen zijn ook niet al te lang, er zijn veel dialogen en het boek telt veel hoofdstukken.


DE TAAL EN HET VERHAAL

‘After the First Death’ is soms een lastig te lezen verhaal. Dit komt door de benadering van het verhaal vanuit meerdere perspectieven. We horen over het leven van Ben – uit zijn eigen mond –, maar deze interior monologue wordt later afgewisseld door een (denkbeeldig?) gesprek van Ben met zijn vader Mark. Lang blijft onduidelijk wie er precies met wie spreekt. En dan is er de buskaping. We krijgen over die situatie te horen vanuit het perspectief van Miro en vanuit het perspectief van Kate (hoewel in beide gevallen er in de derde persoon wordt geschreven over deze twee karakters). Door het beschouwen van de plot vanuit in ieder geval drie ooghoeken wordt het verhaal genuanceerder, maar ook ingewikkelder. Op grond van deze eigenschappen is ‘After the First Death’ een boek met een literair niveau B 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.


Schrijfstijl:

Robert Cormier is een heel boeiende schrijver. Qua thematiek en qua woordkeus was hij zijn tijd ver vooruit (het boek stamt al uit 1979). Een – helaas nog steeds – actueel onderwerp als een kaping heeft weinig aan actualiteit ingeboet.
Verder weet Cormier zijn lezers te boeien door een onderhuidse spanning in te bouwen tussen Miro en Kate: ondanks hun logische vijandschap voelen zij zich toch tot elkaar aangetrokken.
Tenslotte gebruikt Cormier regelmatig een schrikelement: zo nu en dan wordt er iemand gedood in dit toch al spannende verhaal.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

Er zit veel actie in het boek. Dat is niet zo zeer het geval in de hoofdstukken over Ben, maar des te meer in de hoofdstukken over de kaping. Langzamerhand komt de lezer via de hoofdstukken van Ben iets te weten over de achtergrond van de kaping. Het is ook een moment om even op adem te komen voor de heftige scenes van de kaping.


Tijd:

Het verhaal vindt plaats in een niet nader genoemde tijd, maar het is voor de hand liggend dat het ergens in de periode 1970 en 1979 is. Het thema van kapingen is gebaseerd op werkelijke gijzelingen zoals die in die tijd vaker plaatsvonden.


Plaats:

De handelingen spelen zich af op twee plekken in de Amerikaanse staat Massachusetts. Ben Marchand beschrijft zijn leven vanuit een instituut, waar hij door zijn moeder bezocht wordt. De meeste actie vindt echter plaats op de brug in het dunbevolkte gebied waar de gekaapte bus staat.


Verhaallijn:

De belangrijkste verhaallijn is die van de kaping van de bus. Veel hoofdstukken gaan over de gegijzelde Kate en de aan haar toevertrouwde kinderen en de gijzelaars Miro en Artkin. Een andere verhaallijn is die van Ben. Hij beschrijft zijn leven en vertelt fragmentarisch hoe het komt dat hij in het instituut is terechtgekomen.
Uiteindelijk komen beide verhaallijnen bij elkaar, verbonden door het werk van de vader van Ben.


Verteller:

Er zijn meerdere vertellers in deze roman. Allereerst is er de jongen Ben Marchand. Hij wordt verpleegd in een instituut, Castle, in verband met een traumatische ervaring die hij heeft gehad. De hoofdstukken die over hem gaan worden in de ik-vorm geschreven. Er treedt later meer verwarring op wanneer er twee karakters aan het woord zijn (halverwege en aan het eind van de roman): Ben en zijn vader Mark.
De hoofdstukken over de kaping van de bus en de voorbereiding daarvan worden verteld door een alwetende verteller. Soms gebeurt dit vanuit het perspectief van Kate Forrester, de bestuurster van de bus; en soms vanuit het perspectief van Miro Shantas, de jonge kaper van de bus.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De belangrijkste karakters zijn:
• Benjamin (Ben) Marchand: een jongen die verpleegd wordt in een instituut;
• Mark Marchand: een generaal, de vader van Ben;
• Kate Forrester: de bestuurster van de gekaapte bus;
• Miro Shantas: een jonge terrorist;
• Artkin: een oudere terrorist. Hij leidt de operatie.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren zijn:
• Antibbe: een terrorist;
• Een niet nader genoemde andere – zwarte – terrorist;
• Sedeete: een landgenoot van Artkin en Miro;
• Raymond: een jongetje in de gekaapte bus;
• Monique: een meisje in de gekaapte bus;
• Myra (‘Bonnie’): een terroriste die niet meedoet aan de kaping;
• Nettie Halversham: een meisje op wie Ben Marchand verliefd is;
• Mrs. Marcus L. Marchand: de moeder van Ben;
• Aniel: de broer van Miro. Hij leeft niet meer wanneer het verhaal begint.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

‘After the First Death’ is niet verfilmd.


Overig:

‘After the First Death’ is een jeugdroman, maar het is niet een verhaal voor tere zieltjes. Dit is een beschrijving van een kaping. Toevallig zijn de hoofdpersonen jongeren en de gekaapten in de bus kinderen, maar dit had net zo goed een roman voor volwassenen kunnen zijn, voor watt betreft het thema en de beschrijving van de kaping. Robert Cormier is een schrijver die zijn lezers echt als jonge volwassenen (‘young adults’) behandelt.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Robert Cormier.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Brighton Rock van Graham Greene
• The Catcher in the Rye van J.D. Salinger
• Cal van Bernard Maclaverty

 


Citaat:
Miro looked at the boy. For the first time, the boy turned his eyes to Miro. Miro had never seen such a look in anyone’s eyes. Was there a word for such a look? It was beyond terror or horror or pain. A look of such anguish, such regret. As if he suddenly saw his true doom, a doom that went beyond even death. A look that left the boy hollow, empty. A look that said: What have I done? The look of the betrayer. (p.183)

Vragen over het boek:

1. Welke personen zou de schrijver hebben bedoeld toen hij de karakters van Miro en Artkin bedacht? Vind je daar aanwijzingen voor in het verhaal?
2. In welke opzichten is Kate heel dapper? En in welke opzichten is ze dat juist niet volgens jou?
3. Wat vind je van de ontknoping van de kaping? Was dit de beste manier om de gijzeling te beëindigen, volgens jou?
4. Wat is er eigenlijk precies met Ben aan de hand? Leg je antwoord uit aan de hand van fragmenten uit de tekst.




^ Terug naar boven

Comments are closed.