In this city there were many ghosts. She had to take care. She avoided the cracks between the paving stones, skipping and jumping, her feet in their scuffed lace-up shoes landing in the blank spaces. She was nimble at this hopscotch by now. She had done it every day on the way to school and back ever since she could remember, first holding on to her mother’s hand, dragging and jerking her as she leaped from one safe place to the next; then on her own. Don’t step on the cracks. Or what? She was probably too old for such a game now, already nine, and in a few weeks’ time she would be ten, just before the summer holidays began. Still she played it, mostly out of habit but also nervous about what might happen if she stopped.
This bit was tricky – the paving was broken up into a jagged mosaic. She got across it, one toe pressing into the little island between the lines. Her plaits swung against her hot cheek, her school bag bumped against her hip, heavy with books and her half-eaten packed lunch. Behind her, she could hear Joanna’s feet following in her steps. She didn’t turn. Her little sister was always trailing after her, always getting in her way. Now she heard her whimpering: ‘Rosie! Rosie, wait for me!’

© Michael Joseph Ltd, 2011

In 1987 wordt de vijfjarige Rosie Vine ontvoerd. Niemand hoort ooit meer iets van haar en de inspecteur die deze zaak onderzocht gaat uiteindelijk met pensioen.
Nu, meer dan twintig jaar later, wordt er weer een kind ontvoerd. Weer is het kind vijf jaar oud, maar nu is het een jongetje, Matthew Faraday. De huidige politie-inspecteur, Karlsson, informeert bij de gepensioneerde politieman Tanner naar de omstandigheden jaren geleden. Maar veel levert dit niet op.
Elders in de stad loopt de psychoanalytica Frieda Klein na te denken over één van haar een patiënten. Naast alle zorgen die ze heeft – haar verhouding met haar minnaar Sandy, de band met haar schoonzuster Olivia en nichtje Chloë, haar relaties met collega’s, haar alleen-zijn – heeft ze sinds kort nu ook een patiënt die haar zorgen baart. Het is Alan Dekker, een labiele man, die weliswaar een lieve vrouw en goed werk heeft, maar die toch doodongelukkig is. Hij heeft angstdromen over kinderen, over gezinnen, over de leegheid van zijn bestaan. Frieda vindt dat één van die dromen wel erg veel lijkt op de omstandigheden bij de ontvoering van Matthew, het verdwenen jongetje dat alle media beheerst. Ze besluit contact op te nemen met de politie-inspecteur Karlsson om erachter te komen of haar patiënt iets met die ontvoering te maken heeft.
En langzamerhand komen Frieda en Karlsson terecht in een wirwar van raadselen, een mysterie rond gezinnen, kinderen en kinderloosheid, adoptie en ontvoering, en wisselende identiteiten.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Nicci French

Jaar van uitgave:

2011

Aantal pagina's:

336

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2010-2015 (met een proloog uit 1987)

Plaats van handeling:

UK, Londen

Bijzonderheden:

Een roman in 48 hoofdstukken (plus een proloog)
‘Blue Monday’ is het eerste deel van de thrillers met de psychoanalytica Frieda Klein als hoofdpersonage.
In het Nederlands heet het boek ‘Blauwe maandag’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Blue Monday’ is een interessante roman voor lezers die houden van mysteries en crimi’s: er zijn kinderen ontvoerd – nu en meer dan twintig jaar geleden – en die zaak (zaken) moet(en) worden opgelost.
De roman is niet een verhaal met veel doden en/of veel geweld. Wel is de ontvoering een nare gebeurtenis, waarbij de angsten van het ontvoerde kind uitvoerig worden beschreven.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen en waarderen van ‘Blue Monday’ heb je niet veel specifieke kennis nodig. Nicci French beschrijft de binnenstad van Londen uitvoerig – en dan met name het centrum ten noorden van de Thames in de buurt van Euston Station en King’s Cross – maar een kaartje voorin het boek maakt veel duidelijk over de plaatsen die worden beschreven. Verder is de psychologie in deze roman belangrijk: waarom komt iemand tot zo’n daad en wat zou een dader verder van plan zijn? Het beantwoorden van dit soort vragen kan leiden tot de oplossing van de misdaad.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Blue Monday’ zijn goed te volgen; het verhaal is boeiend geschreven. De alinea’s en de hoofdstukken zijn nergens lang en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De misdaadroman ‘Blue Monday’ is informatief en helder geschreven. Qua taal is het een toegankelijk verhaal; de alinea’s en hoofdstukken zijn nooit erg lang en er zijn veel dialogen. Wel zijn er veel (vaak nachtelijke) wandelingen die de aan slapeloosheid lijdende Frieda maakt; die kunnen soms als saai overkomen op de lezer.
Het verhaal is boeiend en langzamerhand komt de lezer meer te weten over de ontvoering en over de dader(s) van deze misdaad.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Blue Monday’ een boek met een literair niveau C 4b en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘Blue Monday’ is redelijk spannend geschreven. De auteurs beschrijven het verhaal vanuit de hoofdpersoon (Frieda Klein), maar ze hebben ook de nodige ruimte voor flashbacks en voor de gedachten van het ontvoerde jongetje. Met name die laatste fragmenten zijn soms verontrustend, omdat ze de angsten van zo’n opgesloten kind weergeven.

Actie:

‘Blue Monday’ kent vrij veel actie. De politie gaat op zoek naar een ontvoerd jongetje en wordt daarbij geholpen door Frieda Klein. Andere personen, zoals Alan Dekker en Dean Reeve, spelen ook een belangrijke rol. ‘Blue Monday’ is wel een misdaadroman, maar zeker niet een gewelddadige roman.

Tijd:

De misdaadroman ‘Blue Monday’ speelt zich af ergens in de jaren 2010-2015. Er is een belangrijke proloog uit 1987, het jaar waarin een vijfjarig meisje werd ontvoerd.

Plaats:

De plaats waar ‘Blue Monday’ zich vrijwel volledig afspeelt is Londen. En dan vooral in het centrum aan de noordkant van de Thames, in de buurt van Euston Station.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Blue Monday’: hoe kan het ontvoerde jongetje Matthew worden teruggevonden?

Verteller:

De roman ‘Blue Monday’ heeft een auctoriale verteller, die het verhaal vaak vanuit de hoofdpersoon, Frieda Klein, beschrijft.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Blue Monday’ zijn:
• Frieda Klein; een psychoanalytica. Ze heeft een aantal vaste patiënten die ze wekelijks in een kantoortje ontvangt. Frieda woont alleen; ze heeft een tamelijk complexe band met haar minnaar, haar vrienden en met haar familieleden;
• Malcolm Karlsson: de politie-inspecteur die de ontvoering onderzoekt;
• Sandy: de minnaar van Frieda;
• Olivia: de schoonzuster van Frieda:
• Chloe: de dochter van Olivia;
• Josef Morozov: een bouwvakker uit Oekraïne.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Blue Monday’ zijn:
• Alan Dekker: een patiënt van Frieda;
• Carrie Dekker: de vrouw van Alan;
• Reuben McGill: de vroegere baas en vriend van Frieda;
• Dean Reeve: een dubbelganger van Alan Dekker;
• Terry Reeve: de vrouw van Dean;
• Matthew (‘Simon’): een vijfjarig jongetje dat ontvoerd is.

Website:

http://unitedagents.co.uk/nicci-french

Film:

De misdaadroman ‘Blue Monday’ is niet verfilmd.

Overig:

De thriller ‘Blue Monday’ is het eerste deel uit de (afzonderlijk te lezen) serie thrillers met in de hoofdrol de Londens psychiater Frieda Klein. Dit eerste deel werd een jaar later gevolgd door deel twee: ‘Tuesday’s Gone’ (2013).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nicci French.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Thursday’s Children van Nicci French
• Adam and Eve and Pinch Me van Ruth Rendell
• Original Sin van P.D. James

Citaat:

There was a pound coin lying in the road in a shallow puddle and, glancing round to make sure it wasn’t some kind of joke, he picked it up and rubbed it with the corner of his shirt. If his mother didn’t meet him before then, he would buy sweets at the corner shop or a packet of crisps. He looked up the road but still couldn’t see her. (p.86)

Vragen over het boek:

1. Verklaar de titel van de roman: ‘Blue Monday’.
2. Wat heeft de proloog met het eigenlijke verhaal te maken?
3. Analyseer het karakter van Frieda Klein aan de hand van haar band met haar vrienden en familieleden.
4. Wat heeft volgens jou geleid tot de ontvoering? Waaruit concludeer je dat?