Fall came on with a softness, so that Brian didn’t realize what was in store – a hard-spined north woods winter – until it was nearly too late.
He had never thought he would be here this long. After the plane crash that marooned him in the wilderness he had lived day by day for fifty-four days, until he had found the survival pack in the plane. Then another thirty-five days through the northern summer, somehow living the same day-to-day pattern he had started just after the crash.
To be sure he was very busy. The emergency pack on the plane had given him a gun with fifty shells – a survival .22 rifle – a hunting knife with a compass in the handle, cooking pots and pans, a fork, spoon and knife, matches, two butane lighters, a sleeping bag and foam pad, a first-aid kit with scissors, a cap that said CESSNA, fishing line, lures, hooks and sinkers, and several packets of freeze-dried food. He tried to ration the food out but found it impossible, and within two weeks he had eaten it all, even the package of dried prunes – something he’d hated in his old life. They tasted like candy and were so good he ate the whole package in one sitting. The results were nearly as bad as when he’d glutted on the gut cherries when he first landed. His stomach tied in a knot and he spent more than an hour at his latrine hole.

© Macmillan & Co Ltd, 1996

Brian Robeson bevindt zich nog altijd in het Canadese woud; helaas is er niemand gekomen om hem te redden. In het meertje ligt het vliegtuigje met de dode piloot; het vliegtuig dat neerstortte toen de piloot een hartaanval kreeg.
Brian heeft zo goed en zo kwaad als het ging onderdak gevonden tussen en onder een paar rotsen. Hij heeft een primitieve pijl en boog gemaakt, waarmee hij zo nu en dan konijnen en vogels schiet. In de zomer heeft hij lekker bessen kunnen eten. In het meertje heeft hij een stuk water afgeschermd, waarin hij vissen bewaart; die kan hij vangen en opeten wanneer hij honger heeft.
Maar dan wordt het herfst en er komt slecht weer. Zijn primitieve schuilplaats kan hem nooit beschermen tegen kou, regen en wind en al helemaal niet tegen wilde dieren. Als de konijnen niet langer te vinden zijn zal hij grotere wapens moeten hebben; een hert schiet je niet met zo’n kleine pijl en boog. En terwijl het elke dag kouder wordt merkt Brian dat zijn shirt, zijn broek, zijn sokken en zijn schoenen versleten raken. En rondom zijn schuilplaats hoort en ziet hij wolven, een stinkdier, een beer.
En dan valt de winter in …

ERK Niveau:

A2

Schrijver:

Gary Paulsen

Jaar van uitgave:

1996

Aantal pagina's:

133

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1985-1995

Plaats van handeling:

Canada, het Canadese woud

Bijzonderheden:

De jeugdroman ‘Brian’s Winter’ staat ook bekend onder de titel ‘Hatchet: Winter’. Het verhaal bestaat uit in 2 delen (‘Fall’ en ‘Winter’) en in 17 genummerde hoofdstukken, afgesloten door een epiloog.
In het Nederlands heet het boek ‘De winter’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De meeste lezers die ‘Brian’s Winter’ willen lezen, hebben al het eerste avontuur van Brian Robeson gelezen: Hatchet. ‘Hatchet’ eindigde positief met de redding van Brian, maar dit verhaal gaat er van uit dat die redding niet heeft plaatsgevonden. De zomer van ‘Hatchet’ wordt gevolgd door een moeilijke herfst en een barre winter.
Dit boek geeft je – net als het vorige deel – heel veel informatie over overleven in barre omstandigheden.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Brian’s Winter’ is het handig om eerst het vorige deel, ‘Hatchet’ te hebben gelezen. ‘Brian’s Winter’ gaat namelijk verder waar dit verhaal ophield (of eigenlijk alsof het verhaal nog niet afgelopen was …).
Verder hoef je als lezer niet veel te weten over overleven in de eenzame wildernis van de Canadese bossen: Gary Paulsen – die als natuurman en avonturier heel veel van de natuur afwist – legt alles haarfijn uit: een winterverblijf bouwen, jagen op groot en klein wild, vlees bereiden, huiden prepareren en wapens maken.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Brian’s Winter’ zijn niet moeilijk. De taal is heel simpel gehouden: Gary Paulsen herhaalt veel moeilijke woorden (als hij die tenminste gebruikt). Hij schrijft heel korte alinea’s en ook de hoofdstukken zijn nooit erg lang.
Omdat Brian alleen is, zijn er geen dialogen; je leest alleen de daden en de gedachten van Brian. Maar omdat Mr Paulsen zo’n goede schrijver is, merk je niets van het ontbreken van zulke dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal in ‘Brian’s Winter’ is nooit erg moeilijk. Mr. Paulsen legt heel veel uit (op dieren jagen, vuur maken, een huis bouwen, wapens maken), maar dat doet hij op zo’n duidelijke manier dat niemand problemen zal hebben met het begrijpen van deze alinea’s.
Het verhaal is bijzonder spannend. De dreiging van wilde dieren – soms alleen maar groot, soms alleen maar lastig, maar soms levensgevaarlijk – zoals een beer, wolven, een stinkdier, een eland, is heel echt beschreven, maar het meest gevaarlijke voor Brian is uiteraard de naderende strenge Canadese winter. Gary Paulsen schrijft zo dat je voelt alsof je bij Brian in zijn schuilplaats zit (in hartje winter).
Op basis van deze eigenschappen is ‘Brian’s Winter’ een boek met een literair niveau B 2c en een taal-(ERK-)niveau A2.

Schrijfstijl:

‘Brian’s Winter’ is heel informatief geschreven. Het is bij wijze van spreken zo dat je zou kunnen overleven in de Canadese bossen met dit boek als gids bij je. De jeugdroman is net zoiets als de oude roman Robinson Crusoe, maar dan voor jongeren. O ja, en Brian heet van achternaam toevallig ook nog eens Robeson …

Actie:

De young adult novel ‘Brian’s Winter’ is een verhaal met heel veel actie. Brian moet zelf alles maken: een huis met muren en een deur, pijlen en een boog, sneeuwschoenen, kleren. Maar ook – en dat is behoorlijk spannend – moet hij dieren zien te jagen (en zelf de grote jagers bij zich vandaan zien te houden).

Tijd:

De jeugdroman ‘Brian’s Winter’ speelt zich af ergens in de jaren 1980-2000. Het zou eigenlijk het jaar 1996 moeten zijn, maar het eerste verhaal over Brian speelde zich af in 1987, dus het is logisch dat dit vervolg ook in dat jaar – dus in 1987 – speelt.

Plaats:

De setting van ‘Brian’s Winter’ is het uitgestrekte Canadese woud. In de wijde omtrek woont en werkt waarschijnlijk niemand en Brian weet dat de kans dat hij ooit gered zal worden zeer klein is. De wildernis om Brian heen is hard en kil: het weer wordt hoe langer hoe kouder, dieren zijn moeilijk te vangen, vruchten groeien niet meer en grote roofdieren – zoals wolven en beren – bedreigen Brian.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Brian’s Winter’: zal Brian kunnen overleven in de Canadese wildernis?

Verteller:

De roman ‘Brian’s Winter’ heeft een alwetende verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit het perspectief van de jonge Brian Robeson. Je volgt de gedachten en gevoelens van Brian bij zijn overlevingsstrategieën.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘Brian’s Winter’ is:
• Brian Robeson: een zeer heldhaftige en optimistische jongen. Hij woont met zijn moeder in New York en hij is een echt stadskind. Maar op een binnenlandse vlucht – met een sportvliegtuigje – naar zijn vader (die in Canada voor een oliemaatschappij werkt) stort het vliegtuig neer. De piloot krijgt een hartaanval en hij overlijdt; Brian moet zich vanaf dat moment maar zien te redden in een eenzame en meestal vijandige wereld.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Brian’s Winter’ zijn:
• Veel wilde dieren: konijnen, vogels, vissen, herten, maar ook wolven een beer, een eland en een stinkdier;
• De Cree-Indiaan David Smallhorn, zijn vrouw en kinderen en een piloot.

Website:

http://www.bookrags.com/studyguide-brians-winter/#gsc.tab=0

Film:

De roman ‘Brian’s Winter’ is niet verfilmd.

Overig:

De young adult novel ‘Brian’s Winter’ is het laatste deel dat door Gary Paulsen werd geschreven over Brian Robeson. Maar eigenlijk is dit – in tijd – het tweede deel. De vier delen over de avonturen van Brian zijn:
• Hatchet
• ‘Brian’s Winter (a.k.a. ‘Hatchet: Winter’)
• ‘Brian’s Return’ (a.k.a. ‘Hatchet: The Return’)
• ‘Brian’s Hunt’ (a.k.a. ‘Hatchet: The Hunt’)

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Gary Paulsen.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Phantom Piper van Garry Kilworth
• The Sleeping Sword van Michael Morpurgo
• Holes van Louis Sachar

Citaat:

It stopped him, the idea of giving thanks. At first his mind just stopped and he thought: for what? For the plane crash, for being here? I should thank somebody for that?
Then a small voice, almost a whisper, came into his mind and all it said was: It could have been worse; you could have been down in the plane with the pilot.
And he felt awful for his attitude, turned away from the food and forced himself to be grateful for all the good luck he’d had and not to think about the bad at all. (p.95)

Vragen over het boek:

1. Welk dier vind je het meest gevaarlijk voor Brian? Waarom vind je dat?
2. Hoe maakt Brian op de beste manier een pijl en boog?
3. Hoe komt Brian aan winterschoenen?
4. Op welke manier wordt Brian gered uit de Canadese wildernis?