The event that came to be known as The Pulse began at 3:03 p.m., eastern standard time, on the afternoon of October 1. The term was a misnomer, of course, but within ten hours of the event, most of the scientists capable of pointing this out were either dead or insane. The name hardly mattered, in any case. What mattered was the effect.
At three o’clock on that day, a young man of no particular importance to history came walking – almost bouncing – east along Boylston Street in Boston. His name was Clayton Riddell. There was an expression of undoubted contentment on his face to go along with the spring in his step. From his left hand there swung the handles of an artist’s portfolio, the kind that closes and latches to make a traveling case. Twined around the fingers of his right hand was the drawstring of a brown plastic shopping bag with the words ‘small treasures’ printed on it for anyone who cared to read them.
Inside the bag, swinging back and forth, was a small round object. A present, you might have guessed, and you would have been right. You might further have guessed that this Clayton Riddell was a young man seeking to commemorate some small (or perhaps even not so small) victory with a small treasure, and you would have been right again. The item inside the bag was a rather expensive glass paperweight with a gray haze of dandelion fluff caught in its center. He had bought it on his walk back from the Copley Square Hotel to the much humbler Atlantic Avenue Inn where he was staying, frightened by the ninety-dollar pricetag on the paperweight’s base, somehow even more frightened by the realization that he could now afford such a thing.

© Simon & Schuster / Scribner, 2006

Tot nu toe heeft Clayton (‘Clay’) niet zo veel geluk in zijn leven gehad. Hij is een tekenaar uit de staat Maine die nog maar weinig verdiend heeft met zijn kunst. Hij is gescheiden van zijn vrouw en hij woont samen met zijn zoon, Johnny.
En dan lijkt het geluk hem plotseling toe te lachen: een uitgever heeft hem uitgenodigd in de stad Boston. Men wil een boek met zijn verhaal en zijn tekeningen, een echte ‘graphic novel’, uitbrengen. Clay is uit de zorgen; niet alleen uit de financiële zorgen, maar hij heeft nu ook meer vertrouwen in zijn eigen talent gekregen. Met zijn map met tekeningen en geld op zak loopt hij door de stad.
Plotseling is daar ‘the Pulse’: er klinkt een signaal door elke mobiele telefoon (in de stad, in de USA, in de wereld?) waardoor iedereen die net op dat moment belt volslagen gek wordt. Mensen vliegen elkaar naar de keel, auto’s knallen tegen winkels aan, iedereen probeert iedereen te vermoorden. Maar Clay heeft geen mobiele telefoon …
Clay vlucht de stad uit. Hij vindt een aantal mensen die ook niet geraakt zijn door de Pulse. Samen met een homoseksuele man, een getraumatiseerde meid en een scholier gaat Clay op reis. Naar het noorden, naar veilige plaatsen, ver weg van de moordzuchtige ‘phoners’. Helaas beginnen die zich op een vreemde manier hoe langer hoe beter te organiseren. En zij gaan gericht op zoek naar de weinig overgebleven gezonde mensen …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Stephen King

Jaar van uitgave:

2006

Aantal pagina's:

350

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000 (maar uiteraard een fantasietijd)

Plaats van handeling:

USA, New England (Massachusetts, New Hampshire, Maine)

Bijzonderheden:

Een horrorroman in 9 delen en zeer veel – vaak korte – hoofdstukken. De delen zijn:
I The Pulse’
II ‘Malden’
III ‘Gaiten Academy’
IV ‘Fading Roses, This Garden’s Over’
V 'Kent Pond'
VI 'Phone-Bingo'
VII 'Worm'
VIII 'Kashwak'
IX 'Save to System'

In het Nederlands heet het boek ‘Mobiel’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Voor de liefhebbers van science fiction en horror is de roman ‘Cell’ echt een aanrader. Het verhaal gaat over overleven, vriendschap, maar ook over misdaad, geweld, verraad en het ultieme kwaad. Maar niet ieders kopje thee, kortom.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Cell’ moet je houden van apocalyptische, anti-utopische en science fiction-achtige verhalen. Het verhaal is een combinatie van SF, horror en een soort ‘road movie’. Er vallen veel doden in het verhaal. De ideeën zijn heel origineel, de uitwerkingen daarvan zijn verrassend, maar vaak ook schokkend of verontrustend.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Cell’ zijn zelden moeilijk te noemen. De taal is nooit specialistisch, ook niet wanneer het over technologie of een ander lastig onderwerp gaat.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn vaak kort. Er zijn heel veel korte hoofdstukjes en het boek bestaat uit meerdere delen. De roman kent de nodige dialogen. King schuwt schutting- en vloekwoorden niet en zijn geweld is zoals altijd erg expliciet: er rollen – letterlijk en figuurlijk – nogal wat koppen. In dit boek vallen honderden, misschien zelfs duizenden doden; de suggestie is dat een groot deel van de bevolking van de USA (van de wereld?) wordt uitgeroeid.

 

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is ‘Cell’ heel toegankelijk. Tenminste, wanneer je geen probleem met zo nu en dan grove taal of expliciete gewelddaden hebt.
Het verhaal is hard en gewelddadig. Maar ook is het avontuurlijk, verrassend en soms zeer ontroerend. Het idee van manipulatie via mobiele telefoons is zonder meer briljant, een idee in de traditie van de beste verhalen van Wells, Asimov, Bradbury of Wyndham. En de uitwerking doet denken aan een odyssee naar het beloofde land.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Cell’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau B2.

 

Schrijfstijl:

De roman ‘Cell’ is een echte Stephen King: een razend spannend verhaal over krankzinnigheid, moordpartijen en een vlucht voor iets angstaanjagends. Dat klinkt misschien nogal plat en onnozel, maar dat is dit verhaal allerminst: de roman waarschuwt tegen de gevaren van nieuwe media, tegen de idiotie van kuddegeest en prijst de karakters die trouw zijn aan hun vrienden en familie en idealen.

Actie:

‘Cell’ is een verhaal met zeer veel actie. Het is ook een verhaal over een reis: een reis op zoek naar een gebied zonder idiote ‘phoners’, ver weg van de krankzinnigheid van de hersenloze moordenaars.

Tijd:

De horrorroman ‘Cell’ speelt zich af ergens in de jaren 2000-2010. Het is duidelijk een roman over nieuwe media; het gaat vooral over het gevaar van het controleren van een massacommunicatiemiddel: wanneer iemand of iets zo’n middel (zoals een mobiele telefoon) kan controleren, heeft hij/zij/het alle gebruikers in zijn/haar macht.

Plaats:

De setting van ‘Cell’ is het noordoosten van de USA, het gebied dat bekend staat als New England. Clay trekt met zijn nieuwe vrienden vanuit Boston in de staat Massachusetts via New Hampshire naar de staat Maine.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Cell’: zal Clay erin slagen uit handen van de ‘phoners’ te blijven en kan hij op die manier zijn zoon terugvinden?

Verteller:

De roman ‘Cell’ heeft een auctoriale verteller. Hij vertelt het verhaal vanuit het perspectief van Clay, een aardige, eerlijke man, die niet alleen zo veel mogelijk mensen wil helpen, maar die vooral zijn zoon Johnny wil zien te vinden.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Cell’ zijn:
• Clayton (‘Clay’) Riddell: een tekenaar/schrijver. Hij was tot nu toe niet echt succesvol, maar als het verhaal begint, heeft hij een contract voor zijn eerste boek op zak. Clay is gescheiden; hij woont met zijn zoon Johnny in een dorpje in de staat Maine;
• Tom McCourt: een alleenstaande, homoseksuele man van middelbare leeftijd. Hij woont in het stadje Malden in de staat Massachusetts;
• Alice Maxwell: een 15-jarige meisje dat samen met Clay, Tom en Jordan op reis gaat. Ze heeft altijd een Nike-sneaker (een kinderschoen) bij zich (als een soort talisman):
• Jordan: een 12-jarige jongen die met Clay, Tom en Alice reist. Hij wil terug naar Gaiten, de kostschool waar hij gelukkig was;
• Charles Ardai (‘the Head’): de directeur van een kostschool, Gaiten Academy, in de staat New Hampshire.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Cell’ zijn:
• Dan: een slimme jongen die zijn best doet te overleven door te strijden tegen de ‘phoners’;
• Denise: een zwangere vrouw die net als Dan de ‘phoners’ bestrijdt;
• Ray Huizenga: een bouwvakker die zich specialiseert in springstoffen om de ‘phoners’ te kunnen vernietigen;
• ‘The Raggedy Man’ (‘President of Harvard’): een kwaadaardig persoon, die de ‘phoners’ instrueert om dood en verderf te zaaien;
• ‘Phoners’: mensen die door een bepaalde toon (‘the Pulse’) in hun mobiele telefoon krankzinnig zijn geworden.

Website:

http://stephenking.com/library/novel/’Cell’.html

Film:

Er zijn al sinds het uitkomen van de roman plannen om ‘Cell’ te verfilmen, maar tot nu toe is dat niet gebeurd.

Overig:

In de horrorroman ‘Cell’ waarschuwt Stephen King tegen het te veel afhankelijk worden van technologie, zoals de mobiele telefoon. Stel je voor dat iemand of iets zo’n populair apparaat zou kunnen beheersen; daarmee zou elke gebruiker – dus vrijwel iedereen in de wereld – kunnen worden gemanipuleerd, bestuurd en vernietigd.
Op de achterflap van de eerste druk van de roman staat:
‘Stephen King lives in Maine with his wife, the novelist Tabitha King. He does not own a cell phone.’

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen King.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The War of the Worlds van H.G. Wells
• The Road van Cormac McCarthy
• Never Let Me Go van Kazuo Ishiguro

Citaat:

There were no words this time, but an image suddenly rose before him. It was so clear that he didn’t know if it was in his mind or if the Raggedy Man had somehow conjured it on the brilliant screen of the mist. It was what they had seen scrawled in the middle of Academy Avenue in pink chalk:
KASHWAK=NO-FO
‘I don’t get it,’ he said. (p.214)

Vragen over het boek:

1. Waarom worden de ‘phoners’ ’s avonds naar de verschillende stadions geleid?
2. Beschrijf het karakter van de Raggedy Man en geef aan wat hij voor de vrienden betekent.
3. Heeft het verhaal een happy end? Waaruit concludeer je dat?
4. Welke ‘boodschap(pen)’ – if any – zou Stephen King met deze roman kunnen hebben gehad?