The flotillas of the dead sailed around the world on underwater rivers.
Very nearly nobody knew about them. But the theory is easy to understand.
It runs: the sea is, after all, in many respects only a wetter form of air. And it is known that air is denser the lower you go and lighter the higher you fly. As a storm-tossed ship founders and sinks, therefore, it must reach a depth where the water below it is just viscous enough to stop its fall.
In short, it stops sinking and ends up floating on an underwater surface, beyond the reach of the storms but far above the ocean floor.
It’s calm there. Dead calm.
Some stricken ships have rigging; some even have sails. Many still have crew, tangled in the rigging or lashed to the wheel.
But the voyages still continue, aimlessly, with no harbour in sight, because there are currents under the ocean and so the dead ships with their skeleton crews sail on around the world, over sunken cities and between drowned mountains, until rot and shipworms eat them away and they disintegrate.
Sometimes an anchor drops, all the way to the dark, cold calmness of the abyssal plain, and disturbs the stillness of centuries by throwing up a cloud of silt.

© Penguin Random House Company, 2004

Na al zijn oplichterspraktijken wordt de meesteroplichter Moist von Lipwig opgehangen. Als hij weer bijkomt (?) wordt hij benoemd tot Postmaster van de Ankh-Morpork Post Office. Moist heeft al snel door dat hij weinig keus heeft: Lord Vetinari trekt aan alle touwtjes in de stad - ook aan de touwtjes van de 'hangman'.
Toch is hij niet altijd en overal de baas. In Ankh-Morpork en ver daarbuiten wordt de communicatie al een aantal jaren verzorgd door de ‘clacks’, een hypermoderne manier van het versturen van boodschappen – door middel van telecommunicatie, van ‘clacks tower’ naar ‘clacks tower’. Een goedkope en snelle manier van communicatie die de posterijen al jaren overbodig heeft gemaakt. De clacks zijn overgenomen door een consortium van niet al te rechtschapen mannen, 'The Grand Trunk'. Deze organisatie wordt geleid door de sluwe zakenman Reacher Gilt, die vanuit zijn Tump Tower alles in de gaten houdt. In de loop der jaren is de clacks minder betrouwbaar geworden: de dienst is duur, traag en aan storingen onderhevig.
Dit is de organisatie die Moist von Lipwig moet beconcurreren.
Met een aantal hoogbejaarde postbodes, een autistische speldenverzamelaar, enkele golems en een kwaadaardige (maar mooie) jongedame moet dat lukken …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Terry Pratchett

Jaar van uitgave:

2004

Aantal pagina's:

474

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

Een fantasieplaats – de Discworld (in het bijzonder de hoofdstad Ankh-Morpork)

Bijzonderheden:

De 33e fantasyroman over de Discworld.
In het Nederlands heet het boek ‘Posterijen’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De fantasyroman ‘Going Postal’ is een verhaal over de posterijen. Tevens is het de eerste roman waarin de sympathieke superschurk Moist von Lipwig de hoofdrol speelt. Moist is slim, sluw, handig en bedrieglijk – maar hij is ook eerlijk en vrij recht-door-zee.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Going Postal’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het is een verhaal over oude en nieuwe media en technieken: de posterijen zijn verouderd en ze lijken daarom ten dode opgeschreven en de nieuwe communicatiemiddelen (de ‘clacks’) lijken de toekomst te hebben. Maar dan moeten ze wel goed worden beheerd en onderhouden. De ‘clacks’ staan voor moderne communicatiemiddelen (telefonie en internet), terwijl de Ankh-Morpork Post Office de oude vertrouwde posterijen verbeeldt.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Going Postal’ zijn vrij pittig. Toch lijkt het alsof deze roman iets toegankelijker is qua taal dan de vorige Discworld-verhalen. Misschien komt dat ook omdat het boek is opgedeeld in hoofdstukken: veertien maar liefst, en allemaal met lange Dickens-achtige titels). De roman wordt afgesloten met een epiloog.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Going Postal’ is soms moeilijk, maar nooit echt complex.
Het verhaal is heel origineel en boeiend. De verouderde posterijen worden nieuw leven ingeblazen en dat gebeurt door een super-oplichter, Moist von Lipwig. Langzamerhand zie je de boef eerlijker worden: zo eerlijk dat hij zijn zelf gestolen kapitaal investeert in de posterijen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Going Postal’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘Going Postal’ is spannend, humoristisch en intrigerend. Het is kolderiek (terwijl er wel doden vallen), het is boeiend (waarbij ‘oude’ media het van ‘nieuwe’ media lijken te winnen. En de protagonist (Moist) en de antagonist (Reacher Gilt) zijn beiden schurken – terwijl de alleenheerser van Ankh-Morpork ook niet echt een aardige kerel is.

Actie:

De fantasyroman ‘Going Postal’ is een verhaal met heel veel actie: er worden aanslagen gepleegd, er worden mensen in elkaar geslagen, verwond of gedood. En toch blijft het een bijzonder vrolijk en grappig verhaal.

Tijd:

‘Going Postal’ speelt zich af in een fantasietijd. Het verhaal duurt in totaal een aantal weken.

Plaats:

De setting van ‘Going Postal’ is voornamelijk de hoofdstad van het rijk, Ankh-Morpork. Veel scenes spelen zich af in The Post Office: een oud, statig, maar heel vervallen gebouw.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Going Postal’: zal het Moist lukken om de posterijen weer goed op de rails te krijgen?

Verteller:

De roman ‘Going Postal’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Going Postal’ zijn:
• Moist von Lipwig, a.k.a. Albert Spangler (o.a.): een 26-jarige meesteroplichter die ter dood veroordeeld wordt. Wonderbaarlijk genoeg redt de Patrician hem na ophanging van de dood – maar in ruil daarvoor moet hij wel opnieuw de Posterijen nieuw leven inblazen: hij wordt Postmaster General of the Ankh-Morpork Post Office;
• Mr Pump, Parole Officer: de ambtenaar die ervoor moet zorgen dat Moist op het rechte pad blijft (een golem);
• Junior Postman Tolliver Groat: een bejaarde postbeambte, die al vrijwel heel zijn leven in het postkantoor woont;
• Apprentice Postman Stanley: de assistent van Mr Groat; ook hij woont in het postkantoor. Stanley is een verzamelaar van spelden;
• Adora Belle Dearheart (a.k.a. Spike of Killer): een koele dame die golems verhuurt;
• Mr Reacher Gilt: een rijke boef, onder andere groot aandeelhouder van de ‘Grand Trunk’ en eigenaar van de Tump Tower.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Going Postal’ zijn:
• Mr Wilkinson, Daniel ‘One Drop’ Trooper: medewerkers van de gevangenis;
• Lord Havelock Vetinari: de alleenheerser van Ankh-Morpork, een sluwe, berekenende dictator;
• Clerk Drumknott: de secretaris van Lord Vetinari;
• Mr Tiddles: de kat. De derde bewoner van het postkantoor;
• Big Dave: de eigenaar van een speldenwinkel;
• Parker & Sons: groentehandelaren;
• Leden van ‘The Grand Trunk Semaphore Company’: kapitalisten Mr Greenyham, Mr Nutmeg, Mr Crispin Horsefry, Mr Stowley;
• Mr Slant: de advocaat van de ‘Grand Trunk’ (een zombie);
• Personeel van de ‘clacks’: Alice (13), Roger (17) en Grandad (26);
• Igor: de bediende van Mr Gilt (een igor);
• Andere postbeambten: Senior Postman George Aggy, Senior Postman Thompson, Senior Postman Bates, Miss Iodine Maccalariat, Senior Postman Anghammarad (een golem);
• Leden van de Ankh-Morpork City Watch: Sergeant Colon, Captain Carrot Ironfoundersson;
• Mr Spools: een graveur en drukker van drukkerij ‘Teemer & Spools’;
• Miss Sacharissa Cripslock: de journalist van The Times;
• Iconographer Otto Chriek: de fotograaf van The Times;
• Ladislav Pelc, D.M.Phil, Prehumous Professor of Morbid Bibliomancy: een hoogleraar van de Unseen University, een expert op het gebied van post en posterijen;
• Professor Goitre, D.M.Phil, Posthumous Professor of Morbid Bibliomancy (‘deceased’): een hoogleraar van de Unseen University, een nog groter expert op het gebied van post en posterijen;
• Mr Willie Hobson: de eigenaar van Hobson’s Livery Stable, een bedrijf dat paarden verhuurt;
• Joe Camels: de burgemeester van Sto Lat;
• Mr Gryle: een huurmoordenaar (een banshee);
• Harry ‘Slugger’ Upwright en Little Jim ‘Leadpipe’ Upwright: de eigenaars van de postkoets;
• Death: de eeuwig aanwezige laatste contactpersoon op de Discworld;
• A Priest of Offler the Crocodile God: een jonge geestelijke in een tempel;
• Dr Lawn: de medicus van The Lady Sybil Free Hospital;
• Mr George Pony: een technicus die verantwoordelijk is voor de reparaties aan de ‘clacks’;
• Leden van ‘The Smoking Gnu’: Mad Al, Sane Alex en Undecided Adrian (a.k.a. Mr Carlton, Mr Winton en Mr Emery);
• Mustrum Ridcully, Archchancellor of Unseen University: de rector van de universiteit;
• Ponder Simmons, Head of Inadvisably Applied Magic: een echte wetenschapper, onder andere de ontwikkelaar van de wondermachine ‘Hex’;
• Mrs Glowbury: de kokkin van Reacher Gilt;
• Devious Collabone: een lid van de Unseen University die tijdelijk in Genua werkt als wetenschapper.

Website:

http://discworld.wikia.com/wiki/Going_Postal 

Film:

De fantasyroman ‘Going Postal’ is niet verfilmd.

Overig:

De fantasyroman ‘Going Postal’ gaat over golems, igors, dwergen, zombies, weerwolven en vele andere vreemdsoortige wezens. Maar de grootste schurken blijven toch altijd de mensen – dat blijkt maar weer duidelijk uit dit verhaal.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Terry Pratchett.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Thud! van Terry Pratchett
• Post Office van Charles Bukowski
• jPod van Douglas Coupland

Citaat:

Always remember that the crowd which applauds your coronation is the same crowd that will applaud your beheading. People like a show.
People like a show …
… and so the mail was coming in for Genua, at a dollar a time. A lot of mail.
It was Stanley who explained. He explained, because Moist had a bit of a blind spot on this one. (p.382)

Vragen over het boek:

1. Waarom accepteert Moist de baan als Postmaster?
2. Waarom huurt Moist zoveel golems in?
3. Hoe ontwikkelt de relatie zich tussen Moist en Miss Dearheart?
4. Waarom is ‘The Smoking Gnu’ belangrijk voor het verhaal?