4/5 - (1 stemmen)

Gulliver’s Travels

Niveau:
Genre: dystopia
Thema: travel

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1696009320309", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000064050142","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Gulliver%B4s%20Travels%20%28ebook%29%2C%20Jonathan%20Swift","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

My father had a small estate in Nottinghamshire: I was the third of five sons. He sent me to Emanuel College in Cambridge at fourteen years old, where I resided three years, and applied myself close to my studies; but the charge of maintaining me, although I had a very scanty allowance, being too great for a narrow fortune, I was bound apprentice to Mr James Bates, an eminent surgeon in London, with whom I continued four years. My father now and then sending me small sums of money, I laid them out in learning navigation, and other parts of the mathematics, useful to those who intend to travel, as I always believed it would be, some time or other, my fortune to do. When I left Mr. Bates, I went down to my father: where, by the assistance of him and my uncle John, and some other relations, I got forty pounds, and a promise of thirty pounds a year to maintain me at Leyden: there I studied physic two years and seven months, knowing it would be useful in long voyages.
Soon after my return from Leyden, I was recommended by my good master, Mr Bates, to be surgeon to the 'Swallow', Captain Abraham Pannel, commander; with whom I continued three years and a half, making a voyage or two into the Levant, and some other parts. When I came back I resolved to settle in London; to which Mr Bates, my master, encouraged me, and by him I was recommended to several patients. I took part of a small house in the Old Jewry; and being advised to alter my condition, I married Mrs Mary Burton, second daughter to Mr Edmund Burton, hosier, in Newgate-street, with whom I received four hundred pounds for a portion.

© Airmont Classics, 1963

^ Terug naar boven

Algemeen

I 'A Voyage to Lililiput' - Satire op: de Engelse politiek, het hof en de religie.
(Lililiput = Engeland en Blefuscu = Frankrijk; de Big-Endians = de Katholieken en de Little-Endians = de Protestanten; High-Heels = de Engelse Conservatieven en Low-Heels = de Engelse Liberalen).
Als Dr Lemuel Gulliver niet goed meer kan rondkomen van zijn salaris als arts in Londen, besluit hij scheepsarts te worden. Hij licht zijn vrouw in en vertrekt. Als het schip waarop hij vaart schipbreuk lijdt, is Gulliver de enige overlevende. Hij wordt gevangengenomen in het land Lililiput. De Lililiputians zijn kleine mensjes van een centimeter of vijftien. Ze zijn onooglijk klein, maar ze hebben idioot grote problemen: Gulliver ontdekt dat ze met elkaar oorlog voeren om het minste of geringste.

II 'A Voyage to Brobdingnag' - Satire op: het leger en gevoelens van superioriteit.
Opnieuw komt Gulliver alleen op een eiland terecht, nadat hij op zoek ging naar voedsel. Hij blijkt in het land Brobdingnag te zijn. Het land heeft enorme reuzen als inwoners. Opnieuw leert Gulliver de taal van de bevolking en hij komt van alles te weten over de Brobdingnagians. De reuzen houden Gulliver in een kooitje als speeltje en ze vragen hem uit over zijn eigen wereld. De reuzen kunnen niet geloven dat er wezens zijn die elkaar onderdrukken en naar het leven staan.

III 'A Voyage to Laputa, Balnibarbi, Glubbdubdrig, Luggnagg and Japan'- Satire op: de onzin van de wetenschap uit de tijd van Swift.
Voor de derde keer neemt Gulliver afscheid van vrouw en kinderen en hij vertrekt weer voor een lange reis. Piraten vallen zijn schip aan en Gulliver komt terecht op het eiland Balnibarbi. Dat eiland wordt geregeerd door een volk dat op een vliegend eiland, Laputa, woont. De wetenschappers daar doen de meest idiote experimenten om de wetenschap verder te brengen.
Gulliver reist naar het volgende eiland: Glubbdubdrig. Daar spreekt hij historische figuren uit het verleden. Hij hoort hoe het in de loop der eeuwen met de mensheid is gegaan.
Op het eiland Luggnagg ontmoet Gulliver onsterfelijke mensen. Hij vraagt zich af hoe gelukkig zij zijn. Via Japan keert hij terug naar Engeland.

IV 'A Voyage to the Country of the Houyhnhnms' - Satire op: de mensheid in het algemeen.
In 1710 vertrekt Gulliver voor zijn laatste reis. Hij landt na een muiterij op een onbekende kust. Daar ontmoet hij een walgelijk en gedegenereerd ras, de Yahoos. Zij werken voor wezens die in alles hun meerderen zijn, de Houyhnhnms. De Houyhnhnms zijn paarden. Gulliver kan hen alles vertellen omdat ze zo intelligent en begrijpend zijn (nadat Gulliver opnieuw de taal heeft geleerd). Gulliver vertelt hen over het perfecte Engeland: de overheid, de godsdienst, het leger, de perfecte mensen. Maar de Houyhnhnms vinden het maar niks en ze besluiten dat Gulliver achteraf gewoon een ordinaire Yahoo is (zo ziet hij er trouwens ook uit). Ze sturen hem terug naar huis.


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
C1

Schrijver:
Jonathan Swift

Jaar van uitgave:
1726

Aantal pagina's:
285

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1699-1710 (maar uiteraard is het een fantasietijd)

Plaats van handeling:
Het land Lililiput, het land Brobdingnag, de landen Laputa, Balnibarbi, Glubbdubdrig en Japan, en het land van de Houyhnhnms (fantasielanden)

Bijzonderheden:
Een roman in vier delen, elk onderverdeeld in 8 tot 12 hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Gullivers reizen’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De dystopische roman ‘Gulliver’s Travels’ gaat over het menselijke tekort. Swift vraagt zich in alle ernst af waarom de mensen zich gedroegen zoals ze deden in zijn tijd. Waarom stonden politici, soldaten en geestelijken elkaar naar het leven? Waarom zijn er zo veel verschillende landen, waarom is er honger, oorlog, ongelijkheid? Uiteraard wist Swift dit met zijn geschriften zeker niet op te lossen, maar zijn oprechte boosheid heeft geleid tot een doordacht en humoristisch, maar ook tot een dramatisch en uitzichtloos verhaal. Iedereen weet immers dat die wereldvrede en dat geluk voor iedereen er nooit zou komen, en dat wist Swift (en met hem zijn hoofdkarakter Dr Lemuel Gulliver) ook.


WAT MOET JE WETEN?

Het boek lijkt in eerste instantie op een reisverhaal. Dat was voor Britten zeer interessant om te lezen; de meeste mensen reisden immers nooit – in ieder geval niet ver – terwijl men uit verhalen van zeevaarders veel hoorde over exotische plekken en vreemdsoortige wezens die daar zouden wonen. Maar het boek is bedoeld als een politieke satire en een allegorie: wanneer de mensen het boek lazen, kwamen ze erachter welke kleinzieligheden en welke ondeugden andere mensen (lees: andere Britten) hadden.
De lezer dient goed in de gaten te houden dat ‘Gulliver’s Travels’ van het begin tot het eind een scherpe satire op de samenleving is.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De taal is verouderd, die stamt dan ook uit 1726. De alinea’s zijn lang en vaak ingewikkeld. Dialogen zijn er niet. Alle gesprekken worden herverteld, dus aanhalingstekens worden niet gebruikt. Jonathan Swift gebruikt veel hoofdletters (een beetje zoals dat bij Duits ook gebeurt: bij alle zelfstandige naamwoorden – maar soms ook weer niet …).
Al met al kan de taal van ‘Gulliver’s Travels’ een belemmering zijn om het verhaal te begrijpen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

‘Gulliver’s Travels’ is een moeilijk boek om te lezen. Dat is wel logisch; het werd geschreven in 1726, in een tijd dat er nog geen romans waren. Jonathan Swift had geen verstand van verhaallijnen, spanningsbogen, thrillers of fantasy. Hij deed maar wat. Maar wat hij deed was uniek: hij schreef één van de eerste echte romans. Het is weliswaar een politieke allegorie en een satire, maar het hoofdkarakter is een persoon met wie elke lezer medelijden zal hebben: Gulliver is de mens die pijnlijk duidelijk maakt hoe gemankeerd hij is als mens. En daarmee geeft hij aan, hoe wij als mensen allemaal onze ondeugden en fouten hebben. Ondeugden en fouten die we soms niet zien, en die we soms niet willen zien …
Op grond van deze eigenschappen is ‘Gulliver’s Travels’ een boek met een literair niveau C 5e en een taal-(ERK-)niveau C1.


Schrijfstijl:

Jonathan Swift heeft een venijnige pen: zijn satire is onmiskenbaar en elke groepering die bekritiseerd wordt begrijpt dat zij op de korrel wordt genomen. Het interessante van het boek is dan ook niet de actie of de verhaallijn, maar de onverholen kritiek op vastgeroeste en zelfverzekerde instituten als overheid, vorst, adel, wetenschap en kerk.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

Er is weinig actie in het boek. Aan het begin van elk deel komt Gulliver in de problemen: hij leidt schipbreuk, hij verdwaalt, hij wordt weggejaagd. Maar daarna is de actie verdwenen: Gulliver wordt opgenomen in de nieuwe samenleving, hij leert de taal en de gewoonten. En daarna vertelt hij over Engeland en hij krijgt informatie over het rijk waar hij zich bevindt.


Tijd:

De roman is duidelijk gedateerd. Per deel wordt een tijd aangegeven, alsof het een soort dagboekverslag is. De roman begint in 1699 en eindigt in 1710. Het verhaal wordt chronologisch verteld.


Plaats:

Het land Lililiput, het land Brobdingnag, de landen Laputa, Balnibarbi, Glubbdubdrig en het land van de Houyhnhnms (fantasielanden).


Verhaallijn:

Er zijn meerdere verhaallijnen, één per deel. Maar alle delen bij elkaar vormen één lijn: een verhaal dat de tekortkomingen van het menselijk ras aan de orde stellen.


Verteller:

De narrator is de ik-verteller Lemuel Gulliver. Dit maakt het mogelijk voor de schrijver om de gedachten van de hoofdpersoon helder over te brengen; maar nog belangrijker is, dat de lezer op deze manier op de hoogte komt van de tekortkomingen van Gulliver (= een naïeve mens); hij voelt zich superieur: als Engelsman, als mens, als politicus, als gelovige, als wereldveroveraar. Door het verhaal op deze manier te vertellen, ontwikkelde Swift een karakter van vlees en bloed, met al zijn tekortkomingen, angsten en onzekerheden.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

Er is één hoofdkarakter, Lemuel Gulliver. Hij is een scheepsarts, die vier keer schipbreuk lijdt. Hij heeft een vrouw en kinderen, maar die zijn nauwelijks belangrijk voor het verhaal.


Bijfiguren:

De bijfiguren in ‘Gulliver’s Travels’ zijn koningen, koninginnen en leiders van de vier rijken die Gulliver bezoekt:
• Het land Lililiput;
• Het land Brobdingnag;
• De eilanden Laputa, Balnibarbi, Glubbdubdrib en Luggnagg;
• Het land van de Houyhnhnms.
De karakters en hun namen zijn nauwelijks belangrijk; ze zijn alleen van belang voor het vertellen van hun situatie en van het vragen naar de leefsituatie van Lemuel Gulliver.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

‘Gulliver’s Travels’ is talloze malen verfilmd, zowel voor kinderen als voor volwassenen.


Overig:

De roman heeft musici geïnspireerd tot het bedenken van melodieën, al of niet vergezeld van teksten (van Georg Philipp Telemann in de 18e eeuw tot de band Soufferance in 2010).
N.B. Veel mensen kennen ‘Gulliver’s Travels’ als kinderboek, maar dat is het pertinent niet. Vaak zijn er kinderversies en –films gemaakt over de reis naar Lilliput; dat zou een kinderverhaaltje kunnen zijn geweest, ware het niet dat Swift ook hier een zeer scherpe satire heeft geschreven.
In het Nederlands heet het boek ‘Gullivers reizen’.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Jonathan Swift.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Tempest van William Shakespeare
• Robinson Crusoe van Daniel Defoe
• The Island of Dr Moreau van H.G. Wells


Citaat:
I said farther, That if good Fortune ever restores me to my native Country, to relate my Travels hither, as I resolved to do; every Body would believe that I said the Thing which was not; that I invented the Story out of my own Head: And with all possible Respect to Himself, his Family, and Friends, and under his Promise of not being offended, our Countrymen would hardly think it possible, that a Houyhnhnynm should be the presiding Creature of a Nation, and a Yahoo the Brute. (p.226)

Vragen over het boek:

1. ‘Gulliver’s Travels’ wordt een politieke allegorie genoemd, maar ook wel een satirische roman. Welke benaming vind jij beter en geef aan, met behulp van fragmenten uit de tekst, waarom je dat vindt.
2. Geef aan waarom deel I van ‘Gulliver’s Travels’ zo vaak tot kinderboek is bewerkt en waarom dat bij die andere delen niet is gebeurd.
3. De roman werd met gemengde gevoelens ontvangen door het Engelse lezerspubliek. Geef ten minste vier fragmenten uit de roman waaruit blijkt dat de ergernis van de Engelsen wel voor te stellen is.
4. Wat gebeurt er nadat Gulliver is teruggestuurd door de Houyhnhnms? Vind je dit een logisch einde aan dit deel van het verhaal?




^ Terug naar boven

Comments are closed.