Gran has given me this wonderful book to write in. The pages are all tipped in gold and the paper is really thick and creamy – with lines, thank goodness, as I can’t keep straight without them – and it’s covered in this truly beautiful silky material patterned in swirls of peacock and emerald. Also it has its own tiny gold padlock and little key! I’m going to lock it every day after I’ve written in it and hang the key round my neck because at a boarding school I feel there might not be the same privacy as at home, and I shouldn’t care to have other people reading my deepest innermost thoughts.
Actually I probably shan’t write in here every day, Gran says it’s meant for ‘expressing my emotions when I feel the need to’. She also says it will come in useful for remembering things to tell Mum and Dad when I write to them. I suppose that is true. But mainly I shall use it as a record so that I can look back to it when I am Gran’s age. She still has a diary that she kept when she was a girl of twelve. That is almost fifty years ago!!! She read me some of it last night. It was very quaint and amusing. But I expect that is exactly how mine will sound when I am Gran’s age and read out bits to my grandchildren. (If I have any. I have not yet decided.)
I haven’t said anything to Gran yet but, as a matter of fact, although I am quite looking forward to going to St Anselm I am also a bit nervous, especially as I am starting a week late and will most likely be the only new girl.

© The Bodley Head, 1996

Caroline woont bij haar oma in Londen. Haar ouders werken als archeologen over de hele wereld. Omdat ze nu weer een lange tijd in Egypte werken, ziet Caroline haar ouders bijna een jaar niet. En omdat haar oma als druk bezette (en beroemde) actrice meestal heel veel werk heeft, besluiten Caroline en zij dat Caroline naar een kostschool in de buurt van de stad Exeter zal gaan. De school ligt op een viertal uren reizen van Londen. Caroline gaat pas naar de school toe wanneer de lessen al een week aan de gang zijn.
Gelukkig ontmoet ze in de trein een lotgenoot, Rachel Williams. Ook zij is een week te laat. Samen besluiten ze vrienden te worden; Rachel waarschuwt haar dat de meiden op school nogal graag pesten, vooral als iemand nieuw op school is gekomen. Rachel vertelt dat ze ook altijd gepest wordt. Ze speelt graag piano, ze is de dochter van een beroemde pianiste, ze houdt veel van klassieke muziek: haar medeleerlingen vinden dat allemaal maar niks.
Als Caroline een paar dagen op school zit blijkt dat pesten erg mee te vallen. Ze merkt wel dat Rachel (die door de meiden ‘Thelma’ wordt genoemd) erg gepest wordt, maar soms gedraagt die Rachel zich ook wel heel vreemd.
En het gedrag van Rachel wordt alsmaar vreemder. Vooral wanneer ze bij een oude dame in het bos op bezoek gaat en brieven krijgt van een Italiaanse pianist, de razendknappe Giancarlo …

ERK Niveau:

A2

Schrijver:

Jean Ure

Jaar van uitgave:

1996

Aantal pagina's:

86

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, een kostschool in de buurt van de stad Exeter

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in dagboekfragmenten

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘Has Anyone Seen This Girl?’ is een verhaal over een Engelse kostschool voor meisjes. De hoofdpersonen zijn  een jaar of veertien. Het verhaal gaat over vriendschap en ook over erbij horen, maar het gaat ook over zoiets akeligs als pesten op school.

WAT MOET JE WETEN?

‘Has Anyone Seen This Girl?’ gaat ervan uit dat je niet veel specifieks hoeft te weten over Engelse kostscholen of iets dergelijks. De hoofdpersonen zitten wel op zo’n – typisch Engelse – school, maar je hoort weinig over de gebruiken en de tradities van dit type school. Het is gewoon een boeiend verhaal over hoe leerlingen met elkaar omgaan.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Has Anyone Seen This Girl?’ zijn echt niet moeilijk. Ms Ure weet heel goed hoe ze jongeren van een jaar of veertien moet aanspreken: dat doet ze op een gewone manier, met begrijpelijke taal en niet al te lange hoofdstukken (dagboekfragmenten).
De alinea’s en de hoofdstukken zijn  nergens extra lang. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Has Anyone Seen This Girl?’ is niet ingewikkeld; als je een paar jaar Engels gehad hebt, kun je het verhaal vast en zeker goed volgen.
De dagboekfragmenten zorgen ervoor dat je moet doorlezen: het verhaal blijft spannend en je wilt als lezer weten hoe het afloopt met Caroline en haar klasgenoten. Ook verbaas je je regelmatig over die geheimzinnige meid met dat eigenaardige gedrag: Rachel.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Has Anyone Seen This Girl?’ een boek met een literair niveau B 2b en een taal-(ERK-)niveau A2.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘Has Anyone Seen This Girl?’ is spannend geschreven. Telkens krijg je iets nieuws te horen over die geheimzinnige Rachel. In het begin vind je haar vast – net als haar klasgenoten – een eigenaardige meid, maar langzamerhand, wanneer je meer over haar te weten komt, word je meer duidelijk. De roman is geschreven als een dagboek: Rachel vertelt het verhaal van eind september tot aan de kerstvakantie.

Actie:

‘Has Anyone Seen This Girl?’ is een verhaal met een beetje actie. Het gaat vooral om de contacten die de meiden op de kostschool met elkaar hebben. Maar toch mis je dat gebrek aan spanning niet echt: wat er aan spanning in het verhaal zit, is onderhuids. De dreiging komt van de klasgenoten van Rachel, maar ook wel van die geheimzinnige sfeer bij haar thuis.

Tijd:

De jeugdroman ‘Has Anyone Seen This Girl?’ speelt zich af in ergens in de jaren 1990-2000. Het is een tijd waarin er vrijwel geen computers waren (vooral niet op zo’n ouderwetse kostschool); ook waren er geen mobiele telefoons.
Het verhaal duurt een half schooljaar: van eind september tot eind december. Het verhaal wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De plaats die in ‘Has Anyone Seen This Girl?’ vooral wordt beschreven, is een kostschool ergens in de buurt van de stad Exeter (in het zuidwesten van Groot-Brittannië, in het graafschap Devon). Caroline gaat een keer een paar dagen logeren bij haar oom en tante in Canterbury, een stad ten zuidoosten van Londen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Has Anyone Seen This Girl?’: hoe zal het gaan met de manier waarop Rachel zich op school gedraagt en hoe gaat Caroline daarmee om?

Verteller:

De roman ‘Has Anyone Seen This Girl?’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Het verhaal wordt verteld door Caroline, een medeleerling van Rachel, die voor het eerst bij haar op de kostschool zit.
Het verhaal is een verzameling dagboekfragmenten: de kostschoolleerling Caroline vertelt in een half schooljaar – van eind september tot eind december – over haar vriendschap met Rachel en haar contacten met haar andere klasgenoten.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Has Anyone Seen This Girl?’ zijn:
• Rachel Williams: een leerling die er niet echt bij hoort op haar kostschool. Ze draagt vreemde kleren, ze speelt klassieke pianomuziek, ze wordt gepest door haar medeleerlingen;
• Caroline: de 14-jarige verteller van het verhaal. Ze woont bij haar oma omdat haar ouders in het buitenland werken. Nu gaat ze voor het eerst naar een kostschool in de buurt van de stad Exeter, een treinreis van een viertal uren van Londen verwijderd.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Has Anyone Seen This Girl?’ zijn:
• Gran: de 62-jarige oma van Caroline. Zij is een beroemde actrice die haar kleindochter bij haar in huis heeft, omdat de ouders van Caroline als archeologen in Egypte aan het werk zijn;
• Ellen Wilcox: een klasgenoot van Caroline;
• Emma Trent: een klasgenoot van Caroline;
• Fawn Kearey: een klasgenoot van Caroline. Zij is duidelijk de populairste meid van school. Zij is mooi, slim, talentvol (en ze heeft rijke ouders);
• Patsy Renfrew: een klasgenoot van Caroline;
• Miss Moffat: de sportdocente;
• Mrs Christensen: de docente voor toneel;
• Miss Rapoport: een docente;
• Mary: een oude dame die in een huisje in het bos woont;
• Aunt July en Uncle Bob: de tante en oom van Caroline die in Canterbury wonen;
• Alberto Bagatti (Giancarlo): een ober uit Ashford;
• Isabel Williams: de moeder van Rachel.

Website:

http://www.randomhouse.co.nz/books/jean-ure/has-anyone-seen-this-girl-9780370319124.aspx

Film:

De roman ‘Has Anyone Seen This Girl?’ is niet verfilmd.

Overig:

De young adult novel ‘Has Anyone Seen This Girl?’ is een verhaal over school en over pesten. Hoewel dit natuurlijk een heel naar onderwerp is, heeft deze gepeste leerlinge – Rachel – het eigenlijk ook wel een beetje aan zichzelf te danken dat ze niet echt vriendinnen krijgt.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Jean Ure.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Bully van Yvonne Coppard
• The Bailey Game van Celia Rees
• A Time to Keep Silent (a.k.a. The Silence Trap) van Gloria Whelan

Citaat:

I have been thinking about what Gran said, about people who don’t fit in when they are at school often turning out to be gifted members of society. I wonder if that means that one of these days I shall go round boasting that I was at school with Rachel Williams, the pianist? (p.85)

Vragen over het boek:

1. Is Caroline  iemand die nooit pest? Waarom denk je dat?
2. Hoe komt het dat Rachel geworden is zoals zij nu is, denk je?
3. Wat heeft de mysterieuze Giancarlo met het verhaal te maken?
4. Vind je Fawn een sympathieke meid? Waarom vind je dat?