‘I see …' said the vampire thoughtfully, and slowly he walked across the room towards the window. For a long time he stood there against the dim light from Divisadero Street and the passing beams of traffic. The boy could see the furnishings of the room more clearly now, the round oak table, the chairs. A wash basin hung on one wall with a mirror. He set his briefcase on the table and waited.
‘But how much tape do you have with you?‘ asked the vampire, turning now so the boy could see his profile. ‘Enough for the story of a life?‘
‘Sure, if it's a good life. Sometimes I interview as many as three or four people a night if I'm lucky. But it has to be a good story. That's only fair, isn't it?‘
‘Admirably fair,‘ the vampire answered. ‘I would like to tell you the story of my life, then. I would like to do that very much.‘
‘Great,‘ said the boy. And quickly he removed the small tape recorder from his briefcase, making a check of the cassette and the batteries. ‘I'm really anxious to hear why you believe this, why you …‘
‘No,‘ said the vampire abruptly. ‘We can't begin that way. Is your equipment ready?‘
‘Yes,‘ said the boy.
‘Then sit down. I'm going to turn on the overhead light.‘
‘But I thought vampires didn't like light,‘ said the boy. ‘If you think the dark adds to the atmosphere …‘ But then he stopped. The vampire was watching him with his back to the window. The boy could make out nothing of his face now, and something about the still figure there distracted him. He started to say something again but he said nothing. And then he sighed with relief when the vampire moved towards the table and reached for the overhead cord.
At once the room was flooded with a harsh yellow light. And the boy, staring up at the vampire, could not repress a gasp. His fingers danced backwards on the table to grasp the edge. ‘Dear God!‘ he whispered, and then he gazed, speechless, at the vampire.

© Penguin Random House Company / Alfred A. Knopf, 1976

Een jongen mag een vampier interviewen. Deze vampier, Louis is zijn naam, is bereid zijn levensverhaal aan de jongen te vertellen. Hij begint zijn verhaal in 1791, zo’n tweehonderd jaar geleden.
Louis woont met zijn familie op een grote plantage in de Amerikaanse staat Louisiana, niet ver van de stad New Orleans. Als zijn broer, een religieus fanaticus, op een dag dood neervalt, verliest Louis zijn belangstelling voor het leven: hij verwaarloost de plantage en hij gaat zich te buiten aan wilde feesten en aan alcohol. Alles is immers toch zinloos.
Louis zwerft regelmatig door de louche wijken van New Orleans en hij wordt tijdens één van zijn nachtelijke tochten gebeten door een vampier. Deze vampier, Lestat, achtervolgt hem en dwingt Louis hem onderdak te geven. Daarbij maakt de vampier Lestat de mens Louis tot een (mede-)vampier. Beiden wonen nu in het landhuis, overdag slapend in hun doodskisten en ’s nachts op rooftocht bij de slaven op de plantage of in de bossen in de omgeving. Hoewel dit leven als vampier Louis enorm tegenstaat kan hij niet anders. Na een aantal jaren merkt hij dan ook dat hij niet alleen maar kan leven van het bloed van dieren, maar dat hij eigenlijk alleen maar veel kracht kan putten uit mensenbloed. Daarom bijt hij op een dag een jong meisje. Maar dat meisje sterft niet en Lestat maakt ook haar tot vampier. Met zijn drieën gaan ze bij elkaar wonen in New Orleans en gezamenlijk gaan ze op rooftocht uit.
Het vampiermeisje, Claudia, sluit een hechte vriendschap met Louis en samen besluiten ze Lestat voorgoed uit te schakelen. Als Claudia hem heeft overmeesterd, vertrekken zij en Louis naar Europa: eerst naar de Karpaten, naar de bakermat van de vampiers, en daarna naar Parijs. Ze ontmoeten veel medevampiers. Redeloze monsters in de Karpaten, maar ontwikkelde en welvarende vampiers in Parijs. Onuitroeibare wezens lijken het, onsterfelijk bijna. Zoiets als Lestat, die ze immers voor dood in New Orleans achterlieten …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Anne Rice

Jaar van uitgave:

1976

Aantal pagina's:

342

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Eind achttiende eeuw (1791) tot de jaren zeventig van de twintigste eeuw

Plaats van handeling:

USA (Louisiana, New Orleans, San Francisco), Roemenië (Karpaten), Frankrijk (Parijs)

Bijzonderheden:

‘Interview with the Vampire’ werd het eerste deel uit een serie horrorverhalen rond de vampiers Louis en Lestat.
‘The Vampire Chronicles’ zijn:
I 'Interview with the Vampire' (1976)
II 'The Vampire Lestat' (1985)
III 'The Queen of the Damned' (1988)
IV 'The Tale of the Body Thief' (1992)
V 'Memnoch the Devil' (1995)
VI 'The Vampire Armand' (1998)
VII 'Merrick' (2000)
VIII 'Blood and Gold' (2001)
IX 'Blackwood Farm' (2002)
X 'Blood Canticle' (2003)
XI 'Prince Lestat' (2014)

In het Nederlands heet het boek ‘De vampier vertelt', 'Dagboek van een onsterfelijke' of 'Interview met de duivel’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Interview with the Vampire’ is een echte horrorroman. En wel één over vampiers, een toch niet alledaags onderwerp. Over vampiers heb je al eerder kunnen lezen in romans als Dracula van Bram Stoker, ‘Salem’s Lot’ van Stephen King of Carpe Jugulum van Terry Pratchett.
‘Interview with the Vampire’ is een erg spannend verhaal, hoewel het tamelijk traag verteld wordt. Maar het is zo nu en dan ook een morbide en luguber verhaal: vampiers zuigen het bloed uit mensen. En dat is een manier van leven die niet elke lezer zal kunnen waarderen.

WAT MOET JE WETEN?

‘Interview with the Vampire’ speelt zich af in de Verenigde Staten en in Europa. Maar dan in een vroegere tijd; voornamelijk in de negentiende eeuw. Het is een tijd waarin het vervoer per koets en per zeilschip ging, waarin mensen anders leefden dan nu, waarin het houden van slaven vanzelfsprekend was en een tijd waarin mensen weinig hoorden over elkaar (het nieuws, zoals een aanval door vampiers, verspreidde zich niet zo snel en zo ver); en over andere landen en volkeren wisten ze vaak vrijwel niets. Tenslotte speelt het verhaal zich wel af in grote steden als New Orleans, Parijs en San Francisco, maar die steden waren heel wat kleiner en provincialer dan ze nu zijn.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Interview with the Vampire’ kunnen een probleem zijn. De taal is soms erg expliciet, vooral wanneer het harde acties betreft (zoals het doden of leegzuigen van slachtoffers).
De alinea’s zijn soms lang. Echte hoofdstukken zijn er nauwelijks, wel bestaat het verhaal uit vier – ongetitelde – delen. Er zijn wel redelijk veel dialogen, maar het verhaal lijkt zo nu en dan bijna één lange monoloog (de vampier Louis is meestal aan het woord).

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal kan een probleem zijn: de zinnen zijn vaak lang en soms moeilijk. Het vocabulaire kan lastig zijn, de alinea’s zijn lang en echte hoofdstukken zijn er niet. De roman bestaat uit veel alleenspraken (monologen).
Maar het verhaal is erg spannend. Je wilt als lezer weten wie deze Louis is, wie die Lestat vroeger geweest is en hoe de verhouding wordt tussen Louis, Lestat en Claudia. Ook is de toehoorder van het hele verhaal, de (naamloze) jongen, een intrigerende figuur. Hoe durft hij een echte vampier te interviewen, en waarom doet hij dat eigenlijk? En bovenal: hoe loopt het af met iedereen?
Op basis van deze eigenschappen is ‘Interview with the Vampire’ een boek met een literair niveau C 4a en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De horrorroman ‘Interview with the Vampire’ is geschreven in een speciale stijl. Een verteller vertelt het verhaal over een jongen die een vampier interviewt. Die vampier is juist heel interessant voor de lezer, omdat de lezer zich samen met de interviewende jongen continu afvraagt wie deze Louis is en hoe hij zijn leven de afgelopen tweehonderd jaar heeft geleid.
Ondanks de vaak lange alinea’s weet Ms Rice goed het tempo in het verhaal te houden. Dat komt met name door de sinistere sfeer van het verhaal. Elke keer lees je weer iets spectaculairs en constant zijn er nieuwe verrassingen. Voor een deel komt het door het feit dat Ms Rice haar eigen invulling aan de vampiers geeft. Niks geen angst voor knoflook, kruisen, spiegels of houten staven: deze vampiers zijn onsterfelijk, mits ze zich aan bepaalde regels houden. Dat maakt de vampier minder kwetsbaar, maar op de een of andere manier vreemd genoeg ook weer menselijker. Zie ook de onderlinge verhoudingen tussen de vampiers in Parijs, die gevoelens van jaloezie en haat afwisselen met een voorkeur voor mooie kleren en goede en slechte gewoonten.

Actie:

De horrorroman ‘Interview with the Vampire’ is een verhaal met veel actie. Het feit dat er geen echte hoofdstukken zijn – er zijn zo nu en dan witregels en de roman bestaat uit vier delen – hoeft geen probleem te zijn: de auteur houdt een enorme spanning in het verhaal. En het knappe is dat we als lezer zelfs meevoelen met Louis, een echte vampier. Een wezen dat vanwege het feit dat het een vampier is het bloed van levende wezens – dus ook van mensen – moet drinken.

Tijd:

‘Interview with the Vampire’ speelt zich af in de negentiende en twintigste eeuw. De roman begint in 1791, het jaar waarin Louis tot een vampier wordt gemaakt. We horen daarna over zijn leven – en over dat van zijn metgezellen – door de bijna tweehonderd jaar die volgen.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het gaat soms met grote sprongen door de tijd. Het leven van Louis wordt door hemzelf verteld in een interview, in een (bijna) alleenspraak die soms lijkt op één lange flashback.

Plaats:

De plaatsen waar ‘Interview with the Vampire’ zich afspeelt bevinden zich in de Verenigde Staten en in Europa. Het gaat daarbij om het platteland in de staat Louisiana, de Amerikaanse steden New Orleans en San Francisco; in Europa verblijven de vampiers korte tijd in Oost-Europa (in de Roemeense Karpaten) en een lange periode tijd in Parijs.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Interview with the Vampire’: hoe verliep het leven van Louis? Gaandeweg komen we als lezer veel te weten over het stadsleven in de negentiende eeuw, over plantages in het zuiden van de USA en over transport, huizen en zeden en gewoonten van twee eeuwen geleden. O ja, en over vampiers, uiteraard.

Verteller:

De horrorroman ‘Interview with the Vampire’ heeft een auctoriale verteller. Maar dat is slecht een deel van de waarheid. Die verteller bemoeit zich namelijk verder nauwelijks met het verhaal. Zij suggereert eerst dat de belangrijkste persoon de (naamloze) jongeman is, degene die de vampier interviewt. Maar al snel komen we erachter dat de protagonist de vampier Louis is. En later komen daar in het verhaal als hoofdpersonen ook nog vampiers als Lestat, Claudia, Armand, Madeleine en Santiago bij.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Interview with the Vampire’ zijn:
• De vampier Louis. We kennen alleen zijn voornaam. In 1791 is hij tot vampier gemaakt door een andere vampier, Lestat. Louis woonde in een welvarend gezin dat een plantage in de buurt van New Orleans bezat. Louis is een gevoelige jongeman die zijn lot – als bloedzuigende vampier – vaak betreurt en met tegenzin zijn slachtoffers aanvalt en vermoordt;
• De vampier Lestat. Hij is een nogal gevoelloos en hard personage, maar als jongere was hij een serieuze intellectueel. Als Louis hem pas leert kennen, verzorgt Lestat – met tegenzin – zijn oude vader;
• Het vampiermeisje Claudia. Zij wordt door Louis bijna leeggezogen (en dus gedood), maar ze wordt daarna door Lestat tot vampier gemaakt;
• Armand: de leider van de vampiers in Parijs. Hij voelt zich erg tot Louis aangetrokken;
• De (naamloze) jongen. Hij is een jongere uit de zeventiger jaren van de twintigste eeuw. Hij interviewt voor een radiostation een vampier (Louis); dat doet hij met behulp van een bandrecorder (waarbij hij om de zoveel tijd de band moet omdraaien en/of wisselen).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in Interview with the Vampire zijn:
• De vader van Lestat. Hij is oud, blind en hulpbehoevend en hij wordt (met tegenzin) verzorgd door Lestat;
• Babette Freniere: een jonge vrouw die een plantage bestiert vlak bij de plantage van Louis. Louis helpt haar voor zichzelf op te komen wanneer haar ouders sterven en haar enige broer door Lestat wordt gedood. Later geeft zij onderdak aan Louis en Lestat;
• Een musicus in New Orleans. Hij is een goede vriend van Lestat en hij wordt door hem ook tot vampier gemaakt;
• Morgan: een Britse toerist die Louis en Claudia tijdens hun reis door Roemenië ontmoeten;
• Madeleine: een vrouwelijke vampier die in Parijs woont;
• Santiago: een Parijse vampier die jaloers is op de aandacht die Louis van Armand krijgt.

Website:

http://annerice.com/Bookshelf-Interview.html

Film:

De horrorroman ‘Interview with the Vampire’ is verfilmd in 1994, met in de hoofdrollen Brad Pitt, Tom Cruise en Kirsten Dunst.

Overig:

‘Interview with the Vampire leidde tot veel vervolgen. Het boek is duidelijk geïnspireerd door de horrorroman Dracula van Bram Stoker, maar het wijkt er ook weer zodanig van af, dat het een zeer origineel boek te noemen is. Latere schrijvers – zoals bijvoorbeeld de young adult schrijfster Stephenie Meyer – probeerden het succes van Anne Rice te evenaren en zelf schreef Ms Rice ook veel andere boeken over vampiers.
De Britse popzanger Sting liet zich inspireren door het boek toen hij de song ‘Moon over Bourbon Street’ maakte.
De Nederlandse titel van de roman is ‘Dagboek van een onsterfelijke’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Anne Rice.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Dracula van Bram Stoker
• ‘salem’s Lot van Stephen King
• lost boy lost girl van Peter Straub

Citaat:

Her lips were red, her looks were free,
Her locks were yellow as gold:
Her skin was as white as leprosy,
The Night-mare LIFE-IN-DEATH was she,
Who thicks man’s blood with cold. (p.153)

Vragen over het boek:

1. Waarom wil Lestat bij Louis blijven en waarom is dat omgekeerd ook zo, terwijl die twee toch zo’n hekel aan elkaar hebben?
2. Wat trekt Louis en Claudia wederzijds in elkaar aan?
3. Waarom gaan Louis en Claudia naar Europa?
4. Waarom voelt Claudia zich minder goed thuis in Parijs, terwijl zij toch degene was die naar die stad toe wilde gaan?