What had they given her? What had the needle brought into her veins? She could barely keep her eyes open, but her ears were working almost too well. Under a sharp, piercing ring, she could hear a skip in the car's engine, the thump-thump as the tires rolled over uneven terrain. The man sitting beside her in the backseat spoke softly, almost like a lullaby you would sing to a child. There was something calming about his tone, and she found her head dropping down as he talked, only to jerk back up at Lena's curt, cutting responses.
Her shoulders ached from stretching her hands behind her back. Or maybe they didn't ache. Maybe she just thought they should, so her brain sent the message that they did. The ache was dull, a thud that throbbed along with her beating heart. She tried to focus on other things, like the conversation going on around her or where Lena was driving the car. Instead, she found herself spiraling back into her body, cocooning into every new sensation like a newborn rolling into a blanket.
The back of her legs were stinging from the leather, though she did not know why. It was cool out. There was a chill on the back of her neck. She remembered sitting in her father's Chevette on a long trip to Florida. There was no air-conditioning and it was the middle of August. All four windows were rolled down, but nothing would cut the heat. The radio crackled. There was no music, no station they could all agree on. In the front seat, her parents argued over the route, the cost of gas, whether or not they were speeding. Outside of Opelika, her mother told her father to pull over at the general store so they could buy frozen Cokes and orange crackers. They all winced as they moved to get out of the car, the skin on the back of their arms and legs sticking to the seats as if the heat had cooked their bodies to the vinyl.

© Penguin Random House Company / Arrow Books, 2007

Lena Adams is samen met haar plichtsgetrouwe en slimme (en blinde) zus Sibyl opgegroeid bij haar oom Hank; een alcoholist, maar wel iemand die zijn uiterste best heeft gedaan de meiden goed op te voeden. Hank slaagt er uiteindelijk in de drank te laten staan. Jaren later wordt Sibyl vermoord, in hetzelfde stadje waar Lena politieagent is.
Nu is het opnieuw zes jaar later en Lena krijgt een telefoontje van een buurvrouw van Hank, Charlotte Gibson, dat Hank weer aan de drank en/of aan de drugs is. Lena besluit naar haar geboortedorp Reece te gaan, een gehucht in the middle of nowhere, een achterlijk dorp vol rednecks en racisten aan de rand van het moeras Okefenokee, aan de grens met de staat Florida. De bevolking is in meerderheid anti-zwart, -homo, -lesbienne, - overheid, -politie, -hippie, -vreemdeling. Kortom: anti-iedereen.
Als Chief of Police Jeffrey Tolliver in Grant County een telefoontje krijgt dat zijn agente Adams in de gevangenis van Reece zit op verdenking van moord, besluit hij naar het dorp toe te gaan. Lena Adams is aangetroffen op een football-veld, vlak naast een uitgebrande auto met een verkoold lijk erin. Jeffrey wordt vergezeld door Sara Linton. Ze zijn sinds kort (opnieuw) getrouwd na een heftige scheiding die jaren heeft geduurd.
In Reece is het een beetje een ordeloze bende: de sheriff heeft vrij weinig autoriteit zo te zien en de met hakenkruisen getatoeëerde criminelen rijden rond op Harleys en in grote SUV’s. Er is werk genoeg voor Jeffrey en Sara: Jeffrey mag met de sheriff mee een moord bekendmaken aan de vader van de vermoorde man en Sara mag twee lijken schouwen.
Ondertussen is Lena onvindbaar voor de politie: Sara heeft haar – ongewild – laten ontsnappen uit het ziekenhuis en Lena gaat zelf op onderzoek uit. Ze ontdekt dat er een lijk in de bar van haar oom Hank ligt, dat haar zus Sibyl ook al in Reece een minnares had en dat haar oom weer meth is gaan gebruiken. Om meer te weten te komen over de racisten, bezoekt Lena haar ex-minnaar, Ethan Green, die wegens mishandeling in de gevangenis zit.
Langzamerhand komen Sara, Lena en Jeffrey achter het mysterie van de moorden en achter de identiteit van de criminelen. Maar dat gaat wel ten kost van een aantal levens …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Karin Slaughter

Jaar van uitgave:

2007

Aantal pagina's:

547

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000 – 2007

Plaats van handeling:

USA, Zuid-Georgia, het platteland (het denkbeeldige dorpje Reece), in de buurt van het moeras Okefenokee

Bijzonderheden:

De delen van de roman hebben als titel dagdelen ('Tuesday afternoon', 'Wednesday evening') of ‘Lena’.
In het Nederlands heet het boek ‘Onaantastbaar’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

is een zeer spannend verhaal over het zuiden van de V.S., over een achtergebleven en geïsoleerd gebied, waar drugsdealers de baas zijn over de arme (blanke) bevolking.
De lezer moet wel tegen een flinke portie geweld kunnen: er wordt gemoord en gemarteld in het boek, zoals we dat van Slaughter kunnen verwachten.
Daarnaast is ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) een sleutelroman. De lezer komt veel te weten over het verleden van Lena Adams. En bovendien loopt het slecht af met één van de hoofdpersonen uit de Slaughter-boeken.

WAT MOET JE WETEN?

Lezers zullen wel het een en ander weten via TV en film over de onderwerpen die in  dit boek aan de orde komen: drugsgebruik, drankgebruik, drugsbendes, geweld en afrekeningen.
Andere specifieke kennis is er niet nodig voor het begrijpen van het verhaal: Slaughter legt prima uit waar het verhaal zich afspeelt en hoe het komt dat de mensen in deze streek zich zo gedragen.

DE TAAL

Karin Slaughter gebruikt zo nu en dan wel moeilijke woorden. Maar deze hebben meestal te maken met medische termen (Sara Linton is lijkschouwer) of met politiezaken (Chief Jeffrey Tolliver en Police Officer Lena Adams); deze worden door Slaughter meestal goed uitgelegd of toegelicht.
De alinea’s en de vele dialogen maken het boek goed leesbaar. ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) kent veel hoofdstukken en een groot aantal overzichtelijke delen (vaak genoemd naar het dagdeel of het moment waarop het fragment zich afspeelt).

DE TAAL EN HET VERHAAL

Het verhaal van ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) is voor een B2-lezer zeker niet moeilijk te lezen. Slaughter beschrijft de plot vanuit verschillende personages, maar altijd als alwetende auteur, waardoor het verhaal gemakkelijk te begrijpen is. Ingewikkelde literaire technieken komen er niet aan te pas.
Een lezer die geïnteresseerd is in een heel spannend verhaal, zal zeker genieten van ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) en zij/hij zal voor weinig verrassingen – voor wat betreft de moeilijkheidsgraad – komen te staan. Het literaire niveau van de roman is C 4a.

Schrijfstijl:

Karin Slaughter is een auteur die geen middel schuwt om haar verhaal spannend te houden. In de eerste paar pagina’s wordt het eerste slachtoffer in brand gestoken en dat is het begin van een reeks moorden en gewelddaden.
Daarnaast kan Slaughter een verhaal op een spannende manier vertellen (ook zonder dat extreme geweld blijft het verhaal boeiend). De lezer vereenzelvigt zich ongetwijfeld met één van de hoofdpersonen. En het verhaal kent ook veel ontroerende momenten, zonder dat het sentimenteel wordt.

Actie:

Het verhaal zit boordevol actie, zoals het een echte Slaughter betaamt. Er wordt in de proloog een moord gepleegd. Die moord wordt gaandeweg het verhaal opgelost. Maar tijdens die oplossing vinden er meerdere moorden en gewelddadigheden plaats.

Tijd:

De roman speelt zich af in de periode 2000 tot 2007.

Plaats:

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Zuid-Georgia, op het platteland (in het denkbeeldige dorpje Reece), in de buurt van het moeras Okefenokee (dat wel echt bestaat). Het is een ontoegankelijk en nogal achtergebleven gebied met achterdochtige en arme (veelal blanke) bewoners.

Verhaallijn:

De belangrijkste verhaallijn is die van het oplossen van de moorden in Reece. Maar eigenlijk begon het met Lena die probeert haar opnieuw verslaafde oom te vinden.
Andere verhaallijnen hebben te maken met de machtsverhoudingen in een klein stadje dat van afstand door drugsdealers wordt geregeerd. Maar de verhaallijnen gaan ook over het verleden van Lena, zowel in Reece als in Grant County. En zoals altijd is er de belangrijke verhaallijn van Sara en Jeffrey, twee geliefden die moeilijk met elkaar, maar zeker niet zonder elkaar kunnen leven.

Verteller:

Het verhaal wordt verteld door een auctoriale verteller. Maar deze vertelt de verhalen wel vanuit verschillende karakters: Lena, Sara, Jeffrey en Charlotte.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) zijn:
– Lena Adams: een agente uit Grant County in Georgia, die naar haar geboortedorp Reece is teruggegaan om haar oom te spreken;
– Chief Jeffrey Tolliver: het hoofd van politie in Grant County, die naar Reece ging om Lena te zoeken;
– Sara Linton: kinderarts en lijkschouwer; de vrouw van Jeffrey, die met haar man is meegegaan.

Bijfiguren:

Andere belangrijke karakters in ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) zijn voornamelijk inwoners van Reece:
• Oom Hank, de oom die Lena en haar zus heeft grootgebracht;
• Charlotte Gibson, het vroegere buurmeisje van Lena, nu een gehuwde vrouw;
• Jake Valentine, de jonge sheriff van Reece;
• Fred Bart, de tandarts en lijkschouwer van Reece;
• Don Cooke, de hulpsheriff;
• Ethan Green (White/Mueller), die wegens gewelddaden in de gevangenis zit.

Website:

http://www.karinslaughter.com/

Film:

‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) is niet verfilmd.

Overig:

De roman is hard – zoals de meeste boeken van Slaughter. Toch komt er welzeker liefde in voor: de liefde tussen Sara en Jeffrey is enorm groot, maar de twee maken ook veel ruzie met elkaar. Als tegenwicht voor de nette dokter Sara is daar altijd de volkse maar o zo eerlijke, Lena.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Karin Slaughter.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Partner van John Grisham
• Losing You van Nicci French
• Under the Dome van Stephen King

 

Citaat:

‘They’re really heavy into meth. Like, super heavy, kill-your-mama heavy. The Fitzpatricks control everything, going in and out of the Southeast corridor, from Florida on up. Some of those boys are billionaires. Only catch is, they’re dead before they reach the age of thirty.’
Jeffrey already knew this. ‘And?’
Nick added more sugar to his coffee as he spoke. ‘They say they’ve got skin privilege, that being white means they’re better than everybody else, that they should be in control. They view it as a special ordination from God.’ (p.151)

Vragen over het boek:

1. Hoe is de verhouding tussen Lena en Jeffrey, tussen Lena en Hank, of tussen Lena en Sara? Kies één van deze drie tweetallen en leg uit aan de hand van fragmenten uit de tekst hoe de karakters met elkaar omgaan en waarom ze dat juist op die manier doen.
2. Wat is de rol van Ethan Green in dit verhaal precies? Vind je dat hij belangrijk is voor de plot? Waarom vind je dat?
3. ‘Beyond Reach’ (a.k.a. ‘Skin Privilege’) is een roman over het dorpje Reece, en niet over Grant County of over Atlanta, plaatsen waar Karin Slaughter meestal over schrijft. Had zij deze roman ook in Grant County of in Atlanta kunnen situeren volgens jou? Waarom vind je dat?
4. Vind je het geweld in deze roman te veel of te gruwelijk? Waarom vind je dat? Was het verhaal beter geweest wanneer er minder geweld in had gezeten, volgens jou? Waarom vind je dat?