Het begin!
‘Don’t you worry about him?’ Susannah asked Roland. ‘Out there on his own?’
‘He’s got Oy with him,’ Eddie said, referring to the billy-bumbler who had adopted Jake as his special friend. ‘Mr. Oy gets along with nice folks all right, but he’s got a mouthful of sharp teeth for those who aren’t so nice. As that guy Gasher found out to his sorrow.’
‘Jake also has his father’s gun,’ Roland said. ‘And he knows how to use it. That he knows very well. And he won’t leave the Path of the Beam.’ He pointed overhead with his reduced hand. The low-hanging sky was mostly still, but a single corridor of clouds moved steadily southeast. Toward the land of Thunderclap, if the note left behind for them by the man who styled himself RF had told the truth.
Toward the Dark Tower.
‘But why –’ Susannah began, and then her wheelchair hit a bump. She turned to Eddie.
‘Watch where you’re pushin me, sugar.’
‘Sorry,’ Eddie said. ‘Public Works hasn’t been doing any maintenance along this stretch of the turnpike lately. Must be dealing with budget cuts.’
It wasn’t a turnpike, but it was a road … or had been: two ghostly ruts with an occasional tumbledown shack to mark the way. Earlier that morning they had even passed an abandoned store with a barely readable sign: TOOK’S OUTLAND MERCANTILE. They investigated inside for supplies – Jake and Oy had still been with them then – and had found nothing but dust, ancient cobwebs, and the skeleton of what had been either a large raccoon, a small dog, or a billy-bumbler. Oy had taken a cursory sniff and then pissed on the bones before leaving the store to sit on the hump in the middle of the old road with his squiggle of a tail curled around him. He faced back the way they had come, sniffing the air.
Roland had seen the bumbler do this several times lately, and although he had said nothing, he pondered it. Someone trailing them, maybe? He didn’t actually believe this, but the bumbler’s posture – nose lifted, ears pricked, tail curled – called up some old memory or association that he couldn’t quite catch.
© Hodder & Stoughton, 2012
^ Terug naar boven
Algemeen
Als het verhaal begint, moeten Roland en zijn vrienden schuilen voor een enorme koude storm, de ‘Starkblast’. Roland besluit een verhaal te vertellen over hoe hij samen met zijn mede-‘gunslinger’ Jamie, ooit op jacht ging naar de ‘Skin-man’. Daarna, binnen dat verhaal, vertelt hij aan een jongen, Bill Streeter, het verhaal van Tim Ross, een jongen die zijn vader verliest en op zoek gaat naar een wondermiddel om zijn moeders blindheid te genezen.
^ Terug naar boven
Boekinformatie
ERK Niveau:
B1Schrijver:
Stephen KingJaar van uitgave:
2012Aantal pagina's:
335Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
FantasietijdPlaats van handeling:
FantasieplaatsBijzonderheden:
Deel VIII uit 'The Dark Tower'-serie (maar chronologisch gezien deel 4.5. De roman heeft meerdere hoofdstukken in 5 delen ('Starkblast', 'The Skin-man, part 1', 'The Wind through the Keyhole', 'The Skin-man, part 2', 'Storm’s Over').In het Nederlands heet het boek ‘De donkere toren VIII: De wind door het sleutelgat’.
^ Terug naar boven
Het boek - onderwerp
IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?
Je moet geïnteresseerd zijn in sprookjes en in fantasie. En dan ook nog in sprookjes waarin wel eens een bloederige gebeurtenis plaatsvindt.
De Stephen King-horror-/fantasy-fan zal zeker van dit boek genieten. Voor lezers die niet van deze genres houden is het boek veel minder interessant. Daarnaast is deze roman ook nog eens een (tussen)deel van ‘The Dark Tower’-serie: een los te lezen deel, maar een verhaal dat interessanter wordt wanneer je de andere delen (in ieder geval tot en met deel 4) ook gelezen hebt.
WAT MOET JE WETEN?
Veel algemene kennis is niet noodzakelijk voor het begrijpen van het verhaal.
De lezer moet enige kennis hebben van (de verteltechniek van) sprookjes. Verder moet hij/zij fantasy kunnen (en willen) lezen. Ingewikkelde literaire technieken worden hier niet gebezigd, of het zou moeten zijn dat er een verhaal in een verhaal in een verhaal wordt verteld.
^ Terug naar boven
Het boek - Moeilijkheid
DE TAAL
Het vocabulaire is niet moeilijk. Soms is de taal ietwat archaïsch, met name wanneer Roland tegen iemand spreekt (maar niet wanneer hij zijn verhalen vertelt). Tenslotte zijn er een paar woorden, die Stephen King speciaal in ‘The Dark Tower’-boeken gebruikt: ‘khef’, ‘sai’, ‘billy-bumbler’. Maar de betekenis van die woorden wordt snel duidelijk.
DE TAAL EN HET VERHAAL
De zinsconstructies zijn helder. Er zijn veel dialogen, de roman is erg verhalend, en veel zinnen zijn kort.
De taal van deze roman is niet moeilijk, op een paar ‘Dark Tower’-woorden na die de lezer snel zal begrijpen (‘ka-tet’, ‘billy-bumbler’, ‘once upon a bye’). De auteur probeert zoveel mogelijk te klinken als een sprookjesverteller en een sprookje kent meestal weinig ingewikkelde zinsconstructies en veel herhalingen. Vandaar dat het taal-(ERK-)niveau B1 is.
Ook literair gezien is dit niet een moeilijk boek. Weliswaar begint het verhaal waar het vorige was geëindigd (na deel vier van ‘The Dark Tower’-serie), waardoor de lezer een beetje abrupt in het verhaal valt. Roland en zijn vrienden zijn op een queeste, op weg naar de Dark Tower. Verder is de techniek van het ‘verhaal-in-het-verhaal-in-het-verhaal’ misschien verwarrend; de lezer zou de kluts kunnen kwijtraken: waar ben ik nu in het verhaal en waarom wordt dit verhaal ook al weer verteld? Maar uiteindelijk wordt die picture frame story– techniek aan het eind wel duidelijk. Het blijkt uiteindelijk een rechttoe rechtaan verhaal te zijn met weinig complicerende lagen erin. Vandaar dat het literaire niveau C 3b is.
Schrijfstijl:
De stijl is direct en helder. Er wordt een aantal verhalen verteld en de vertelstijl is in die verhalen dezelfde (hetgeen vooral komt doordat Roland de hoofdpersoon en/of de verteller is).
^ Terug naar boven
Het boek - het verhaal
Actie:
Het boek zit vol actie. Er vallen nogal wat doden in de loop van het verhaal en het gaat erom dat zo snel mogelijk de dader van die gewelddaden wordt gepakt en gestraft.
Tijd:
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Wel komt het (korte) hoofdverhaal (‘Starkblast’) in de tijd vóór het verhaal over de ‘skin-man’, wat weer gedateerd is vóór het lange verhaal in het midden van de roman (‘The Wind through the Keyhole’). Maar verwarrend is dit nergens.
Plaats:
De roman speelt zich af in een fantasiewereld.
Verhaallijn:
Er zijn verschillende verhaallijnen, die alleen met elkaar gemeen hebben dat ze over een ‘gunslinger’ gaan. Allereerst is er de ‘gunslinger’ Roland met zijn vrienden Eddie, Susannah, Jake en Oy. In dat eerste verhaal lezen we het verhaal van de ‘gunslingers’ Roland en Jamie, op zoek naar de ‘Skin-man’. En tenslotte is er het verhaal van de jonge ‘gunslinger’ Tim Ross. Na dit verhaal vervolgt de rest van het verhaal over de Skin-man en de roman eindigt weer met Roland en zijn vrienden.
Verteller:
Er is een wisselend perspectief, verschillend per verhaal. Het ‘Dark Tower’-verhaal heeft een auctoriale verteller. ‘The Skin-man’ heeft een ik-verteller (Roland). ‘The Wind through the Keyhole’, tenslotte, wordt weer verteld door een auctoriale verteller.
‘The Wind through the Keyhole’ is een queeste, een sprookjesreis op zoek naar waarheid, op zoek naar de overwinning van het goede op het kwade.
^ Terug naar boven
Het boek - de karakters
Hoofdkarakters:
Er zijn drie hoofdkarakters in de drie verhalen. Dat zijn respectievelijk Roland (de oudere), Roland (een jongere man van eeuwen terug) en Tim Streeter.
Bijfiguren:
Het verhaal kent een aantal belangrijke karakters, met name in het ‘Skin-man’-verhaal. Maar er zijn weinig hoofdpersonen. Per verhaal zijn dat: Roland, Eddie, Susannah, Jake en Oy (in ‘Starkblast’), Roland, Jamie (in ‘The Skin-man’) en Tim Streeter, zijn moeder, zijn stiefvader, de Covenant Man, Maerlyn (in ‘The Wind through the Keyhole’).
De verhoudingen zijn vrij helder. Er zijn duidelijke good guys (Roland en zijn vrienden, Tim Ross en zijn moeder) en bad ‘guys’ (de Skin-man). Maar bij een aantal wisselt die rol tussen goed en kwaad op een verrassende en verontrustende manier: de Covenant Man, de stiefvader.
^ Terug naar boven
Het boek - verder
Film:
De roman ‘The Wind through the Keyhole’ is niet verfilmd.
Overig:
‘The Wind through the Keyhole’ is los te lezen (zonder eerst de eerdere vier delen van ‘The Dark Tower’-serie te lezen, maar je valt dan als lezer wel middenin een verhaal, waar je de karakters niet goed van kent. In de vorige delen werd uitgebreid uit de doeken gedaan hoe Roland zijn vrienden ontmoette en wat voor karakters zij hadden en hebben). In zoverre is het een gemis om die eerdere delen niet te kennen.
^ Terug naar boven
Auteur en Werken
Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Stephen King.^ Terug naar boven
Meer
Leessuggesties:
Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Life of Pi van Yann Martel
• The Hunger Games van Suzanne Collins
• Northern Lights (His Dark Materials, Book I) van Philip Pullman
Citaat:
‘Once upon a bye, before your grandfather’s grandfather was born, on the edge of an unexplored wilderness called the Endless Forest, there lived a boy named Tim …’ (p.116)Vragen over het boek:
1. Waarom vertelt Roland het verhaal ‘The Skin-man’ aan Jake, Eddie, Susannah en Oy?
2. Waarom vertelt Roland het verhaal ‘The Wind through the Keyhole’ aan Bill Streeter?
3. In welke opzichten verschillen de twee verhalen-in-het-verhaal – ‘The Skin-man’ en ‘The Wind through the Keyhole’ – van elkaar en in welke opzichten lijken ze op elkaar?
4. Analyseer het karakter van Roland Deschain aan de hand van deze roman.
^ Terug naar boven
Comments are closed.