Beware of beautiful days. Bad things happen on beautiful days. It may be that when you get happy, you get careless. Beware of having a plan. Your gaze is focused on the plan and that’s the moment when things start happening just outside your range of vision.
I once helped out my professor with some research on accidents. A team of us talked to people who had been run over, pulled into machinery, dragged out from under cars. They had been in fires and tumbled down stairs and fallen off ladders. Ropes had frayed, cables had snapped, people had dropped through floors, walls had tipped, ceilings had collapsed onto their heads. There is no object in the world that can’t turn against you. If it can’t fall on your head, it can become slippery, or it can cut you, or you can swallow it, or try to grab hold of it. And when the objects get into the hands of human beings, well, that’s a whole other thing.

© Michael Joseph Ltd, 2001.

Wanneer de hulp van arts-psychiater Kit Quinn wordt ingeroepen door de politie, lijkt het alsof de detectives de zaak al hebben opgelost. Ze hebben een man gearresteerd die zich altijd heel verdacht bij een kanaal ophoudt. Deze verdachte, Michael Doll, valt Kit abrupt aan in het politiebureau.
Korte tijd later wordt het lijk van een meisje bij hetzelfde kanaal gevonden. Als de politie Michael ondervraagt, komt er een bekentenis: de zaak lijkt opgelost.
Maar Kit is daar allerminst zeker van: de bekentenis van de instabiele Michael is haar veel te gemakkelijk. Als ze nader in contact komt met de eenzame Michael, begint ze hoe langer hoe meer aan zijn bekentenis te twijfelen.
Kit verdiept zich verder in de moord op het dakloze meisje; ze ontdekt overeenkomsten met een moord die een paar dagen eerder gepleegd is op een vrouw: een nette, gelukkig getrouwde dame, moeder van een meisje. Misschien zijn er zelfs wel verbanden te leggen met de zelfmoord van een ander dakloos meisje, een paar weken eerder.
Als Kit ontdekt dat de drie vrouwen elkaar waarschijnlijk hebben gekend, probeert ze erachter te komen wie belang kan hebben gehad bij de moorden.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Nicci French

Jaar van uitgave:

2001

Aantal pagina's:

339

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000-2010

Plaats van handeling:

UK, Londen

Bijzonderheden:

Een thriller in 47 hoofdstukken, voorafgegaan door een proloog
‘The Red Room’ is een misdaadroman met in de hoofdrol de arts-psychiater Kit Quinn.
In het Nederlands heet het boek ‘De rode kamer’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Voor liefhebbers van misdaadromans is ‘The Red Room’ zeker een aanrader. Het verhaal is spannend, zonder ook maar ergens gewelddadig te worden. Als lezer heb je geen idee wie de dader(s) is (zijn); telkens verschuiven de verdachtmakingen naar andere personen.

WAT MOET JE WETEN?

‘The Red Room’ is een thriller met in de hoofdrol de arts Kit Quinn.
Opnieuw is dit een thriller die zich volledig in Londen afpeelt, en dan niet in het centrum, maar in het noorden van de hoofdstad (zoals heel vaak in de boeken van Nicci French). Dit is een typische grote-stads-roman waarin de vele huizen, straten en inwoners een rol spelen, maar niet de beroemde plekken of gebouwen van de stad.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Red Room’ zijn niet echt lastig. De alinea’s zijn van een normale lengte en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort. Er zijn veel dialogen.
De taal is helder en to the point. Er worden geen vloek- of schuttingwoorden gebezigd.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat betreft de taal is ‘The Red Room’ een goed te volgen verhaal.
De plot van de roman is helder. Er zijn enkele vrouwen vermoord en het is aan de arts-psychiater Kit Quinn om uit te zoeken of dit goed voorbereide of  impulsieve moorden zijn. Gaandeweg het verhaal komt de mogelijke moordenaar dichter bij de hoofdpersoon in de buurt; het blijft alleen tot het eind onduidelijk wie deze moordenaar(s) is (zijn).
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Red Room’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘The Red Room’ is heel spannend geschreven. Het verhaal is nergens platvloers of luguber; de moorden zelf worden niet beschreven en de slachtoffers blijven ook grotendeels onbeschreven.
De taal van het verhaal is netjes; de karakters zijn allemaal gelijkmatig, zelfs in hun woordgebruik.

Actie:

De thriller ‘The Red Room’ is een verhaal met veel actie. Die actie vindt heel vaak off-stage plaats; veel gewelddadige handelingen worden pas achteraf geconstateerd.

Tijd:

‘The Red Room’ speelt zich af ergens in de periode 2000-2010. De karakters hebben de beschikking over mobiele telefoons en computers. Toch speelt de technologie niet een rol van betekenis in het verhaal. Ook het  vervoer is nauwelijks van belang; de hoofdpersoon loopt net zo vaak door de stad als dat ze de auto neemt. Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal weken en het wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘The Red Room’ is de Britse hoofdstad Londen. Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af Noord-Londen.  De plaatsen  liggen dicht bij elkaar: de huizen van Kit Quinn, Michael Doll, Will Pavic, de klinieken waar Kit werkt en de plaatsen delict.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Red Room’: wie is (zijn) de moordenaar(s) van Lianne en Philippa Burton?

Verteller:

De roman ‘The Red Room’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit het perspectief van de hoofdpersoon, de arts-psychiater Kit Quinn.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘The Red Room’ is:
• Doctor Kit (Katherine) Quinn: een arts-psychiater die regelmatig wordt gevraagd bij het analyseren van mogelijke verdachten van geweldsmisdrijven.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Red Room’ zijn:
Collega’s van de klinieken Market Hill en Wellbeck (waar Kit werkt):
• Doctor Rosa Deitch: de leidinggevende van Kit;
• Seb Weller: een collega psychiater;
• Francis Hersh: een collega van Kit met wie ze minder goed kan opschieten;
Politiemensen met wie Kit samenwerkt:
• Chief Inspector Dan Oban: de hoofdinspecteur die de moordzaak van Lianne leidt;
• Chief Inspector Vic Renborn: de hoofdinspecteur die de moord op Philippa onderzoekt;
• Inspector Guy Furth: de inspecteur met wie Kit zo nu en dan samenwerkt;
• Colette Dawes: een agente die voor Inspector Furth werkt;
• Bella Westwood: een psychiater en oud-docente van Kit;
Andere personen met wie Kit in de loop van het verhaal in contact komt:
• Julie Wiseman: een oude vriendin van Kit die tijdelijk bij haar komt wonen;
• Poppy Weller: de echtgenote van Seb;
• Albie: de ex-geliefde van Kit;
• Anthony Michael Doll: een 29-jarige verdachte. Soms werkt hij als taxichauffeur, maar meestal is hij zonder werk. Hij groeide op in meerdere tehuizen en werd als kind veel gepest;
• Darryl Pearce: een trimmer die Lianne bij het kanaal vond;
• Will (William) Pavic: de ongeveer 40-jarige eigenaar van een tehuis voor daklozen. Voor hij het tehuis had, had hij een goede baan in de City van Londen;
• Jeremy Burton: de echtgenoot van Philippa;
• Pam Vere: de moeder van Philippa Burton;
• Tess Jarrett: een vriendin van Philippa;
• Spike, Laurie, Carla, Catrina, Sylvia: bewoners van het tehuis van Will Pavic;
• Gabe (Gabriel) Teale: de echtgenoot van Bryony. Hij exploiteert een theater;
De slachtoffers:
• Daisy Gill: een dakloos meisje dat zelfmoord pleegde, een vriendin van Lianne;
• Lianne: een 17-jarig dakloos meisje;
• Philippa Burton: een 32-jarige moeder van een dochter;
• Bryony Teale: een 34-jarige vrouw die bij het kanaal wordt aangevallen.

Website:

http://www.theguardian.com/books/2001/jul/15/crimebooks.features

Film:

De roman ‘The Red Room’ is niet verfilmd.

Overig:

De thriller ‘The Red Room’ is een verhaal met in de hoofdrol de arts-psychiater Kit Quinn.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nicci French.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Going Wrong van Ruth Rendell
• No Second Chance van Harlan Coben
• The Girl on the Train van Paula Hawkins

Citaat:

Men don’t know what it’s like for women to walk down a dark street, stand in a lonely subway hearing footsteps coming towards them, lie in bed at night and listen to the strange sounds outside. All women, bold or cautious, always have this hidden basement of fear. I like to call it …’ he paused once more ‘… like to call it their red room …’ (p.236)

Vragen over het boek:

1. Waarom is ‘the red room’ zo angstaanjagend voor Kit Quinn?
2. Waarom roept de politie na een paar dagen opnieuw Kits hulp in terwijl men haar analyse in eerste instantie niet gelooft?
3. Waarom is de plaats delict zo belangrijk voor dit verhaal?
4. Op welke manier wordt de dader (worden de daders) ontmaskerd?