All London feels lonely after dark now. But few districts feel lonelier than Wheatstone. It’s the size of the houses; and their grounds. Whereas Victorian businessmen set up their mistresses in the small neat terraces of St John’s Wood, they built their own Gothic piles in neighbouring Wheatstone. Ugly London brick, embellished with all the turrets and pinnacles and porte-cochères their tormented romantic hearts could desire. Fretted cast-iron balconies that rusted dangerously; gargoyles that grimaced and blackened through the great Victorian pea-soupers.
The servant problem, after the Second World War, was the houses’ downfall. Their owners moved somewhere ‘bijou’ in Hampstead or Highgate, leaving them to rot as bed-sitters. Later, the Thatcherite boom brought a feeble gentrification, one family to a floor; and Thatcherite service industries, vulnerable as poppies to the economic winds.
These unconcerned newcomers coo about ‘original features’. Desperate house-agents have learnt to stress stained glass and plaster cornices, rather than central heating and double glazing. But all the improvements are within. Outside, in the over-large gardens, the elaborate fountains stand cracked and dry, ornamental trees grow unchecked or darken the windows and, everywhere, the dark insidious rhododendrons gather strength to bury all in their shadowy silence.

© Penguin Random House Company / Puffin Books, 1995

Jeff Morgan is een succesvolle antiquair. Hij heeft drie werknemers en hij heeft een goed lopende winkel in een oude voorstad van Londen, Wheatstone. In dat stadje stond vroeger een oud klooster. Nu is er alleen nog een parkje met een vijver, de Wheatstone Pond.
In en bij die vijver hebben zich al jaren vreemde gebeurtenissen voorgedaan: modelbootjes van kinderen zonken in het water, jonge vrouwen verdronken zich daar, stank en zwart water komt er zo nu en dan uit die vijver. De gemeente besluit uiteindelijk de vijver droog te leggen en er een tennisbaan overheen aan te leggen.
Als Morgan daarover hoort, gaat hij zich verdiepen in de spulletjes die in de vijver gevonden worden: modelschepen, een oude motorfiets. Daarbij krijgt hij hulp van de mooie, maar uiterst kritische Hermione, een kunstkenner en conservator van het museum voor modelspeelgoed. Samen, geholpen door een aantal studenten, halen ze een hoop waardevolle spullen uit de vijver.
Maar dan merken Morgan en Hermione dat er iets vreemds is met die vijver en met de spullen die eruit komen: het lijkt alsof iedereen die ermee in contact komt, verandert. Studenten vliegen elkaar in de haren, brandweermannen slaan elkaar bijna de hersens in. Hermione wil de belangrijkste conservator ter wereld worden. En zelfs Morgan heeft snode plannen: hij hoopt Hermione een keer alleen te pakken te kunnen krijgen om haar mooie hals dicht te drukken …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Robert Westall

Jaar van uitgave:

1993

Aantal pagina's:

183

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1985-1995

Plaats van handeling:

UK, Londen

Bijzonderheden:

Een roman in 14 hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘The Wheatstone Pond’ is een boek voor volwassenen en niet – zoals de meeste boeken van Westall – een jeugdroman (zoals hij bijvoorbeeld veel over de Tweede Wereldoorlog schreef). Deze roman is helemaal afwijkend: hij gaat over een antiquair in Londen die te maken krijgt met allerlei geheimzinnige en griezelige zaken. Het is een thriller met veel horrorelementen.

WAT MOET JE WETEN?

Wheatstone is een (denkbeeldig) voorstadje van Londen. Daar stond in de Middeleeuwen een klooster waar van alles beleden en bestreden werd. De gevolgen daarvan zijn in de twintigste eeuw nog merkbaar. In dit verhaal komen misdaden aan de orde die plaatsvonden vanaf 1913.
‘The Wheatstone Pond’ is de vijver die in een park in het centrum van dit voorstadje van Londen ligt. De hoofdpersoon van het verhaal is een antiekhandelaar die waardevolle oude spullen koopt en verkoopt.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Wheatstone Pond’ zijn van een behoorlijk niveau. Terwijl Westall in zijn jeugdromans juist heel helder en simpel met zijn taal is, is hij dat in deze roman helemaal niet: hij heeft echt een volwassen lezerspubliek voor ogen.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een normale lengte. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘The Wheatstone Pond’ soms lastig te lezen. De woorden zijn zo nu en dan moeilijk, wat sommige lezers kan belemmeren in hun leesplezier. Maar de dialogen en de korte alinea’s daarentegen zijn overzichtelijk.
Het verhaal is heel spannend. Je hebt als lezer totaal geen idee wat er te gebeuren staat: wat wordt er allemaal gevonden in die vijver daar midden in het stadje? En die spanning stijgt hoe langer hoe verder totdat de climax volgt in het laatste hoofdstuk. Wat dat betreft lijkt deze roman voor volwassenen weer erg op de jeugdromans van Mr Westall.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Wheatstone Pond’ een boek met een literair niveau C 4b en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De roman ‘The Wheatstone Pond’ is een heel spannend verhaal. Het lijkt eerst maar gewoontjes: een verhaal over een antiquair die wat oude rommel uit een vijver op de kop tikt. Maar gaandeweg het verhaal wordt de sfeer voor de antiquair hoe langer hoe beklemmender en het is maar de vraag hoe hij uit deze moeilijkheden zal komen.

Actie:

De thriller ‘The Wheatstone Pond’ is een verhaal met redelijk veel actie. Maar die actie begint pas na een paar hoofdstukken. De hoofdpersoon is niet echt een atletische avonturier; hij is een vrij oude, bezadigde winkelier die allereerst aan zijn eigen zaakjes denkt. Maar hoe verder je het verhaal in komt, des te meer kom je te weten over de hoofdpersoon.

Tijd:

‘The Wheatstone Pond’ speelt zich af in het jaar 1987.
Er zijn heel veel flashbacks naar vroeger, met name via krantenartikelen en via interviews met mensen die veel informatie over Wheatstone en over haar eigenaardigheden prijsgeven.
Het eigenlijke verhaal speelt zich af over een periode van een aantal weken: de tijd waarin de vijver wordt onderzocht en later leeggepompt.

Plaats:

De plaats die in ‘The Wheatstone Pond’ vooral wordt beschreven, is Wheatstone, een denkbeeldig (oud) voorstadje van Londen. Het bevindt zich waarschijnlijk aan de oostkant van de stad, in de buurt van de Thames. Maar het is uiteraard fictie: een ‘haunted place’ zoals Wheatstone bestaat niet echt.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Wheatstone Pond’: wat bevindt zich allemaal in de vijver van Wheatstone en welke gevolgen heeft dat gehad (en zal het hebben) voor de mensen in de buurt van die vijver?

Verteller:

De roman ‘The Wheatstone Pond’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Deze verteller – de antiquair – doet en denkt soms heel onverstandige dingen, maar hij is wel heel eerlijk in het verwoorden van zijn gedachten.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Wheatstone Pond’ zijn:
• Jeff Morgan: een antiquair die een zaakje heeft in de Londense wijk Wheatstone, vlak bij de vijver. Hij heeft een goedlopende handel en hij is een betrouwbare zakenman. Hij is al jaren weduwnaar;
• James: een werknemer van Morgan. Hij is heel technisch en werklustig. Maar hij is ook erg religieus, op het fanatieke af (vindt Morgan);
• Lenny: een jongere werknemer van Morgan;
• Hermione Studdart: een dame die als conservator voor een speelgoedmuseum werkt.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Wheatstone Pond’ zijn:
• Rory en Sven: studenten die Hermione helpen bij het verzamelen van het materiaal uit de vijver;
• Bunny Hodkinson: een journaliste van de plaatselijke krant;
• Sam: een parttime werknemer van Morgan;
• Sergeant Crittenden: de plaatselijke politieman die de gebeurtenissen rondom de vijver onderzoekt;
• Mossy Hughes: een slimme en betrouwbare inbreker.

Website:

http://www.goodreads.com/book/show/6761494-the-wheatstone-pond

Film:

De roman ‘The Wheatstone Pond’ is niet verfilmd. Wel is er een hoorspel voor de BBC-radio van gemaakt.

Overig:

Vaak staat de roman ‘The Wheatstone Pond’ van Robert Westall ingedeeld bij de jeugdboeken; zelfs bij uitgevers gebeurt dat soms. Maar niets is minder waar: dit is geen kinder- of jeugdboek. Het onderwerp, de gebeurtenissen en de (oudere) hoofdpersonen hebben niets met jeugd en/of jongeren te maken.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Robert Westall.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Finders Keepers van Stephen King
• The Doom Stone van Paul Zindel
• A Dark Matter van Peter Straub

Citaat:

‘And the Wheatstone Pond, Morgan! It’s downhill from that house. Stuff must be draining down into it, all the time. Stuff that set those two firemen fighting each other, that turned my students so stroppy. Stuff that the pumps are still pumping into the drainage system …’ (p.161)

Vragen over het boek:

1. Waarom is Hermione zo geïnteresseerd in Morgan en in zijn bedrijf?
2. Waarom is James een belangrijk personage in dit verhaal?
3. Vind je Morgan een integer persoon of juist niet? Waarom vind je dat?
4. Wat was uiteindelijk het ‘kwaad’ dat de Wheatstone Pond in haar greep hield?