Chris Marshall met the girl he was going to kill on a warm night in early June, when one of the colleges in Oxford was holding its summer ball. The undergraduates were having their final fling before leaving to become merchant bankers or diplomats or advertising agents. They paid a great deal of money for tickets to a ball like this – a hundred pounds, or even more in some cases. For that they expected a great deal in return, and the organizing committees worked hard to provide it: marquees with dance floors, champagne buffets, hot new bands and famous old ones, alternative cabarets – whatever entertainment was fashionable, expensive, and available.
This particular college had grounds that bordered a lake. There were going to be fireworks, there was a 1920s-style dance band on a floating platform, there was a cabaret-circus in a marquee; it was altogether a spectacular event, one which the undergraduates felt embodied the wealth and splendour due to them, at this time, in this country.
Chris Marshall wasn’t an undergraduate. He was seventeen, with a year still to go at school, and this was a holiday job of sorts, though the holiday was some way off yet. He worked part-time for a firm called Oxford Entertainment Systems, owned by a man named Barry Miller. Barry knew that Chris was saving for a decent bike, so he offered him twenty-five pounds for the night’s work, even though he didn’t really need help. Chris was glad to do it. He was tired of sitting at home with his mother and her new lover, trying to make conversation and feeling himself in the way all the time. He’d never felt like that at home before, and it was uncomfortable.

© Macmillan Publishers Ltd, 1992

Chris woont in Oxford; hij heeft eindelijk zomervakantie. Hij heeft zijn O-levels gehaald (een soort Havo-diploma). Na de vakantie wil hij nog een jaar aan de slag voor zijn A-levels en dan hoopt hij naar de universiteit te kunnen gaan. Maar die universiteit wordt zeker niet die van Oxford – dat is een universiteit voor rijke kakkers. En tot die groep behoort Chris zeker niet. Zijn vader is architect, zijn moeder is lerares; ze zijn een tijdje geleden gescheiden. Gelukkig lijkt de moeder van Chris na een aantal maanden eindelijk ook over de scheiding heen te zijn. Zowel de vader als de moeder hebben een nieuwe relatie. Chris kan goed met zijn ouders opschieten en nu hij een interessant vakantiebaantje heeft dat hem flink wat geld zal opleveren, lacht het leven hem toe.
Als hij op een avond de verlichting en het geluid regelt bij een feestje voor rijke studenten, komt hij toevallig in aanraking met de mooie, maar zeer mysterieuze Jenny. Hij verliest haar na die bewuste avond uit het oog, maar hij kan haar niet vergeten.
Gelukkig ontmoet hij haar na een paar weken toevallig weer. Ze spreken af en ze krijgen warempel een relatie. Chris nodigt haar uit voor een weekend in het leegstaande huis van zijn vader.
Maar opnieuw verliest hij haar uit het oog. Terwijl hij zenuwachtig naar Jenny op zoek gaat, ontdekt hij allerlei dingen over zijn baas. Dingen die niet lijken te kloppen. Dingen die misschien zelfs wel met Jenny te maken zouden kunnen hebben …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Philip Pullman

Jaar van uitgave:

1992

Aantal pagina's:

186

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, de stad Oxford en omgeving

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 3 delen en in 14 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De vlindertatoeage’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van een spannend verhaal met een flinke dosis liefde erin, dan is ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) wellicht een goede keuze. Het verhaal gaat over de eerste liefdeservaringen van een jongen. Deze jongeman leert echter niet alleen heel veel over de liefde, maar hij leert nog meer over zichzelf: wat is goed en wat is kwaad en hoe moet je je gedragen tegenover een ander?

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) heb je niet veel specifieke kennis nodig. Wel is het noodzakelijk dat je begrijpt dat dit een verhaal is dat zich afspeelde vóór het tijdperk van de mobiele telefoon: als die er was geweest waren veel problemen nooit ontstaan (of in ieder geval op tijd weer opgelost).

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) zijn nergens moeilijk. Het verhaal wordt in duidelijke zinnen verteld en Mr Pullman maakt er nergens een ingewikkeld verhaal van. De roman is geschreven voor (oudere) jongeren vanuit het perspectief van een jongere (soms vanuit dat van Chris en dan weer vanuit het perspectief van Jenny). Dat maakt het verhaal heel leesbaar.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn nooit lang en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) een heel begrijpelijk verhaal: het wordt nergens ingewikkeld of langdradig.
Ook de plot van het verhaal blijft spannend tot het eind (hoewel je het eind al kent – de schrijver vermeldt het in de eerste regel van de roman). Misschien vraag je je als lezer soms af waarom Chris niet beter nadenkt voordat hij iets zegt of doet (of juist niet doet), maar aan de andere kant is zijn gedrag ook wel weer te verklaren: hij wil juist recht door zee en eerlijk zijn tegenover iedereen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) een boek met een literair niveau B 4a en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) is mooi en spannend geschreven. Soms verbaas je je misschien over het gedrag van Chris: dat is niet altijd even logisch.

Actie:

De young adult novel ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) is een verhaal met behoorlijk veel actie. Het begint al meteen spannend met een achtervolging en een bijna-vechtpartij, maar later wordt het verhaal broeieriger (vooral op liefdesgebied), spannender en zeer dramatisch.

Tijd:

‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) speelt zich af in de jaren 1990-2000. Dat is het duidelijkst te merken aan de afwezigheid van het Internet en de mobiele telefoon. Als die apparaten er waren geweest, zou het verhaal heel anders – en waarschijnlijk heel wat minder dramatisch – zijn verlopen …
De roman speelt zich af over een periode van een aantal weken en het verhaal wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De plaats die in ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) vooral wordt beschreven, is de Engelse stad Oxford. Het is een stad met een wereldberoemde universiteit waar veel rijke en/of slimme en/of adellijke personen studeerden/studeren. Maar Chris en Jenny behoren niet tot die exclusieve groep: Chris is een ‘gewone’ jongen uit de stad Oxford die na zijn O-levels zijn A-levels wil gaan doen na de zomervakantie (een soort VWO); Jenny heeft nooit gestudeerd, ze heeft zelfs haar middelbare school niet afgemaakt.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’): zullen Chris en Jenny elkaar (en de liefde) ooit kunnen vinden?

Verteller:

De jeugdroman ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) heeft een alwetende verteller. Deze vertelt het verhaal voornamelijk vanuit het perspectief van Chris (en soms vanuit dat van Jenny).

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) zijn:
• Chris Marshall: een 17-jarige jongeman. Hij woont samen met zijn gescheiden moeder en haar nieuwe vriend. Met zijn vader (en diens vriendin) heeft hij een goede band. Hij heeft zijn O-levels zojuist gehaald (een soort Havo-examen); na de vakantie wil hij zijn A-levels halen (een soort Vwo-diploma). Deze zomervakantie werkt hij voor een bedrijfje dat licht- en geluidsinstallaties aanlegt, ‘Oxford Entertainment Systems’;
• Jenny: een 17-jarige meid die sinds een klein jaar in Oxford woont, in een kraakpand. Op haar zestiende liep ze van huis weg (ze woonde oorspronkelijk in het noorden van Engeland, in het graafschap Yorkshire). Ze heeft geen vast werk en geen opleiding. Jenny is een bijzonder knappe meid om te zien.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) zijn:
• Barry Miller: de 38-jarige eigenaar van ‘Oxford Entertainment Systems’. Hij is een goede baas voor zijn (jonge) personeel. Niet iedereen gelooft hem altijd: soms wil hij wel eens verschillende versies van een verhaal vertellen;
• Mr Marshall: de 40-jarige vader van Chris. Hij heeft een architectenbureau. Mr Marshall is zeer geïnteresseerd in cultuur (muziek, kunst, literatuur). Hij heeft een goede band met zijn zoon (ondanks het feit dat hij huis en haard plotseling verliet voor een nieuwe liefde);
• Mrs Marshall: de 40-jarige moeder van Chris. Zij werkt als lerares aan een basisschool. Nadat haar man het huis verliet, was ze lange tijd depressief, maar dankzij Chris (en dankzij haar nieuwe vriend) is ze nu helemaal over de scheiding heen;
• Mike Fairfax: de nieuwe vriend van Mrs Marshall. Hij is universitair docent; verder is hij een beetje een alternatieve figuur, een linkse prater. Hij is OK, maar Chris vindt hem nogal een watje;
• Diane: de 24-jarige vriendin van Mr Marshall. Zij was ooit zijn secretaresse;
• Sandra, Dave en Tony: jongeren die voor Barry’s bedrijf werken;
• Derek en Ollie: huisgenoten van Jenny in het kraakpand waar zij met zijn drieën wonen;
• Sue Miller: de vrouw van Barry. Zij werkt als secretaresse op een school;
• Sean: de 10-jarige zoon van Barry en Sue;
• Piers: een rijkeluisventje, student in Oxford;
• Edward Carson: een accountant uit Londen. Zijn broers waren criminelen: één van de twee kwam om bij een gevecht met de politie, de ander werd veroordeeld tot een lange gevangenisstraf;
• Tommy Sanchez: de eigenaar van een restaurant waar Jenny kan komen werken.

Website:

The Butterfly Tattoo by Philip Pullman Review 3/5

Film:

De roman ‘The White Mercedes’ (a.k.a. ‘The Butterfly Tattoo’) is in 2007 verfilmd (door een Nederlandse productiemaatschappij).

Overig:

‘The White Mercedes’ werd geschreven in 1992. Later kwam de jeugdroman opnieuw uit – ditmaal met als titel ‘The Butterfly Tattoo’ (1998).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Philip Pullman.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• That Was Then, This Is Now van S.E. Hinton
• Tiger Eyes van Judy Blume
• The Toll Bridge van Aidan Chambers

Citaat:

The last thing Chris wanted to do for the rest of that evening was sit and watch television. Restless, unhappy, desperate to see Jenny again and hold her safe in his arms, to talk, to kiss the butterfly tattoo, he left the house as soon as he’d stacked the dishwasher, and cruised the warm evening streets on his bicycle, scanning every face, and finding her nowhere. Only when it was completely dark did he return reluctantly back towards home. (p.88)

Vragen over het boek:

1. Wat zijn de plannen van Chris met betrekking tot zijn toekomst?
2. Wat houdt Jenny geheim over haar leven voordat ze in Oxford kwam wonen?
3. Waarom heeft Barry ook schuld aan wat er uiteindelijk gebeurt?
4. Wie is volgens jou degene die het meest verantwoordelijk is voor het drama? Waarom vind je dat?