With draft beer and a smile, Ned Pearsall raised a toast to his deceased neighbor, Henry Friddle, whose death greatly pleased him.
Henry had been killed by a garden gnome. He had fallen off the roof of his two-story house, onto that cheerful-looking figure. The gnome was made of concrete. Henry wasn't.
A broken neck, a cracked skull: Henry perished on impact.
This death-by-gnome had occurred four years previously. Ned Pearsall still toasted Henry's passing at least once a week.
Now, from a stool near the curve of the polished mahogany bar, an out-of-towner, the only other customer, expressed curiosity at the enduring nature of Ned's animosity.
‘How bad a neighbor could the poor guy have been that you're still so juiced about him?’
Ordinarily, Ned might have ignored the question. He had even less use for tourists than he did for pretzels.
The tavern offered free bowls of pretzels because they were cheap. Ned preferred to sustain his thirst with well-salted peanuts. To keep Ned tipping, Billy Wiles, tending bar, occasionally gave him a bag of Planters.
Most of the time Ned had to pay for his nuts. This rankled him either because he could not grasp the economic realities of tavern operation or because he enjoyed being rankled, probably the latter.

© HarperCollins / Harper, 2006

Billy Wiles is barkeeper, maar een aantal jaren geleden was hij ook schrijver. Zijn leven is drastisch veranderd sinds zijn verloofde door een verkeerde medische ingreep in coma is geraakt. Sindsdien is Billy een serieuze barkeeper, die wat klust in zijn vrije tijd in zijn stille huisje. Elke week bezoekt hij Barbara, maar behalve enkele losse zinnen spreekt zij geen woord.
Op een dag zit er na zijn werk een briefje onder de ruitenwisser van zijn auto. Daarin wordt hem een vreemde keus gegeven: niet naar de politie gaan en er zal een jonge vrouw worden vermoord, of wel naar de politie gaan en er zal een oudere dame worden vermoord. Billy besluit niets te doen; het is waarschijnlijk een zieke grap van iemand geweest.
Helaas is dat niet zo. Billy hoort de volgende dag dat er inderdaad een jonge vrouw is vermoord. Daarna volgen er meer moorden, allemaal voorafgegaan door een briefje dat Billy krijgt. Hij besluit op zoek te gaan naar de moordenaar.
Maar eerst moet hij de lijken wegwerken, omdat elk lijk een spoor van Billy bevat (van DNA bijvoorbeeld). Met een naamloze zwerver gaat dat nog wel, maar het wordt alsmaar meer morbide, wanneer Billy zijn vriend vermoord aantreft. Nu beseft hij dat de moordenaar ook achter hem zal aangaan, maar dat hij eerst Barbara zal proberen te vermoorden …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Dean Koontz

Jaar van uitgave:

2005

Aantal pagina's:

496

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000–2010

Plaats van handeling:

USA, Zuid-Californië, Napa County

Bijzonderheden:

Een thriller in 77 korte hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De nachtmerrie’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De lezer moet van harde thrillers houden; ‘Velocity’ is een suspense roman met het nodige geweld (gepleegd door een seriemoordenaar).
Een interesse in de moderne hard-boiled novel (maar ook wel in de pulp fiction variant) is een pre. ‘Velocity’ is een typisch product van de Californische cultuur: spannend, snel, maar ook erg gewelddadig.

WAT MOET JE WETEN?

Enige kennis van dit deel van de Verenigde Staten is handig: de romans van Koontz spelen zich vaak af in het zuiden van Californië, en dan met name in een landelijk gebied met een aantal kleinere plaatsen.
De culturele achtergrond is die van Californië, een wereld die de lezer wellicht kent van de vele TV-series en films over dit gebied.
Koontz citeert vaak T.S. Eliot en Charles Dickens, maar wanneer deze citaten de lezer ontgaan is dit niet een probleem voor het volgen van het verhaal.

DE TAAL

Het vocabulaire is modern Amerikaans Engels met hier en daar wat beroepstaal (justitieel, politie). Het zal de B2-lezer geen moeilijkheden opleveren.
De zinnen zijn vaak kort, evenals de alinea’s. Maar het meest opvallende zijn de vele – zeer korte – hoofdstukken (77), die de spanning zeker in het verhaal houden.

DE TAAL EN HET VERHAAL

‘Velocity’ is een goed leesbaar boek: het taal-(ERK-)niveau (B2) past zeker bij het literaire niveau (C 4b). De taal zal weinig problemen opleveren voor de geoefende lezer. Daar komt nog bij dat het een typisch Amerikaanse roman is: veel geweld, veel actie, zo nu en dan politietaal, soms de taal van de straat. Kortom een verhaal dat veel lezers zullen kennen van TV of uit de film. Wel citeert Koontz soms de Brits-Amerikaanse dichter T.S. Eliot en de Britse romanschrijver Charles Dickens, maar het niet herkennen van de citaten zal geen problemen opleveren.

Schrijfstijl:

De stijl is wisselend. Soms schrijft Koontz zeer poëtisch over de natuur, de literatuur en over relaties, dan weer is hij keihard in zijn beschrijvingen (bijvoorbeeld wanneer er een moord wordt gepleegd).

Actie:

‘Velocity’ is een boek boordevol actie. Vanaf het allereerste hoofdstuk – als Billy het nare briefje vindt onder zijn ruitenwisser – blijft de spanning in het verhaal en deze wordt zo mogelijk steeds verder opgevoerd.

Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn enkele flashbacks, bijvoorbeeld wanneer Billy terugdenkt aan zijn nare jeugd of aan de mooie relatie die hij met Barbara had.

 

Plaats:

De roman speelt zich af in en rond meerdere plaatsen in Zuid-Californië, in het gebied Napa County.

Verhaallijn:

Er is één verhaallijn: die van Billy die de moordenaar wil ontmaskeren voordat hij nog meer moorden pleegt.
Op de achtergrond speelt het verleden van Billy mee, maar dit is niet echt van invloed op het hoofdverhaal.

Verteller:

Het verhaal wordt volledig verteld vanuit het perspectief van Billy. Van de echte motieven van de moordenaars(s) komen we weinig te weten.
‘Velocity’ is een modern Oudtestamentisch verhaal: oog om oog, tand om tand. De moordenaar moet worden gevonden en  met hem zal hard worden afgerekend. Koontz is een schrijver die weinig genade kent, zowel met zijn – vaak anonieme – slachtoffers, als met de dader(s) van misdaden.

Hoofdkarakters:

Er zijn weinig karakters in het verhaal. De hoofdpersoon is Billy Wiles, eens schrijver, nu barkeeper; ooit verloofd, nu trouwe bezoeker van zijn comateuze geliefde.

Bijfiguren:

Behalve Billy is er Barbara, de nauwelijks zinnige woorden uitbrengende verloofde. Dan is er de politieman en vriend van Billy, Lanny Olsen. Verder is er een aantal andere karakters: de collega’s uit Billy’s bar, de moordenaar(s) en een aantal politiemensen.
De verhoudingen liggen helder, er zijn good en bad guys. Het is alleen lange tijd de vraag wie de moorden heeft gepleegd.

Website:

http://www.deankoontz.com/

Film:

De thriller ‘Velocity’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Velocity’ behoort tot het genre van de thriller. Een echte politiethriller is het niet te noemen; de rol van de overheid en van de politie is minimaal. Horror of crime is het ook niet echt, hoewel er gruwelijke moorden worden beschreven en hoewel de slechteriken echte ultra bad guys zijn. ‘Velocity’ heeft elementen van de genres horror en crime, maar het hoofdgenre waartoe het behoort is de thriller.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Dean Koontz.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• A Kiss before Dying van Ira Levin
• Finders Keepers van Stephen King
• Triptych van Karin Slaughter

 

Citaat:

‘Pain is a gift. Humanity, without pain, would know neither fear nor pity. Without fear, there could be no humanity, and every man would be a monster. The recognition of pain and fear in others gives rise in us to pity, and in our pity is our humanity, our redemption.’ (p.356-357)

Vragen over het boek:

1. Hoe zou jij het genre van deze roman willen noemen: suspense, thriller, horror of crime? Verklaar je keuze.
2. Wat vind je van de keuzes die Billy maakt in de loop van het verhaal? Bijvoorbeeld: wanneer hij niet naar de politie gaat, of wanneer hij later in het verhaal het recht in eigen hand neemt? Waarom zou hij juist deze keuzes hebben gemaakt?
3. Bespreek het karakter van één van de vrienden/bekenden van Billy. Kies bijvoorbeeld zijn vriend Danny, zijn collega Ivy, of de advocaat Harry Avarkian.
4. Je zou ‘Velocity’ kunnen karakteriseren als een Oudtestamentisch verhaal over wraak en boetedoening (‘Oog om oog, tand om tand’). Wat vind je van deze stelling: ben je het daarmee eens: waarom wel/niet?