3/5 - (1 stemmen)

A Long Way down

Niveau:
Genre: relations
Thema: different

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1695221710466", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"1001004006453561","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"A%20Long%20Way%20Down%20%28ebook%29%2C%20Nick%20Hornby","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

Can I explain why I wanted to jump off the top of a tower-block? Of course I can explain why I wanted to jump off the top of a tower-block. I'm not a bloody idiot. I can explain it because it wasn't inexplicable: it was a logical decision, the product of proper thought. It wasn't even a very serious thought, either. I don't mean it was whimsical; I just meant that it wasn't terribly complicated, or agonized. Put it this way: say you were, I don't know, an assistant bank manager, in Guildford. And you'd been thinking of emigrating, and then you were offered the job of managing a bank in Sydney. Well, even though it's a pretty straightforward decision, you'd still have to think for a bit, wouldn't you? You'd at least have to work out whether you could bear to move, whether you could leave your friends and colleagues behind, whether you could uproot your wife and kids. You might sit down with a bit of paper and draw up a list of pros and cons. You know:

CONS: aged parents, friends, golf club.
PROS: more money, better quality of life (house with pool, barbecue, etc.), sea, sunshine, no left-wing councils banning 'Baa-Baa Black Sheep', no EEC directives banning British sausages, etc.

It's no contest, is it? The golf club! Give me a break. Obviously your aged parents give you pause for thought, but that's all it is; a pause, and a brief one, too. You'd be on the phone to the travel agents within ten minutes.

© Penguin Random House Company, 2006

^ Terug naar boven

Algemeen

Op het dak van een hoog gebouw in Noord Londen, 'Toppers’ House' genaamd, staat een man. Hij heeft een ladder waarmee hij over een muurtje wil klimmen en een betonschaar waarmee hij het veiligheidsgaas wil doorknippen. Op die manier zal hij naar beneden kunnen springen, zijn dood tegemoet. Zijn vrouw en zijn twee dochters wonen niet meer bij hem, hij heeft net een gevangenisstraf uitgezeten omdat hij naar bed is geweest met een meisje van vijftien. Zijn baan als beroemde presentator van een TV-ontbijtprogramma is hij daarna ook kwijtgeraakt. Kortom, genoeg redenen om van een gebouw af te springen, vindt hij.
Plotseling staat er een vrouw naast hem op het dak. Zij verzorgt al meer dan twintig jaar haar zwaar gehandicapte zoon. Die zoon heeft nog nooit een woord gezegd en uit niets is ooit gebleken dat hij zijn moeder begrijpt. Een baan heeft ze niet en op vakantie is ze nog nooit geweest. Kortom, genoeg redenen om er een eind aan te maken, vindt ze. En dat kan vanaf Toppers’ House.
Als de man en de vrouw bakkeleien over wie het eerste mag springen rent er een meisje op de rand van het dak af. De man en de vrouw overmeesteren het hysterische kind. Het blijkt dat haar verkering – die bestond uit een paar ontmoetingen – is uitgeraakt. Kortom, genoeg reden om naar beneden te springen. Vindt ze.
Wanneer de man en de vrouw op het meisje gaan zitten om haar tegen te houden, komt er een jongeman langs met pizza’s (‘Any of you guys order a pizza?’). Hij is een ex-musicus die nu als pizzabezorger werkt. Maar nu zijn band uit elkaar gevallen is en zijn vriendin het ook heeft uitgemaakt, lijkt het hem het beste om – met pizza’s en al – van het dak te springen. Er zijn genoeg redenen om uit het leven te stappen. Vindt hij.
De vier potentiële zelfmoordenaars zijn moeilijk van hun plannen af te brengen. Maar eerst vertellen ze elkaar over hun ellendige levens. En wanneer en waar kan dat beter dan op Oudejaarsavond op het dak van een hoog gebouw? Met een warme pizza op schoot …


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B2

Schrijver:
Nick Hornby

Jaar van uitgave:
2005

Aantal pagina's:
257

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
2000-2010

Plaats van handeling:
UK, Londen (Noord)

Bijzonderheden:
Een roman in drie delen waarbij de korte hoofdstukjes verteld worden door de vier hoofdpersonen van het verhaal (als een soort dagboekfragmenten).
In het Nederlands heet het boek ‘De lange weg naar beneden’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘A Long Way Down’ is een verhaal over vier mensen die het leven niet langer zien zitten. Ze besluiten, afzonderlijk van elkaar, zelfmoord te plegen. Een heel morbide onderwerp.
Maar Nick zou Hornby niet zijn wanneer hij van dat onderwerp niet iets heel bijzonders zou maken. De vraag die hij beantwoordt is dan ook: stel je voor dat die vier zeer uiteenlopende mensen elkaar ontmoeten bij hun zelfmoordpogingen; ze raken in gesprek en ze ontdekken dat de ander misschien toch wel een reden heeft om door te blijven leven. En wat dan te doen …?


WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘A Long Way Down’ heb je niet zo veel specifieke kennis nodig. De vier hoofdpersonen zijn Londenaars: een (ex-)Tv-presentator, een ongehuwde moeder met een zwaar gehandicapt kind, een hyperactieve puber en een geflipte popmusicus. Kortom: een doorsnee van de gemiddelde wereldstadsbewoner.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘A Long Way Down’ zijn niet erg moeilijk. Hornby gebuikt gewone spreektaal, compleet met schuld-, vloek- en schuttingwoorden. De alinea’s zijn soms lang, maar omdat ze zijn weergegeven als dagboekfragmenten – of als een soort interior monologues – lezen ze gemakkelijk.
De hoofdstukken – in de vorm van deze dagboekfragmenten – zijn over het algemeen heel kort. Er zijn redelijk veel dialogen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘A Long Way Down’ is heel toegankelijk; Hornby schrijft zijn romans altijd in een gewone spreektaal en dat is in deze roman niet anders. Zijn taalgebruik is modern: soms rauw, vaak spitsvondig en altijd duidelijk. Misschien zullen sommige lezers zich storen aan het soms platvloerse taalgebruik van een aantal karakters. Het aardige in deze roman is, dat één van de hoofdpersonen – Maureen – dat ook doet: de taal van haar metgezellen begrijpt ze niet en ze vindt het gebruik van als die scheld- en vloekwoorden afschuwelijk.
Het verhaal is grappig, soms morbide (black humor) en soms heel hard. Zelfmoord is dan ook niet een thema waar veel humoristische boeken over geschreven zijn. Toch blijkt uit alles hoeveel mededogen Hornby met zijn karakters heeft: eigenlijk heeft elke potentiële zelfmoordenaar in dit verhaal wel verschillende redenen om tot zo’n extreme daad over te gaan. Maar Hornby maakt wel heel goed duidelijk dat leed, verdriet en ellende relatief zijn: wat is liefdesverdriet van een avond geleden vergeleken met het twintig jaar lang alleen verzorgen van een zwaar gehandicapt kind?
Op basis van deze eigenschappen is ‘A Long Way Down’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.


Schrijfstijl:

De roman ‘A Long Way Down’ is rechttoe rechtaan geschreven: een duidelijk verhaal over relaties en over de zin van het leven. Nick Hornby heeft het patent op dit soort verhalen: een grappig-ernstig verhaal over een zwaar thema, een groot aantal relatieproblemen die zich afspelen in (Noord-)Londen. Het lijkt in alles op eerdere romans van Hornby, maar het blijft interessant omdat het thema zo origineel wordt behandeld.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

‘A Long Way Down’ is een verhaal met tamelijk veel actie. Het begint direct met een bekende Londenaar die met behulp van een trapje en een betonschaar van een hoog gebouw af wil springen. Vandaar gaat het via gesprekken, een enkel handgemeen en veel geharrewar en geruzie verder naar beneden, het gebouw af. De echte actie vindt vaak plaats in gesprekken (hoewel er soms wel eens iemand een bloedneus wordt geslagen …).


Tijd:

‘A Long Way Down’ speelt zich af in de jaren 2000-2010. Het is een tijd van mobiele telefoons, nieuwe media en moderne geneugten (vooral voor de Londense rijken). Het is ook een tijd van grote eenzaamheid voor velen.
De roman speelt zich af over een periode van een paar maanden (drie om precies te zijn) – te beginnen bij een Oudejaarsavond. Het verhaal wordt chronologisch verteld.


Plaats:

De setting van A Long Way Down’ is Londen, de hoofdstad van Groot-Brittannië. De locatie is vooral Noord-Londen (met wijken en voorstadjes als Islington).


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘A Long Way Down’: zullen de vier tot elkaar veroordeelde ongelukkige mensen zich zo goed gaan voelen dat ze geen zelfmoord meer willen plegen?


Verteller:

De roman ‘A Long Way Down’ heeft vier ik-vertellers, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Via een verteller (in een soort dagboekfragment) krijgen we iets te horen over een gebeurtenis, een persoon of een relatie. In een volgend fragment vervolgt het verhaal, maar dan horen we ook iets over wat er zojuist gebeurd is. Een heel originele en verrassende manier van vertellen.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘A Long Way Down’ zijn:
• Martin Sharp: een ex-TV-presentator van een ontbijtprogramma. Hij heeft verschillende buitenechtelijke relaties gehad. Zijn one night stand met een meisje van vijftien heeft hem ontslag, gevangenisstraf en veel eenzaamheid opgeleverd;
• Maureen: een 51-jarige ongehuwde moeder. Zij verzorgt al twintig jaar haar zwaar gehandicapte zoon;
• Jess Crichton: een 18-jarige hyperactieve puber. Zij heeft meerdere relaties gehad, maar het verbreken van haar laatste relatie heeft haar nog agressiever en nog meer suïcidaal gemaakt dan ze al was;
• JJ (echte naam: John Julius Norwich): een 31-jarige Amerikaanse pizzabezorger/popmusicus, oorspronkelijk afkomstig uit Chicago. Hij is niet echt succesvol met zijn band en hij twijfelt aan zijn muzikale talenten. Daarnaast is zijn relatie kortgeleden verbroken.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘A Long Way Down’ zijn:
• Penny Chambers: de medepresentator (en soms minnares) van Martin;
• Matty: de gehandicapte zoon van Maureen;
• Chas: de 22-jarige ex-vriend (one night stand) van Jess;
• Frank: de ex-vriend van Maureen (eigenlijk ook een soort one night stand);
• Father Anthony: de priester van de kerk van Maureen;
• Mr Chris Crichton: de vader van Jess. Hij is een belangrijk politicus;
• Mrs Crichton: de moeder van Jess. Zij is een nogal gestreste en ongelukkige vrouw;
• Theo: de zaakwaarnemer van Martin;
• Cindy: de ex-vrouw van Martin;
• Eddie: een mede bandlid van JJ;
• Lizzie: de ex-vriendin van JJ;
• Linda: een journaliste;
• Stephen en Sean: twee verplegers van Matty.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De roman ‘A Long Way Down’ is in 2014 verfilmd door Pascal Chaumeil, met in de hoofdrollen Pierce Brosnan, Toni Collette, Imogen Poots en Aaron Paul.


Overig:

De roman ‘A Long Way Down’ is een humoristische roman, ondanks het zware onderwerp. Nick Hornby heeft vaker zware thema’s die hij op een luchtige manier behandelt: ziekte, dood, obsessies, jeugdzwangerschappen. Ondanks het vrolijke behandelen van die zware onderwerpen blijft Hornby bij de les: de grappen en grollen hebben vaak een zeer ernstige ondertoon: de black humor is in deze roman gebruikt om aan te geven hoe eenzaam en hard het leven voor sommigen kan zijn.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Nick Hornby .

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• A Good Man in Africa van William Boyd
A Confederacy of Dunces van John Kennedy Toole
Wilt van Tom Sharpe


Citaat:
Oh, and one more thing – especially if you’re reading this in the future, when everyone’s forgotten about us and how things turned out for us: don’t sit around hoping for her to pop up later on, to rescue me. She doesn’t come back, OK? And we don’t find out she's dead, either. Nothing happens, so forget about it. Well, don’t forget about her, because she’s important. But forget about that sort of ending. It’s not that sort of story. (p.108)

Vragen over het boek:

1. Wie van de vier potentiële zelfmoordenaars heeft volgens jou de meeste redenen om zijn/haar daad te voltooien? Waarom vind je dat?
2. Welke redenen zijn er om een karakter als Martin toch wel een beetje aardig te vinden?
3. Waarom zijn de verhoudingen in het gezin van Jess en haar ouders zo ernstig verstoord?
4. Heeft het verhaal een happy end (of meer happy endings)? Waarom vind je dat?




^ Terug naar boven

Comments are closed.