There are two reasons why a writer would end a sentence with the word ‘stop’ written entirely in capital letters STOP. The first is if the writer were writing a telegram, which is a coded message sent through an electrical wire STOP. In a telegram, the word ‘stop’ in all capital letters is the code for the end of a sentence STOP. But there is another reason why a writer would end a sentence with ‘stop’ written entirely in capital letters, and that is to warn readers that the book they are reading is so utterly wretched that if they have begun reading it, the best thing to do would be to stop STOP. This particular book, for instance, describes an especially unhappy time in the dreadful lives of Violet, Klaus, and Sunny Baudelaire, and if you have any sense at all you will shut this book immediately, drag it up a tall mountain, and throw it off the very top STOP. There is no earthly reason why you should read even one more word about the misfortune, treachery, and woe that are in store for the three Baudelaire children, any more than you should run into the street and throw yourself under the wheels of a bus STOP. This ‘stop’-ended sentence is your very last chance to pretend the ‘STOP’ warning is a stop sign, and to stop the flood of despair that awaits you in this book, the heart-stopping horror that begins in the very next sentence, by obeying the ‘STOP’ and stopping STOP.

© HarperCollins, 2001.

‘The Hostile Hospital’, deel VIII van ‘A Series of Unfortunate Events’, begint met de Baudelaire weeskinderen die gevlucht zijn uit het vijandige dorp V.F.D. Ze rusten even uit in de Last Chance General Store, maar als ze daar verdacht worden van moord (zie voor die verdenking deel VII van de serie, 'The Vile Village') vluchten ze opnieuw, ditmaal met een bebaarde chauffeur die behoort tot de Volunteers Fighting Disease (V.F.D.). Hij brengt hen – samen met andere vrijwilligers – naar het ziekenhuis om daar te helpen.
Het Heimlich Hospital is een eigenaardig ziekenhuis. Er klinken vreemde boodschappen over de intercom en chirurgen en verpleegsters zijn niet allemaal even betrouwbaar. (Zijn het eigenlijk wel allemaal chirurgen en verpleegsters?)
Gelukkig komen de Baudelaires te werken bij een vriendelijke bibliothecaris, Hal. Hij laat hen dossiers opruimen. In de ziekenhuisbibliotheek ontdekken ze meer over de Quagmires, over de familie Snicket en over hun eigen ouders, vreemd genoeg. Maar juist op het moment dat alles iets duidelijker lijkt te worden, wordt Violet gepakt. Chirurgen willen haar opereren en haar helemaal genezen (door haar hoofd van haar lijf te scheiden). Als Klaus en Sunny hun zus willen bevrijden komen ze oude bekenden (maar geen kennissen) tegen: Dr. Flacutono, Dr. Lucafont en Esmé Squalor. O ja, en helaas ook nog Count Olaf …

ERK Niveau:

A2

Schrijver:

Lemony Snicket

Jaar van uitgave:

2001

Aantal pagina's:

255

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

een fantasietijd

Plaats van handeling:

een fantasieplaats

Bijzonderheden:

‘The Hostile Hospital’ is het achtste deel uit een dertiendelige serie van in totaal 3387 pagina’s.
De serie ‘A Series of Unfortunate Events’ bestaat uit:
1 ‘The Bad Beginning’ (1999)
2 ‘The Reptile Room’ (1999)
3 ‘The Wide Window’ (2000)
4 ‘The Miserable Mill’ (2000)
5 ‘The Austere Academy’ (2000)
6 ‘The Ersatz Elevator’ (2001)
7 ‘The Vile Village’ (2001)
8 ‘The Hostile Hospital’ (2001)
9 ‘The Carnivorous Carnival’ (2002)
10 ‘The Slippery Slope’ (2003)
11 ‘The Grim Grotto’ (2004)
12 ‘The Penultimate Peril’ (2005)
13 ‘The End’ (2006)

In het Nederlands heet het boek ‘Ellendige avonturen VIII: Het horror hospitaal’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van fantasy die regelmatig flink uit de bocht giert, dan is dit net een boek voor jou. Ook moet je een liefhebber zijn van ietwat melige verhalen.
Wat leuk is voor veel lezers is de hilarische manier waarop Snicket zijn verhaal vertelt. Als je van dit soort humor houdt, dan heb je meer dan 3000 (!) pagina’s plezier. Lemony Snicket speelt met taal en met literaire stijlen.

WAT MOET JE WETEN?

Het zou mooi zijn als je al veel sprookjes kent. Dan weet je wat je verwachten kunt. En omdat je verwachting juist niet uitkomt (geen happy endings), is dit zo’n origineel verhaal.
In dit deel wordt opnieuw Engelstalige schrijvers of karakters uit boeken genoemd: William Congreve, Faulkner, Clarissa Dalloway.

DE TAAL

Het vocabulaire is uitgebreid, maar goed te volgen. Moeilijke woorden worden keurig door Mr. Snicket uitgelegd (anagram, disguise, cranioectomy).

DE TAAL EN HET VERHAAL

De zinsconstructies zijn soms lang, maar nooit erg ingewikkeld.
The Hostile Hospital is een sprookje, maar dan wel een sprookje zonder ‘They lived happily ever after’… Toch maakte het sprookjesachtige dat dit een boek op niveau A 2b is: er is een duidelijk verschil tussen goed en kwaad en tussen slim en dom. Je ziet de problemen al van ver aankomen, maar toch loopt iedereen telkens weer in elke val. Het interessante is dat Lemony Snicket heel veel verklapt en heel veel leed van tevoren aankondigt. Op zo’n manier dat het verhaal – al hoe triest ook – bijzonder humoristisch is. Maar de taal is wel heel veelzijdig en soms moeilijk. Door het rijke vocabulaire dat uitgebreid wordt uitgelegd is dit een boek op taalniveau A2.

Schrijfstijl:

Je moet ironie begrijpen om het verhaal op waarde te schatten. Lemony Snicket lardeert zijn boek ermee. Zie bijvoorbeeld de eerste alinea van het boek (hierboven).

Actie:

The Hostile Hospital is een boek met veel spanning. Vrijwel elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger, en dat geldt ook voor elk deel van de serie (ophouden voordat je alle dertien delen hebt gelezen is dan ook geen optie …).

Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Soms vertellen karakters iets over wat er vroeger gebeurd is. Dat geldt trouwens ook voor de schrijver, die het verhaal zo nu en dan onderbreekt om te vertellen dat er al eerder iets vreselijks gebeurd is.

Plaats:

De roman speelt zich af in een denkbeeldige wereld (die overigens veel op de Verenigde Staten lijkt). Dit achtste deel is volledig gesitueerd in het Heimlich Hospital.

Verhaallijn:

De verhaallijnen zijn simpel: het gaat er uiteindelijk om of de Baudelaire siblings hun geluk (en misschien zelfs hun ouders) zullen vinden. Misschien is er rust te vinden bij de ziekenhuisbibliotheek van de vriendelijke Hal. De Baudelaires houden hoop. Zij wel …

Verteller:

Er is een alwetende verteller. Mr. Snicket vertelt het verhaal, maar soms onderbreekt hij een avontuur om delen van zijn eigen – al even ellendige – levensverhaal te vertellen.
Elke lezer van niveau A 2b zal dit verhaal wel kunnen begrijpen. Waarderen is iets anders: dat hangt af van het gevoel voor humor (en/of het begrijpen van ironie) van de lezer.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in The Hostile Hospital zijn:
De drie Baudelaire-kinderen:
• Violet Baudelaire (14): zij bedenkt altijd alle slimme plannen;
• Klaus Baudelaire (12): hij kan alles lezen en begrijpen;
• Sunny Baudelaire (1, ongeveer): zij kan alles bijten met haar vier tanden. In dit deel praat Sunny voor het eerst iets beter.
En een ander hoofdkarakter. De echte ‘bad guy’:
• Count Olaf: de slechterik van de verhalen. De rest van de wereld vertrouwt Count Olaf meestal meer dan de kinderen. Count Olaf weet zich altijd behoorlijk goed te vermommen (met name Mr. Poe herkent hem maar heel zelden).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in The Hostile Hospital zijn:
• Mr. Poe: een vriend van de familie Baudelaire. Hij heeft – na de dood van de ouders van de Baudelaires – de voogdij over de drie kinderen;
• Lou: een krantenbezorger;
• Brothers & Sisters van de Volunteers Fighting Disease;
• Babs: de Head of Human Resources van Heimlich Hospital;
• Hal: de bibliothecaris in de Library of Records van Heimlich Hospital;
• Mattathias: de nieuwe Head of Human Resources in Heimlich Hospital;
• Esmé Gigi Geniveve Squalor: de kwaadaardige vriendin van Count Olaf;
• Dr. Flacutono, Dr. Lucafont: chirurgen van Heimlich Hospital.
De verhoudingen liggen duidelijk. Wij weten als lezer wie te vertrouwen is en wie niet. Voor de bewoners van deze vreemde wereld is dat niet altijd even duidelijk.

Website:

http://snicket.wikia.com/wiki/The_Hostile_Hospital

Film:

De boekenserie is verfilmd als Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events. Daarin zijn verhalen uit meerdere boeken gecombineerd. De hoofdrol wordt gespeeld door Jim Carrey (als Count Olaf). Verder zijn er bijvoorbeeld rollen voor Meryl Streep, Jude Law en Billy Connolly.
Denk erom: de film gaat anders (echt: heel anders …) dan het boek (of de boeken).

Overig:

The Hostile Hospital (evenals elk ander deel uit A Series of Unfortunate Events) is afwijkend van alle andere boeken die je waarschijnlijk ooit gelezen hebt. Sommige lezers zullen het niks vinden (maar dat merk je al na 1 of 2 bladzijden), andere lezers zullen ervan smullen. Lemony Snicket heeft de gek met literatuur, met sprookjes, met volwassenen, met tijd en plaats.
O ja, en met happy endings …Je bent gewaarschuwd.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Lemony Snicket.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Carnivorous Carnival van Lemony Snicket
• Artemis Fowl and the Atlantis Complex van Eoin Colfer
• The Silver Chair van C.S. Lewis

Citaat:

I am alone this evening, and I am alone because of a cruel twist of fate, a phrase which here means that nothing has happened the way I thought it would. Once I was a content man, with a comfortable home, a successful career, a person I loved very much, and an extremely reliable typewriter, but all of those things have been taken away from me, and now the only trace I have of those happy days is the tattoo on my left ankle. (pp.213-214)

Vragen over het boek:

1. Waarom vluchten de Baudelaires uit de Last Chance General Store?
2. Waarom gaan de brothers & sisters van de V.F.D. naar het Heimlich Hospital?
3. Wat ontdekken de kinderen Baudelaire precies in de bibliotheek van het Heimlich Hospital?
4. In hoeverre loopt het verhaal ditmaal goed af? En hoeverre loopt het slecht af?