At the little town of Vevey, in Switzerland, there is a particularly comfortable hotel. There are, indeed, many hotels, for the entertainment of tourists is the business of the place, which, as many travelers will remember, is seated upon the edge of a remarkably blue lake – a lake that it behooves every tourist to visit. The shore of the lake presents an unbroken array of establishments of this order, of every category, from the ‘grand hotel’ of the newest fashion, with a chalk-white front, a hundred balconies, and a dozen flags flying from its roof, to the little Swiss pension of an elder day, with its name inscribed in German-looking lettering upon a pink or yellow wall and an awkward summerhouse in the angle of the garden. One of the hotels at Vevey, however, is famous, even classical, being distinguished from many of its upstart neighbors by an air both of luxury and of maturity. In this region, in the month of June, American travelers are extremely numerous; it may be said, indeed, that Vevey assumes at this period some of the characteristics of an American watering place. There are sights and sounds which evoke a vision, an echo, of Newport and Saratoga. There is a flitting hither and thither of ‘stylish’ young girls, a rustling of muslin flounces, a rattle of dance music in the morning hours, a sound of high-pitched voices at all times. You receive an impression of these things at the excellent inn of the ‘Trois Couronnes’ and are transported in fancy to the Ocean House or to Congress Hall. But at the ‘Trois Couronnes,’ it must be added, there are other features that are much at variance with these suggestions: neat German waiters, who look like secretaries of legation; Russian princesses sitting in the garden; little Polish boys walking about held by the hand, with their governors; a view of the sunny crest of the Dent du Midi and the picturesque towers of the Castle of Chillon.

© Penguin Random House Company, 1963

Frederick Winterbourne is een Amerikaan die al een aantal jaren in Genève woont en studeert. Als hij op een dag aan het meer van Genève zijn tante bezoekt, treft hij aan het water toevallig de mooie en jonge Amerikaanse Daisy Miller. Zij is charmant en knap, maar ze is vooral een onbevangen jongedame. Ze trekt met haar moeder en haar broertje door Europa; haar vader is een rijke zakenman in Schenectady in de staat New York. Zonder enige schroom gaat Daisy met Winterbourne in een bootje mee om een kasteel te bekijken. Later nodigt ze hem uit om haar te komen bezoeken wanneer ze met haar moeder en broertje in Rome is.
Als Winterbourne haar in Rome opnieuw ontmoet, lijkt het alsof ze al een ‘reputatie’ heeft: ze heeft allerlei contacten en ze wandelt, converseert en danst met allerlei Italianen, zonder chaperonne. Een kennis van Winterbourne, Mrs. Walker, raadt hem af om verder met het meisje om te gaan. Maar Winterbourne kan die keuze niet maken: hij vindt dat een soort ontrouw. Bovendien is hij nog steeds danig onder de indruk van de volkse, steenrijke en intrigerende Daisy.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Henry James

Jaar van uitgave:

1878

Aantal pagina's:

88

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1850-1875

Plaats van handeling:

Zwitserland (Vevey), Italië (Rome)

Bijzonderheden:

Een novelle in 4 hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Daisy Miller’ is een oude novelle voor de liefhebbers. Als je houdt van klassieke schrijvers zoals Charlotte Brontë en Jane Austen, dan zul je dit verhaal vast wel kunnen waarderen. Het boek geeft een heel goed beeld van de gegoede klasse die langere tijd – soms jaren – in de vakantieoorden van Europa doorbrachten.
Lezers op zoek naar spanning en sensatie moeten niet aan dit verhaal beginnen.

WAT MOET JE WETEN?

De novelle ‘Daisy Miller’ speelt zich af in een niet meer bestaande wereld. Het is het milieu van de rijken uit de Verenigde Staten en Europa, die een soort grand tour door Europa maken. Ze eten en drinken goed, ze logeren in de sjiekste hotels en ze bekijken zo nu en dan een bezienswaardigheid. Vooral bekijken ze – en beoordelen ze – elkaar. En die beoordeling is meestal niet mals. Iemand die zich niet houdt aan de geldende normen en waarden (gedraag je bescheiden als meisje, ga niet alleen met jongens en mannen op stap, begin zelf nooit een gesprek) heeft het moeilijk en zal slecht worden geaccepteerd.

DE TAAL

‘Daisy Miller’ is lastig te lezen. De novelle heeft een uitgebreid vocabulaire, met name in de beschrijvingen. De dialogen daarentegen zijn gemakkelijker te lezen.
Het verhaal is een novelle in 4 delen en daarom blijft het een overzichtelijk verhaal.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Daisy Miller’ is vaak omslachtig voor de eenentwintigste-eeuwse lezer. De beschrijvingen zijn traag en ze hebben een uitgebreid vocabulaire. De alinea’s zijn vaak lang, evenals de zinnen. Het verhaal heeft veel dialogen.
De novelle kent weinig actie. De karakterbeschrijvingen zijn belangrijk voor de plot van het verhaal.
Op grond van deze eigenschappen is ‘Daisy Miller’ een roman met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Henry James is een nauwkeurige schrijver. Hij weet met een simpele plot en zonder spectaculaire middelen van ‘Daisy Miller’ een boeiend verhaal te maken.
James schrijft over karakters en karakterontwikkeling. Soms wordt een karakter duidelijk door een handeling, maar veel vaker gebeurt dat door een dialoog. Zo is het heel interessant om te lezen hoe deftige en rijke dames als Mrs. Costello en Mrs. Walker aankijken tegen parvenu’s als Mrs. Miller en haar dochter Daisy.

Actie:

‘Daisy Miller’ kent weinig actie. Maar dat betekent niet dat het een saai verhaal is. Henry James slaagt erin om in zo’n kort verhaal van de verschillende karakters (Daisy, Winterbourne, Mrs. Miller, Mrs. Walker, Mrs. Costello) mensen van vlees en bloed te maken.

Tijd:

‘Daisy Miller’ speelt zich af in de tweede helft van de negentiende eeuw (in de jaren 1870 ongeveer). Het verhaal dat uitkwam in 1878 wordt verteld alsof het zich een paar jaar eerder (‘two or three years ago’, p.8) afspeelde.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn geen flashbacks.

Plaats:

De novelle ‘Daisy Miller’ begint in Zwitserland, in het stadje Vevey, gelegen aan het meer van Genève. Het is een plek voor de rijken der aarde: hier in de hotels wonen Amerikanen, Engelsen en Duitsers die vaak maanden in Europa wonen of door Europa trekken. Later verplaatsen de handelingen zich naar de Italiaanse hoofdstad Rome.

Verhaallijn:

Er is één verhaallijn in ‘Daisy Miller’: wat zal er gebeuren met ‘Daisy Miller’, het rijke, maar naïeve en enigszins ordinaire meisje (ten minste ordinair in de ogen van de andere ‘oude’ rijken).

Verteller:

Er is een auctoriale verteller in ‘Daisy Miller’. Deze noemt zichzelf een paar keer (‘I’), maar hij vertelt haar verhaal vanuit het perspectief van Frederick Winterbourne. Winterbourne volgt zo een tijd lang ‘Daisy Miller’. In dat opzicht is hij een onbetrouwbare verteller: Winterbourne is duidelijk onder de indruk van Daisy en verder treft hij haar alleen maar zo nu en dan op diverse plaatsen. Dus echt kennen leert hij haar niet.

Hoofdkarakters:

‘Daisy Miller’ kent een gering aantal hoofdkarakters. De voornaamste daarvan zijn:
• Frederick Winterbourne: een welgestelde Amerikaanse jongeman van 27 jaar. Hij woont en studeert in Genève. Maar hij kan het zich veroorloven langere tijd op reis te gaan, zoals langs het meer van Genève en naar Rome;
• Daisy (Annie P.) Miller: een rijk Amerikaans meisje. Haar vader is een zakenman in Schenectady (New York State). Daisy reist met haar moeder en broertje door Europa.

Bijfiguren:

Er zijn weinig bijfiguren in ‘Daisy Miller’. De belangrijkste daarvan zijn:
• Mrs. Costello: de tante van Winterbourne. Zij woont langere tijd in een hotel in Vevey aan het meer van Genève;
• Mrs. Miller: de moeder van Daisy. Zij is een nogal naïeve vrouw;
• Randolph (C.) Miller: het 9-jarige broertje van Daisy;
• Eugenio: de begeleider (‘courier’) van de familie Miller in Europa;
• Mrs. Walker: een kennis van Winterbourne en Mrs. Costello die in Rome woont;
• Mr. Giovanelli: een vriend van Daisy in Rome.

Website:

http://www.henryjames.org.uk/

Film:

De novelle ‘Daisy Miller’ is verfilmd.

Overig:

Van ‘Daisy Miller’ werd een rap song gemaakt (op Heavy Jamal’s album ‘Shining Sky Lobster’).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Henry James.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Pride and Prejudice van Jane Austen
• Cranford van Elizabeth Gaskell
• The Good Soldier van Ford Madox Ford

Citaat:

‘Well, your earnestness has only offended her and put her off.’
‘It has happened very well,’ said Mrs. Walker. ‘If she is so perfectly determined to compromise herself, the sooner one knows it the better; one can act accordingly.’ (p.62)

Vragen over het boek:

1. Denk je dat Winterbourne verliefd is op ‘Daisy Miller’? Waaruit blijkt dat? Geef een tweetal voorbeelden uit de tekst waaruit dit (wel of niet) blijkt.
2. Denk je dat ‘Daisy Miller’ verliefd is op Winterbourne? Waaruit blijkt dat? Geef een tweetal voorbeelden uit de tekst waaruit dit (wel of niet) blijkt.
3. Had zo’n verhaal zich ook in de USA kunnen afspelen, volgens jou? Waarom denk je dat?
4. Als ‘Daisy Miller’ een satire op iets is, waarop is dat dan? Geef een tweetal voorbeelden uit de tekst waaruit dit blijkt.