Christmas was over. Feeling a slightly shame-faced pleasure in the restoration of normality, Kate stripped the tree of lights and decorations, cut off the main branches and dragged the trunk down to the compost heap at the bottom of the garden. There she stood looking back at the house, empty again now – her mother and sister had left the morning after Boxing Day – seeing the lighted windows and reflected firelight almost as if she were a stranger, shut out. A few specks of cold rain found her eyelids and mouth. All around her the forest waited, humped in silence. Shivering, she ran back up the lawn.
Gradually she re-established her routine. Up early, across to the studio by eight, five hours' unbroken work that generally left her knackered for the rest of the day, though she forced herself to walk for an hour or two in the afternoons.
The weather turned colder, until one day, returning from her walk, she noticed that the big puddle immediately outside her front gate was filmed with ice, like a cataract dulling the pupil of an eye. She heated a bowl of soup, built up the fire and huddled over it, while outside the temperature dropped, steadily, hour by hour, until a solitary brown oak leaf detaching itself from the tree fell onto the frost-hard ground with a crackle that echoed through the whole forest.

© Penguin Random House Company / Hamish Hamilton, 2003

Kate Frobisher is beeldhouwer. En weduwe: haar man Ben was een oorlogsfotograaf die omkwam bij een aanslag in Bosnië. Alleen en vol verdriet werkt Kate fanatiek aan haar laatste project: een Christusbeeld voor een kerk. Kate woont in het noorden van Engeland, waar ze in het dorp bevriend is met een aantal mensen.
Eén van hen is de dominee van het dorp. Hij woont samen met zijn dochter Justine die op haar beurt weer oppas is bij andere kennissen, Robert en Beth Sharkey.
De rust van het dorp wordt enigszins verstoord wanneer de broer van Robert, Stephen, een tijdje bij zijn broer komt wonen. Hij was een collega van de gesneuvelde Ben en hij wil, samen met de foto’s die Kate heeft bewaard, een boek schrijven met daarin foto’s van zijn overleden vriend en collega.
Stephen vindt al snel aansluiting bij de kennissengroep in het dorp. Maar in het dorp woont ook de mysterieuze Peter: een tuinman, maar ook de ex-vriend van Justine. En een man met een duister verleden. Deze Peter wordt nog mysterieuzer wanneer hij voor de beeldhouwer Kate aan het werk gaat.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Pat Barker

Jaar van uitgave:

2003

Aantal pagina's:

305

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000-2010

Plaats van handeling:

GB, het platteland van het graafschap Tyne and Wear.

Bijzonderheden:

De roman bestaat uit 28 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Double Vision’ is een verhaal over relaties. Het gaat over familierelaties, maar ook over relaties tussen vrienden en geliefden, tussen dorpsgenoten en kennissen. Daarnaast gaat het over de vriendschap van een oorlogsjournalist en zijn overleden collega, een oorlogsfotograaf. Daarmee is het ook een soort oorlogsroman geworden.

WAT MOET JE WETEN?

‘Double Vision’ gaat behalve over relaties ook over historische gebeurtenissen die een belangrijke invloed hadden op de karakters: de ‘gekke-koeien-ziekte’, de oorlogen in Afghanistan en in Bosnië, de aanslag op de Twin Towers in New York (‘9/11’). Het is handig dat je daar ook iets van weet.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Double Vision’ zijn nergens erg moeilijk, maar je moet het Engels wel goed beheersen. Soms is de auteur expliciet – met name wanneer ze liefdesscènes beschrijft.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘Double Vision’ heel toegankelijk.
Het verhaal laat zich moeilijk samenvatten. Het lijkt eerst te gaan over een beeldhouwer die rouwt om de gewelddadige dood van haar man. Maar later blijkt de oud-collega van de gesneuvelde man ook een hoofdrol te krijgen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Double Vision’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘Double Vision’ is mooi geschreven: niet literair, maar wel heel compact en nauwkeurig. Ms Pat Barker weet met weinig woorden een karakter te beschrijven, terwijl ze ook nog veel te raden overlaat.
Hoewel de liefde een belangrijke rol speelt in deze roman, zorgt het karakter van Peter voor een behoorlijk thriller-element.

Actie:

De roman ‘Double Vision’ is een verhaal met redelijk veel actie. Die actie zit vooral in de ontluikende liefde tussen Stephen en Justine en in de flashbacks waarin Stephen terugdenkt aan zijn tijd in de oorlogsgebieden van Afghanistan en Bosnië.

Tijd:

‘Double Vision’ speelt zich af in de jaren 2000-2010. Het is waarschijnlijk het jaar 2002 of 2003: er wordt gerefereerd aan de ‘gekke-koeien-ziekte’ die veel slachtoffers kostte (veel vee werd verbrand), aan de aanslag op de Twin Towers in New York (9/11/2001), aan de oorlog in Afghanistan en aan de oorlog in Bosnië (de Servische leider Milosevic die dat jaar in Den Haag berecht werd).

Plaats:

De setting van ‘Double Vision’ is het platteland van Noord-Engeland: het graafschap Tyne and Wear ergens in de omgeving van de havenstad Newcastle.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Double Vision’: hoe zal de relatie zich ontwikkelen tussen Kate, Stephen, Justine en hun vrienden en familieleden?

Verteller:

De roman ‘Double Vision’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Double Vision’ zijn:
• Kate Frobisher: een beeldhouwer. Zij woont al een aantal jaren in een oude boerderij waar zij een schuur heeft voor haar beeldhouwwerken. Haar man, Ben, was oorlogsfotograaf. Hij had een andere schuur waar hij zijn foto’s bewaarde. Voordat het verhaal begint wordt duidelijk dat Ben bij een bomaanslag in Bosnië is omgekomen;
• Stephen Sharkey: een 39-jarige oorlogsverslaggever die kortgeleden gescheiden is. Hij lijdt aan een ‘post-traumatic stress disorder’ vanwege zijn werk in Bosnië. Hij was bevriend met de omgekomen fotograaf Ben. Om zijn PTSD te bestrijden besluit Stephen een boek over de oorlog te schrijven. Dat gaat hij doen in het tuinhuis van zijn broer die in de buurt van Kate woont;
• Peter Wingrave: een jonge tuinman. Hij heeft gestudeerd (Engels), maar over zijn verleden is hij verder heel vaag;
• Justine: de 19-jarige dochter van de dominee. Zij is de oppas van Adam Sharkey. Justine weet nog niet precies of ze haar medicijnenstudie wil voorzetten na een vervelende ziekte. Voorlopig woont ze nog bij haar vader in het dorp.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Double Vision’ zijn:
• Alec Braithwaite: de dominee van het dorp, een vriend van Kate. Reverend Braithwaite woont samen met zijn dochter sinds zijn vrouw hen verliet;
• Robert en Beth Sharkey: kennissen van Kate. Zij hebben drukke banen en ze hebben een oppas geregeld voor hun zoon: Justine;
• Adam Sharkey: de 10-jarige lichtelijk autistische zoon van de Shakeys;
• Angela Mowbray: een vriendin van Kate;
• Michael en Laura Bradley: vrienden van Kate;
• Mark Callender: een onderzoeker die voor Robert Sharkey werkt.

Website:

https://www.theguardian.com/books/2003/aug/17/fiction.features2

Film:

De roman ‘Double Vision’ is niet verfilmd.

Overig:

De roman ‘Double Vision’ geeft een mooi beeld van de middle classes in het noorden van Groot-Brittannië.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Pat Barker .

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Losing You van Nicci French
• Wish You Were Here van Graham Swift
• Mr Mac and Me van Esther Freud

Citaat:

There was a long period sometimes when you had to inch forward, knowing that one more unnecessary chip of the plaster could set you back three weeks.
Somehow or other she had to recover freshness of vision, to look at this as if she were seeing it for the first time. (p.288)

Vragen over het boek:

1. Waarom gaat Stephen naar zijn broer in Noord-Engeland?
2. Hoe zou je de hulp van Peter aan Kate willen omschrijven?
3. In welk opzicht is ‘Double Vision’ een thriller te noemen?
4. Heeft de roman een happy end? Waarom vind je dat?