4/5 - (1 stemmen)

Home

Niveau:
Genre: growing up
Thema: discrimination

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1695670563242", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000007163363","familyId":"9200000007163363","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Home%2C%20Toni%20Morrison","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

They rose up like men. We saw them. Like men they stood.
We shouldn’t have been anywhere near that place. Like most farmland outside Lotus, Georgia, this one here had plenty of scary warning signs. The threats hung from wire mesh fences with wooden stakes every fifty or so feet. But when we saw a crawl space that some animal had dug – a coyote maybe, or a coon dog – we couldn’t resist. Just kids we were. The grass was shoulder high for her and waist high for me so, looking out for snakes, we crawled through it on our bellies. The reward was worth the harm grass juice and clouds of gnats did to our eyes, because there right in front of us, about fifty yards off, they stood like men. Their raised hooves crashing and striking, their manes tossing back from wild white eyes. They bit each other like dogs but when they stood, reared up on their hind legs, their forelegs around the withers of the other, we held our breath in wonder. One was rust-colored, the other deep black, both sunny with sweat. The neighs were not as frightening as the silence following a kick of hind legs into the lifted lips of the opponent. Nearby, colts and mares, indifferent, nibbled grass or looked away. Then it stopped. The rust-colored one dropped his head and pawed the ground while the winner loped off in an arc, nudging the mares before him.
As we elbowed back through the grass looking for the dug-out place, avoiding the line of parked trucks beyond, we lost our way. Although it took forever to re-sight the fence, neither of us panicked until we heard voices, urgent but low. I grabbed her arm and put a finger to my lips. Never lifting our heads, just peeping through the grass, we saw them pull a body from a wheelbarrow and throw it into a hole already waiting. One foot stuck up over the edge and quivered, as though it could get out, as though with a little effort it could break through the dirt being shoveled in. We could not see the faces of the men doing the burying, only their trousers; but we saw the edge of a spade drive the jerking foot down to join the rest of itself. When she saw that black foot with its creamy pink and mud-streaked sole being whacked into the grave, her whole body began to shake. I hugged her shoulders tight and tried to pull her trembling into my own bones because, as a brother four years older, I thought I could handle it. The men were long gone and the moon was a cantaloupe by the time we felt safe enough to disturb even one blade of grass and move on our stomachs, searching for the scooped-out part under the fence. When we got home we expected to be whipped or at least scolded for staying out so late, but the grown-ups did not notice us. Some disturbance had their attention.
Since you’re set on telling my story, whatever you think and whatever you write down, know this: I really forgot about the burial. I only remembered the horses. They were so beautiful. So brutal. And they stood like men.

© Penguin Random House Company / Vintage, 2012.

^ Terug naar boven

Algemeen

Frank (‘Smart’) Money is een oud-militair die in de Koreaanse oorlog heeft gevochten (1950–1953). Hij lijdt onder de ellende die hij daar heeft meegemaakt: een klein meisje werd voor zijn ogen doodgeschoten, zijn twee beste vrienden stierven in zijn armen. Terug in de V.S. woont hij een tijdje samen met Lily, een hardwerkende vrouw in een stadje in de V.S. maar door Franks oorlogstrauma houdt zij het niet lang met hem uit: Frank zit altijd maar een beetje voor zich uit te staren. Langzamerhand komen we iets over zijn verleden in Georgia en in Korea te weten.
Frank groeide op met zijn zusje Cee (Ycidra) in het piepkleine dorpje Lotus in Georgia. Omdat zijn ouders verdreven werden uit Texas, wonen ze nu in bij de opa van Frank, Salem, en diens redelijk rijke, maar vrekkige tweede vrouw, Lenora. Het leven is hard: Franks ouders werken op de katoenplantage en doen allerlei klusjes, maar weten nauwelijks het hoofd boven water te houden. Dit is het Zuiden van de V.S. in de veertiger jaren van de 20e eeuw: een tijd van discriminatie en armoede, met name voor de zwarte bevolking.
Frank besluit dienst te nemen in het leger wanneer de Koreaanse oorlog uitbreekt. Daar komt hij getraumatiseerd vandaan. Ook Cee vlucht weg uit het dorp: ze trouwt met een nietsnut uit Atlanta, verhuist naar die stad, blijft berooid alleen achter en vindt dan werk bij een arts, die experimenteert met nieuwe medicijnen en gedurfde operaties.
Als Frank hoort dat zijn zuster iets is aangedaan bij de dokter thuis, besluit hij naar Georgia terug te keren. Daar, in hun oude dorpje, zullen de trauma’s uit het verleden verwerkt moeten worden.


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B2

Schrijver:
Toni Morrison

Jaar van uitgave:
2012

Aantal pagina's:
145

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1940–1955

Plaats van handeling:
USA, Georgia, platteland (maar ook op andere plaatsen in de V.S.)

Bijzonderheden:
Een roman in 17 korte hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Thuis’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Je moet als lezer bereid zijn je in de wereld van de arme zwarten uit de jaren vijftig van de 20e eeuw in de V.S. te verdiepen. Het verhaal is kort, simpel en zeer toegankelijk.
Enige interesse in de wereld van de achtergestelde zwarte bevolking van de V.S. moet er zijn. De slavernij is afgeschaft in de tijd waarin de roman speelt (al bijna honderd jaar), maar de zwarten in de vijftiger jaren van de twintigste eeuw hebben nog steeds vrijwel geen geld, geen eigen grond, geen (of onderbetaalde) banen en een slechte behuizing. Daarnaast is er – in Georgia, Alabama en Texas, maar ook in de noordelijke staten – nog steeds openlijke discriminatie.


WAT MOET JE WETEN?

Het leven van de Afro-Amerikaanse bevolking zal redelijk bekend zijn. Minder bekend is misschien dat zij ook meevochten in de oorlogen van de V.S. – zoals de Koreaanse oorlog – en dat oud-militairen (zwart of blank) geen enkele begeleiding kregen wanneer ze terugkwamen.
Het verhaal van ‘Home’ doet nauwelijks een beroep op enige literaire kennis. Het is zeer leesbaar en er worden nauwelijks complexe literaire technieken gebruikt (op een aantal flashbacks na). Ook culturele kennis is nauwelijks vereist (behalve dan enige kennis van de situatie van de achtergestelde zwarte inwoners van de V.S. in de eerste helft van de vorige eeuw).




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

Het vocabulaire is niet moeilijk. Er wordt bijna nergens in het boek in slang gepraat. Soms zijn de beschrijvende passages lastig omdat de lezer niet precies weet wie over welke gebeurtenis aan het woord is, maar al snel wordt duidelijk wat er bedoeld wordt.
De zinsconstructies zijn helder, de zinnen zijn niet lang. Er zijn veel dialogen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

‘Home’ is een boek dat literair geschreven is (een vertelling vanuit meerdere perspectieven, bijvoorbeeld), maar het zal de meeste ervaren lezers geen problemen opleveren om het verhaal te begrijpen en te waarderen. Het verhaal wordt in een snel tempo verteld en de auteur onderbreekt de handelingen zelden om iets uit te leggen: de conclusies zijn aan de lezers. Vandaar dat dit een boek op literair niveau C 5a is.
Ook de taal zal weinig problemen geven. Morrison laat haar karakters een algemeen beschaafd soort Amerikaans spreken, er wordt geen slang gebruikt, ondanks het feit dat de meeste karakters weinig opleiding hebben gehad en hoogstwaarschijnlijk wel in dialect met elkaar zullen hebben gesproken. Soms kunnen de beschrijvingen wel lastig overkomen, vooral wanneer er – cursief – korte tussen-hoofdstukjes in het boek staan. Maar ook die teksten worden langzamerhand duidelijk, wanneer de lezer meer van het verhaal begrijpt. Het taal-(ERK-)niveau is daarom B2.


Schrijfstijl:

De stijl is direct en begrijpelijk. Het is een korte roman, een novelle (145 pagina’s) eigenlijk, met zeventien, vaak heel korte, hoofdstukken.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

Er is redelijk veel actie in het boek. De oorlogshandelingen worden vaak in de vorm van flashbacks verteld, de actie in het ‘heden’ houdt het tempo van het verhaal hoog.


Tijd:

Er is een aantal flashbacks, maar deze worden duidelijk per hoofdstuk aangegeven. Over het algemeen is er één doorlopend verhaal.


Plaats:

De roman speelt zich af in de USA, op meerdere plaatsen, in Korea (in flashbacks), maar voornamelijk in de staat Georgia, in een stad en op het platteland.


Verhaallijn:

Er zijn een paar verhaallijnen die duidelijk met elkaar te maken hebben: het verhaal (ook het oorlogsverhaal) van Frank en het verhaal van Cee.


Verteller:

Er is een auctoriale verteller. Maar zo nu en dan verplaatst de auteur zich in de gedachten van de karakters: meestal in dat van Frank, maar soms in die van Cee, van Lily en van Lenora.
Het wisselende perspectief en de flashbacks zijn nodig om de lezer een beeld te geven van het karakter van Frank en van Cee: hoe zijn zij geworden zoals ze nu zijn, en hoe zullen ze zich mogelijk verder ontwikkelen?




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdpersonen in ‘Home’ zijn:
• Frank (‘Smart’) Money: een Afro-Amerikaanse man. Hij was militair tijdens de Koreaanse oorlog. Daarna zwierf hij veel rond in de USA en had hij meerdere relaties. Uiteinedelijk keert hij terug om zijn vier jaar jongere zuster te helpen;
• Ycidra (‘Cee’) Money: een jonge vrouw die voor een huisarts werkt. We leren haar kennen (in flashbacks) als kind, samen met haar broer, en we maken mee hoe ze een volwassen vrouw wordt.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Home’ zijn:
• De vrienden van Frank: Mike en ‘Stuff’ (in Korea), Lily;
• De mensen die hij ontmoet als hij terugkeert naar Georgia
• Salem en Lenora: de grootouders van Frank en Cee;
• Prince (Principal): de echtgenoot van Cee;
• Thelma en Sarah: collega’s van Cee;
• De dokter: de werkgever van Cee;
• Verschillende dorpsgenoten in Lotus, Georgia.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De roman ‘Home’ is niet verfilmd.


Overig:

Home’ past heel goed in het oeuvre van Ms Morrison. Het gaat over zwarte mensen die het niet zo ruim hebben; er gebeurt iets in het verleden van die mensen. En wij als lezer, komen daar pas heel langzaam – en dan vaak ook nog onvolledig – achter. Het is dus maar zelden een spectaculair verhaal wat Ms Morrison vertelt, maar het gaat wel over dramatische gebeurtenissen waar wij als lezer op een indringende wijze mee geconfronteerd worden.

 



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Toni Morrison.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Soldiers’ Pay van William Faulkner
• I Know Why the Caged Bird Sings van Maya Angelou
• The Underground Railroad van Colson Whitehead


Citaat:
‘Then Cee told me about seeing a baby girl smile all through the house, in the air, the clouds. It hit me. Maybe that little girl wasn’t waiting around to be born to her. Maybe it was already dead, waiting for me to step up and say how.’ (p.133)

Vragen over het boek:

1. Is ‘Home’ een boek dat discriminatie van de Afro-Amerikanen volgens jou op een goede manier aan de orde stelt? Waarom vind je dat?
2. Analyseer het karakter van Frank (‘Smart’) Money. Waarom gedraagt hij zich zoals hij doet? Op welk moment in het verhaal heb je door wat er werkelijk gebeurd is dat zijn leven zo traumatisch heeft gemaakt? Hoe komt hij met zichzelf in het reine?
3. Analyseer het karakter van Ycidra (‘Cee’) Money. Waarom gedraagt zij zich zoals zij doet? Waarom gaat ze met Prince mee? Wat is er gebeurd bij de dokter in huis? Op welke manier verzoent zij zich met haar lot?




^ Terug naar boven

Comments are closed.