In watermelon sugar the deeds were done and done again as my life is done in watermelon sugar. I'll tell you about it because I am here and you are distant.
Wherever you are, we must do the best we can. It is so far to travel, and we have nothing here to travel, except watermelon sugar. I hope this works out.
I live in a shack near iDEATH. I can see iDEATH out the window. It is beautiful. I can also see it with my eyes closed and touch it. Right now it is cold and turns like something in the hand of a child. I do not know what that thing could be.
There is a delicate balance in iDEATH. It suits us.
The shack is small but pleasing and comfortable as my life and made from pine, watermelon sugar and stones as just about everything here is.
Our lives we have carefully constructed from watermelon sugar and then travelled to the length of our dreams, along roads lined with pines and stones.
I have a bed, a chair, a table and a large chest that I keep my things in. I have a lantern that burns watermelontrout oil at night.
That is something else. I'll tell you about it later. I have a gentle life.
I go to the window and look out again. The sun is shining at the long edge of a cloud. It is Tuesday and the sun is golden.
I can see piney woods and the rivers that flow from those piney woods. The rivers are cold and clear and there are trout in the rivers.
Some of the rivers are only a few inches wide.
I know a river that is half-an-inch wide. I know because I measured it and sat beside it for a whole day. It started raining in the middle of the afternoon. We call everything a river here. We're that kind of people.
I can see fields of watermelons and the rivers that flow through them. There are many bridges in the piney woods and in the fields of watermelons. There is a bridge in front of this shack.
Some of the bridges are made of wood, old and stained silver like rain, and some of the bridges are made of stone gathered from a great distance and built in the order of that distance, and some of the bridges are made of watermelon sugar. I like those bridges best.
We make a great many things out of watermelon sugar here – I'll tell you about it – including this book being written near iDEATH.
All this will be gone into, travelled in watermelon sugar.

© Dell Publishing Co., Inc. / Delta Books, 1968

De verteller woont in een paradijselijke wereld vlak bij een mooi gebouw, iDEATH. In iDEATH komen allerlei vrienden en vriendinnen bij elkaar om gezellig met elkaar te kletsen en te eten. In het dorp gaat het leven zijn gewone, kalme gangetje. De verteller vertelt zijn verhaal, hij luiert een beetje, hij schrijft soms aan zijn boek en soms komt zijn lieve vriendin Pauline bij hem langs. Vrienden van de verteller maken dingen van ‘watermelon sugar’, van olie, van hout en van stenen. Forellen zwemmen in de rivieren nadat ze zijn gekweekt in de ‘trout hatchery’.
Maar het leven was niet altijd zo kalm (en het zal niet altijd zo kalm blijven). Een paar jaar geleden waren er tijgers. Tijgers die konden rekenen en die konden praten. Maar die ook bloeddorstig waren en die mensen aten. De verteller had eerst ook een andere vriendin, Margaret. Alles in deze prachtige wereld leek ineens te veranderen toen de mannen van inBOIL veranderden en toen ze naar iDEATH kwamen om uit te leggen hoe de wereld er eigenlijk zou moeten uitzien …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Richard Brautigan

Jaar van uitgave:

1968

Aantal pagina's:

138

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

Een fantasieplaats

Bijzonderheden:

Een roman in drie delen (‘In Watermelon Sugar’, ‘inBoil’, ‘Margaret’) en in tientallen hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘In Watermelon Sugar’ is een typisch hippie-achtig verhaal: het speelt zich af in een soort commune dorp, waar iedereen in vrede met iedereen leeft. Mensen werken, praten, eten en vrijen met elkaar. Maar soms worden er mensen opgegeten door (sprekende) tijgers en soms zijn er in Watermelon Sugar zeer onaangepaste types. Het boek kent een soort meligheid, een soort loomheid. Maar het is zeer poëtisch geschreven.
De manier waarop over de dood en over omgaan met de dood wordt geschreven is ook zeer bijzonder te noemen.

WAT MOET JE WETEN?

Brautigan zei na de publicatie van de roman dat hij het idee voor ‘In Watermelon Sugar’ had gebaseerd op het dorpje Bolinas in Californië waar hij op dat moment woonde. In de roman wordt dat dorp verbeeld als een idyllische, paradijselijke plek (waar trouwens wel het een en ander misgaat op een gegeven moment).
Het is handig als je iets weet van de flowerpower tijd in Californië (vooral in San Francisco en omstreken); het verhaal ademt de sfeer van die tijd.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘In Watermelon Sugar’ zijn zeker niet moeilijk. De zinnen zijn vaak heel kort. Er zijn veel dialogen. Maar het meest opvallende zijn de ultrakorte hoofdstukken: de meeste hoofdstukken zijn maar één pagina lang.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De roman ‘In Watermelon Sugar’ is gemakkelijk te lezen qua taal: korte zinnen, korte alinea’s, heel korte hoofdstukken.
Maar wat het verhaal betreft is dat iets anders. Het lijkt een simpel verhaal: een beetje rondlummelen, een beetje werken, kletsen, eten, vrijen. Dat zorgt voor een zekere saaiheid. Maar je zult je als lezer ook heel vaak afvragen wat hier nu eigenlijk gebeurt en wat de schrijver voor boodschap heeft met deze roman. En op een gegeven moment krijg je door dat niet iedereen even blij is met deze ‘ideale’ wereld. Er zijn veel interpretaties van de roman geweest. Als lezer zul je echter je eigen keuze moeten maken. En de roman lezen als zo maar een (maf en dromerig) verhaal is een goede optie. De taal en de verhalen zijn in ieder geval prachtig.
Op basis van deze eigenschappen is ‘In Watermelon Sugar’ een boek met een literair niveau B 4c en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘In Watermelon Sugar’ is heel mooi geschreven. Het is wonderbaarlijk dat een man met zo’n jeugd en zo’n leven als Richard Brautigan heeft gehad, zo’n vriendelijk en poëtisch verhaal kon schrijven (met een enkele gewelddadige uitbarsting, dat dan wel weer). Je zou het boek alleen al uitlezen vanwege de mooie zinnen en de vriendelijk kabbelende gebeurtenissen.

Actie:

‘In Watermelon Sugar’ is een verhaal met weinig actie. Het ontbreken van actie is misschien wel het meest opvallende aan het boek. De ouders van de verteller worden opgegeten door tijgers, de verteller gaat met zijn lieve en mooie vriendin naar bed, maar het verhaal kabbelt rustig – en bijna zonder emotie – door. Alleen de onaangepaste vrienden van inBOIL zorgen voor enige commotie.

Tijd:

De roman ‘In Watermelon Sugar’ speelt zich af in een soort sprookjestijd. Het zouden de zestiger jaren van de twintigste eeuw kunnen zijn, ware het niet dat er vreemde dingen plaatsvinden: ‘watermelon sugar’ wordt als bouwmateriaal gebruikt, tijgers spreken met mensen, doden worden bijgezet in graftomben in de rivier.
Het verhaal speelt zich over een periode van een aantal weken af. Het tweede deel, ‘inBOIL’, zou je als een soort flashback kunnen beschouwen.

Plaats:

De plaats die in ‘In Watermelon Sugar’ wordt beschreven, is een sprookjesachtig gebied. Er is een klein dorp (met zo’n 400 inwoners), er is een gemeenschappelijke ruimte (iDEATH), er is een forellenkwekerij (‘trout hatchery’), er zijn kleine, gezellige hutjes en er is een vriendelijk voortkabbelende rivier. Het zou een dorp in Californië kunnen zijn (maar dat is het niet).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘In Watermelon Sugar’: hoe verloopt het leven ‘In Watermelon Sugar’?

Verteller:

De roman ‘In Watermelon Sugar’ heeft een ik-verteller. Deze verteller wordt nergens bij name genoemd. Hij woont al zijn hele leven in Watermelon Sugar, maar toch wordt hij soms gezien als een buitenstaander, een chroniqueur van het dorpsleven.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘In Watermelon Sugar’ zijn:
• The narrator: de 29-jarige verteller die zijn tijd vult met nietsdoen en met soms schrijven aan een vage roman;
• Pauline: de vriendin van de narrator.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘In Watermelon Sugar’ zijn:
• Margaret: de ex-vriendin van de narrator. Zij speelt een belangrijke rol, maar wel op de achtergrond;
• inBOIL: de man die niet deugt, de leider van de onaangepasten. Hij is de broer van Charley;
• vrienden en bekenden van de narrator en van Pauline, zoals: Charley, Fred, Old Chuck, Doc Edwards, Ed, Mike en Peter;
• de broer van Margaret;
• de vrienden van inBOIL, bad guys.

Website:

http://www.brautigan.net/watermelon.html

Film:

De roman ‘In Watermelon Sugar’ is niet verfilmd.

Overig:

De korte roman ‘In Watermelon Sugar’ heeft behoorlijk veel invloed gehad op andere literatuur en kunstvormen, ondanks het bescheiden formaat en de ietwat melige inhoud. Zo zijn er schrijvers die het boek met name noemen (zoals Ray Mungo, Stephen Gaskin en Dean Koontz). De ‘new rave’  band ‘The Klaxons’ en de singer-songwriter Neko Case noemen karakters uit het boek in hun songs.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Richard Brautigan.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Peter Pan van J.M. Barrie
• Haroun and the Sea of Stories van Salman Rushdie
• The Wild Things van Dave Eggers

Citaat:

I spent half an hour or so pacing back and forth on the bridge, but I did not once find the board that Margaret always steps on, that board she could not miss if all the bridges in the world were put together, formed into one single bridge, she’d step on that board. )p.59)

Vragen over het boek:

1. Hoe gaat men om met de dood in iDEATH?
2. Analyseer het karakter van de ‘narrator’.
3. Je hoort veel over Margaret, maar je komt haar nooit tegen. Beschrijf desalniettemin het karakter van Margaret op basis van wat je over haar hoort.
4. Waar wonen inBOIL en zijn vrienden en waarom wonen ze juist daar?