It wasn’t much of a place, a line of small grey houses. They all looked the same, only for the doors. The doors were different colours. Miss Cuneen stopped the car at a house with a brown door, and a black knocker and letter-box.
Clouds the colour of mud covered the sky, and it was twilight all day, as if the sun had turned its back. So it wasn’t much of a day either.
Miss Cuneen said: ‘Here we are. Number seventy-three. Out you get, Lockie.’ She sounded cheerful, but Lockie knew that she just wanted to make him feel good.
She was a social worker with the Health Board and she was trying to find a good foster home for him. ‘You’ll have to be with someone who can teach you self-discipline,’ she said, ‘so that you’ll grow up to be a responsible and valuable person.’
But all Lockie wanted was a place where he could feel at home. It didn’t have to be posh or rich or anything like that, once he didn’t feel like an outsider, a young cuckoo in another bird’s nest.
Miss Cuneen spoke slowly and carefully. When she was about to say something, she puckered her lips, as if she were going to whistle. That was to make sure that her words sounded right when she let them out for the world to hear.
‘Here we go again, Lockie,’ she said. ‘Your third home in only five years. It’s your last chance. I don’t know what will happen if you don’t settle down here.’ She paused. She must have seen the bleak look in his eyes. ‘The Farrells are very good people,’ she went on, cheerful again, ‘and I’m sure you’ll get on like a house on fire.’

© The O’Brien Press Ltd., 1995.

De twaalfjarige Lockie heeft het niet gemakkelijk. Hij heeft geen ouders meer en in de pleeggezinnen waar hij terechtkomt kan hij zich niet goed redden. Dan wordt hij boos en maakt hij ruzie.
Zo ook bij het derde pleeggezin, de familie Farrell. Daarom besluit Lockie weg te gaan. Hij steelt een bootje en vaart de zee op. Als hij later op het strand aanspoelt wordt hij geholpen door Dadge, ook een zwerver, net als Lockie nu. Dadge helpt hem, maar hij wil hem niet bij zich houden: Dadge is het liefst alleen. Dus komt Lockie terecht bij vrienden van Dadge, Pasha en Mammy Tallon. Bij hen ervaart hij voor het eerst in jaren weer liefde.
Maar dat geluk duurt maar even. De Farrells krijgen geen geld (maar wel een slechte naam) wanneer ze een pleegkind kwijtraken. Dus schakelen zij de politie in. En die vindt Lockie en brengt hem terug naar de Farrells.
Maar hoe lang zal hij ditmaal bij hen blijven?

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Frank Murphy

Jaar van uitgave:

1995

Aantal pagina's:

192

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

Ierland, het platteland

Bijzonderheden:

Een roman in 20 getitelde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De jeugdroman ‘Lockie and Dadge’ is een spannend verhaal over een jongen die nergens een thuis lijkt te kunnen vinden. En het lijkt ook nooit zijn schuld te zijn als het misgaat. Vandaar dat hij heel Ierland doortrekt op zoek naar een huis – en naar liefde.

WAT MOET JE WETEN?

‘Lockie and Dadge’ is humoristisch, spannend, maar ook wel ontroerend geschreven. Als je het boek leest merk je hoe triest het leven van sommige kinderen moet zijn wanneer ze in liefdeloze pleeggezinnen worden opgevangen.

DE TAAL

De taal van ‘Lockie and Dadge’ is goed te begrijpen. Soms zijn er woorden die vooral in Ierland gebruikt worden (zoals ‘garda’ voor ‘politie’), maar daar wen je als lezer heel snel aan.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman nooit echt moeilijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het is een leuk en spannend verhaal met veel cliffhangers.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Lockie and Dadge’ een boek met een literair niveau B 2c en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

Het verhaal is heel spannend geschreven. Soms is het grappig, soms is het ook ontroerend.

Actie:

‘Lockie and Dadge’ bevat een verhaal met veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1990-2000.

Plaats:

De setting van ‘Lockie and Dadge’ is Ierland. Het verhaal speelt op meerdere plaatsen: aan de kust, in dorpjes en stadjes, op een eiland. Het verhaal gaat vooral over het platteland en niet over grote steden.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Lockie and Dadge’: zal het Lockie lukken om ondanks alles een goed thuis te vinden?

Verteller:

De roman heeft een alwetende verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Lockie and Dadge’ zijn:
• ‘Lockie’ (Loughlin): een 12-jarige jongen van wie de ouders zijn overleden. Sindsdien gaat hij van pleeggezin naar pleeggezin – en overal mislukt het om een goed huis voor hem te vinden;
• ‘Dadge’ (oftewel ‘Adagio’) (echte naam: Paddy Mulcair): een zwerver die met zijn kar en de ‘jennet’ Rosie (een kruising tussen een pony en een ezel) door Ierland trekt. Een huis heeft hij niet – en hij wil het ook niet hebben. Dadge is een nukkige vent – maar hij heeft een goed hart;
• ‘Pasha’ (eigenlijk: John Underwood): een al wat oudere man die met zijn vrouw op Tallon Island woont, maar die een deel van het jaar door Ierland trekt om daar wat geld te verdienen;
• ‘Mammy Tallon’ (eigenlijk: Mrs Underwood): de vrouw van Pasha, een lieve vrouw die graag een kind had willen hebben.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Lockie and Dadge’ zijn:
• Miss Cuneen: social worker, de dame die ervoor moet zorgen dat Lockie een goed gastgezin krijgt;
• Mr John Farrell: de ‘foster father’ (pleegvader) van Lockie, een strenge man die doet alsof hij een echte zeebootkapitein is;
• Mrs Rita Farrell: de ‘foster Mother’ (pleegmoeder) van Lockie;
• Gordon (8) en Ruthie (6) Farrell: de kinderen van Mr en Mrs Farrell;
• Mr Bradley: de onderwijzer in Cloughlee;
• Mickey Wheeler: een vriend en klasgenoot van Lockie. Mickey hoort met zijn familie bij de ‘travellers’ – soms ‘vagrants’=zwervers genoemd – mensen die rondreizen met hun woonwagens (‘caravans’);
• Kitty, Molly en Tommy Wheeler: de zusjes en het broertje van Mickey;
• Tom en Julia Wheeler: de ouders van Mickey;
• Jimmy Walsh: een vervelende klasgenoot van Lockie;
• Agenten van politie (die in Ierland ‘Garda’ wordt genoemd: Guard Mitchell, Guard Tomelty, Guard Stone, Guard Barney McCarthy;
• Pub-personeel en –bezoeker: Henry en Gertie (pub eigenaren), Peter Murtagh (een boer – en vechtersbaas);
• Kermis-personeel: Job Diggin, Moll Diggin, Zack Diggin, Katy Diggin;
• Father James Shanahan, parish priest of Cloughlee: de priester van het stadje waar de Farrells wonen. Father Shanahan is een broer van Mrs Farrell;
• Mike en Sarah: een echtpaar dat Lockie helpt om zich te verbergen voor de politie;
• Bewoners van Tallon Island: Jack en Gerry (fishermen), Mrs O’Neill (shop lady), Miss Doolan (school teacher), Jim en Maura Harrington (hotel owners),
• Pat O’Hare: een nieuwe klasgenoot (en vriend) van Lockie op Tallon Island;
• Mensen die aan de rechtszaak werken: Mary McCarthy (advocaat), Mr Cleeve (advocaat), the judge (de rechter).

Website:

https://obrien.ie/lockie-and-dadge

Film:

De jeugdroman ‘Lockie and Dadge’ is niet verfilmd.

Overig:

‘Lockie and Dadge’ is een mooi verhaal over het Ierse platteland, geschreven door een oud-onderwijzer die waarschijnlijk dit soort kinderen (zoals Lockie) wel kende.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Frank Murphy.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Judith and the Traveller van Mike Scott
• Put a Saddle on the Pig (aka ‘You Just Don’t Listen’) van Sam McBratney
• Noah Barleywater Runs Away van John Boyne

Citaat:

‘Good,! Good! Christmas is a lonely time on the road, and cold too. I’ll see you around Christmas so. Good luck toy e now, Lockie boy, you’re in luck.’
‘I know that, Dadge.’ (p.192)

Vragen over het boek:

1. Waar komt volgens het verhaal de naam ‘Dadge’ vandaan?
2. Waar komt volgens het verhaal de naam ‘Pasha’ vandaan?
3. Waar komt volgens het verhaal de naam ‘Mammy Tallon’ vandaan?
4. Waar komt volgens jou de naam ‘Lockie’ vandaan?