I was stunned by Mary Karr’s memoir, 'The Liars’ Club'. Not just by its ferocity, its beauty, and by her delightful grasp of the vernacular, but by its totality – she is a woman who remembers everything about her early years.
I’m not that way. I lived an odd, herky-jerky childhood, raised by a single parent who moved around a lot in my earliest years and who – I am not completely sure of this – may have farmed my brother and me out to one of her sisters for a while because she was economically or emotionally unable to cope with us for a time. Perhaps she was only chasing our father, who piled up all sorts of bills and then did a runout when I was two and my brother David was four. If so, she never succeeded in finding him. My mom, Nellie Ruth Pillsbury King, was one of America’s early liberated women, but not by choice.
Mary Karr presents her childhood in an almost unbroken panorama. Mine is a fogged-out landscape from which occasional memories appear like isolated trees … the kind that look as if they might like to grab and eat you.
What follows are some of those memories, plus assorted snapshots from the somewhat more coherent days of my adolescence and young manhood. This is not an autobiography. It is, rather, a kind of curriculum vitae – my attempt to show how one writer was formed. Not how one writer was made; I don’t believe writers can be made, either by circumstances or by selfwill (although I did believe those things once). The equipment comes with the original package. Yet it is by no means unusual equipment; I believe large numbers of people have at least some talent as writers and storytellers, and that those talents can be strengthened and sharpened. If I didn’t believe that, writing a book like this would be a waste of time.

© Hodder & Stoughton, 2000

Stephen King, de wereldberoemde horrorschrijver, groeide samen met zijn moeder en zijn oudere broer op. Het drietal verhuisde van simpele vertrekken naar vage tantes, van eenvoudige huisjes naar nog armoediger woningen. Stephens moeder moet sappelen om zichzelf en de jongens in de kleren te houden. De vader van de jongens vertrok met de noorderzon en kwam nooit meer thuis.
Vanaf een heel jonge leeftijd bewondert Stephen schrijvers en de werken die ze maakten. Hij groeit op met de verhalen van Dickens en Stevenson. En iets later ontdekt hij de angstaanjagende wereld van Edgar Allan Poe en H.P. Lovecraft. Hij besluit schrijver te worden.
Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wie zit er te wachten op een simpel horrorverhaal van een totaal onbekende Steve King? Een verhaal zoals ‘Carrie’? Niemand toch zeker?
De jonge Steve trouwt zijn vriendin als hij nog studeert, ze krijgen al snel drie kinderen en het leven is mooi, maar duur. Stephen en zijn vrouw hebben allerlei baantjes. En ondertussen schrijven ze door. Stephen schrijft behalve tientallen verhalen aan de manuscripten van ‘Carrie’, ‘The Shining’, ‘The Dead Zone’, ‘The Stand’ en ‘The Dark Tower’.
Maar wie wil zoiets uitgeven: dikke pillen vol angstaanjagende vertelsels …?

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Stephen King

Jaar van uitgave:

2000

Aantal pagina's:

238

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1945-2000

Plaats van handeling:

USA, Maine, verschillende stadjes en dorpen

Bijzonderheden:

Een non-fictieboek over het schrijven van fictie. Het boek heeft de delen:
- ‘C.V.’
- ‘Toolbox’
- ‘On Writing’
- ‘On Living: A Postscript’

In het Nederlands heet het boek ‘Over leven en schrijven’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je wil weten hoe Stephen King met zijn schrijverscarrière begon, dan moet je ‘On Writing’ zeker lezen. King vertelt over zijn jeugd, over zijn moeder en broer, over zijn vrouw en kinderen. En hij vertelt hoe het was voordat hij miljoenen en miljoenen boeken verkocht. Hoe het was toen hij in zijn vrije tijd schreef aan boeken die niemand wilde uitgeven …

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘On Writing’ heb je geen specifieke kennis nodig. Wel moet je geïnteresseerd zijn in het schrijverschap: King vertelt hoe zijn carrière zich ontwikkelde. Maar ook wanneer je interesse niet zo groot is in non-fictieboeken, dan is dit boek een prima keus: King is een meesterverteller. Soms denk je dat je It of één van de Richard Bachman-boeken leest: deze autobiografie leest als een spannende roman.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘On Writing’ zijn niet echt moeilijk. Het voordeel van het proza van King is dat hij schrijft alsof hij tegen je spreekt: dit is meer een verhaal van een man die aan de bar vertelt over wat hij allemaal heeft meegemaakt dan de overpeinzingen van een auteur met een belangrijk oeuvre.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn heel veel genummerde hoofdstukken.

DE TAAL EN HET VERHAAL

‘On Writing’ is goed te lezen wat de taal betreft. Maar nog beter is het verhaal dat King vertelt: het beschrijft een deel van het leven van de beroemdste horrorschrijver ter wereld (en één van de best verkopende schrijvers ter wereld). Zijn levensverhaal gaat over jeugd en opgroeien, over wonen in een eenoudergezin, over hard werken en weinig verdienen en tenslotte over de smaak (en ook over de prijs) van succes.
Op basis van deze eigenschappen is ‘On Writing’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De autobiografie ‘On Writing’ is heel mooi geschreven. Dik doen over kunst en literatuur is niks voor Stephen King: schrijven is hard werken, dag in dag uit. In dit boek brengt King niet alleen zichzelf, maar ook veel mensen om hem heen (zijn moeder en broer, zijn vrouw en verdere familie) tot leven.

Actie:

‘On Writing’ is een non-fictieverhaal met redelijk veel actie. King beleefde het een en ander voordat hij een succesvol schrijver werd. Zijn moeder, zijn broer en hij hadden het niet gemakkelijk. En later, wanneer King een gevierd schrijver is, staan de alcohol en de drugs klaar om hem te gronde te richten.

Tijd:

De autobiografie ‘On Writing’ speelt zich af vanaf het jaar 1947 (het geboortejaar van Stephen King) tot ongeveer het jaar 2000 (het jaar waarin het boek uitkwam).
Het levensverhaal en de eerste stappen op het schrijverspad van King worden chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘On Writing’ is met name de Amerikaanse staat Maine, een staat in het noordoosten van de USA. De staat Maine heeft veel natuur (enorme bossen en veel kusten) en naar verhouding weinig bewoners. Vaak waren dat in het verleden niet al te rijke, en niet altijd even ontwikkelde mensen die werkzaam waren in de land- en bosbouw, de visserij of in de fabrieken. Maine kent naar verhouding veel inwoners van Franse oorsprong, de French Canadians.
Stephen King woonde onder andere (in zijn jongensjaren) in West De Pere (Wisconsin) en in de plaatsen Durham, Orono en Hampden (in Maine).

 

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘On Writing’: hoe heeft Stephen King bereikt wat hij bereikt heeft?

Verteller:

De autobiografie ‘On Writing’ heeft (uiteraard) een ik-verteller. Dat zou kunnen zorgen voor een onbetrouwbaar perspectief, maar bij Stephen King is dat meestal niet het geval: hij blijft met beide benen op de grond staan, ongeacht zijn fabelachtige oeuvre en zijn ongelofelijke commerciële succes.

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘On Writing’ is:
• Stephen King (eerst ‘Stevie’, later ‘Steve’) (Portland, Maine, 1947). Hij vertelt zijn levensverhaal en het verhaal van zijn succes; hij beschrijft daarmee een periode van een jaar of vijftig. Het is een verhaal over succes (zowel financieel als artistiek) en liefde, maar het is ook een verhaal over ontberingen, afzien en verslavingen.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘On Writing’ zijn:
• Nellie Ruth Pillsbury King: de moeder van Stephen en David. Zij moest vrijwel haar hele leven sappelen om zichzelf en haar twee opgroeiende zoons te onderhouden; de vader van de jongens verdween al op na een paar huwelijksjaren om nooit weer terug te keren;
• David King: de twee jaar oudere broer van Stephen. Hij wordt beschreven als zeer intelligent, maar vooral als heel aardig voor Stephen;
• Tabitha (‘Tabby’) Spruce King: de vrouw van Stephen, zijn vriendin sinds 1969. Zij verdient soms de kost voor het gezin wanneer Stephens werk nog niet veel oplevert en ze voedt samen met hem hun drie kinderen op;
• Joe, Naomi en Owen: de kinderen van Tabitha en Stephen King;
• Tantes van David en Stephen;
• Literaire agenten en recensenten;
• Maar de belangrijkste ‘bijfiguren’ zijn misschien wel de vele schrijvers die Stephen King zo bewondert en die hij citeert: William Faulkner, William Shakespeare, Eudora Welty, H.P. Lovecraft, Ray Bradbury, Shirley Jackson, Edgar Allan Poe, Cormac McCarthy, Annie Proulx, J.K. Rowling en vele, vele anderen.

Website:

http://stephenking.com/library/nonfiction/on_writing:_a_memoir_of_the_craft.html

Film:

De autobiografie ‘On Writing’ is niet verfilmd.

Overig:

‘On Writing’ is opgedragen aan Amy Tan, een succesvolle Amerikaanse schrijfster, en een goede vriendin van Stephen King.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen King.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Going Solo van Roald Dahl
• ‘Tis van Frank McCourt
• Report from the Interior van Paul Auster

Citaat:

You can approach the act of writing with nervousness, excitement, hopefulness, or even despair – the sense that you can never completely put on the page what’s in your mind and heart. You can come to the act with your fists clenched and your eyes narrowed, ready to kick ass and take down names. You can come to it because you want a girl to marry you or because you want to change the world. Come to it any way but lightly. Let me say it again: you must not come lightly to the blank page. (p.80)

Vragen over het boek:

Geef aan wat de belangrijkste zaken zijn die Stephen King volgens jou beschrijft in de verschillende delen van het boek:
1. ‘C.V.’
2. ‘Toolbox’
3. ‘On Writing’
4. ‘On Living: A Postscript’