She sits in the corner, trying to draw air out of a room which seemed to have plenty just a few minutes ago and now seems to have none. From what sounds like a great distance she can hear a thin whoop-whoop sound, and she knows this is air going down her throat and then sliding back out again in a series of feverish little gasps, but that doesn’t change the feeling that she’s drowning here in the comer of her living room, looking at the shredded remains of the paperback novel she was reading when her husband came home.
Not that she cares much. The pain is too great for her to worry about such minor matters as respiration, or how there seems to be no air in the air she is breathing. The pain has swallowed her as the whale reputedly swallowed Jonah, that holy draft-dodger. It throbs like a poison sun glowing deep down in the middle of her, in a place where until tonight there was only the quiet sense of a new thing growing.
There has never been any pain like this pain, not that she can remember - not even when she was thirteen and swerved her bike to avoid a pothole and wiped out, bouncing her head off the asphalt and opening up a cut that turned out to be exactly eleven stitches long. What she remembered about that was a silvery jolt of pain followed by starry dark surprise which had actually been a brief faint ... but that pain had not been this agony. This terrible agony. Her hand on her belly registers flesh that is no longer like flesh at all; it is as if she has been unzipped and her living baby replaced with a hot rock.

© Viking / Penguin Books USA, 1995.

Rosie McClendon was achttien toen ze trouwde met de sterke, stoere agent Norman Daniels. Norman is een bruut die met veel bravoure en veel geweld de misdaad bestrijdt – zelfs wanneer hij daarvoor zelf een misdaad denkt te moeten plegen. Maar ook in huis gebruikt hij geweld: vanaf het eerste jaar dat Rosie met hem getrouwd is, wordt ze gekleineerd, gepest en geslagen. Ze zit onder de littekens, ze raakt haar ongeboren baby kwijt en ze vreest dat Norman haar op een dag zal vermoorden. Dus besluit ze – na veertien jaar ‘huwelijk’ – te vluchten: ze steelt de betaalpas van Norman en neemt de bus naar een stad achthonderd mijl naar het westen.
Daar bloeit Rosie op. Ze krijgt onderdak, ze krijgt een mooie baan … en ze ontmoet een aardige man.
Maar veilig voelt ze zich niet. Ze laat zich inspireren door een mysterieus schilderij dat ze koopt: een zelfstandige vrouw lijkt daarin alles aan te durven. Zo wil Rosie ook zijn.
Maar ze heeft buiten Norman gerekend. Zo’n speurder – Norman is ondertussen een gewaardeerde detective geworden – accepteert het niet wanneer zijn prooi er vandoor gaat. Vooral niet wanneer die prooi zijn betaalpas meeneemt. Dus Norman reist achter haar aan. En hij vindt haar ook …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Stephen King

Jaar van uitgave:

1995

Aantal pagina's:

420

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

USA, niet nader genoemde steden

Bijzonderheden:

Een roman in 10 delen en in veel genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Rosie’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De horrorroman ‘Rose Madder’ gaat over mishandeling, binnen en buiten het huwelijk. De horror is hier vooral lichamelijk geweld en niet zozeer buitengewone verschijnselen of gebeurtenissen. Toch zijn die er wel: Rosie krijgt een schilderij in handen dat regelmatig tot leven lijkt te komen en dat haar leven in grote mate zal beïnvloeden.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Rose Madder’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het verhaal gaat over haat en liefde, over geweld en tederheid, over macht en machtsmisbruik. De politie – in de gedaante van gewelddadige dienders – komt er nogal slecht af in dit verhaal: het lijkt alsof een politieman per definitie gewelddadig, racistisch of vrouwonvriendelijk is. Het is jammer dat Mr. King zo’n karikatuur van een dienaar van het volk heeft gemaakt (Maar uiteindelijk blijken er ook betrouwbare agenten te zijn …)

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Rose Madder’ zijn goed te begrijpen, maar je moet wel tegen nare beschrijvingen van mishandelingen en dat soort zaken kunnen. Zeker niet voor elke lezer een aanrader. Mr. King neemt nooit een blad voor de mond: hij is expliciet in het beschrijven van gewelddaden en hij gebruikt regelmatig scheld- en vloekwoorden.
De alinea’s en de vele hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte en er zijn veel dialogen.

 

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is ‘Rose Madder’ goed te volgen. Wel zullen het onverbloemde taalgebruik en de expliciete beschrijvingen van gewelddaden veel lezers tegen de borst stuiten.
Het verhaal is dan ook schokkend: het gaat over mishandelingen – regelmatig binnen het gezin en later vooral daarbuiten. De agressieve echtgenoot mishandelt zijn onderdanige vrouw dagelijks (en het gaat daarbij van kwaad tot erger), maar wanneer hij naar haar op zoek gaat gebruikt hij ook heel veel geweld – een gevolg van zijn gestoorde karakter.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Rose Madder’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘Rose Madder’ is spannend geschreven. Confronterend ook: Stephen King gaat geen (gewelddadig) detail uit de weg. Toch is het een verhaal dat je wilt uitlezen, in de hoop dat de kwaden zullen worden gestraft voor hun wandaden.
In de roman heeft Mr. King surrealistische elementen toegevoegd die ditmaal uit een schilderij afkomstig zijn. Heel onwerkelijk allemaal, maar zeer origineel … en onverwacht.

Actie:

De roman ‘Rose Madder’ is een verhaal met veel actie. Die actie is vaak (zeer) gewelddadig: zodra de echtgenoot in beeld komt, wordt er (door hem) geweld gebruikt.

 

Tijd:

‘Rose Madder’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. De mobiele telefoon speelt nauwelijks en rol en ook de computer komt vrijwel niet in de roman voor. Daardoor is het soms lastig voor mensen om elkaar (terug) te vinden.

 

Plaats:

De setting van ‘Rose Madder’ is meerdere, niet bij naam genoemde steden. Rosie woont ergens in het oosten van de USA en ze vlucht naar een grote stad daar zo’n 800 mijl vandaan – waarschijnlijk een stad als Chicago. Maar nergens worden specifiek plaatsnamen genoemd.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Rose Madder’: zal het Rosie gelukken om blijvend aan haar gewelddadige echtgenoot te ontsnappen?

 

Verteller:

De roman ‘Rose Madder’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Rose Madder’ zijn:
• Rose McClendon Daniels: de 32-jarige hoofdpersoon. Rose trouwde toen ze achttien was en vanaf de eerste dag is ze zwaar mishandeld door haar echtgenoot. Haar familie (vader, moeder en broer) kwam om bij een auto-ongeluk. Doordat ze altijd zo lijdzaam is geweest, weet ze niet goed hoe ze zich moet gedragen in de wijde wereld wanneer ze eindelijk aan haar man probeert te ontsnappen;
• Norman Daniels, Detective Inspector: een speurder bij de politie, een zeer agressieve – en verder ook nogal gestoorde – man. Norman slaat en stompt zijn vrouw voor het minste of geringste, maar hij is wel zo slim dat hij nauwelijks sporen op haar lichaam achterlaat. Wel bedreigt hij haar met de dood, voor het geval ze zou besluiten om hem aan te geven of wanneer ze zou willen ontsnappen. Als detective zal hij haar altijd kunnen vinden, zegt hij;
• Bill Steiner: de 30-jarige mede-eigenaar van een pandjeshuis waar Rose haar verlovingsring wil verpanden. Bill is een knappe, maar bovenal aardige man die danig onder de indruk raakt van Rosie.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Rose Madder’ zijn:
• Ramons Sanders: een kleine crimineel die de pinpas van Norman Daniels in handen krijgt;
• Oliver Robbins: de kaartverkoper op het busstation waarvandaan Rose vertrekt;
• Peter Slowik: een vrijwilliger van de ‘Travelers Aid’ die Rose aan onderdak helpt;
• Bewoners en personeel van ‘Daughters and Sisters’, een opvanghuis voor vrouwen: Anna Stevenson (de eigenaar en financier van de instelling), Pam Haverford, Consuela Delgado, Gert Kinshaw, Cynthia Smith, Robin St. James, Dawn Verecker;
• Abe Steiner: de vader van Bill, de oorspronkelijke eigenaar van het pandjeshuis;
• Robbie: een assistent van Bill en Abe Steiner;
• Rob Lefferts: een man die Rose aan haar eerste echte baantje helpt;
• Rhoda Simons: de ‘director’ in de geluidsstudio waar Rosie gaat werken;
• Curtis Hamilton: de geluidstechnicus in de studio;
• Samuel Lowe: een kapper die Norman knipt;
• Chris: een man die kaartjes verkoopt voor het feest in het park;
• Lana Kline: een sympathisant van ‘Daughters and Sisters’;
• Lieutenant Hale en John Gustafson: twee politiemannen die Rosie en Gert opvangen.

Website:

http://stephenking.wikia.com/wiki/Rose_Madder

Film:

‘Rose Madder’ is niet verfilmd; wel waren er lang plannen om dit te doen.

Overig:

De roman ‘Rose Madder’ werd minder goed ontvangen dan zijn voorgangers. Of dit een gevolg is van het buitensporige geweld van de agressieve echtgenoot of van het grote fantasy-element in de roman is onduidelijk. ‘Rose madder’ is de naam die aan een donkerrode verfkleur wordt gegeven (‘roze meekraprood’ of ‘rozenmorser’).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen King.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Woman who Walked into Doors van Roddy Doyle
• Losing You van Nicci French
• The Water’s Lovely van Ruth Rendell

Citaat:

He turned the picture around. Printed in soft, slightly blurred charcoal strokes on the paper backing were the words ROSE MADDER.
‘Well,’ he said doubtfully, ‘here’s the artist’s name. I guess. Funny name, though. Maybe it’s a pseudonym.’
Robbie shook his head, opened his mouth to speak, then saw that the woman who had chosen the picture also knew better.
‘It’s the name of the picture,’ she said, and added, for some reason she could never have explained, ‘Rose is my name.’
Steiner looked at her, completely bewildered.
‘Never mind, that’s just a coincidence.’ But was it? she wondered. Was it really? ‘Look.’ She gently turned the picture around again. She tapped the glass over the toga the woman in the foreground was wearing. ‘That color – that purply red – is called rose madder.’ (p.79)

Vragen over het boek:

1. Wat zou de reden kunnen zijn geweest dat Rosie zo lang bij haar gewelddadige echtgenoot blijft?
2. Wat is zo bijzonder aan de instelling ‘Daughters and Sisters’ van Anna Stevenson?
3. In welk opzicht ‘helpt’ het stierenmasker Norman?
4. In welk opzicht ‘helpt’ het schilderij Rosie?