2/5 - (1 stemmen)

Self Portrait

Niveau:
Genre: music
Thema: relations

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1694544649502", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"1000004000000576","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Self%20Portrait%2C%20Bob%20Dylan","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

All the Tired Horses

All the tired horses in the sun
How am I supposed to get any ridin’ done? Hmm …

© Columbia Records, 1970

^ Terug naar boven

Algemeen

Het album ‘Self Portrait’ bevat vierentwintig songs. De onderstaande werden door Dylan geschreven en nog niet eerder op een album uitgebracht:
1. ‘All the tired horses’
2. ‘Woogie boogie’ (instrumental)
3. ‘Living the blues’
4. ‘The Mighty Quinn (Quinn the Eskimo)’
5. ‘Minstrel boy’
6. ‘Wigwam’ (instrumental)


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B1

Schrijver:
Bob Dylan

Jaar van uitgave:
1970

Aantal pagina's:
3

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1970-1980

Plaats van handeling:
USA

Bijzonderheden:
Een album met vijf songs van Bob Dylan (waarvan twee instrumentaal zijn).


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het tiende studioalbum van Bob Dylan, ‘Self Portrait’, is opnieuw afwijkend van alle vorige albums. Bob Dylan begon als folksinger, hij ging verder als felle protestzanger en op het vorige album (Nashville Skyline) liet hij zich kennen als vertolker van zelfgeschreven countrymuziek.
Maar met ‘Self Portrait’ is iets vreemds aan de hand. Het lijkt helemaal geen zelfportret te zijn: er zijn maar weinig nummers van Dylan zelf en de meester zingt als een berustende crooner. De weinige teksten die van hem zelf zijn, zijn ook nauwelijks interessant.


WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van de teksten van ‘Self Portrait’ heb je weinig kennis van de Engelse taal nodig. De tekst van ‘All the Tired Horses’, bijvoorbeeld, bestaat maar uit twee regels – wel humoristische regels, overigens.
Misschien moet je dit hele album wel als een humoristisch uitstapje zien: Dylan zingt als een bezadigde oude zanger en zijn eigen teksten zijn ook niet al te diepgravend. Zelfs de nummers van anderen (zoals ‘The Boxer’ van Paul Simon of ‘Early Mornin’ Rain’ van Gordon Lightfoot) krijgen een vrij laconieke uitvoering van de meester. Het album werd dan ook de grond ingeboord door de critici.
Maar opvallend is dat het publiek ‘Self Portrait’ in 1970 massaal aanschafte. En nu, jaren later, wordt het gezien als het zoveelste eigenaardige uitstapje van de geniale Dylan: een album vol ‘camp songs’.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De taal van ‘Self Portrait’ is nergens lastig. Het zijn eenvoudige teksten over liefde en over menselijke relaties.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van de songs op ‘Self Portrait’ is niet moeilijk.
De weinige (nieuwe) songs gaan over de liefde, over reizen en trekken door de USA, over mensen aan de zelfkant van het leven. Maar de meeste teksten zijn tongue-in-cheek, ook wanneer ze over ernstige onderwerpen gaan.
Op basis van deze eigenschappen zijn de songs van ‘Self Portrait’ een verzameling songs met een literair niveau C 4a en een taal-(ERK-)niveau B1.


Schrijfstijl:

De schrijfstijl van Bob Dylan is simpel, wat de eigen songs op dit album betreft. Er is soms een lichte vorm van ironie te bekennen, maar over het algemeen zijn het simpele, eenduidige teksten.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

De songs in ‘Self Portrait’ beschrijven het verlies van de liefde en de beslommeringen van rondtrekkende muzikanten.


Tijd:

‘Self Portrait’ speelt zich af in de jaren 1970-1980.


Plaats:

De setting van ‘Self Portrait’ is de USA, zonder dat het met zo veel woorden genoemd wordt.


Verhaallijn:

Er is eigenlijk nauwelijks een verhaallijn in de liedteksten van ‘Self Portrait’ te onderscheiden.


Verteller:

De roman ‘Self Portrait’ heeft een auctoriale en een ik-verteller, afhankelijk van het onderwerp van de song.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

Het hoofdkarakter in ‘Self Portrait’ is:
• De ik-verteller. Dit zal de singer/songwriter Bob Dylan zijn.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguur in ‘Self Portrait’ is:
• Verschillende personen: een rondreizende muzikant (‘the minstrel boy’), Quinn de Eskimo.





^ Terug naar boven

Het boek - verder

Website:

Self Portrait


Film:

De songs van ‘Self Portrait’ zijn niet verfilmd.


Overig:

Het album ‘Self Portrait’ is een verzameling bekende en minder bekende liedjes: veel behoren tot het country idioom. Dylan heeft een aantal interessante oude covers gekozen: ‘Little Sadie’ en ‘Alberta’. Deze songs lijken qua tekst, melodie en sfeer nog het meeste op de folksongs die Dylan voor zijn eerste albums heeft geschreven.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Bob Dylan.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi album vond, zou je ook de volgende albums/romans kunnen beluisteren/lezen:
New Morning van Bob Dylan
Butcher’s Crossing van John Williams
The Son van Philipp Meyer


Citaat:
Who’s gonna throw that minstrel boy a coin?
Who’s gonna let it roll?
Who’s gonna throw that minstrel boy a coin?
Who’s gonna let it down easy to save his soul?

Oh, Lucky’s been drivin’ a long, long time
And now he’s stuck on top of the hill
With twelve forward gears, it’s been a long hard climb
And with all of them ladies, though, he’s lonely still
(From: Minstrel Boy’)

Vragen over het boek:

Vat de onderstaande teksten samen:
1. ‘All the tired horses’
2. ‘Living the blues’
3. ‘Minstrel boy’




^ Terug naar boven

Comments are closed.