When I was quite small I would sometimes dream of a city – which was strange because it began before I even knew what a city was. But this city, clustered on the curve of a big blue bay, would come into my mind. I could see the streets, and the buildings that lined them, the waterfront, even boats in the harbour; yet, waking, I had never seen the sea, or a boat …
And the buildings were quite unlike any I knew. The traffic in the streets was strange, carts running with no horses to pull them; and sometimes there were things in the sky, shiny fish-shaped things that certainly were not birds.
Most often I would see this wonderful place by daylight, but occasionally it was by night when the lights lay like strings of glow-worms along the shore, and a few of them seemed to be sparks drifting on the water, or in the air.
It was a beautiful, fascinating place, and once, when I was still young enough to know no better, I asked my eldest sister, Mary, where this lovely city could be.
She shook her head, and told me that there was no such place – not now. But, perhaps, she suggested, I could somehow be dreaming about times long ago. Dreams were funny things, and there was no accounting for them; so it might be that what I was seeing was a bit of the world as it had been once upon a time – the wonderful world that the Old People had lived in; as it had been before God sent Tribulation.
But after that she went on to warn me very seriously not to mention it to anyone else; other people, as far as she knew, did not have such pictures in their heads, either sleeping or waking, so it would be unwise to mention them.

© Michael Joseph Ltd / Penguin Books, 1958

David woont op een boerderij aan de rand van de ‘beschaafde’ wereld, samen met zijn ouders en zijn drie zussen. Buiten die wereld – in de Fringes – wonen gevaarlijke dieren en moordzuchtige mensen. Nog verder weg zijn de Badlands: onherbergzame, onvruchtbare streken, waar geen enkel levend wezen wonen kan. In de Fringes wonen de ‘mutants’: mensen die afwijken van ‘de’ norm.
En die norm is belangrijk. Iedereen in Davids omgeving moet voldoen aan het ideaalbeeld: een mens zijn naar Gods beeld – zoals het in de Bijbel vermeld staat. De vader van David is een voorbeeldige inwoner van Labrador: hij wil alles volgens de norm hebben en hij vernietigt elke plant die en elk dier dat daar niet aan voldoet. Ook mensen wil hij ‘normaal’ hebben in zijn omgeving.
Maar helaas: zijn eigen zoon David is niet normaal …
David kan met zijn telepathische gaven communiceren met kinderen in zijn omgeving (ze noemen het zelf ‘think-together’). Er is een groep van zo’n negen jongeren die dat kunnen.
Op zekere dag ontdekt David dat er nog iemand is die telepathisch is. En wel in een zeer extreme mate. Het is het kleine zusje van David, Petra. David en zijn vrienden proberen hun gave geheim te houden voor iedereen.
Helaas lukt dat niet …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

John Wyndham

Jaar van uitgave:

1955

Aantal pagina's:

200

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasietijd

Plaats van handeling:

Een fantasieplaats (in het gebied dat tegenwoordig Labrador, in het noordoosten van Canada, heet)

Bijzonderheden:

Een sciencefictionroman in 17 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De getekenden’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van fantasy-verhalen met een belangrijke boodschap, dan moet je ‘The Chrysalids’ lezen. Het verhaal beschrijft een wereld in een barre toekomst. Het is een deel van Canada. De wereld is enorm veranderd: er is weinig techniek en veel armoede, er zijn veel tekorten en er is weinig levensvreugde. Het leven wordt bepaald door streng godsdienstige regels die geen enkele afwijking van ‘de’ norm dulden.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Chrysalids’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het verhaal beschrijft een streng-religieuze wereld in een verre toekomst in een deel van Canada (Labrador), een wereld waarin de Bijbel en enkele geschriften van religieuze leiders leidend zijn. De wetten en regels gaan ervan uit dat iedereen ‘normaal’ is: ‘mutants’ worden niet getolereerd. Zo mag je bijvoorbeeld lichamelijk geen afwijkingen hebben (te lang of te klein van gestalte zijn, te veel of afwijkende ledematen hebben). De telepathische David heeft het dan ook heel moeilijk …

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Chrysalids’ zijn vaak lastig. John Wyndham gebruikt een uitgebreid vocabulaire en zijn woorden doen soms ouderwets of wetenschappelijk aan. Hij heeft heel originele ideeën, maar hij geeft wel veel uitleg om die ideeën toe te lichten.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen niet lang. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Chrysalids’ zal voor een aantal lezers een probleem zijn: de woorden zijn soms moeilijk en er wordt veel uitgelegd (vooral in het begin van de roman).
Het verhaal daarentegen is zeer origineel, heel spannende en ook wel schokkend (en ontroerend). Je voelt als lezer heel goed hoe moeilijk David en zijn vrienden het hebben in deze rigide wereld. Het lijkt een uitzichtloos leven waaruit ontsnappen vrijwel onmogelijk is.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Chrysalids’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman ‘The Chrysalids’ is spannend geschreven. Het verhaal is heel origineel. Maar de taal is soms verouderd en regelmatig lastig.

Actie:

De roman ‘The Chrysalids’ is een verhaal met vrij veel actie. Die actie bestaat uit de gebeurtenissen rond de jonge David en zijn familie en vrienden. Het begint allemaal nogal onschuldig: David groeit op in een streng gelovig gezin ergens op het platteland. Maar al snel wordt de sfeer erg grimmig. Vooral wanneer blijkt dat David afwijkend is van de meeste mensen om hem heen.

Tijd:

‘The Chrysalids’ speelt zich af in een fantasietijd. Het is duidelijk dat dit een tijd in de toekomst is: er wordt verwezen naar ‘The Old People’, mensen die snel over wegen reisden en door de lucht vlogen, mensen die in grote welvaart leefden. Maar die wereld bestaat niet meer: bijna het enige overblijfsel uit die ‘goede oude tijd’ is de Bijbel.
Het verhaal duurt in totaal een jaar of acht en het wordt chronologisch verteld. Wel wordt duidelijk vanaf de eerste pagina dat het verhaal één lange flashback is.

Plaats:

De setting van ‘The Chrysalids’ is het platteland van de regio Waknuk in een land dat Labrador heet. Het land ligt ten noorden van het eiland Newf (Newfoundland). Het is duidelijk dat dit het oosten van Canada is. Maar dan wel het Canada uit een verre toekomst. Het land is verder onherbergzaam, evenals de zuidelijker gelegen Verenigde Staten.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Chrysalids’: hoe kan David veilig blijven wonen in zijn huis en in zijn wereld, terwijl hij zo anders is dan de meeste anderen?

Verteller:

De roman ‘The Chrysalids’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Chrysalids’ zijn:
• David Strorm: de ik-verteller. Als het verhaal begint is hij tien jaar oud; aan het eind van de roman is hij een jaar of achttien. David is anders dan de meeste mensen – hij kan communiceren met sommige mensen zonder ze te zien;
• Rosalind Morton: de ‘nicht’ van David. Ook iemand met telepathische gaven;
• Uncle Axel: een weduwnaar die bij de familie Strorm in huis woont. Hij was getrouwd met een tante van David.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Chrysalids’ zijn:
• Joseph Strorm: de vader van David. Een streng gelovige man die een grote boerderij heeft;
• Emily Strorm: de moeder van David. Zij is ook streng gelovig – en zij is uiteraard ook altijd gehoorzaam aan haar man;
• Mary en Sarah: de oudere zussen van David;
• Petra: het jongste zusje van David;
• Telepathische vrienden van David: Michael, Katherine, Sally, Mark, Anne Rachel en Walter;
• Sophie Wender: een meisje met een ‘afwijking’, een ‘mutant’;
• Mrs Martie Wender: de moeder van Sophie;
• Mr John Wender: de vader van Sophie;
• Mr Angus Morton: de vader van Rosalind. Hij leeft in onmin met de vader van David;
• Alan Ervin: de zoon van de smid, een jongen met wie David vaak ruzie heeft;
• Aunt Harriet: een zus van Davids moeder;
• Old Jacob: een zeer gelovige, maar ook zeer pessimistische man.

Website:

http://www.wikisummaries.org/wiki/The_Chrysalids

Film:

De roman ‘The Chrysalids’ is niet verfilmd, maar wel bewerkt tot een BBC-radiohoorspel.

Overig:

De sciencefictionroman ‘The Chrysalids’ werd later de inspiratie voor een song van de Amerikaanse band Jefferson Airplane: ‘Crown of Creation’. John Wyndham gaf toestemming voor het citeren van teksten uit zijn roman.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over John Wyndham.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• This Perfect Day van Ira Levin
• The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood
• A Thousand Splendid Suns van Khaled Hosseini

Citaat:

‘Purity …’ I said. ‘The will of the Lord. Honour thy father … Am I supposed to forgive him! Or try to kill him?’
The answer startled me. I was not aware that I had sent out the thought at large.
‘Let him be,’ came the severe, clear pattern from the Sealand woman. ‘Your work is to survive. Neither his kind, nor his kind of thinking will survive long. They are the crown of creation, they are ambition fulfilled – they have nowhere more to go. But life is change, that is how it differs from the rocks, change is its very nature. Who, then, were the recent lords of creation, that they should expect to remain unchanged?’ (p.182)

Vragen over het boek:

1. Wanneer merkt David dat hij anders is dan de meeste mensen in zijn omgeving?
2. Waarom is het bezoek van Aunt Harriet – de zus van Davids moeder met haar pasgeboren baby – doorslaggevend voor Davids besluit om iets te gaan doen?
3. Waarom zijn de leiders en de geestelijken van Labrador zo tegen mensen, dieren en planten die ze als ‘mutant’ betitelen?
4. In hoeverre heeft de roman een happy end? En in welk opzicht is dat minder het geval?