In the Court of the Fountain the sun of March shone through young leaves of ash and elm, and water leapt and fell through shadow and clear light. About that roofless court stood four high walls of stone. Behind those were rooms and courts, passages, corridors, towers, and at last the heavy out-most walls of the Great House of Roke, which would stand any assault of war or earthquake or the sea itself, being built not only of stone, but of incontestable magic. For Roke is the Isle of the Wise, where the art magic is taught; and the Great House is the school and central place of wizardry; and the central place of the House is that small court far within the walls, where the fountain plays and the trees stand in rain or sun or starlight.
The tree nearest the fountain, a well-grown rowan, had humped and cracked the marble pavement with its roots. Veins of bright green moss filled the cracks, spreading up from the grassy plot around the basin. A boy sat there on the low hump of marble and moss, his gaze following the fall of the fountain's central jet. He was nearly a man, but still a boy; slender, dressed richly. His face might have been cast in golden bronze, it was so finely molded and so still.

© Penguin Random House Company / Puffin Books, 1993

Sparrowhawk is de Archmage van het rijk van Earthsea geworden, de belangrijkste magiër van allemaal. Hij woont nu op het eiland Roke, de plek waar de magiërs worden opgeleid. Maar langzamerhand merkt hij – net als de andere magiërs – dat het rijk afbrokkelt: magiërs verliezen hun magische krachten, vorsten worden afgezet, piraten beheersen de zeeën. De mensen worden bevangen door een lusteloosheid; niemand ziet meer iets positiefs in het leven.
Dan krijgt Sparrowhawk bezoek van een jongen, Arren. Deze prins van het rijk Enlad, is een directe afstammeling van Morred, één van de eerste leiders van Earthsea, een vorst en een magiër. Arren wil een opleiding tot magiër volgen op het eiland Roke. Maar Sparrowhawk beslist anders: hij voelt een enorme kracht in de jongen en hij besluit dat Arren degene zal zijn die hem vergezelt naar The West Reach, de plek waar het kwaad vandaan komt. Ongewapend en met zijn tweeën in het bootje van Sparrowhawk, de Lookfar, gaan ze eerst naar het zuiden en dan naar het westen op zoek naar het ultieme kwaad op het eiland Selidor. Daarvoor moeten ze eerst wel een aantal eilanden bezoeken, waaronder de eilanden van The Dragon’s Run, de enige plek waar nog draken wonen. Het is de vraag of zij, die als enigen nog de oude taal van het rijk spreken, Sparrowhawk en Arren kunnen en willen helpen; ook zij zijn verzwakt dor het kwaad dat als een nevel over de wereld hangt.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Ursula Le Guin

Jaar van uitgave:

1973

Aantal pagina's:

186

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Een fantasie tijd

Plaats van handeling:

Een fantasieplaats: Earthsea

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 13 hoofdstukken

Dit is het derde deel van ‘The Earthsea Quartet’.
Deze serie bestaat uit:
I ‘A Wizard of Earthsea’ (1968)
II ‘The Tombs of Atuan’ (1972)
III ‘The Farthest Shore’ (1973)
IV ‘Tehanu’ (1990)

In het Nederlands heet het boek ‘Koning van Aardzee’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘The Farthest Shore’ is het derde deel uit de ‘Earthsea’-serie. Er is het een en ander gebeurd sinds Sparrowhawk met Tenar terugkeerde van de tombs of Atuan. Maar wat er precies gebeurd is komen we niet te horen. Wel is het duidelijk dat Sparrowhawk nu de belangrijkste magiër van het rijk is. Hij bestuurt onder andere de tovenaarsschool. Maar uiteindelijk moet hij weer op een verre reis gaan. Ditmaal om het ultieme kwaad te bestrijden.
Als je de vorige delen hebt gelezen en als je houdt van sprookjes en sagen en mythische vertellingen, dan is ‘The Farthest Shore’ zeker een aanrader.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘The Farthest Shore’ heb je opnieuw een grote fantasie nodig. Het verhaal gaat over verre reizen, over magiërs, over draken en over het onbekende kwaad. De lezers van Tolkien, Lewis en George Martin zal dit gegeven zeer bekend voorkomen. De wereld van Earthsea lijkt in veel opzichten op die van Middle-earth, Narnia en Westeros. Compleet met landkaarten.

DE TAAL

Het vocabulaire is soms lastig. Dit komt enerzijds door de archaïsche taal, die al ten tijde van het ontstaan van de roman ouderwets aandeed. Anderzijds wordt een wereld in een oude tijd beschreven, compleet met voor ons vrij onbekende situaties en werkzaamheden als beroepszeilvaart, vreemde religies, toverkunsten, een tovenaarsopleiding, oude gebruiken.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De zinsconstructies zijn vaak lang en beschrijvend, maar niet moeilijk.
‘The Farthest Shore’ is het derde deel uit een ietwat oudere young adult fantasy serie. Qua tijd staat het boek tussen The Lord of the Rings (1955) en His Dark Materials (1995) in. Het bezoeken van het kwaad lijkt in veel opzichten op het tweede deel van ‘His Dark Materials, The Subtle Knife’, waar ook zo’n kille en nare plek bezocht wordt.
De taal in het boek is soms plechtstatig, de beschreven wereld is onbekend, met unieke magie, volkomen onbekende eilanden, exotische gebruiken en gewoonten. Je hebt niet het referentiekader van bestaande sprookjesfiguren, legenden of sagen. Daarnaast is de plot nogal eenduidig, wat soms zorgt voor een verhaal in een redelijk traag verteltempo. Dat maakt zowel de taal als het literaire niveau hoger dan op grond van het onderwerp verwacht zou kunnen worden. Het literaire niveau is daarmee niveau B 3d; het taal-(ERK-)niveau is B2.

Schrijfstijl:

De stijl is soms omslachtig en afstandelijk, wat veroorzaakt wordt door de afstand die de auteur schept tussen de lezer en de roman (vanwege de soms archaïsche taal). Maar dit derde deel van de serie is indringender dan de vorige twee verhalen. Het is duidelijk in dit deel dat Sparrowhawk opnieuw alles – ook zijn leven – over heeft voor het bestrijden van het kwaad. Een kwaad wat hij overigens zelf op de wereld heeft gebracht in een overmoedige bui (toen hij nog een magier in opleiding was): hij zal dus zijn eigen fouten moeten herstellen.

Actie:

Er is één lange, enkelvoudige plot: Sparrowhawk moet naar het eiland Selidor, waar het kwaad zich verschanst heeft. Dit gaat hij doen met de jonge prins Arren. De actie zit hem in de reis, maar vooral in de ontmoeting met de draken en de uiteindelijke confrontatie met het kwaad (in de persoon van Cob).

Tijd:

De roman wordt chronologisch verteld. Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal maanden, waarin Ged en Arren veel eilanden bezoeken.

Plaats:

De roman is gesitueerd in een denkbeeldig eilandenrijk dat Earthsea heet. Dit verhaal speelt in het zuiden en in het westen van het rijk, op meerdere eilanden.

Verhaallijn:

Het verhaal kent één verhaallijn. Ged dient het kwaad uit te roeien. Dat kan hij niet alleen; hij is te oud om zo’n lange reis te ondernemen. Pas wanneer hij de jonge prins Arren ontmoet kan hij de reis beginnen. Het gaat er om, om het kwaad te vinden en ervoor te zorgen dat dit kwaad niet langer invloed kan hebben op het reilen en zeilen in het rijk Earthsea.

Verteller:

Er is een auctoriale verteller die het verhaal van de oude magiër Ged en de jonge prins Arren vertelt.
Er zitten duidelijke lessen in het boek: je moet geen krachten ontketenen die je niet kunt beheersen en wanneer je toch iets verkeerd hebt gedaan is het nooit te laat om die fout te herstellen. Eigenlijk is deel 3 een vervolg op deel 1, waarin het kwaad ontketent werd. Nu moet Ged ervoor zorgen dat zijn fout van vroeger hersteld wordt.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters van het verhaal zijn:
• Sparrowhawk (tovenaarsnaam: Ged): hij is een oude magiër die nu het rijk (als tovenaar) bestiert. Hij is nu de Archmage. Bij zijn verantwoordelijkheid (als magiër en als schuldige) behoort ook het uitroeien van het kwaad:
• Arren: een jonge prins die magiër wil worden. Ged kan hem overtuigen van het belang om op reis te gaan naar het kwaad.

Bijfiguren:

Er zijn weinig bijfiguren. De belangrijkste daarvan zijn:
• Andere magiërs: Master Doorkeeper, Master Namer of Roke, Ogion the Silent, Tenar of the Ring (dé Tenar uit deel 2), Vetch, de wizard uit Iffish (de vriend van Ged uit deel 1);
• Draken uit het eilandenrijk The Dragon’s Run: Orm Embar en Kalessin;
• Verschillende inwoners van de eilanden die Ged en Arren bezoeken;
• Cob: een bewoner van een grot op Selidor.

Website:

http://ekostories.com/2012/03/17/leguin-farthest-shore-mindful/

Film:

‘The Farthest Shore’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Farthest Shore’ is een afwisselend verhaal, met in ieder geval veel meer gebeurtenissen dan in de vorige twee delen. Het lijkt alsof de gebeurtenissen van de eerste twee delen hebben moeten uitmonden in deze zoektocht naar het kwaad. Wat dat betreft is dit derde deel een mooie afronding van Geds/Sparrowhawks handelingen (hoewel er nog een vierde deel kwam).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Ursula Le Guin.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Tehanu van Ursula Le Guin
• Artemis Fowl and the Opal Deception van Eoin Colfer
• The Voyage of the Dawn Treader van C.S. Lewis

 

Citaat:

‘You exist without name, without form. You cannot see the light of day; you cannot see the dark. You sold the green earth and the sun and stars to save yourself. But you have no self. All that which you sold, that is yourself. You have given everything for nothing. And now you seek to draw the world to you, all that light and life you lost, to fill up your nothingness. But it cannot be filled. Not all the songs of earth, not all the stars of heaven, could fill your emptiness.’ (p.165)

Vragen over het boek:

1. Hoe weet Sparrowhawk waar het kwaad te vinden is?
2. Op welke manier kan Arren Sparrowhawk helpen bij het bestrijden van het kwaad?
3. Welke hulp krijgen Sparrowhawk en Arren van de draken?
4. Wat is de tragiek van Cob?