The sea, the sea, the sea. It rolled and rolled and called to me. Come in, it said, come in.
And in I went, floating, rolling, splashing, swimming, and the sea called, Come out, come out, and further I went but always it swept me back to shore.
And still the sea called, Come out, come out, and in boats I went'in rowboats and dinghies and motorboats, and after I learned to sail, I flew over the water, with only the sounds of the wind and the water and the birds, all of them calling, Sail on, sail on.
And what I wanted to do was go on and on, across the sea, alone with the water and the wind and the birds, but some said I was too young and the sea was a dangerous temptress, and at night I dreamed a terrible dream. A wall of water, towering, black, crept up behind me and hovered over me and then down, down it came, but always I awoke before the water covered me, and always I felt as if I were floating when I woke up.

© Macmillan Publishers Ltd, 2000

Sophie mag van haar ouders een grote zeereis maken. Een zeiltocht van de USA naar Engeland. Ze zal samen met haar drie ooms (Uncle Dock, Uncle Mo en Uncle Stew) en haar twee neven Cody en Brian met de boot ‘The Wanderer’ van de kust van Connecticut zeilen naar Engeland, waar de opa van Cody, Brian en Sophie woont: Bompie. Bompie is daar op zijn 72e naar toe verhuisd; hij woonde eerst bij Sophie en haar ouders in huis, maar hij wilde zijn laatste levensjaren slijten in Engeland, in het dorpje waar hij vandaan kwam.
Uiteraard zijn de ouders van Sophie heel bezorgd. Ze kennen – net als Sophie – de gevaren van de zee. Eerst woonden ze aan de kust van Virginia, later verhuisden ze naar Kentucky. In Kentucky stroomt alleen maar een luie rivier, maar de Atlantische Oceaan is een zee die levens eist. Toch mag de 13-jarige Sophie mee op reis.
Sophie heeft er heel veel zin in. Ze is wel een beetje bang voor de zee, maar ze wil ook graag leren zeilen en laten zien aan haar ooms en neven dat ze hard werken kan. Ze besluit een dagboek te schrijven. Net als haar neef Cody; ook hij schrijft op wat hij hoort, ziet en meemaakt.
Maar langzamerhand komen we erachter dat Sophie niet alles vertelt over haar leven. Cody en Brian hebben veel vragen over Sophie van vroeger. Sophie beantwoordt die vragen niet, ook niet in haar dagboek.
Misschien heeft opa Bompie in Engeland de antwoorden …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Sharon Creech

Jaar van uitgave:

2000

Aantal pagina's:

222

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

De Atlantische Oceaan, USA, Ierland, UK

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in zes delen en 78 korte hoofdstukken. De hoofdstukken en de delen hebben allemaal titels.

De delen zijn:
I Preparations
II Shakedown
III The Island
IV Under Way
V Wind and Waves
VI Land

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van een avontuur op de oceaan, dan is ‘The Wanderer’ een goede keus voor jou. Maar wanneer je houdt van een groot mysterie dat in de loop van een verhaal wordt opgelost, dan moet je dit boek zeker lezen.
‘The Wanderer’ is een ontroerend verhaal over een jong meisje dat een groot geheim met zich meedraagt.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘The Wanderer’ heb je niet veel specifieke kennis nodig. Het verhaal gaat over varen op een oceaanzeiler, dus er komen woorden in voor als ‘laveren’, ‘reven’, ‘bakboord’ en nog tientallen andere woorden, maar als je die niet goed begrijpt, dan is dat geen probleem. Cody, de neef van Sophie begrijpt die onzinnige woorden ook niet. En toch snapt hij hoe hij varen moet …

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Wanderer’ zijn niet echt lastig. Veel woorden gaan over het varen op zee en hebben te maken met zeilen, met wind, stroming of iets dergelijks, maar iedere serieuze lezer snapt het verhaal wel, ondanks die (misschien nieuwe) woorden.
Maar het prettigst aan het verhaal zijn de korte alinea’s en de heel korte hoofdstukken. Het boek heeft maar liefst 78 hoofdstukken (en dat leest heel snel en prettig).
Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van de jeugdroman ‘The Wanderer’ is nooit echt moeilijk. Ms Creech schrijft heel begrijpelijk voor jongere lezers (vanaf een jaar of 13, 14).
Het verhaal is heel spannend. En dat komt niet alleen maar door de zware tocht die de familieleden met elkaar maken over de Atlantische Oceaan. Uiteraard is het heel angstaanjagend om in een zware storm terecht te komen. Maar nog veel spannender is het om erachter te komen wat er precies met die Sophie aan de hand is. Zelfs haar ooms en haar neven begrijpen haar vaak niet. Je moet haar verhaal doorlezen totdat je bij de opa van Sophie aankomt. Dan wordt alles eindelijk duidelijk.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Wanderer’ een boek met een literair niveau B 2b en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘The Wanderer’ is heel mooi geschreven. De taal is begrijpelijk, het verhaal is spannend. Maar het is vooral een heel ontroerend verhaal. De roman is heel lang één groot mysterie. Maar als je het uit hebt, weet je precies waarom Sophie zich zo gedraagt en welk groot geheim ze met zich meedraagt.

 

Actie:

‘The Wanderer’ is een verhaal met heel veel actie. Die actie gaat vooral over het varen op de Atlantische Oceaan, een gevaarlijke onderneming. Vooral wanneer het weer niet meewerkt en met name wanneer je boot niet al te zeewaardig is …

Tijd:

De jeugdroman ‘The Wanderer’ speelt zich af ergens in de jaren 1990-2000. De bemanning van het schip heeft wel GPS om hun route uit te stippelen, maar wanneer een storm de meetinstrumenten vernielt helpt dat niet zo veel. De mobiele telefoon en de computer spelen niet een rol in het verhaal. Maar het bereik op de Atlantische Oceaan zal ook niet zo goed geweest zijn …

Plaats:

De setting van ‘The Wanderer’ is vooral de Atlantische Oceaan. Sophie begint en eindigt haar verhaal op het vasteland (van de USA en van Ierland en Engeland), maar behalve een paar bezoekjes aan enkele eilanden is het vooral een verhaal over een klein schip op een heel grote oceaan.

Verhaallijn:

Er zijn twee verhaallijnen in ‘The Wanderer’: komt de bemanning veilig met het schip over de Atlantische Oceaan en – wanneer dat gelukt is – wat is er precies met die Sophie aan de hand?

Verteller:

De roman ‘The Wanderer’ heeft twee vertellers. Het zijn allebei ik-vertellers: Sophie en Cody. Die vertellers weten soms niet precies wat er aan de hand is met de mensen om hen heen, maar vaak willen ze ook niet vertellen wat er met hen zelf aan de hand is (zoals Sophie). En het is ook de vraag of ze dat zelf wel precies weten. Zoiets wordt in de literatuur een onbetrouwbaar perspectief genoemd.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Wanderer’ zijn:
• Sophie: een meisje van 13. Ze mag van haar ouders met haar ooms en neven een zeereis over de Atlantische Oceaan maken om opa Bompie in Engeland te bezoeken;
• Cody: de neef van Sophie. Hij is een paar jaar ouder dan Sophie. Soms gedraagt hij zich wat sneu tegenover zijn vader of zijn neef, maar hij is de goede vriend van Sophie.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Wanderer’ zijn:
• Uncle Dock (Jonah): de oudste oom. Hij is ongetrouwd. ‘The Wanderer’ is zijn schip; hij heeft het met veel liefde opgeknapt voor de grote zeereis;
• Uncle Mo (Moses): de vader van Cody. Hij is een computerdeskundige, maar liever zou hij tekenaar zijn geworden;
• Uncle Stew (Stuart): de vader van Brian. Hij werkt voor een verzekeringsmaatschappij;
• Bompie: de 72-jarige vader van Jonah, Moses en Stuart. Hij heeft heel lang in de USA gewoond, maar hij is een paar jaar geleden teruggegaan naar Engeland, om daar zijn laatste levensjaren in zijn geboorteplaats door te kunnen brengen;
• Rosalie: een oude vriendin (en ex-verloofde) van Uncle Dock;
• Vrienden van Uncle Dock die op eilanden voor de kust van de USA wonen, zoals Joey en Frank;
• Inwoners van een aantal Amerikaanse eilanden en van een Iers dorpje.

Website:

http://www.sharoncreech.com/books/the-wanderer

Film:

De roman ‘The Wanderer’ is niet verfilmd.

Overig:

De jeugdroman ‘The Wanderer’ won heel veel prijzen (waaronder de ‘Newbury Honor Book’).
‘The Wanderer’ is ook de titel van een beroemd Oud-Engels gedicht. Het is ongeveer net zo beroemd als het gedicht ’The Seafarer’. Beide verhalende gedichten gaan over een reis over de zee, naar onbekende verten en met veel heimwee en verdriet. Ms Creech heeft de titel van het ene gedicht gebruikt voor de titel van haar jeugdroman en ze verwijst in haar boek naar het andere gedicht, ‘The Seafarer’:

‘This tale is true, and mine. It tells
How the sea took me, swept me back
And forth …’

 

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Sharon Creech.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Snowbird Winter van Sue Welford
• Raider van Susan Gates
• A Time to Keep Silent (a.k.a. The Silence Trap) van Gloria Whelan

Citaat:

When she finished her story, Brian said: ‘Why in the heck does Bompie keep going in the water?’
‘What?’ said Sophie. ‘What do you mean?’
‘If he always gets in trouble in the water, why does Bompie keep going in the water? You’d think he’d stay about as far away from water as he could get.’
Sophie’s lips were pressed tightly together, and suddenly she looked so fragile to me.
I said, ‘Maybe that’s exactly why Bompie keeps going in the water …’ (p.116)

Vragen over het boek:

1. Wat kun je vertellen over de ouders van Sophie?
2. Wat is het verschil tussen de drie ooms van Sophie: Uncle Dock, Uncle Mo en Uncle Stew?
3. In welk opzicht verandert het karakter van Brian in de loop van het verhaal? Hoe komt dat volgens jou?
4. Wie is Sophie precies als je denkt aan haar en haar familie? Zal zij gelukkig worden volgens jou? Waarom denk je dat?