When Guy Crouchback returned to his regiment in the autumn of 1941 his position was in many ways anomalous. He had been trained in the first batch of temporary officers, had commanded a company, had been detached for special duties, had been in action and acquitted himself with credit; he had twice put up captain's stars and twice removed them; their scars were plainly visible on his shoulder straps. He had been invalided home on an order direct from G. HQ. M.E. and the medical authorities could find nothing wrong with him. There were rumours that he had ‘blotted his copy-book’ in West Africa. When he was commissioned in 1939 his comparative old age had earned him the soubriquet of ‘Uncle.’ Now he was two years older and the second batch of officers in training were younger than those who had joined with him. To them he seemed a patriarch; to him they seemed a generation divided by an impassable barrier. Once he had made the transition, had thrown himself into the mêlée on the anteroom floor, had said ‘Here's how’ when he drank with them, and had been accepted as one of themselves. He could not do it a second time. Nor were there any longer mêlées and guest nights, nor much drinking. The new young officers were conscripts who liked to spend their leisure listening to jazz on the wireless.
The First Battalion, his battalion, followed Ritchie-Hook, biffing across the sands of North Africa. A draft of reinforcements was sent out to them. Guy was not posted with them. Hookforce, all save four, had been taken prisoner in Crete. He had no comrades-in-arms in England except Tommy Blackhouse who returned to raise another Special Service Force.
They met in Bellamy's and Tommy offered him a post on his staff, but the shadow of Ivor Claire lay dark and long over Commandos and Guy answered that he was content to soldier on with the Halberdiers.

© Penguin Books, 1955.

Guy Crouchback hoopt dat hij nog altijd zal kunnen meevechten met zijn militaire broeders. Maar dat is niet zo gemakkelijk, heeft hij gemerkt. Hij verblijft vrijwel altijd in Groot-Brittannië – en heel vaak ook nog in Londen.
En terwijl de vader van Guy ernstig ziek wordt, mag Guy oefenen hoe hij uit een parachute moet springen: hij zal waarschijnlijk ergens in Zuid-Europa worden gedropt met zijn collega-militairen. Een hachelijke onderneming.
Maar dat maakt Guy niet veel uit. Veel van zijn collega’s zijn al gesneuveld en Guy is alleen. Zijn vrouw Virginia heeft hem jaren geleden in de steek gelaten voor een minnaar (of eigenlijk voor meerdere minnaars). Dus Guy is van plan zich vol enthousiasme in het strijdgewoel te storten.
Maar in Londen smeedt Virginia ook haar plannen. En die blijken uiteindelijk ook met Guy te maken te hebben …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

Evelyn Waugh

Jaar van uitgave:

1961

Aantal pagina's:

240

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1942-1951

Plaats van handeling:

Meerdere plaatsen en landen: Groot-Brittannië, Kroatië, Italië.

Bijzonderheden:

De roman bestaat uit meerdere delen en veel genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De oorlogsroman ‘Unconditional Surrender’ is het derde en laatste deel van een trilogie over de Tweede Wereldoorlog. Een echt oorlogsboek kun je dit nauwelijks noemen: gevochten wordt er weinig, de opleiding tot officier is een moeizaam en vervelend gebeuren, oude rotten en officiers-in-opleiding hebben weinig op met de ietwat stuntelige Engelse edelman.
Desalniettemin een boeiend verhaal met een nogal ironische ondertoon.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Unconditional Surrender’ heb je weinig specifieke informatie nodig. De roman gaat over de laatste oorlogsjaren. Met name over Londen dat in puin ligt (en dat nog altijd wordt gebombardeerd) en over de onoverzichtelijke situatie in Kroatië en de rest van de Balkan wanneer de Duitsers daar worden teruggedrongen.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Unconditional Surrender’ zijn van een pittig niveau. De taal is ironisch en dat maakt de roman tot een heel leesbaar boek: Mr Waugh heeft continu de gek met snobs, met militairen en met de slecht georganiseerde (maar o zo arrogante) Britse legerleiders.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘Unconditional Surrender’ zo nu en dan lastig.
Dat is het verhaal soms ook, ondanks de humor. Veel situaties zijn voor moderne lezers moeilijk te herkennen: de klassenverschillen tussen officieren en soldaten, de vreemde superioriteit van de Britse middle en upper classes met betrekking tot de rest van de bevolking, de trage en onnozele acties van het leger en de militairen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Unconditional Surrender’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

‘Unconditional Surrender’ is ironisch geschreven: lastig soms, maar meestal humoristisch.

Actie:

De oorlogsroman ‘Unconditional Surrender’ bevat een verhaal met vrij weinig actie.

Tijd:

‘Unconditional Surrender’ speelt zich af in de jaren 1943-1951. De nazi’s trekken zich terug en de Geallieerden veroveren het gehavende Europa. De situatie in de Balkan is zonder meer chaotisch te noemen en Britse officieren hebben hier meer tijd nodig voor het regelen van allerlei zaken dan deel te nemen aan de strijd die nog altijd plaatsvindt in het noorden van het continent.

Plaats:

De setting van ‘Unconditional Surrender’ is meerdere plaatsen: in the UK (Londen, Cornwall), de Balkan (met name Kroatië) en Italië.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Unconditional Surrender’: zal het Guy lukken om carrière in het Britse leger te maken?

Verteller:

De oorlogsroman ‘Unconditional Surrender’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Unconditional Surrender’ zijn:
• Major Guy Crouchback: een ongeveer 40-man die eenzaam en ongelukkig woonde in een royaal huis aan de Italiaanse kust. Zijn (voor)ouders waren/zijn van adel en hadden meerdere huizen. Guy nam zijn erfdeel op, trouwde en ging in Kenia als herenboer aan het werk. Nadat zijn vrouw van hem ging scheiden, ging hij wonen in het familiehuis in Italië. Het familiekapitaal was ondertussen drastisch verminderd. Wanneer de oorlog met de nazi’s dreigt uit te breken, besluit hij vrijwillig in het leger te gaan. Maar dat is niet zo gemakkelijk – met zijn afkomst, zijn carrière en zijn leeftijd. Toch lukt het hem om officier te worden. Hij verblijft voornamelijk in Groot-Brittannië, wachtend op de oproep om actief dienst te nemen. Hij neemt deel aan een paar missies: in West-Afrika en in Noord-Afrika (Egypte);
• Angela Crouchback Box-Bender: de zus van Guy. Zij woont met haar man in Cambridge.
• Arthur Box-Bender: de echtgenoot van Angela Crouchback, Member of Parliament, de zwager van Guy;
• Virginia (ooit Crouchback, daarna Blackhouse, weer later Troy): de ex-vrouw van Guy. Een verarmde, maar nog altijd zeer berekenende dame

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Unconditional Surrender’ zijn:
In Groot-Brittannië:
• Mr Crouchback: een weduwnaar die na de verdamping van het familiekapitaal in een hotel-pension in The West Country woont. Hij gaf een tijdje Latijn aan een middelbare school als vrijwilliger, maar nu is hij ernstig ziek;
• Kerstie Kilbannock (de echtgenote van Ian), Brenda en Zita: vriendinnen van Virginia;
• Dr Glendening-Rees: een kennis van Guy, iemand die hij nog kent van het eiland Mugg;
• Sir Ralph Brompton: een politicus, een kennis van Ludovic;
• Lady Perdita: een adellijke dame;
• Uncle Peregrine Crouchback: de oom van Guy, een droogstoppel (maar wel rijk en van adel);
• Father Geoghegan: de priester die de begrafenis van Mr Crouchback regelt;
• Medici: Doctor Paddock, Dr Akonanga;
• Bedienend personeel: Mrs Embury, Parsons, Mrs Bristow.
Militairen:
• Brigadier ‘Jumbo’ Trotter: een officier die zich weinig inspant maar die wel veel gedaan krijgt vanwege zijn innemende karakter;
• Colonel Tommy Blackhouse: een kennis van Guy, ooit de minnaar van Virginia, nu officier – en veel hoger in rang dan Guy. Desalniettemin blijven de twee goede vrienden;
• Ian Kilbannock: een vroegere collega van Guy, nu een officier (en hoger in rang dan Guy);
• Corporal-Major Ludovic: een poëtisch ingestelde officier, een oude bekende van Guy;
• Andere militairen: Lieutenant Padfield (‘Loot’), Secretary Coney, Frank de Souza, Brigadier Tickeridge, Major-General Ritchie-Hook, Ralph Brompton, Staff Captain Fremantle, Halberdier Gilpin, Major Joe Cattermole, Brigadier Cape, General Whale, Halberdier Grace-Groundling-Marchpole, General Spitz, Halberdier Dawkins.
Anderen:
• Mme Kanyi: een Joodse dame die in Kroatië verblijft;
• Bakic: een Kroatische militair.

Website:

https://www.gutenberg.ca/ebooks/waughe-unconditionalsurrender/waughe-unconditionalsurrender-00-e.html

Film:

De oorlogsroman ‘Unconditional Surrender’ is niet verfilmd.

Overig:

De oorlogsroman ‘Unconditional Surrender’ is het derde en laatste deel uit de trilogie ‘Sword of Honour’.

De voorgaande delen waren:

I Men at Arms
II Officers and Gentlemen

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Evelyn Waugh.

Leessuggesties:

• Requiem for a Wren van Nevil Shute
• The Angry Hills van Leon Uris
• Warlight van Michael Ondaatje

Citaat:

‘Farm paying?’
‘At the moment.’
‘Wish mine was. Well, give them all my regards.’ A voice called, ‘Guy, come and play slosh.’
‘Coming, Bertie.’
When he had gone, Elderberry said: ‘That's your brother-in-law, isn't it? He's putting on weight. Didn't I hear something rather sad about him during the war?’ (p.238)

Vragen over het boek:

1. Welke rol spelen de zwager en zuster van Guy in deze roman?
2. Waarom wordt Guy gevraagd voor de missie naar Zuid-Europa?
3. Analyseer het gedrag van Virginia met betrekking tot haar relaties met mannen.
4. In hoeverre is Guy ooit geconfronteerd met echte oorlogshandelingen tijdens zijn militaire carrière?