2/5 - (1 stemmen)

Armadillo

Niveau:
Genre: relations
Thema: work

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1693423379952", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"37748650","familyId":"37748650","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Armadillo%2C%20William%20Boyd","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

In these times of ours – and we don’t need to be precise about the exact date – but, anyway, very early in the year, a young man not much over thirty, tall – six feet plus an inch or two – with ink-dark hair and a serious-looking, fine-featured but pallid face, went to keep a business appointment and discovered a hanged man.
Lorimer Black stared aghast at Mr Dupree, his mind at once clamorous with shocked alarm and curiously inert – the warring symptoms of a form of mental panic, he supposed. Mr Dupree had hanged himself from a thinly lagged water pipe that crossed the ceiling in the little anteroom behind reception. A small set of aluminium folding steps lay on its side beneath his slightly splayed feet (his tan shoes needed a good clean, Lorimer noticed). Mr Dupree was simultaneously the first dead person he had encountered in his life, his first suicide and his first hanged man and Lorimer found this congruence of firsts deeply troubling.
His eyes travelled reluctantly upwards from Mr Dupree’s scuffed toecaps, pausing briefly at the groin area – where he could discern no sign of the fabled, impromptu erection of the hangee – and moved on up to his face. Mr Dupree’s head was hunched too far over and his expression was slumped and sleepy, like that worn by exhausted commuters who doze off in overheated railway carriages, propped upright by badly designed banquettes. If you had seen Mr Dupree snoozing opposite you on the 18.12 from Liverpool Street, his head canted over in that awkward position, you would have ached presciently for the stiff neck he was bound to experience on awakening.

© Penguin Random House Company / Hamish Hamilton, 1998.

^ Terug naar boven

Algemeen

Lorimer Black heeft zich min of meer ontworsteld aan het simpele (arbeiders)verleden van zijn (immigranten)ouders. Hij heeft zelfs zijn naam veranderd. Toch heeft hij regelmatig contact met zijn ouders, zijn zussen en zijn broer. Er is geen enkele onenigheid of verwijdering, maar Lorimer bevindt zich duidelijk in een andere (meer deftige en welvarende) wereld.
Sinds een aantal jaren is Lorimer zeer succesvol als ‘loss adjuster’: hij bestrijdt claims van verzekerden bij hun verzekeringsmaatschappijen. Als hij erin slaagt om een claim onrechtmatig te verklaren of kleiner te maken dan deze is – en dat lukt hem vaak – dan krijgt Lorimer een aanzienlijke bonus. Het is een zware baan waarbij Lorimer zich op een nette manier heel hard moet gedragen.
In zijn werk leert Lorimer de decadente Torquil kennen, een rijke en arrogante man. Vreemd genoeg ziet Torquil zijn collega Lorimer al heel snel als echte vriend en Lorimer weet niet goed wat hij daarmee aan moet.
De relaties die Lorimer met vrouwen heeft zijn vrij complex. Hij heeft al vier jaar een relatie met de gescheiden moeder Stella Bull, maar er zijn meerdere vrouwen in Lorimer geïnteresseerd – Lorimer lijkt niet echt van één bepaalde vrouw te kunnen houden.
Maar na de ontdekking van een zelfmoord komt het leven van Lorimer in een stroomversnelling terecht. Hij ziet op een dag de mysterieuze en mooie Flavia en hij besluit meer over haar te weten te komen. Tegelijkertijd lijkt hij nieuwe successen in zijn werk te boeken – successen die echter één voor één mislukkingen zouden kunnen worden.


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
C1

Schrijver:
William Boyd

Jaar van uitgave:
1998

Aantal pagina's:
310

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
1990-2000

Plaats van handeling:
UK, Londen

Bijzonderheden:
Een roman in 20 genummerde hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek eveneens ‘Armadillo’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Armadillo’ is een verhaal over relaties, over werk en over het Londen uit het laatste decennium van de twintigste eeuw. Als je meer over die onderwerpen wilt weten, dan is ‘Amarillo’ voor jou een goede keus. Voor spectaculaire verhalen moet je dit verhaal niet lezen – er gebeurt eigenlijk vrij weinig: veel gebeurtenissen zijn in het begin nogal gewoontjes en daardoor kabbelt de roman in de eerste hoofdstukken vaak maar een beetje door.


WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van het verhaal van ‘Armadillo’ heb je weinig specifieke kennis nodig. William Boyd legt duidelijk uit in welke wereld Lorimer leeft en wat zijn zorgen en problemen zijn.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Armadillo’ zijn niet echt moeilijk. Wel moet je een volwassen lezer zijn – daar gaat William Boyd duidelijk van uit als je naar het verhaal kijkt: het zijn de perikelen van een volwassen, carrière gevoelige man die de nodige complicaties krijgt met zijn werk en relaties.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte en er zijn veel dialogen.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Armadillo’ is toegankelijk.
Het verhaal begint heel langzaam – dit kan voor een groep lezers een probleem zijn. Pas na een vijftigtal pagina’s wordt de roman gelaagder, en daardoor ook spannender. Uiteindelijk zul je merken dat dit een zorgvuldig geconstrueerd verhaal is met veel tragische maar ook hilarische verhaallijnen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Armadillo’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.


Schrijfstijl:

De roman ‘Armadillo’ komt heel langzaam op gang. In het begin lijkt het een saai verhaal te worden, maar dat is maar schijn. Als je meer te weten komt over de karakters blijken de verschillende verhalen bij elkaar te komen waardoor er een zekere suspense in de roman komt.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

De roman ‘Armadillo’ is een verhaal met een beperkte hoeveelheid actie. Het verhaal beschrijft vooral het werk van Lorimer, zijn contacten met zijn collega’s en de familie, vrienden en kennissen die Lorimer heeft.


Tijd:

‘Armadillo’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal maanden en het wordt chronologisch verteld. Er zijn flashbacks – deze staan meestal in de dagboekfragmenten van Lorimer.


Plaats:

De setting van ‘Armadillo’ is de Britse hoofdstad Londen. Lorimer begeeft zich meestal in de rijkere kringen van de samenleving: hij heeft een goedbetaalde baan en hij woont en werkt in de betere wijken van Londen.


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Armadillo’: hoe zal de carrière en het (liefdes)leven van Lorimer verlopen?


Verteller:

De roman ‘Armadillo’ heeft twee vertellers: een auctoriale en een ik-verteller. De auctoriale verteller vertelt het verhaal vanuit het perspectief van de hoofdpersoon Lorimer Black. In losse hoofdstukjes geeft de ik-verteller – dit is ook Lorimer Black – een persoonlijk commentaar op dingen die hij meemaakt, op zijn verleden en op de boeken die hij leest (zoals biografieën).




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Armadillo’ zijn:
• Lorimer M.B. Black: een 31-jarige man. Zijn ouders kwamen uit Oost-Europa (Transnistrië): officieel is zijn naam Milo Bloçj. Lorimer heeft een succesvolle carrière bij ‘Fortress Sure’, een bedrijf dat verzekeringsfraudezaken onderzoekt (hij is ‘Senior Loss Adjuster’). Hij schrijft een soort dagboek, ‘The Book of Transfiguration’;
• Mr George Gerald Hogg: de leidinggevende van Lorimer bij Fortress Sure;
• Torquil Helvoir-Jayne: de 39-jarige executive director van Forest Sure PLC.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Armadillo’ zijn:
Familieleden van Lorimer:
• Mr Bogdan Bloçj: de vader van Lorimer. Hij kijkt alleen maar een beetje TV; al tien jaar spreekt hij geen woord meer;
• Mrs Bloçj: de moeder van Lorimer;
• Slobodan (‘Lobby’): de oudere broer van Lorimer. Hij heeft een taxi- en koeriersbedrijf;
• Gran: de oma van Lorimer;
• Monika, Komelia en Drava: de zussen van Lorimer. Zij wonen allemaal nog thuis;
• Mercy (Mercedes): het 8-jarige nichtje van Lorimer, de dochter van Drava.
Personeelsleden en leiding van ‘Fortress Sure PLC’, het bedrijf waar Lorimer werkt:
• Simon Sheriffmuir: de chairman en chief executive van het bedrijf;
• Adrian Bolt: één van de oudste medewerkers van het bedrijf;
• Rajiv (‘Raj’): een accountant;
• Yang Zhi: de assistent van Rajiv;
• Dymphna Macpharlane: een succesvolle ‘loss adjuster’;
• Janice: de secretaresse van Hogg;
• Shane Ashgale: een werknemer.
Andere karakters:
• Ivan Algomir: de eigenaar van een winkel in oude spullen – zoals de oude helmen die Lorimer verzamelt. Tevens een vriend en vertrouwenspersoon van Lorimer;
• Petronella Algomir: de echtgenote van Ivan;
• Lady Haigh: de 88-jarige hospita van Lorimer;
• Dr Alan Kenbarry: een kamerhuurder bij Lady Haigh. Hij is wetenschapper bij de Social Studies Department van de University of Greenwich; hij begeleidt Lorimer bij diens slaapproblemen;
• Stella Bull: de minnares van Lorimer, een gescheiden vrouw;
• ‘Barbuda’ (Angelica) Bull: de 15-jarige dochter van Stella;
• Detective Sergeant Dennis P. Rappaport: de politieman die de zelfmoord van Mr Dupree onderzoekt;
• Marlobe: de eigenaar van een bloemenzaak waar Lorimer vaak komt;
• Dean Edmund en Kenneth Rintoul: de aannemers van een groot bouwproject;
• Irina: een Russische serveerster die in Londen aan een conservatorium studeert;
• Jonathan Gale en Francis Home: de directeuren van het bouwproject Gale-Harlequin PLC;
• Phil Beazley: de mede-eigenaar van het taxibedrijf van Slobodan;
• David Watts: een popzanger;
• ‘Binnie’ (Jennifer) Helvoir-Jayne: de echtgenote van Torquil;
• Potts: een kennis van Torquil;
• Oliver Rollo: een vriend van Torquil;
• ‘Noon’ (Gilbert) Malinverno: de echtgenoot van Flavia;
• Bram Wiles: een journalist van ‘The Guardian’, een vriend van Dymphna;
• Dirk van Meer: een van oorsprong Zuid-Afrikaanse zakenman.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De roman ‘Armadillo’ is niet verfilmd.


Overig:

In de roman ‘Armadillo’ komt een karakter voor dat David Watts heet. Deze popzanger heeft dit pseudoniem aangenomen gebaseerd op een popsong van een band uit de jaren zestig van de vorige eeuw, The Kinks (de song ‘David Watts’).



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over William Boyd.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
Lucky Jim van Kingsley Amis
Out of This World van Graham Swift
Amsterdam van Ian McEwan


Citaat:
Every living organism is separated from its environment by a covering, or integument, that delimits its body. It seems to me that the process of adding an extra integument is unique to our species and easily understandable – we all want extra protection for our soft and vulnerable bodies. But is it unique to our species? What other creature exhibits this same sense of precaution and seeks out this kind of protective armour? Molluscs, barnacles, mussels, oysters, tortoises, hedgehogs, armadillos, porcupines, rhinos all grow their own. (pp.306-307)

Vragen over het boek:

1. Waarom heeft Lorimer Black zijn naam op een gegeven moment veranderd?
2. Welke ideeën hebben de meeste karakters in het verhaal over het beroep van Lorimer?
3. Leg uit in welk opzicht de relatie tussen Lorimer en Flavia bijzonder is.
4. Verklaar de titel van de roman.




^ Terug naar boven

Comments are closed.