Carrie had often dreamed about coming back. In her dreams she was twelve years old again; short, scratched legs in red socks and scuffed, brown sandals, walking along the narrow, dirt path at the side of the railway line to where it plunged down, off the high ridge, through the Druid’s Grove. The yew trees in the Grove were dark green and so old that they had grown twisted and lumpy, like arthritic fingers. And in Carrie’s dream, the fingers reached out for her, plucking at her hair and her skirt as she ran. She was always running by the end of this dream, running away from the house, uphill towards the railway line.

But when she did come back, with her own children, the railway line had been closed. The sleepers had been taken up and the flat, stony top of the ridge was so overgrown with blackberries and wild rose and hazelnut bushes that it was like pushing through a forgotten forest in a fairy tale. The tangled wood round Sleeping Beauty’s Castle. Pulling off the sticky brambles that clung to their jeans, Carrie’s children said: ‘No one’s been here for hundreds of years …’
‘Not hundreds, thousands …’
‘A hundred, thousand years. A million, billion, trillion …’
‘Only about thirty,’ Carrie said. She spoke as if this was no time at all. ‘I was here, with Uncle Nick, thirty years ago. During the war – when England was at war with Germany. The government sent the children out of the cities so they shouldn’t be bombed. We weren’t told where we were going. Just told to turn up at our schools with a packed lunch and a change of clothes, then we went to the station with our teachers. There were whole train-loads of children sent away like that …’

© Penguin Random House Company / Puffin Books, 2013

Als Carrie na dertig jaar met haar kinderen terugkomt in het dorpje in Wales waar ze als oorlogsevacuee lange tijd heeft gewoond, durft ze niet naar het huis te gaan waar ze zo veel heeft beleefd. Er is daar namelijk iets gebeurd door haar schuld …
Als het verhaal teruggaat in de tijd, is het de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Kinderen worden met honderden tegelijk per trein naar Wales gebracht, waar ze worden ondergebracht bij gastgezinnen. Hun onderwijzers gaan ook mee; die moeten lesgeven net als in Londen, maar nu op een andere school. Ook Carrie Willow van elf en haar broertje Nick van negen gaan naar een dorpje in Wales. Hun oudere schoolkameraad Albert Sandwich komt in een huisje in het bos te wonen, bij de zieke Mrs Gotobed, haar vreemde neef Johnny (die niet praten kan), en Hepzibah Green, die de andere twee verzorgt. Ze wonen met z’n drieën in een oud huis in een spookachtig bos; en die eigenaardige Hepzibah lijkt wel een heks. Maar Albert heeft daar helemaal geen last van; het huis staat vol boeken - en lezen is toevallig zijn grootste hobby.
Carrie en Nick komen te wonen bij de norse en gierige kruidenier Mr Evans en zijn lieve maar onderdanige zuster Aunt Louise. Met Aunty Lou kunnen de kinderen het direct goed vinden, maar Mr Evans is nogal een naar mannetje. Hij speelt de baas over zijn zuster en hij heeft al jaren ruzie met zijn andere zuster, Mrs Gotobed. Inderdaad, die zieke mevrouw uit het huis in het bos.
Als Carrie, Nick en Albert al wat langer in het dorp wonen, leren ze meer over de mensen bij wie ze in huis wonen. En ze vragen zich af wat er allemaal gaat gebeuren. Zal Johnny ooit kunnen spreken? Is Hepzibah een echte heks? Rust er een vloek op het huis vanwege de schedel van het zwarte jongetje die zich in het boshuis bevindt? En wat weet Mr Evans van het testament van Mrs Gotobed af? En … misschien wel het belangrijkste: wat kunnen Carrie en Albert doen om ervoor te zorgen dat iedereen gelukkig wordt?

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Nina Bawden

Jaar van uitgave:

1973

Aantal pagina's:

192

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1940 – 1945

Plaats van handeling:

UK, Wales, het platteland

Bijzonderheden:

Een roman in vijftien hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je een echt oorlogsboek verwacht met kanonnen en soldaten, dan moet je ‘Carrie’s War’ niet gaan lezen. Het boek wordt wel aangeprezen als oorlogsboek, maar de Tweede Wereldoorlog speelt maar zijdelings een rol. Het verhaal gaat over kinderen die de oorlog ontvlucht zijn en die daarom een paar jaar in een rustig deel van Engeland (en dat is het dunbevolkte platteland van Wales) moeten doorbrengen.
Ondanks de afwezigheid van oorlogshandelingen is ‘Carrie’s War’ wel een heel boeiend verhaal. Dat komt vooral door de relaties van de karakters onderling die allerlei emoties met elkaar delen: jaloezie, vriendschap, minachting, pesterijen en liefde.

WAT MOET JE WETEN?

‘Carrie’s War’ speelt zich voornamelijk af tijdens de Tweede Wereldoorlog in Groot-Brittannië. Maar de oorlog speelt slechts een bescheiden rol in het verhaal. Tijdens de bombardementen op Londen werden veel mensen geëvacueerd. Dat gebeurde vooral met kinderen: zij verlieten hun ouders voor langere tijd – soms voor een paar jaar – en ze werden dan ondergebracht bij gastgezinnen op het platteland. Hun enige bekenden die meereisden en op die verafgelegen plekken ook bij hen bleven waren de onderwijzers, die meehielpen bij het lesgeven op de overvolle scholen.

DE TAAL

‘Carrie’s War’ is al een wat oudere jeugdroman. Dat is soms te merken aan de taal: de alinea’s zijn wel eens lang en er staan weinig dialogen in het verhaal. Daar staat wel tegenover dat de woorden die worden gebruikt niet moeilijk zijn voor een B1-lezer. Het vocabulaire is nergens echt verouderd, terwijl er sinds 1973 (of eigenlijk sinds 1940-1945) toch wel het een en ander veranderd is in de wereld.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van de roman is nergens moeilijk te noemen. Soms zijn de beschrijvingen iets te lang voor de moderne jongere lezer, maar dit zal voor een geïnteresseerde lezer geen bezwaar zijn. Het verhaal is spannend zonder dat het spectaculair is. Het is een oorlogsroman, maar de oorlog speelt vrijwel geen rol in het verhaal.
Op grond van deze eigenschappen is ‘Carrie’s War’ een roman met een literair niveau B 2d en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘Carrie’s War’ is een spannend geschreven verhaal. En dat komt niet door de oorlogssituatie. Nina Bawden weet de roman juist spannend te houden door de beschrijvingen van de mysterieuze plekken (het huis en de winkel van Mr Evans, het huis van Mrs Gotobed in het bos) en de personen (Mrs Gotobed, Johnny Gotobed, Hepzibah Green). Lang laat Ms Bawden de lezer in het ongewisse over wie er wel en wie er niet te vertrouwen is.

Actie:

De actie in ‘Carrie’s War’ bestaat uit de gebeurtenissen in de huizen van Mr Evans en Mrs Gotobed. Oorlogsgeweld speelt geen enkele rol in het verhaal.

Tijd:

De jeugdroman ‘Carrie’s War’ begint 30 jaar na de oorlog, wanneer de volwassen Carrie met haar kinderen het afgelegen huis in het bos in Wales weer terugziet. Vanuit die plaats denkt ze aan wat hier in de jaren 1942-1945 gebeurd is.
Het verhaal begint in het heden van de roman (1973) en gaat dan via één lange flashback terug naar de tijd van de Tweede Wereldoorlog, 1942-1944.

Plaats:

‘Carrie’s War’ begint in 1973 in Wales, de plaats waaraan de volwassen Carrie terugdenkt. Dan gaat het verhaal heel kort terug naar Londen, waarvandaan Carrie en haar broertje Nick naar Wales vertrokken. In Wales woonden ze bijna twee jaar in een oud mijndorpje. Vrijwel iedereen in het dorp leefde van de mijn en vanwege de kolenindustrie lag het dorp ook aan het spoor. In 1973 is het meeste werk verdwenen; de mensen in het dorp zijn arm geworden, de mijn is gesloten en de spoorlijn doet geen dienst meer.

Verhaallijn:

Het lijkt er in eerste instantie op alsof ‘Carrie’s War’ zal gaan over de aanpassingsproblemen van Carrie en Nick in de strenge huishouding van Mr Evans. Maar al snel komt er een andere verhaallijn bij: die van de bewoners van het huis in Druid’s Bottom. Overigens is de eigenaresse van dat huis, Mrs Gotobed, een zuster van Mr Evans.

Verteller:

De young adult novel ‘Carrie’s War’ kent een alwetende verteller. Maar de manier waarop het verhaal verteld wordt is wel speciaal: een volwassen vrouw (van 42) vertelt een verhaal van dertig jaar geleden aan haar kinderen. In het eerste hoofdstuk bevinden we ons in 1973; in de volgende hoofdstukken is het ergens in de periode 1942-1944. Het laatste hoofdstuk eindigt dan weer in 1973.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Carrie’s War’ zijn:
• Caroline Wendy (‘Carrie’) Willow: een meisje dat vanwege de bombardementen op Londen in de Tweede Wereldoorlog wordt ondergebracht bij een gastgezin in Wales. Aan het begin van haar verblijf daar is ze 11 jaar; ze blijft meer dan een jaar in Wales;
• Nicholas Peter (‘Nick’) Willow: het broertje van Carrie. Aan het begin van het verblijf in Wales is hij 9 jaar;
• Albert Sandwich: een jongen die samen met Carrie en Nick naar Wales gaat. Hij komt bij Mrs Gotobed wonen. Hij is iets ouder dan Carrie, hij is erg intelligent en hij leest veel.

Bijfiguren:

Belangrijke bijfiguren in ‘Carrie’s War’ zijn:
• Mr Samuel Isaac Evans: de norse winkelier bij wie Carrie en Nick in huis wonen. Hij is weduwnaar;
• Miss Louise (‘Lou’) Evans: de 21-jarige timide zuster van Mr Evans;
• Frederick Evans: de zoon van Mr Evans;
• Dilys Gotobed Evans: een ziekelijke weduwe; zij is de zuster van Mr Evans;
• Johnny Gotobed: de neef van Mrs Gotobed. Hij is zwakbegaafd en kan niet goed praten;
• Hepzibah Green: de verzorgster van Johnny en Mrs Gotobed.

Website:

http://www.puffin.co.uk/nf/Author/AuthorPage/0,,1000002782,00.html

Film:

De jeugdroman ‘Carrie’s War’ is verfilmd als TV-film.

Overig:

Er zijn meerdere toneeluitvoeringen en verfilmingen van ‘Carrie’s War’ gemaakt.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Nina Bawden.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Snow Goose van Paul Gallico
• The File on Fraulein Berg van Joan Lingard
• A Time of Fire van Robert Westall

 

Citaat:

A beautiful witch, Carrie thought, and her heart began to thump so hard that she was sure Hepzibah must hear it. And if she did, she would look into Carrie’s mind with her witch’s eyes and know that she knew that it was Mrs Gotobed weeping upstairs, and that she was remembering what Mr Evans had said. 'His own flesh and blood, his poor sister, helpless in that woman’s Power!' (p.83)

Vragen over het boek:

1. Verklaar de titel: ‘Carrie’s War’.
2. Zou Mr Evans het testament echt hebben achtergehouden? Waarom denk je dat?
3. In welke opzichten was Hepzibah Green een heks? En in welke opzichten was ze dat niet?
4. Waarom zou Ms Bawden het verhaal dertig jaar later laten beginnen (het eerste hoofdstuk) en eindigen (het laatste hoofdstuk)?