My dog Nerves and I stood in the almost dark inside the portal of the covered bridge. My eyes were squinting, trying to see what was coming slowly, floating through the bridge towards us from the other end. I could feel one of Nerves’ knees knocking against the side of my shoe. The moon put a patch of silver-yellow through the open wind space in the lattice onto the deck about halfway between us and the white thing gliding towards us. The rafters above were off in the dark. The carriageway under our feet was dark except for the patch of moon. Mushrat Creek burbled and gurgled quietly under us. Nerves’ teeth were grinding and chattering politely beside my ankle. Somewhere else, two crickets were arguing.
The thing took more shape as it approached the wind space. The shape of a woman. And a voice, saying words. “Please, Father, let me in? Please let me in, Father! May I please go in? Can’t I please get in?” She wore a moonlight-colored dress and a widebrimmed dark hat. There was no face showing under the hat. Nerves stopped knocking and went stiff against me. Then the woman turned in the moonlight and hurtled through the space and disappeared into Mushrat Creek. Then we heard a big splash. That is, I heard a big splash. Nerves didn’t hear a thing. He was passed out. That was the first night of my new job on the covered bridge. The next day I was fired. But we’re going too fast. I’d better go back a bit.

© Groundwood Books / Douglas & McIntyre Ltd., 1993

Als Hubbo met zijn stiefvader en –moeder, Mr. en Mrs. Driscoll, op het Canadese platteland komt wonen, is alles anders dan in de grote stad. Het is 1950 en de tijd heeft hier stilgestaan: het lijkt soms wel 1850. Er rijdt twee keer per dag een trein langs, er rijdt soms een boer door het dorp die de post brengt, maar verder is er niks nieuws onder de zon. Boeren werken op het land, vissers vertrekken in hun bootjes over de rivier, vrouwen doen alleen maar huishoudelijk werk. Hubbo, die niet naar school hoeft te gaan, heeft hier geen jongeren van zijn leeftijd. Hij mist zijn vriendin, Fleurette Featherstone Fitchell, wel heel erg en hij schrijft haar regelmatig een brief. Maar het is onduidelijk waar ze woont; op een dag was ze zo maar vertrokken met haar ouders. Hubbo stuurt een brief met zijn eigen adres naar het postkantoor in de hoop dat ze die ooit zal ontvangen.
Vlak bij het huis van de Driscolls ligt een brug over de rivier. Maar het is niet zo maar een brug. Het is een ‘covered bridge’, een brug als een huis (maar dan met 2 wanden in plaats van 4). De brug, gebouwd in 1900, werd gebouwd voor het verkeer van toen: veel wandelaars en boerenarbeiders, een enkele boerenkar. Maar nu moeten er soms auto’s overheen. Eén van die auto’s is van Oscar, een vrijgezelle boer die eenmaal per dag de post rondbrengt die door de trein is achtergelaten op het station.
Als Hubbo op een avond langs de brug loopt, ziet hij een witte gestalte op de brug. Ook ontdekt hij vreemde letters die in het hout van de brug gekerfd staan: ‘O LVS O’. En de postbode Oscar stopt elke keer zijn auto als hij halverwege de brug is.
Hubbo besluit het een en ander uit te zoeken. En die zoektocht leidt hem naar een kerkhof. En naar de Rooms-Katholieke kerk en naar de pastoor van het dorp. En uiteindelijk naar een groot drama dat zich jaren geleden in het dorp heeft voorgedaan …

ERK Niveau:

A2

Schrijver:

Brian Doyle

Jaar van uitgave:

1990

Aantal pagina's:

117

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1950

Plaats van handeling:

Canada, Québec, het platteland

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 24 heel korte, getitelde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van mooie verhalen die zich op het platteland afspelen, dan is ‘Covered Bridge’ zeker een goed boek voor jou. Het platteland is echt platteland: het zeer dunbevolkte Quebec, een dorpje ver weg van grotere steden als Low (laat staan Ottawa). Het verhaal is humoristisch, maar ook zielig. En zo nu en dan een beetje griezelig.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van de young adult novel ‘Covered Bridge’ heb je helemaal geen voorkennis nodig. Het is een verhaal over het platteland van Canada in een tijd dat er bijna niets was dat onze wereld maakt zoals hij nu is: veel technologie, TV, muziek, mobiele telefoons, afwasmachines, computers, reizen, informatie, Facebook of Twitter. Niets van dat alles …

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Covered Bridge’ zijn heel goed te begrijpen. Iemand die een paar boekjes in het Engels heeft gelezen, zal dit verhaal zeker begrijpen. De taal is heel humoristisch; en dat terwijl het verhaal tamelijk zielig en soms griezelig is.
De alinea’s zijn over het algemeen kort. De hoofdstukken zijn bijzonder kort (soms maar 2 pagina’s lang). Er zijn veel – en vaak heel grappige – dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Covered Bridge’ is zeker niet moeilijk te noemen. Er staan geen lastige woorden in het verhaal, zinnen en alinea’s zijn kort, hoofdstukken zijn ultrakort. Het verhaal is spannend, soms griezelig, maar vooral heel grappig geschreven.
Maar het verhaal is datgene wat deze jeugdroman vooral boeiend maakt. Heel lang vraag je je af wie die Hubbo precies is. Maar later stel je je andere vragen over dorpsbewoners, zoals Oscar, Ophelia, Old Mac Gleason en Father Foley. Mysterieuze, vreemde, maar vaak onvergetelijke karakters.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Covered Bridge’ een boek met een literair niveau B 3a en een taal-(ERK-)niveau A2.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘Covered Bridge’ is heel spannend geschreven. De taal is zeer verzorgd en het verhaal wordt heel humoristisch verteld. Dat mag zeer bijzonder genoemd worden voor een verhaal dat gaat over een zelfmoord, een verloren liefde en over een aantal zonderlinge dorpstypes.

Actie:

‘Covered Bridge’ is een verhaal met behoorlijk veel actie. Geweld zul je vergeefs zoeken, de misdaad speelt geen rol. Toch worden er mensen slecht behandeld. En één persoon overleeft het avontuur niet …

Tijd:

De roman ‘Covered Bridge’ speelt zich af in 1950. Het was een tijd zonder mobiele telefoons of computers. Maar ook een tijd zonder TV, met weinig radio, bijna geen elektronische spulletjes of huishoudelijke apparaten. En, omdat het verhaal zich zo ver van de bewoonde wereld afspeelt, waren er ook vrijwel geen auto’s. De grootste dagelijkse gebeurtenis was de trein die twee maal per dag in het dorpje stopte.
Het verhaal wordt chronologisch verteld met de nodige flashbacks. Het geheel speelt zich af over een periode van een paar weken.

Plaats:

De setting van de jeugdroman ‘Covered Bridge’ is een afgelegen dorpje op het platteland van Canada. Canada is een uitgestrekt land met weinig inwoners. De hoofdstad van Canada, Ottawa (in de provincie Ontario) is wel groot, maar geen miljoenenstad. De stad daar tegenaan gelegen is Gatineau, een stad in de provincie Quebec. Deze stad ligt aan de rivier de Gatineau. Als je die op vaart, kom je in het stadje Low. Als je verder naar het noorden vaart en een zijrivier op gaat, kom je in het gehucht Mushrat Creek. Daar woont Hubbo.
Mushrat Creek is een denkbeeldig dorpje, een paar huizen rond een Rooms-Katholieke kerk aan een riviertje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Maar het is gebaseerd op het platteland waar Brian Doyle een paar maanden van het jaar woonde, als hij niet in de grote stad Ottawa verbleef. Vandaar zijn kennis van dit stille, dunbevolkte platteland.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Covered Bridge’: welk geheim verbergt de brug en hoe kan Hubbo de gevolgen van dat geheim beïnvloeden?

Verteller:

De roman ‘Covered Bridge’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. De verteller, Hubbo, is soms nogal naïef (wat het verhaal vaak heel grappig maakt). Aan de andere kant is hij heel eerlijk en hij is zeer nieuwsgierig: eigenschappen die er voor zorgen dat Hubbo van alles en nog wat in zijn nieuwe dorp in beweging zet. Bovendien is een verteller die van buiten het dorp komt benieuwd hoe de verhoudingen in zo’n dorp precies zijn: waarom is die Oscar zo vreemd, wat is er op die brug gebeurd en welke rol speelt de pater in het dorp?

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Covered Bridge’ zijn:
• Hubbo O’Driscoll: de verteller en hoofdpersoon van het verhaal. Hij is een weesjongen die opgroeit bij Mr. en Mrs. Driscoll. Het leven bij hen is zorgeloos. Toch zijn er allerlei situaties uit het heden en gebeurtenissen uit het verleden die maken dat Hubbo een enerverend leven krijgt in het rustige dorpje waar hij nu woont;
• Mr. O’Driscoll: de stiefvader van Hubbo. Hij is een achterneef van de vader van Hubbo. Hij vertelt vaak sterke verhalen, maar hij heeft ook een beetje een oorlogstrauma;
• Mrs. O’Driscoll: de stiefmoeder van Hubbo. Een lieve en zorgzame vrouw;
• Oscar McCracken: een boer, maar tevens de postbode van het dorp.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Covered Bridge’ zijn:
• Father Foley: de pastoor van het dorp. Een strenge en bijgelovige priester;
• Old Mac Gleason: een oude vrijgezel. Hij is zeer anti-kerkelijk;
• Mrs. Brown: de moeder van Ophelia;
• Ovide Proulx: een aannemer;
• Mrs. Proulx (‘Prootoo’): de vrouw van Ovide (eigenlijk de echte baas van het bedrijf);
• Old Mickey Malarkey: een oude man, de grootste leugenaar uit de wijde omgeving. Hij is 112 jaar oud (zegt hij zelf);
• Nerves: de hond van Hubbo.

Website:

http://49thshelf.com/Books/C/Covered-Bridge

Film:

De roman ‘Covered Bridge’ is niet verfilmd.

Overig:

De jeugdroman ‘Covered Bridge’ is een verhaal over een verleden tijd: de vijftiger jaren van de twintigste eeuw. Maar zelfs in 1950 was dit al een uniek gebied (ook voor Hubbo): er waren nauwelijks mensen, er was weinig contact met de buitenwereld en het leek alsof de tijd er honderden jaren had stilgestaan. De bewoners van dit gehucht aan een kleine rivier – die net als het dorp ook Mushrat Creek heet – zijn bijna allemaal Ieren; ze zijn geen van allen rijk en ze behoren allemaal tot de Rooms-Katholieke Kerk. Als er later rijkere mensen in het dorp komen – de aannemers Mr. en Mrs. Proulx – zijn dat Canadezen van Franse voorouders.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Brian Doyle.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Anne of Green Gables van L.M. Montgomery
• Holes van Louis Sachar
• That Eye, the Sky van Tim Winton

Citaat:

Nerves and I stopped to look for a while at one interesting gravestone with flowers on it that were pretty fresh. Maybe put there just yesterday.
The name on it was Ophelia Brown.

Ophelia Brown
Lord Have Mercy on Her, the stone said.

All around the grave were special plants and perfectly cut grass.
But there was one thing wrong.
The grave was on the other side of the page wire fence. As if the graveyard was too crowded for Ophelia Brown and they had to put it outside the fence. But the strange thing was, there was lots of room in that part of the graveyard for Ophelia Brown. (p.45)

Vragen over het boek:

1. Hoe komt het dat Hubbo zo’n onbezorgd leven heeft?
2. Wat betekent O LVS O en waarom staan die letters uitgerekend op die plek?
3. Welke rol speelt het Rooms-Katholieke geloof in dit verhaal?
4. In welke opzichten heeft het verhaal een happy end; en voor wie is dat zeker niet het geval?