There is a lovely road that runs from Ixopo into the hills. These hills are grass-covered and rolling, and they are lovely beyond any singing of it. The road climbs seven miles into them, to Carisbrooke; and from there, if there is no mist, you look down on one of the fairest valleys of Africa. About you there is grass and bracken and you may even hear the forlorn crying of the titihoya, one of the birds of the veld. Below you is the valley of the Umzimkulu, on its journey from the Drakensberg to the sea; and beyond and behind the river, great hill after great hill; and beyond and behind them, the mountains of Ingeli and East Griqualand.
The grass is rich and matted, you cannot see the soil. It holds the rain and the mist, and they seep into the ground, feeding the streams in every kloof. It is well-tended, and not too many cattle feed upon it; not too many fires burn it, laying bare the soil. Stand unshod upon it, for the ground is holy, being even as it came from the Creator. Keep it, guard it, care for it, for it keeps men, guards men, cares for men. Destroy it and man is destroyed.

© Jonathan Cape Ltd, 1948.

De zwarte Anglicaanse geestelijke Stephen Kumalo en zijn vrouw leiden een kleine parochie in het plattelandsdorpje Ndotsheni in Natal, Zuid-Afrika. Op een dag krijgt hij een brief dat zijn zus Gertrude ziek is. Hij reist af naar de grote stad Johannesburg. Eenmaal daar aangekomen wil hij zijn zoon Absalom – die ook in Johannesburg woont en die hij al een tijd niet gezien heeft – gaan bezoeken. Het duurt even voordat hij zijn zoon heeft gevonden; deze hij blijkt een vriendin te hebben die zwanger is. Daarna wordt duidelijk dat Absalom betrokken was bij het vermoorden van een blanke man, Arthur Jarvis. Hij komt in de gevangenis terecht. Daar trouwt Absalom met zijn zwangere vriendin. De vader van Arthur, James, woont in de buurt van Ndotsheni. Als Stephen Kumalo teruggaat naar Ndotsheni neemt hij zijn schoondochter mee. Als Stephen Kumalo en James Jarvis elkaar ontmoeten zullen die twee mannen over hun beide zoons moeten spreken: over de vermoorde en over de moordenaar ...

(Boekbeschrijving gemaakt door Annina Tamis)

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Alan Paton

Jaar van uitgave:

1948

Aantal pagina's:

277

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1940-1950

Plaats van handeling:

Zuid-Afrika, in het dorp Ndotsheni en in de grote stad Johannesburg.

Bijzonderheden:

Een boek met 36 hoofdstukken, verdeeld in drie delen

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Cry, the Beloved Country’ is interessant omdat het je een inzicht geeft in de verhoudingen tussen blanke en zwarte mensen in Zuid-Afrika. Er zijn veel openbare gelegenheden die gescheiden gebruikt worden door blanke en zwarte mensen. Daarnaast wordt het land zelf heel mooi beschreven en kun je genieten van de liefde die de schrijver duidelijk toont voor zijn land en voor het bijzondere landschap.

WAT MOET JE WETEN?

Als je dit boek leest is het heel nuttig om meer te weten te komen over het ontstaan van de apartheid in Zuid-Afrika en hoe de politieke verhoudingen waren in het land in de jaren veertig van de vorige eeuw. Ook is het handig om iets te weten over hoe de verschillende talen en stammen in Zuid-Afrika met elkaar samenhangen. Als je dit een beetje weet kun je de manier waarop mensen met elkaar omgaan misschien iets beter begrijpen.
In het boek wordt ook The Gettysburg Address, een speech van Abraham Lincoln, een Amerikaanse president die tegen slavernij was, genoemd. Dit was een heel belangrijke speech die nog steeds vaak wordt aangehaald als het gaat over begrippen als vrijheid en democratie.

DE TAAL

Af en toe zitten er woorden in de zinnen die uit de Zulu of Xósa taal komen, zoals ‘umfundisi’ en ‘Tíxo’ en soms uit het Afrikaans. Voor Nederlanders is Afrikaans vrij makkelijk te begrijpen, woorden als ‘veld’, ‘kloof’ of ‘Drakenberg’ zijn hetzelfde in het Nederlands. Achterin de meeste edities van het boek zit een woordenlijst met een aantal vertalingen, maar de woorden worden zo vaak herhaald dat je dat niet meer nodig hebt na een tijdje.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Het verhaal bevat veel plaatsnamen en namen van stammen en talen, dit maakt het soms lastig te lezen. Doordat alle dialogen heel duidelijk zijn aangeven met een koppelteken (-) zijn deze duidelijk te onderscheiden van de beschrijvende passages. Doordat er zo nu en dan lange beschrijvingen inzitten van het landschap, van mensen en van gedachten, gaat het verhaal soms wat langzaam, wat het verhaal af en toe wat traag maakt. Dit heeft waarschijnlijk ook te maken met het feit dat het al een tamelijk oud boek is.
De woorden zijn op zich niet erg moeilijk, maar de zinnen daarentegen kunnen wel eens lang zijn.
Er komen langere stukken in voor die voornamelijk bedoeld zijn om een sfeerimpressie te geven van hoe de Zuid-Afrikaanse maatschappij er op dat moment uitzag. Dit zijn nogal ingewikkelde stukken qua perspectief en ze kunnen verwarrende zijn.
Op grond van deze eigenschappen is ‘Cry, the Beloved Country’ een roman met een literair niveau C 5d en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De schrijfstijl van Alan Paton is haast poëtisch te noemen. Vooral de beschrijvingen van het Zuid-Afrikaanse landschap zijn lyrisch en ze laten zien hoeveel Paton van zijn land houdt. Hij beschrijft zijn personages met compassie en het is daardoor makkelijker om mee te leven met de hoofdpersonen.

Actie:

Er zitten veel beschrijvingen van het landschap, van personen en van denkbeelden. Daardoor staat de actie soms nogal op de achtergrond. Het maakt dat het boek een wat traag tempo heeft. Eigenlijk gebeurt er niet zo heel veel in dit boek maar áls er iets gebeurt is het wel gelijk heel heftig en prachtig beschreven.

Tijd:

Dit verhaal speelt zich geheel af in het jaar 1946. De reis van Stephen, de moord en de veroordeling daarvoor vinden allemaal binnen een jaar plaats.

Plaats:

Het verhaal speelt zich af in Zuid-Afrika, in en rond de plaats Ndotsheni en in de stad Johannesburg.

Verhaallijn:

Er is één centrale verhaallijn: Welke rol spelen de politieke verhoudingen in de relatie tussen Stephen Kumalo en James Jarvis?

Verteller:

Het perspectief wisselt nogal eens van persoon dus het is goed opletten als je aan het lezen bent. Vooral sommige stukken in het boek die geschreven zijn om een soort sfeerimpressie van het Zuid-Afrikaanse maatschappelijke klimaat te geven zijn door deze wisselingen soms nogal ingewikkeld.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Cry, the Beloved Country’ zijn:
• Reverend Stephen Kumalo: een geestelijke die op zoek gaat naar zijn zoon;
• Absalom Kumalo: de zoon van Stephen die wordt veroordeeld voor de moord op Arthur Jarvis;
• James Jarvis: de vader van Arthur.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Cry, the Beloved Country’ zijn:
• Gertrude Kumalo: de zus van Stephen;
• John Kumalo: de broer van Stephen;
• Arthur Jarvis: de zoon van James die wordt vermoord door Absalom;
• Girl: het meisje dat uiteindelijk trouwt met Absalom en dat zwanger wordt van hun kind;
• Inkosana: een beleefdheidsnaam voor de kleinzoon van James Jarvis die niet nader bij naam wordt genoemd.

Website:

http://classiclit.about.com/cs/productreviews/fr/aafpr_crythecty.htm

Film:

De roman is twee keer verfilmd, een keer in 1951 (helemaal te zien op http://www.youtube.com/watch?v=aqeookglR8s) en een keer in 1995. Tevens zijn er diverse toneelversies van de roman gemaakt.

Overig:

Het boek was een enorm succes en Alan Paton werd een beroemdheid in zijn land en daarbuiten. Het boek kwam uit in februari 1948 en in mei 1948 werden er nieuwe wetten in Zuid-Afrika aangenomen die de apartheid legaal maakte. Hierdoor werd het boek een soort symbool van deze apartheid. Paton werd later ook politiek actief en hij heeft zijn afkeuring voor apartheid nooit onder stoelen of banken geschoven.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Alan Paton.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Go Tell It on the Mountain van James Baldwin
• Life & Times of Michael K van J.M. Coetzee
• The Parade van Dave Eggers

Citaat:

Cry, the beloved country, for the unborn child that is the inheritor of our fear. Let him not love the earth too deeply. Let him not laugh too gladly when the water runs through his fingers, nor stand too silent when the setting sun makes red the veld with fire. Let him not be too moved when the birds of his land are singing, nor give too much of his heart to a mountain or a valley. For fear will rob him of all if he gives too much. (p. 80)

Vragen over het boek:

1. Dit boek probeert de situatie in Zuid-Afrika van twee kanten te laten zien, vanuit een blank en vanuit een zwart perspectief. Vind je dat dit gelukt is? Leg uit waarom je dat vindt.
2. Stephen Kumalo komt uit een klein dorp en hij reist naar de grote stad Johannesburg. Waaruit blijkt dat deze werelden enorm van elkaar verschillen?
3. Stephen Kumalo en James Jarvis hebben beiden groot verdriet om hun zoon. Wat vind jij van de relatie die tussen de beide mannen ontstaat?
4. In Zuid-Afrika hebben jarenlang de apartheidswetten het leven beïnvloed. Waar zijn er in het boek voorbeelden te vinden van deze gescheiden manieren van leven voor blanke en zwarte mensen?