Captain Anderson turned away from me, cupped his hands round his mouth and roared.
‘Masthead!’
The man who was straddled there next to the motionless figure of young Willis held up a hand as a sign that he had heard. Anderson lowered his hands from his mouth and ‘sang out’ in what was for him more nearly a normal tone of voice.
‘Is the boy dead?’
This time the man must have shouted back but his voice was not like the captain’s and what with the wind and sea, let alone the ship’s unsteady motion, I could not hear it. Thirty or more feet below him in the fighting top Lieutenant Benét – in a voice loud as the captain’s but a tenor to his bass – repeated what the man had said.
‘Can’t rightly tell but he feels main cold.’
‘Get him down then!’
Willis was the slack-twisted midshipman whose incompetence had contributed to the loss of our top-masts. He had been condemned to spend alternate watches astride the topmast yard set on the flimsy pole which had been rigged as a substitute. Now there was a long pause and what looked like a wrestling match going on at the masthead while yet another seaman ascended, taking a tackle up with him. Willis lurched, so that I gasped as he swung free. But he was made fast in a kind of seat. He was lowered down, turning and twisting on the end of the rope, now swinging out as we rolled and now coming in to thump the mast itself. Lieutenant Benét shouted.
‘Bowse the man in there, you idle bugger!’

© Faber and Faber Limited, 1989/1990.

Het schip waarop Talbot naar Australië vaart is al bijna een jaar op reis. Het weer zit vaak tegen, net als de stromingen. Eten en drinken gaan op rantsoen. Maar het grootste probleem vormen toch de bemanningsleden en de passagiers: na al die maanden treedt er een behoorlijke irritatie op tussen de verschillende opvarenden.
Zo krijgt Summers onenigheid met zijn kapitein en zijn mede-stuurman Lieutenant Benét. Masten komen los te staan en zeilen scheuren en de officieren hebben een afwijkende mening over de diverse reparaties.
Ook Edmund Talbot bemoeit zich met alles en iedereen (zoals hij altijd al deed). Zijn vriendschappen veranderen in de loop van de reis en hij probeert zijn uiterste best te doen om iedereen te helpen bij de overtocht naar Australië.
Helaas zal dat niet in alle gevallen lukken …

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Golding

Jaar van uitgave:

1989

Aantal pagina's:

313

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1800-1850

Plaats van handeling:

Oceaan (Indische Oceaan)

Bijzonderheden:

Een roman in 24 genummerde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Het dag-/logboekverslag ‘Fire down Below’ is het derde en laatste deel van de trilogie ‘To the Ends of the Earth’. Na veel ontberingen komen Talbot en zijn medepassagiers en bemanningsleden aan bij de Indische Oceaan vanwaar ze nog een heel eind moeten varen om in Australië te komen.
Ook dit (derde) deel geeft een heel mooi beeld van een zeereis aan het begin van de negentiende eeuw.

WAT MOET JE WETEN?

‘Fire down Below’ gaat behalve over de (zeil)scheepvaart ook over literatuur en over het menselijk tekort.
Die scheepvaart was lastig genoeg: met wisselende windrichtingen, vervelende stromingen, tekorten aan voedsel en water, maar ook met lastige passagiers en onkundige bemanningsleden. Daar kwam dan nog bij dat er soms draconische maatregelen werden genomen om het schip beter te laten varen: een mast vastzetten met vuur, olie op het water gooien.
Er zijn veel literaire verwijzingen: niet alleen naar de achttiende eeuw (Jonathan Swift, Henry Fielding, Smollett, Voltaire), maar ook naar de negentiende (Samuel Taylor Coleridge, Jane Austen) en klassieke schrijvers (Plato, Homerus). En het menselijk tekort tenslotte wordt het best verbeelde door de vaak naïeve, snobistische, maar o zo eerlijke hoofdpersoon Edmund Talbot.

DE TAAL

De taal van ‘Fire down Below’ is heel goed te volgen. Soms zal de taal doorspekt zijn met termen en worden uit de (zeil)scheepvaart, maar begrijpelijk blijft het verhaal altijd.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Qua taal is de roman nergens moeilijk.
Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Dit is het derde en laatste deel van de trilogie. De verteller – en hoofdpersoon – Edmund Talbot leert opnieuw veel over zichzelf – maar het is de vraag of dat voldoende zal zijn om van hem een wijze jongeman te maken.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Fire down Below’ een boek met een literair niveau C 5b en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

Het verhaal is heel mooi geschreven: deskundig wat betreft de zeilscheepvaart en humoristisch (ironisch) wat betreft mensenkennis.

Actie:

‘Fire down Below’ bevat een verhaal met vrij veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1800-1850. Napoleon Bonaparte is in Frankrijk van de troon verdreven en Engeland heeft vrede gesloten met Frankrijk.

Plaats:

De setting van ‘Fire down Below’ is een schip op de oceaan – ditmaal op de Indische Oceaan. Het schip is zo ver mogelijk naar de zuidpool gevaren om vandaar een gunstige wind te krijgen die het naar Australië zal brengen.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Fire down Below’: hoe zal de zeereis aflopen voor Edmund Talbot en zijn reisgenoten?

Verteller:

De roman heeft een ik-verteller wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Fire down Below’ zijn:
• Edmund Talbot: de ik-verteller, een jongeman die in de Britse kolonie Australië zal gaan werken als ‘assistant of the governor in the administration of one of His Majesty’s colonies’. Zijn peetvader heeft hem aan het baantje geholpen en daarom heeft hij besloten een dagboek te schrijven dat hij aan zijn peetvader zal sturen. Talbot is een optimistische, maar ook ietwat snobistische jongeman die zichzelf behoorlijk belangrijk vindt. Gaandeweg leert hij veel over zichzelf en over anderen;
• Captain Anderson: de kapitein van het passagiersschip dat wordt beschreven als een ‘a converted warship’. Hij vaart het schip in eerste instantie in een konvooi van meerdere schepen naar een Britse kolonie aan de andere kant van de wereld. Captain Anderson is een nukkige, autoritaire man;
• Lieutenant Charles Summers: een hoge officieren in dienst van ‘His Majesty’s Service’ – en de beste vriend van Talbot.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Fire down Below’ zijn:
De zeelieden:
• Lieutenant Francis Benét: een hoge officier van het schip de ‘Alcyone’ die nu meevaart op het schip van Talbot en de zijnen;
• Officer Cumbershum: de officier die onder de kapitein staat in rangorde;
• Willis, midshipman (14): een matroos die Talbot vaak zaken uitlegt over het schip en over het varen op en met zo’n schip;
• Anderen: Smiles (sailing master), Tommy Taylor, Robinson, Hazleton, Martin Davies, Billy Rogers (midshipmen), Mr Askew (gunner), Mr Gibbs (carpenter), Mr Coombs (blacksmith), Webber (wardroom steward), Oldmeadow (army officer), Hawkins (the captain’s servant), Mr Jones (purser and tradesman), Bates (steward in the ship’s saloon), Gibbs (carpenter), Gilland (cooper).
De passagiers:
• Mr Aloysius Prettiman: een filosoof (‘free thinker’) en boekdrukker die in de koloniën wil gaan werken – vooral met de ex-gedetineerden die dwangarbeid in Australië verrichten;
• Portrait painter Wilmot Brocklebank and his wife, Mrs Celia Brocklebank;
• Miss Letitia (‘Letty’) Granham, governess: een oudere, vrijgezelle dame – maar sinds een paar maanden verloofd met Mr Prettiman;
• Miss Zenobia Brocklebank: de jonge dochter van de portretschilder Brocklebank en diens vrouw. Miss Brocklebank is een groot deel van de reis erg ziek;
• Anderen: Bowles (solicitor’s clerk), Mr East (printer, an emigrant), The Pike family (Mr Dick Pike, Mrs Pike, Arabella, Phoebe), Weekes (teacher).
Ambtenaren en vertegenwoordigers van Groot-Brittannië in Sydney (Australië):
• Mr Macquarie: de gouverneur van Engeland in Sydney;
• Captain Phillip: Assistent gouverneur;
• Andere ambtenaren: Markham, Daniles, Roberts.
Aan boord van de ‘Alcyone’:
• Sir Henry Somerset: de kapitein van het grote Britse schip;
• Lady Helen Somerset: zijn echtgenote;
• Miss Marion Chumley: een protegee van Lady Somerset, een mooie jongedame die als wees opgroeide;
• Janet Oates (governess): de persoonlijke dienstmeid van Lady Somerset.

 

Website:

https://william-golding.co.uk/books/fire-down-below

Film:

‘Fire down Below’ is samen met de vorige twee delen als serie verfilmd met de titel ‘To the Ends of the Earth’.

Overig:

‘Fire down Below’ is het derde en laatste deel van de trilogie ‘To the Ends of the Earth’. De eerste twee delen zijn:

I Rites of Passage
II Close Quarters

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Golding.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket van Edgar Allan Poe
• The Poseidon Adventure van Paul Gallico
• Life of Pi van Yann Martel

Citaat:

‘You see he does not talk like that. Why – he was talking, if I understand him aright, of a divine fire up there and down here –‘
Charles jerked up his head.
‘Here?’
‘Well – a metaphor.’
‘The plates are still hot. There is a fire down below there –‘ (p.224)

Vragen over het boek:

In hoeverre verandert de relatie tussen Talbot en:
1. Charles Summers
2. Mr en Mrs Prettiman
3. Miss Zenobia
4. Mr Brocklebank