I had a car, but on most days in that fall of 1973 I walked to Joyland from Mrs. Shoplaw’s Beachside Accommodations in the town of Heaven’s Bay. It seemed like the right thing to do. The only thing, actually. By early September, Heaven Beach was almost completely deserted, which suited my mood. That fall was the most beautiful of my life. Even forty years later I can say that. And I was never so unhappy, I can say that, too. People think first love is sweet, and never sweeter than when that first bond snaps. You’ve heard a thousand pop and country songs that prove the point; some fool got his heart broke. Yet that first broken heart is always the most painful, the slowest to mend, and leaves the most visible scar. What’s so sweet about that?

Through September and right into October, the North Carolina skies were clear and the air was warm even at seven in the morning, when I left my second-floor apartment by the outside stairs. If I started with a light jacket on, I was wearing it tied around my waist before I’d finished half of the three miles between the town and the amusement park.
I’d make Betty’s Bakery my first stop, grabbing a couple of still-warm croissants. My shadow would walk with me on the sand, at least twenty feet long. Hopeful gulls, smelling the croissants in their waxed paper, would circle overhead. And when I walked back, usually around five (although sometimes I stayed later – there was nothing waiting for me in Heaven’s Bay, a town that mostly went sleepybye when summer was over), my shadow walked with me on the water. If the tide was in, it would waver on the surface, seeming to do a slow hula.
Although I can’t be completely sure, I think the boy and the woman and their dog were there from the first time I took that walk. The shore between the town and the cheerful, blinking gimcrackery of Joyland was lined with summer homes, many of them expensive, most of them clapped shut after Labor Day. But not the biggest of them, the one that looked like a green wooden castle. A boardwalk led from its wide back patio down to where the seagrass gave way to fine white sand. At the end of the boardwalk was a picnic table shaded by a bright green beach umbrella. In its shade, the boy sat in his wheelchair, wearing a baseball cap and covered from the waist down by a blanket even in the late afternoons, when the temperature lingered in the seventies. I thought he was five or so, surely no older than seven. The dog, a Jack Russell terrier, either lay beside him or sat at his feet. The woman sat on one of the picnic table benches, sometimes reading a book, mostly just staring out at the water. She was very beautiful.

© Titan Publishing Group Ltd, Titan Books, 2013

Devin Jones is 21 jaar oud. Zijn vriendin staat op het punt de verkering uit te maken. Devin besluit te gaan werken op een amusementspark met veel kermisattracties op zo’n 1000 kilometer van huis, in North Carolina. Hij verlaat zijn school en zijn vader in New Hampshire voor een aantal maanden.
Op het amusementspark, Joyland, ontmoet hij veel nieuwe mensen, meestal werknemers van die permanente kermis. Ook leert hij een nieuwe vriend, Tom, en een nieuwe vriendin, Erin, kennen. Als hij aan het eind van een lange werkdag terugkeert naar zijn kamer bij Mrs Shoplaw, groet hij elke keer het zieke jongetje Mike Ross, dat leidt aan spierdystrofie.
Op Joyland is een aantal jaren geleden een meisje vermoord. Sommige mensen van het park zeggen dat zij nog rondzwerft in het spookhuis. Devin zou haar graag eens willen zien.
Die zomer wordt Devin volwassen, zowel geestelijk als lichamelijk. Maar daarvoor moet hij eerst de moeder van Mike, Annie, goed leren kennen. En, uiteraard, de moordenaar van het meisje dat rondspookt in het spookhuis …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Stephen King

Jaar van uitgave:

2013

Aantal pagina's:

283

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1973

Plaats van handeling:

USA, North Carolina, bij de oceaan

Bijzonderheden:

Een boek zonder hoofdstukken; korte fragmenten/scenes worden gescheiden door een paar witregels (en een hartje). Het boek is uitgegeven als een pulp fiction-verhaal: een sensationele tekening met schreeuwende letters en een wervende blurb-tekst.
In het Nederlands heet het boek eveneens 'Joyland'.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De lezer moet houden van een coming-of-age verhaal: de hoofdpersoon probeert zijn ex-vriendin te vergeten door hard te werken op een amusementspark, waar hij ontdekt dat er een geest rondwaart van een meisje dat hier een paar jaar geleden vermoord is.

Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een evenementenpark, een soort permanente kermis. Het gaat over spookhuizen, roller coasters en waarzegsters.

WAT MOET JE WETEN?

De roman beschrijft de wereld van de (permanente) kermis en het vakantiebaantje van een jongen die in de zomervakantie geld wil sparen voor zijn komende studie aan een universiteit.

Joyland vertelt een verhaal uit 1973; het gaat over hobby’s, muziek en vermaak uit die tijd. Het is een periode zonder internet of mobiele telefoons.

Stephen King refereert vaak en graag aan popmuziek van de jaren vijftig, zestig en zeventig van de twintigste eeuw: Beatles, Pink Floyd, The Doors. Bovendien citeert hij zo nu en dan literatuur (gedichten), zoals van William Blake en W.H. Auden.

DE TAAL

Het vocabulaire is niet moeilijk voor een niveau-4-lezer. Stephen King gebruikt soms slang uit 1973 en een aantal woorden uit de kermiswereld (soms ook door hem zelf verzonnen), maar deze zullen de lezer niet echt voor raadsels plaatsen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De zinnen zijn vaak kort, de alinea’s eveneens. Het verhaal bestaat uit honderden kleine hoofdstukjes, die het lezen vergemakkelijken. Er zijn veel dialogen.

Joyland is niet een moeilijk boek om te lezen. Het verhaal wordt verteld door een oudere man, die schrijft over het leven van hemzelf op 21-jarige leeftijd. Soms kijkt hij vanuit het nu terug op die vroegere tijd. Het perspectief is misschien enigszins onbetrouwbaar door dit verhaal in de eerste persoon, maar de wijsheid van de verteller houdt het verhaal altijd concreet. Dat is nodig, vooral omdat het verhaal gaat over een geestverschijning, een paar helderziende mensen en over een aantal moorden. Geen alledaagse kost dus. Stephen King is echter een schrijver die schrijft alsof hij aan de borreltafel of bij een kampvuur een spannend verhaal vertelt: hij hanteert de spanningsboog zeer deskundig, en hij weet de nodige sentimenten en de noodzakelijke humor toe te voegen.

Joyland is daarmee een verhaal op literair niveau B 4a en op taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

Joyland is een typisch Stephen King-verhaal. Dit houdt – zoals vaker bij Stephen King – in: veel spanning (met de nodige horror-elementen), een hechte vriendschap, een seksuele ervaring van de hoofdpersoon, een (bijna) moord, doorspekt met citaten uit popmuziek en literatuur, met veel aandacht voor de minder bedeelden en tenslotte met een ontroerend einde van het verhaal.

Actie:

Het is een verhaal met redelijk veel actie. Devin vertelt over de belangrijkste zomer van zijn leven; de zomer die hem hielp volwassen te worden, zijn eerste liefde te vergeten, en een moord op te lossen.

Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld in heel korte hoofdstukjes. De verteller is een man die na vijftig jaar (in 2013) een verhaal uit de zomer van 1973 vertelt.

Plaats:

De roman speelt zich af in de Amerikaanse staat North Carolina, in een dorpje en op een kermisterrein bij de oceaan.

Verhaallijn:

Er is een belangrijke verhaallijn: die van het volwassen worden van Devin Jones. Maar daarnaast is er een onopgeloste moord en een ongelukkige moeder en haar kind. Op een vernuftige wijze komen deze lijnen uiteindelijk bij elkaar.

Verteller:

Er is één verteller, Devin Jones, die veertig jaar na dato (na 1973) het verhaal vertelt dat hem gemaakt heeft tot wie hij nu is. Het perspectief is weliswaar onbetrouwbaar, maar Devin is zo reëel, dat hij zelf wel weet dat in de loop der jaren veel herinneringen aan vroeger niet meer betrouwbaar zijn.

Joyland is een verhaal over vriendschap en liefde, maar ook over moordlust en geweld. De hoofdpersoon wordt in één zomer volwassen door zijn contacten met veel nieuwe kennissen. Hij krijgt veel tips over zijn toekomst, waarbij hij niet altijd de duidelijke voorspellingen krijgt die hij had gehoopt te zullen krijgen (zoals sommige helderzienden om hem heen dat wel krijgen).

Hoofdkarakters:

De hoofdpersoon van Joyland is Devin Jones, een Amerikaanse jongeman van 21 uit New Hampshire, die één zomervakantie werkt op een kermisterrein in North Carolina, zo’n 1000 kilometer van zijn woonplaats.

Bijfiguren:

Andere karakters zijn:

• de vrienden van Devin (medevakantiewerkers): Tom Kennedy en Erin Cook;
• vaste werknemers op Joyland: Lane Hardy, Fred Dean, Bradley Easterbrook (de directeur), Rozzie (Rosalind) Gold;
• de dames in het huis waar Devin een kamer huurt, de hospita Mrs Shoplaw en de huurder Miss Tina Ackerley;
• Annie Ross en haar zoon Mike.

Devin raakt goed bevriend met de meeste mensen in zijn nieuwe omgeving, maar hij ontdekt uiteindelijk dat ieder geval één van hen een groot geheim heeft.

Website:

http://www.stephenking.com

Film:

Joyland is niet verfilmd.

Overig:

De roman is een walk down memory lane voor degenen die jong waren in 1973. Voor andere lezers is het een informatief boek over vakantiewerk, -liefde, muziek en literatuur in de USA.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Stephen King.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Something Wicked This Way Comes van Ray Bradbury
• Holes van Louis Sachar
• The Little Friend van Donna Tartt

Citaat:

‘People rode past her until the park closed and didn’t see her?’
‘If they did, they thought it was part of the show. But probably the body went unnoticed. Remember, Horror House is a dark ride. The only one in Joyland, as it happens. Other parks have more.’ (p.37)

Vragen over het boek:

1. Stephen King is al jaren één van de populairste schrijvers ter wereld. Vind je deze populariteit terecht, als je afgaat op het verhaal van Joyland? Waarom (niet)?
2. Het lijkt erop alsof Stephen King Joyland op een speciale manier wilde uitgeven (zie bijvoorbeeld de voorkant van het boek, hierboven). Vind je dit passen bij het verhaal? Waarom (niet)? Maak je antwoord duidelijk met behulp van fragmenten uit het verhaal.
3. Hoe zou je dit verhaal van Stephen King willen omschrijven: als een horror-, avonturen-, coming-of-age– of thrillerverhaal? Of vind je het eigenlijk een ander genre? Maak je antwoord duidelijk aan de hand van fragmenten uit het verhaal.
4. Wat vind je van de manier waarop de verschillende elementen van het verhaal (liefde, horror, moord, vriendschap, bijvoorbeeld) door de schrijver bij elkaar worden gebracht? Maak je antwoord duidelijk aan de hand van fragmenten uit het verhaal.