Imo set out one day to catch some fish, but there was no sea. There was nothing but Imo. So he spat in his hands and rubbed them together and made a ball of sea. After that he made some fish, but they were stupid and lazy. So he took the souls of some dolphins, who at least had learned to speak, and he mixed them with the clay and rubbed them in his hands and changed their shape and they became people. They were clever but they could not swim all day, so Imo dug some more clay and rubbed it in his hands and baked it in the fire of his fishing camp, and that was how land was made.
Soon the people filled all the lands and were hungry, so Imo took some of the night and rubbed it in his hands and made Locaha, the god of death.
Still Imo was not satisfied, and he said: I have been like a child playing in the sand. This is a flawed world. I had no plan. Things are wrong. I will rub it in my hands and make a better one.

© Penguin Random House Company, 2008

Als de jonge Mau na een initiatie (van jongen naar man) op een onbewoond eiland terugkeert naar zijn eigen eiland – The Nation – merkt hij tot zijn afschuw dat een vloedgolf (tsunami) alles en iedereen heeft gedood of weggevaagd. Hij zal helemaal in zijn eentje de doden moeten begraven en het leven weer moeten zien op te pakken.
Tegelijkertijd wordt een meisje, Daphne, met een schip op het eiland geworpen. Iedereen valt van boord of wordt gedood door de enorme klap. Daphne, de enige overlevende, dochter van een zeer belangrijke Britse edelman, hoopt op een snelle redding.
Maar die redding komt niet. Daphne maakt kennis met de ‘wilde’ Mau en ze proberen met elkaar te communiceren. Na een aantal weken slagen ze erin onderdak te vinden en aan voedsel te komen.
En later komen er andere vluchtelingen: het blijkt dat vrijwel alle eilanden in de omgeving vernield zijn (of onbewoonbaar zijn geraakt) door de tsunami. Mau en Daphne vangen iedereen zo goed als mogelijk op: gewonden, oude mensen, zwangere vrouwen. En langzamerhand krijgt Mau meer gezag en wordt Daphne meer gezien als een bijzondere (maar weliswaar witte) jonge vrouw.
En dan komen er opnieuw nieuwe bezoekers: Britse muiters (die Daphne nog kennen) en kannibalen …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Terry Pratchett

Jaar van uitgave:

2008

Aantal pagina's:

404

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

Ergens halverwege de negentiende eeuw (maar eigenlijk in een fantasietijd)

Plaats van handeling:

Nation, een denkbeeldig eiland in de (denkbeeldige) Great Southern Pelagic Ocean.

Bijzonderheden:

Een roman in 15 getitelde hoofdstukken, voorafgegaan door een proloog en eindigend met een epiloog.
In het Nederlands heet het boek ‘Het volk’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De young adult novel ‘Nation’ is een boek over overleven en over relaties en contacten van mensen met elkaar. Een jongen en een meisje moeten zien te overleven op een vrijwel verlaten eiland ergens in een soort Grote Oceaan. Zij zijn niet de enige overlevenden, maar ze zijn wel de hoofdpersonen in deze survival of the fittest.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Nation’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Het lijkt soms een verhaal over de (Britse) negentiende eeuw: de eeuw van veroveringen, ontdekkingen en wetenschap. Maar het blijft een verhaal over een fictionele wereld – bijna alles is anders dan die negentiende eeuw.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Nation’ zijn niet echt moeilijk – de roman is zeker gemakkelijker dan de Discworld-verhalen van Terry Pratchett.
De alinea’s zijn van een gemiddelde lengte. De hoofdstukken zijn tamelijk lang. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Nation’ is goed te volgen. Terry Pratchett heeft duidelijk een ander publiek voor ogen dan zijn traditionele Discworld-lezers.
Het verhaal is ook totaal afwijkend van de Discworld-romans. ‘Nation’ is een verhaal over overleven, maar ook over godsdienst en geloof, over liefde en trouw en over positivisme en hoop.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Nation’ een boek met een literair niveau B 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘Nation’ lijkt qua schrijfstijl soms op de Discworld-romans, maar het doet soms ook denken aan de jeugdboeken van Mr Pratchett. Het is een verhaal vol humor en ironie, maar met een ernstige ondertoon: het verhaal zal iedere lezer aan het denken zetten.

Actie:

De young adult novel ‘Nation’ is een verhaal met veel actie. Het verhaal begint met een enorme vloedgolf (een tsunami) die vrijwel iedereen op de eilanden in The Great Southern Pelagic Ocean doodt. Vanaf dat moment gaat het bij de weinige mensen die nog in leven zijn erom om te kunnen overleven.

Tijd:

‘Nation’ speelt zich af in een fantasietijd. Als je leest over de schepen en over de mensen die daarop meevaren, ga je ervan uit de het een tijd ergens in de negentiende eeuw is: het gaat over grote zeilschepen – en de vader van Captain Samson heeft nog gevochten in de Battle of Trafalgar (1805). Maar behalve veel historische plaatsen en feiten zijn er nog veel meer fictionele plaatsen en karakters.
Het verhaal duurt in totaal een aantal maanden en het wordt chronologisch verteld. Wel zijn er veel flashbacks waaruit duidelijk wordt wat er in Engeland met Daphne en haar familie gebeurde.

Plaats:

De setting van ‘Nation’ is voornamelijk het eiland Nation, een eiland in The Great Southern Pelagic Ocean (een oceaan die wel erg lijkt op de Grote Oceaan).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Nation’: zullen de weinig overlevenden van de tsunami erin slagen om hun levens weer op de rails te krijgen?

Verteller:

De roman ‘Nation’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Nation’ zijn:
• Mau: een jongeman die na een initiatie van jongen tot man naar zijn eiland terugkeert en merkt dat iedereen op het eiland verzwolgen is door een enorme tsunami. Mau is vindingrijk en dapper; tevens is hij kritisch op het (bij)geloof van zijn mede-eilandbewoners;
• Daphne (eigenlijk: Ermintrude) Fanshaw: een 13-jarig meisje dat met een groot schip, de ‘Sweet Judy’, op weg was naar haar vader die Governor is geworden van een eilandenarchipel. Daphne lijkt de enige overlevende van het schip te zijn;
• Ataba, the priest: een priester die terugkeert naar The Nation in de hoop dat daar nog overlevenden zijn. Ataba is heel wijs, maar ook wel erg rechtlijnig in zijn geloof.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Nation’ zijn:
Britse zeevaarders en passagiers:
• Captain Samson: een 45-jarige Britse kapitein die op reis moet naar de Great Southern Pelagic Ocean, nadat Groot-Brittannië door een epidemie is getroffen. Zijn schip heet de ‘Cutty Wren’;
• Sir Henry Fanshaw: de vader van Daphne, de 134e troonopvolger van het Britse rijk;
• Lady (Grandmother) Fanshaw: de oma van Daphne, een keiharde, bazige dame;
• Sir Geoffrey: een belangrijke Britse edelman;
• Leden van ‘The Gentlemen of the Last Resort’: Mr Black, Mr Red, Mr Amber, Mr Brown;
• First Mate Cox: een muiter die in opstand kwam tegen Captain Roberts van de ‘Sweet Judy’;
• Cookie: de kok van de ‘Sweet Judy’ – en een goede vriend van Daphne;
• Mr Foxlip: een sluwe muiter (en een gewetenloze moordenaar);
• Mr Arthur Septimus Polegrave: een muiter en een maatje van Mr Foxlip;
• Bishop Rt Rev. (Charlie) Topleigh: de bisschop van een aantal eilanden in The Great Southern Pelagic Ocean.
Nieuwe bewoners van Nation:
• Milo: een sterke, grote harde werker (en jonge vader);
• Pilu: de broer van Milo; een drukke, maar enthousiaste man;
• Cahle: een jonge vrouw, de echtgenote van Milo;
• ‘Mrs Gurgle’: een wijze, oude vrouw (Daphne noemt haar ‘Mrs Gurgle’ omdat ze vaak vreemde geluiden maakt – vooral vanwege het gebrek aan tanden en kiezen);
• Anderen: Milota-dan, Pilu-si, Oto-I, Blibi, Tom-ali, Hoti, Cara;
• The Grandfathers: voorouders die zo nu en dan tegen Mau spreken;
• Locaha: de Dood – met wie Mau zo nu en dan spreekt;
• Granddad Nawi: een oude man van wie Mau veel geleerd heeft;
• The Grandmothers: voorouders van de bewoners van The Nation – met wie Daphne zo nu en dan spreekt.

Website:

https://wiki.lspace.org/mediawiki/Nation

Film:

De roman ‘Nation’ is niet verfilmd. Wel is er een toneelvoorstelling en een radiohoorspel van gemaakt.

Overig:

Terry Pratchett zei na de publicatie van het boek: ‘I believe that Nation is the best book I have ever written, or will write.’ Dat is een bijzondere opmerking, in aanmerking genomen dat Mr Pratchett zijn grootste roem heeft vergaard met zijn Discworld-romans.
De roman is een standalone verhaal – maar er zijn heel veel thema’s die doen denken aan de Discworld-verhalen.
In het Nederlands heet de roman ‘Volk’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Terry Pratchett.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Treasure Island van Robert Louis Stevenson
• The Island of Doctor Moreau van H.G. Wells
• Lord of the Flies van William Golding

Citaat:

‘I thought you saved her life.’
‘Yes, but the first time I saved her life I saved mine, too. Do you understand? If she hadn’t been here I’d have held the biggest rock I could find and gone into the dark current. One person is nothing. Two people is a nation.’
Pilu’s forehead wrinkled in puzzlement. ‘What are three people?’
‘A bigger nation.’ (p.278)

Vragen over het boek:

1. Wat is er bijzonder aan de naam ‘The Nation’?
2. Waarom zou Mau geen leider kunnen worden van de eilandbewoners? En waarom zou hij dat wel kunnen worden?
3. Waaruit blijkt het adellijke van Daphne? En waaruit blijkt het praktische van het meisje?
4. Heeft het verhaal een happy end voor Mau en Daphne? Waarom vind je dat?