When the first bullet hit my chest, I thought of my daughter.
At least, that is what I want to believe. I lost consciousness pretty fast. And, if you want to get technical about it, I don’t even remember being shot. I know that I lost a lot of blood. I know that a second bullet skimmed the top of my head, though I was probably already out by then. I know that my heart stopped. But I still like to think that as I lay dying, I thought of Tara.
FYI: I saw no bright light or tunnel. Or if I did, I don’t remember that either.
Tara, my daughter, is only six months old. She was lying in her crib. I wonder if the gunfire frightened her. It must have. She probably began to cry. I wonder if the familiar albeit grating sound of her cries somehow sliced through my haze, if on some level I actually heard her. But again I have no memory of it.
What I do remember, however, was the moment Tara was born. I remember Monica – that’s Tara’s mother – beating down for one last push. I remember the head appearing. I was the first to see my daughter. We all know about life’s forks in the road. We all know about opening one door and closing another, life cycles, the changing in seasons. But the moment your child is born … it’s beyond surreal. You have walked through a ‘Star Trek’-like portal, a full-fledged reality transformer. Everything is different. You are different, a simple element hit with a startling catalyst and metamorphosed into one far more complex. Your world is gone; it shrinks down to the dimensions of – in this case anyway – a six-pound fifteen-ounce mass.

© Orion Books, 2009.

Marc Seidman is een succesvolle plastisch chirurg. Hij herstelt beschadigde gezichten, vooral die van slachtoffertjes in de Derde Wereld. Dat doet hij samen met Zia, zijn vriendin en mede chirurg. Hij heeft een vrouw om wie hij weinig geeft. En hij heeft een dochtertje van zes maanden, Tara, op wie hij dol is. Zijn beste vriend vanaf zijn allereerste jeugd is Lenny, een advocaat. Zijn moeder woont vlak bij hem om de hoek, zijn vader is invalide na een aantal hersenbloedingen. Het leven gaat zijn gangetje, soms met veel mooie dagen, soms iets minder mooi.
Maar dan slaat het noodlot toe. Marc wordt in zijn huis overvallen. Hij wordt neergeschoten, zijn vrouw wordt vermoord en zijn dochtertje wordt ontvoerd. Sporen lopen na een tijdje dood, de politie en de FBI staan voor een raadsel. Als de superrijke vader van Marcs vrouw aan Marc een losgeld van twee miljoen dollar geeft om Tara terug te krijgen, gaat die deal mis: Marc waarschuwt de FBI en de ontvoerders ruiken onraad: ze nemen het geld in, maar geven Tara niet terug.
Anderhalf jaar later wordt de schoonvader van Marc opnieuw benaderd. Marc moet opnieuw twee miljoen afleveren in ruil voor Tara. Het blijkt dat Tara nog leeft; haar haarlok is van hetzelfde DNA als dat van Marc en het is het haar van een meisje dat iets ouder dan twee jaar is.
Marc roept de hulp in van zijn vriend Lenny. Hij besluit nu het geld af te leveren zonder de politie te waarschuwen. Maar toch krijgt hij nog meer hulp. En ditmaal in een onverwachte hoek. Lang geleden had Marc een relatie met Rachel Mills. Nadat hij haar bedrogen had, verbrak zij de relatie. Marc trouwde met Monica; Rachel trouwde en ging verhuizen naar Washington, waar ze ging werken bij de FBI. Nu zijn zowel de vrouw van Marc als de man van Rachel dood. Maar de relatie tussen die twee ex-geliefden kan nooit meer iets worden; er is zo te zien te veel gebeurd met Marc en Rachel. Alleen beroepsmatig is Rachel bereid om Marc te helpen.
Alleen is het de vraag of Rachel te vertrouwen is: FBI-medewerkers ontdekken dat de vermoorde echtgenote van Marc Rachel in de gaten hield vlak voordat zij vermoord werd. En hoe zit het met die FBI-mensen zelf: het is wel heel toevallig dat de ontvoerders alles weten zodra Marc iets aan de politie vertelt …

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Harlan Coben

Jaar van uitgave:

2003

Aantal pagina's:

392

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

2000-2010

Plaats van handeling:

USA, New Jersey, meerdere plaatsen

Bijzonderheden:

Een thriller in 46 hoofdstukken, gevolgd door een epiloog. Het eerste deel bestaat uit 7 hoofdstukken; het tweede deel (van 39 hoofdstukken) speelt anderhalf jaar later.
In het Nederlands heet het boek ‘Geen tweede kans’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van een thriller met veel suspense en onverwachte wendingen, dan is ‘No Second Chance’ een goede keus om te lezen. Het is een heel spannend verhaal met veel korte hoofdstukken. Met verschillende mysteries en meerdere cliffhangers.Als je houdt van een thriller met veel suspense en onverwachte wendingen, dan is ‘No Second Chance’ een goede keus om te lezen. Het is een heel spannend verhaal met veel korte hoofdstukken. Met verschillende mysteries en meerdere cliffhangers.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen en waarderen van ‘No Second Chance’ heb je niet veel specialistische kennis nodig. De hoofdpersoon is een plastisch chirurg, er wordt veel verteld over activiteiten van de politie en van de FBI, maar nergens wordt de taal echt lastig.
Je moet er wel op voorbereid zijn dat er het nodige geweld wordt gepleegd. En dat wordt soms heel plastisch – dat dan wel weer – verteld.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘No Second Chance’ zijn zeker niet moeilijk te noemen. Er zijn veel korte alinea’s en hoofdstukken. Het verhaal kent heel veel dialogen. Ook specialistische fragmenten – zoals beschrijvingen van het beroep van Marc (plastische chirurgie) of van FBI- of politiezaken (afluisterpraktijken, zoeksystemen) worden op een begrijpelijke manier uitgelegd.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘No Second Chance’ is niet echt moeilijk te lezen. De taal is zelden specialistisch – ondanks het feit dat hier vaak een plastisch chirurg aan het woord is die een eigen vocabulaire heeft. De taal blijft goed te begrijpen, onder andere door de korte alinea’s en de vele dialogen.
Het verhaal heeft een hoog tempo en het is heel spannend. Als lezer wordt je meegesleurd in een stroomversnelling van verrassingen, van vreemde gebeurtenissen, van geweld en van achtervolgingen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘No Second Chance’ een boek met een literair niveau C 4a en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

De roman ‘No Second Chance’ is een typische Harlan Coben-vertelling: vol met thrillerelementen, spannende wendingen en onverwachte gedragingen van meerdere karakters. Een karakter als Lydia of Heshy is volkomen onberekenbaar en het past thuis in het oeuvre van Coben. Of in de boeken van vergelijkbare auteurs als Dean Koontz, Tess Gerritsen, Stephen King of Karin Slaughter.

Actie:

De roman ‘No Second Chance’ is een verhaal met zeer veel actie. De roman begint met een moordaanslag en een gewelddadige ontvoering. Marc Seidman krijgt niet alleen met een mysterie te maken, maar ook met een paar gewetenloze schurken, die net zo gemakkelijk een moord plegen als een ontvoering plannen. Die onverwachte daden van de criminelen zorgen voor veel spanning in het verhaal.

Tijd:

‘No Second Chance’ speelt zich af ergens in de jaren 2000-2010. Er wordt gebruikt gemaakt van  nieuwe media en het Internet; karakters worden gevolgd via geavanceerde zoeksystemen en nieuwe technologieën spelen een belangrijke rol.
Het eerste deel van het verhaal gaat over de tijd dat Marc Seidman 34 jaar oud is. Het tweede deel – vanaf hoofdstuk 8 – is anderhalf jaar later. Marc is dan 35 en zijn dochter is nog altijd spoorloos.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn nauwelijks flashbacks.

Plaats:

De plaats die in ‘No Second Chance’ vooral wordt beschreven, is een (kleine) stad in de staat New Jersey, Kasselton,  een stad niet al te ver van New York City. De hoofdpersoon, Marc Seidman, werkt als plastisch chirurg; hij heeft regelmatig bijeenkomsten in New York. New York City is ook de stad waar sommige gebeurtenissen zich afspelen. Andere episodes spelen op het platteland van New Jersey of in andere – vrij anonieme – steden.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘No Second Chance’: hoe kan Marc zijn kleine dochtertje weer terugkrijgen na de moord op zijn vrouw en de moordaanslag op hemzelf?

Verteller:

De roman ‘No Second Chance’ heeft een auctoriale verteller en een ik-verteller. Een groot deel van het verhaal gaat over Marc Seidman die zijn wederwaardigheden vertelt. Hij zit bovenop de gebeurtenissen: als protagonist die zijn eigen dramatische verhaal vertelt heeft hij geen idee wat er met hem gebeurt. Maar er is ook een auctoriale verteller. Deze vertelt de episodes waar Marc niets van af weet: de gedragingen van de criminelen, de acties van de FBI-medewerkers, de handelingen van Rachel of Lenny, of van de vader van Monica Portman.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘No Second Chance’ zijn:
• Marc Seidman: een 34– (later 35-) jarige plastisch chirurg. Hij is radeloos na een moordaanslag op hemzelf, de moord op zijn vrouw en de ontvoering van zijn half jaar oude baby Tara;
• Lenny Marcus: de beste vriend van Marc. Zij kennen elkaar al van kind af aan. Lenny is een keiharde advocaat die in alles Marc wil beschermen;
• Rachel Mills: de ex-geliefde van Marc. Zij was ooit agente voor de FBI; na de dood van haar man – ook een geheim agent – is ze niet langer actief voor deze geheime dienst.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘No Second Chance’ zijn:
• Monica Portman Seidman: de echtgenote van Marc. Zij komt uit een zeer oude en gefortuneerde familie uit New Jersey. Zij trouwde met Marc toen ze zwanger werd, maar echte liefde kwam er nauwelijks in hun huwelijk voor. In de eerste pagina’s van het verhaal wordt zij doodgeschoten als haar dochter wordt ontvoerd;
• Tara Seidman: het dochtertje van Marc en Monica. Als het verhaal begint en zij wordt ontvoerd, is ze zes maanden oud;
• Stacy Seidman: de jongere zus van Marc. Zij is al jaren zwaar verslaafd en ze heeft nauwelijks contact met Marc of met haar ouders;
• Edgar Portman: de vader van Monica. Een rijke en gevoelloze man;
• Carson Portman: de broer van Edgar. Marc kan behoorlijk goed met hem opschieten (als enige van de Portman familie);
• Cheryl Marcus: de vrouw van Lenny;
• Detective Bob Regan: een inspecteur van de Kasselton Police Department;
• Lloyd Tickner: een detective van de FBI;
• Lydia Davis (eigenlijk Larissa Dane): een mysterieuze en nogal criminele vrouw. Zij was ooit bekend als kindsterretje van de TV; nu voorziet ze met misdadige praktijken in haar onderhoud;
• Heshy: de criminele vriend en de minnaar van Lydia;
• Pavel: een helper van Lydia en Heshy;
• Zia Leroux: de zakenpartner van Marc, ook een plastische chirurg;
• Cheryl Marcus: de vrouw van Lenny;
• Dina Levinsky: het oude buurmeisje (nu een vrouw) van Marc. Zij had een traumatisch verleden;
• Conrad Dorfman: de waarnemend directeur van het detectivebureau HBS;
• Malcolm Deward: de directeur van HBS;
• Steven Bacard: een advocaat in adoptiezaken;
• Denise Vanech: een vroedvrouw die samenwerkt met Bacard;
• Verne Dayton: een boeren van het platteland van New Jersey;
• Katarina: de (Servische) vrouw van Verne.

Website:

http://www.harlancoben.com/novels/no-second-chance/

Film:

De roman ‘No Second Chance’ is niet verfilmd.

Overig:

‘No Second Chance’ speelt zich af in de staat New Jersey, een staat vlak bij New York City. Een gebied waar je meestal niet veel verhalen over hoort of leest. Of het zou een aflevering van ‘The Sopranos’, een song van Bruce Springsteen of een roman van Philip Roth moeten zijn. Harlan Coben hoort zeker thuis in dit lijstje, maar hij is met name degene die via een roman thrillerelementen in de staat New Jersey introduceert.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Harlan Coben.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Good Guy van Dean Koontz
• Blue Monday van Nicci French
• Zero Day van David Baldacci

Citaat:

Part of me – and, yes, I know how this will sound – wanted to forget this quest. The kidnapping had been a hoax. My daughter was gone. My wife was dead. Someone was trying to kill me. It was time to start again, a new chance, a way, this time, to get it right. I wanted to turn the car around and start heading in the other direction. I wanted to drive – keep driving – and never ask about her dead husband and about those pictures on the CD. I could forget all that, I knew I could. My life was filled with surgical procedures that altered the surface, that helped people begin anew, that improved what was visible and thus what was not. That could be what would happen here. A simple face-lift. I would make my first incision the day before that damn frat party, pull the fourteen-year-old folds across time, close the suture at now. Stick the two moments together. Nip and tuck. Make those fourteen years disappear, as though they’d never happened. (p.247)

Vragen over het boek:

1. Wat blijkt de relatie tussen Monica Portman Seidman en Rachel Mills te zijn?
2. In hoeverre blijkt de politie (of de FBI) een eigenaardige rol te spelen in deze roman?
3. Waarom is het beroep van Marc Seidman belangrijk voor dit verhaal?
4. Aan wie heeft Marc de meeste steun: aan Rachel Mills, aan Lenny Marcus of aan iemand anders? Maak je antwoord duidelijk met behulp van een drietal fragmenten uit de tekst.