4/5 - (1 stemmen)

On the Beach

Niveau:
Genre: dystopia
Thema: war (World War III)

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1696450573429", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000105376951","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"On%20the%20Beach%20%28ebook%29%2C%20Nevil%20Shute","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

Lieutenant Commander Peter Holmes of the Royal Australian Navy woke soon after dawn. He lay drowsily for a while, lulled by the warm comfort of Mary sleeping beside him, watching the first light of the Australian sun upon the cretonne curtains of their room. He knew from the sun's rays that it was about five o'clock; very soon the light would wake his baby daughter Jennifer in her cot, and then they would have to get up and start doing things. No need to start before that happened; he could lie a little longer.
He woke happy, and it was some time before his conscious senses realized and pinned down the origin of this happiness. It was not Christmas, because that was over. He had illuminated the little fir tree in their garden with a string of coloured lights with a long lead to the plug beside the fireplace in the lounge, a small replica of the great illuminated tree a mile away outside the town hall of Falmouth. They had had a barbecue in the garden on the evening of Christmas Day, with a few friends. Christmas was over, and this – his mind turned over slowly – this must be Thursday the 27th. As he lay in bed the sunburn on his back was still a little sore from their day on the beach yesterday, and from sailing in the race. He would do well to keep his shirt on today. And then, as consciousness came fully to him, he realized that of course he would keep his shirt on today. He had a date at eleven o'clock in the Second Naval Member's office, in the Navy Department up in Melbourne. It meant a new appointment, his first work for seven months. It could even mean a seagoing job if he were very lucky, and he ached for a ship again.

© William Heinemann / Pan, 1966

^ Terug naar boven

Algemeen

Peter Holmes, Lieutenant-Commander van de Australische Marine, probeert een baan te krijgen bij een Amerikaanse onderzeeër die in Melbourne ligt, nadat er voor hem geen werk meer was bij zijn eigen marine. Australië is in shock. Er heeft een nucleaire oorlog gewoed op het noordelijk halfrond. Iedereen is waarschijnlijk dood en nu zakt het nucleaire stof ('fall out') langzaam naar het zuiden. Niemand kan het tegenhouden: de draaiing van de aarde zal ervoor zorgen dat heel Australië over een half jaar volledig bedekt is. En dan is iedereen dood …
De kapitein van de onderzeeër Scorpion, de Amerikaan Dwight Towers, is waarschijnlijk de enige Amerikaan die nog in leven is. Hij neemt Peter Holmes in dienst en hij gaat, in opdracht van de Australische overheid – of wat daar nog van over is – een verkenningstocht maken langs de Australische kust naar het noorden om te kijken hoe ver de fall out al is gezakt naar het zuiden.
Ondertussen gedragen mensen zich op verschillende manieren: duizenden grijpen naar de fles, miljoenen gaan niet meer aan het werk, heel veel mensen misdragen zich op allerlei manieren, anderen vluchten naar kerken om te bidden voor hun zielenheil.
Als Dwight Towers weer in Melbourne is, ontmoet hij de mooie en lieve Moira. Hij zou wel verliefd op haar kunnen worden, ware het niet dat hij een vrouw en twee kinderen in de Verenigde Staten heeft … Ook Moira vindt het moeilijk in deze vreemde tijd haar gevoelens voor Dwight te uiten.
Ook de wetenschapper en vriend van Dwight, John Osborne, gaat op zijn eigen manier met de komende dood om: hij schaft een Ferrari aan en schrijft zich in voor de Australische Grand Prix, een wedstrijd met voor sommigen de dood tot gevolg. Maar wat maakt het uit …? En elders schaffen Peter en Mary Holmes pillen en capsules aan, om zichzelf en hun baby rustig te laten inslapen wanneer het zover is.
En dan horen de Australiërs radiosignalen, afkomstig van de Amerikaanse westkust. Dwight Towers gaat met zijn onderzeeër en zijn bemanning op onderzoek uit …


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B2

Schrijver:
Nevil Shute

Jaar van uitgave:
1957

Aantal pagina's:
267

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
Ergens in de toekomst

Plaats van handeling:
Australië: Melbourne en omstreken

Bijzonderheden:
Een roman in 9 hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘De laatste oever’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De dystopische roman ‘On the Beach’ is een diep triest verhaal: er is een atoomoorlog geweest op het noordelijk halfrond. Iedereen daar is dood en de nucleaire fall out verspreidt zich langzaam maar zeker – door het draaien van de aarde – naar het zuiden. De mensen die daar wonen (zoals de Australiërs) kunnen niets anders doen dan lijdelijk afwachten. Het verhaal is dus uitzichtloos, zowel voor de karakters in het verhaal als voor de geïnteresseerde lezers. Maar daarmee wordt het verhaal zeker tekort gedaan. In diepste wezen is het een verhaal wat de lezer aan het denken zet en jarenlang zal bijblijven: wat zou jij doen als je wist dat je maar een paar maanden, weken of dagen te leven had? Dat is de kracht van ‘On the Beach’.


WAT MOET JE WETEN?

De lezer moet beseffen dat de roman werd geschreven in een tijd dat de dreiging van een atoomoorlog zeer reëel was. Er werden oefeningen gehouden (door de overheid bijvoorbeeld) om mensen voor te bereiden op een atoomaanval, er werden duizenden schuilkelders gebouwd (honderden alleen al in Nederland …) en de media waarschuwden wanneer ‘de’ Russen weer een nieuwe raket met een atoomkop hadden ontwikkeld. Nederland had de BB, een ‘Burger Bevolking’, die Nederlanders zou bijstaan in tijden van oorlog, met name ten tijde van een atoomoorlog. ‘On the Beach’ beschreef dus in 1957 een zeer actueel thema.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

Voor een verhaal uit 1957 is ‘On the Beach’ een heel leesbare roman. Nevil Shute legt wel het een en ander uit aan het begin van het verhaal, maar hij wordt nergens te breedsprakig. Zijn zinnen zijn over het algemeen vrij kort. Ook staan er veel dialogen in de roman die het verhaal heel leesbaar houden.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De tijd en de situaties zijn achterhaald, de woorden zijn vaak verouderd en de techniek is sindsdien onvoorstelbaar veranderd. De lezer moet zich hier overheen zetten. Soms zullen situaties als ouderwets overkomen, soms zullen passages iets minder goed leesbaar zijn door de tijd die over deze roman is heengegaan.
Maar het thema is eeuwig. Wat kan een mens doen wanneer hij weet dat het leven – van iedereen op aarde – binnenkort afgelopen zal zijn? Misschien kan een mens zich nog bij zijn eigen sterfelijkheid neerleggen; zoiets is immers onafwendbaar. Maar wanneer zeker is dat het over een paar maanden, weken of dagen is afgelopen met alle leven op de aarde, wat kun je dan nog doen in die laatste uren? Iets maken dat je onsterfelijk maakt? Niemand ziet het. Hopen dat je kinderen soms nog aan je denken? Ook dat zal niet gebeuren. Een goede herinnering nalaten voor na je dood? Niemand zal er zijn om iets te herinneren …
Dit grote, tijdloze dilemma waar de karakters in het verhaal mee worstelen en allemaal op hun eigen wijze een oplossing voor vinden maakt ‘On the Beach’ een roman met een literair niveau C 4d en een taal-(ERK-)niveau B2.


Schrijfstijl:

Nevil Shute was in zijn tijd een zeer productieve en populaire schrijver. En de reden daarvoor is nog steeds te zien: ‘On the Beach’ leest nog altijd als een moderne roman. Natuurlijk, er is geen TV, geen internet of mobiele telefoon. Maar die waren er in de tijd van Shakespeare ook niet. Als we de gadgets van tegenwoordig vergeten, blijft er een zeer hecht verhaal over met een droevig, maar ook zeer intrigerend verhaal. ‘On the Beach’ zal de lezer lang bijblijven. En dat komt door de schrijfstijl van Nevil Shute en door de compassie die hij met zijn karakters heeft.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

De roman staat niet bol van de actie. Er gebeurt wel het een en ander, maar de handelingen spelen zich in een gestaag tempo af. En toch maakt dat de roman nergens saai. Dat komt omdat ook op de momenten waarop er niets spectaculairs gebeurt er toch van alles en nog wat plaatsvindt in de hoofden van de karakters. Dat houdt de roman boeiend.


Tijd:

‘On the Beach’ speelt zich af in een – voor de roman – nabije toekomst: de jaren 1960–1970. Dat lijkt minder logisch dan het is: in de zestiger jaren van de vorige eeuw was de dreiging van een nucleaire oorlog niet ondenkbeeldig; mensen werden in Oost (de Sovjet-Unie en haar satellietstaten) en West (West-Europa en de U.S.A.) vrijwel dagelijks gewaarschuwd voor de gevolgen van een atoomoorlog, een oorlog die hoogstwaarschijnlijk alle leven op aarde zou vernietigen. Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af in een periode van ongeveer een half jaar. Er zijn een paar flashbacks, vooral wanneer Dwight Towers denkt aan het verleden met zijn gezin in de Verenigde Staten.


Plaats:

De roman speelt zich grotendeels af in Australië, en dan voornamelijk in en om de stad Melbourne in het zuiden van het land. Er zijn reizen die de onderzeeër maakt naar het noorden van Australië en later naar de Amerikaanse westkust, maar het verhaal centreert zich rond Melbourne.


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn: wat doet de mensheid wanneer zij weet dat het einde onherroepelijk komt voor iedereen, en wel zeer binnenkort? Die verhaallijn wordt vergezeld door allerlei kleine lijntjes van de karakters in het verhaal: het verhaal van Moira, van Dwight en zijn familie, van Peter en Amy Holmes, en van John Osborne.


Verteller:

Er is een auctoriale verteller. Hij legt de situaties wel duidelijk uit, maar hij laat de karakters zelf hun eigen gedachten bepalen. Zo blijven we als lezers heel lang in het ongewisse over de beslissingen van Peter en Mary Holmes en van Moira en Dwight Towers. Dat maakt het verhaal spannend en aangrijpend tot aan de laatste bladzijde.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

Er is een beperkte groep hoofdkarakters:
• Dwight Towers: ondercommandant op een Amerikaanse onderzeeër die zich voor de kust van Australië bevindt;
• Moira Davidson: een vriendin van Dwight Towers;
• Peter Holmes: een officier van de Australische marine;
• Mary Holmes: de echtgenote van Peter.


Bijfiguren:

Bijfiguren zijn er redelijk veel, maar de belangrijkste daarvan zijn:
• John Seymour Osborne: een wetenschapper die wordt aangesteld om met de onderzeeër mee te gaan;
• Mr Davidson: de vader van Moira.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

‘On the Beach’ is verfilmd.


Overig:

Het thema is zwaar, het einde lijkt onvermijdelijk. En toch is dit niet een naar boek. Dat komt door de schrijver en door de manier waarop hij zijn karakters neerzet: het zijn gewone mensen, die met de dood in de ogen zich eerst gedragen alsof elke dag hun laatste kan zijn, maar die daarna hun gewone leventje weer proberen op te pakken.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Nevil Shute.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The War of the Worlds van H.G. Wells
• The Day of the Triffids van John Wyndham
• In the Country of Last Things van Paul Auster


Citaat:
‘You’ve got six months more,’ remarked John Osborne. Plus or minus something. Be satisfied with that. You’ve always known that you were going to die some time. Well, now you know when. That’s all.’ He laughed. ‘Just make the most of what you’ve got left.’ (p79)

Vragen over het boek:

1. Iedereen in de roman gaat op een andere manier om met het naderende einde van de wereld. Kies een drietal karakters uit het verhaal en maak duidelijk, aan de hand van een fragment uit de roman, hoe deze karakters zich gedragen met de dood in zicht.
2. Analyseer de vriendschap tussen Moira en Dwight Towers. In hoeverre zijn zij gewoon vrienden, in welk opzicht zijn ze meer dan dat?
3. Welke rol spelen ondeugden (zoals gokken, roekeloos leven, drinken) en deugden (zoals medemenselijkheid, barmhartigheid, geloof, vertrouwen) in deze roman?
4. Geeft de roman hoop in deze ellendige situatie? Als dat zo is, wat is die hoop dan? En als het niet zo is, wat zou dan de boodschap van Nevil Shute met deze roman kunnen zijn?




^ Terug naar boven

Comments are closed.