‘Marsh’ Mellow was fifteen years old and hated almost everything about Curtis Lee High School. Sometimes, when he was in class, he’d just lounge at his desk making lists of the ten things he hated most on that particular day. His list for today ran like this: (1) I hate school cafeteria because the daily special smells like steamed sneakers smothered in sautéed fleas. (2) I hate Mrs. Zucker who’s teaching this class because she wears crooked eyebrows and talks like she’s using reality as a crutch. (3) I hate the boy sitting in front of me because he looks like a duck and has RING-AROUND-THE-COLLAR. (4) I hate the sky because I don’t know where it ends, and I hate people who call me Louis instead of Marsh. (5) I hate my mother because she’s schizo and drinks diet beer while she chews cashew nuts. (6) I hate the principal of Curtis Lee High School because he caught me dropping a bag of Maxwell House coffee grinds mixed with Limburger cheese on the cheerleader squad. (7) I hate Marmaduke Jones because he was just elected Junior Class President, and sucks Tic Tacs. (8) I hate that my father is 3,000 miles away in Los Angeles, and I know he’s in trouble. (9) I hate Mr. Meizner, the school psychologist, because he looks like the Goodyear Blimp, and keeps giving me tests to see how nuts I am. (10) I hate hating.

© The Bodley Head, 1977

Marsh Mellow en Edna Shinglebox zitten op de Curtis Lee High School op Staten Island, een stadsdeel van New York City. Ze volgen allebei het vak GTE – Group Therapy Experience – oftewel een klasje voor nerds. Eén jongen in die klas kleedt zich het liefst in de jurken van zijn moeder, een ander meisje huilt continu en een tweeling plast nog steeds in hun broek. En Marsh en Edna?
Edna wordt al haar hele leven klein gehouden door haar overbezorgde moeder. Die moeder volgde haar als ze alleen naar school liep en later opnieuw, wanneer ze weer naar huis ging. Overal kreeg ze hulp, bijles of therapie voor. En nu heeft ma Shinglebox besloten dat de 15-jarige Edna wel eens een vriendje kan nemen. Edna vindt het maar niks; ze wil zelf beslissen wanneer ze met wie gaat.
Marsh (echte naam: Louis) heeft geen vrienden en geen enkele belangstelling voor school of wat dan ook. Zijn grootste vriend is een baby wasbeer (raccoon) die hij naast een platgereden moeder wasbeer vond. De moeder van Marsh drinkt veel en ze ligt elke avond rond een uur of acht stomdronken op de vloer haar roes uit slapen. De grootste idool van Marsh is zijn vader Peter, oftewel ‘Paranoid Pete'. Die komt en gaat wanneer hij wil; hij neemt Marsh mee naar een kermis op bijna 2000 kilometer afstand van Staten Island (in Florida) of hij rijdt met hem in een huurauto over Sunset Boulevard in Hollywood (in Los Angeles, aan de andere kant van het land).
Maar voorlopig zitten die Edna en Marsh nog altijd in het klasje van losers op een high school op Staten Island. Dus wanneer ze een afspraakje maken, wordt de moeder van Edna ongelooflijk blij: eindelijk is er een kans dat haar dochter echt verkering krijgt …
Dat valt helaas tegen. Marsh gaat wel met Edna uit, maar hij wil haar alleen maar lange, vreemde brieven van zijn vader laten lezen. Een vader die gevangen zit in een gekkenhuis in Los Angeles, waar hij elk moment een hersenoperatie kan ondergaan. Hoewel, Edna is er niet zo zeker van … Klopt dat wel: rare brieven uit ‘The Los Angeles Neurological Hospital for the Insane and Crazy’ in een handschrift dat Edna heel bekend voorkomt …?

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Paul Zindel

Jaar van uitgave:

1976

Aantal pagina's:

270

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1970-1980

Plaats van handeling:

USA, New York City (Staten Island)

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 23 hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De young adult novel ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is een humoristische roman over een ernstig onderwerp: een puber die zich alleen voelt. De ‘loners’ in dit verhaal zijn een jongen en een meisje van vijftien jaar oud. Zij wordt veel te beschermd opgevoed door haar ouders en hij woont samen met een alcoholische moeder terwijl hij zijn afwezige vader verafgoodt.
Als je een grappig en ook ontroerend boek over eenzame jongeren wilt lezen, dan is dit een mooi verhaal voor jou.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het begrijpen van ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ heb je niet zo veel specifieke kennis nodig. De roman speelt zich af in het meest zuidelijke deel van de stad New York: het schiereiland Staten Island. Staten Island – het vroegere ‘Staaten Eylandt’, een deel van Nieuw Nederland, een dorp gebouwd door de Nederlanders in de zeventiende eeuw – is verbonden met Manhattan met een veerpont en met Brooklyn en met het Amerikaanse continent door bruggen (zoals de beroemde Verrazano-Narrows Bridge naar Brooklyn).

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ zijn goed te begrijpen. Het is opmerkelijk dat een tekst uit 1976 nog steeds heel modern overkomt; uit het woordgebruik van Mr. Zindel blijkt hoe goed hij op de hoogte was van de taal van Amerikaanse jongeren – de taal van dit verhaal is nergens ouderwets.
De alinea’s zijn soms behoorlijk lang, maar de roman heeft veel hoofdstukken. Er zijn veel dialogen – en die zijn vaak zeer grappig.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is nog steeds modern en de woorden zullen weinig lezers problemen geven. Mr. Zindel neemt geen blad voor de mond: vooral het taalgebruik van de moeder van Marsh is nogal plat.
Het verhaal is zeer humoristisch – met name vanwege de grappige dialogen die de halfgare Marsh met iedereen voert – maar ook heel gevoelig: de bedeesde Edna en de gekwetste Marsh hebben het niet gemakkelijk in hun leven. Met dit verhaal laat Paul Zindel zien hoe sommige jongeren moeten worstelen om een beetje een normaal leven te kunnen leiden.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ een boek met een literair niveau B 4a en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is één van de vroegere romans van Paul Zindel. Toch heeft het boek alle elementen van zijn latere romans: humor, heel bijzondere karakters, gekke situaties, problematische ouders en/of kinderen. Mr. Zindel weet zijn lezers – zowel jongens als meiden – te boeien en ook te ontroeren. Het knappe is dat hij in zijn verhalen bijna altijd een jongen en een meisje als hoofdkarakter heeft. Je leest dan het verhaal vanuit die twee perspectieven en je kunt nooit zeggen of het een jongens- of een meidenboek is. Ook het verhaal is voor elk wat wils: mysterieus, grappig en ontroerend.

Actie:

De young adult novel ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is een verhaal met zeer veel actie. Er gebeurt van alles en nog wat op de high school van de twee hoofdpersonen, maar het verhaal gaat pas echt los wanneer Marsh zijn nieuwe ‘vriendin’ Edna mee uit neemt naar een bar. Vanaf dat moment zijn er zeer veel – en vaak onverwachte – gebeurtenissen. Je hebt heel vaak geen idee wat er in een volgend hoofdstuk staat te gebeuren en dat houdt de roman spannend.

Tijd:

‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ speelt zich af in de jaren 1970-1980. Het Internet is er nog niet en er zijn geen mobiele telefoons. De moeder van Edna wil graag dat haar dochter iets gaat doen met een elektronische enquête om erachter te komen hoe ze met jongens in contact komt, maar dat is dan ook het enige digitale in dit verhaal. Als Edna en Marsh elkaar willen bellen, doen ze dat via de huistelefoon.

Plaats:

De plaats waar ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ voornamelijk is gesitueerd, is de stad New York City. En het stadsdeel (de ‘borough’) waar zich vrijwel het gehele verhaal afspeelt, is Staten Island, het schiereiland ten zuiden van Manhattan, het stadsdeel waar Paul Zindel woonde en waar hij vaak over schreef.
Een klein deel van de roman speelt in Washington D.C.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’: zullen Edna en Marsh de ware (of anders misschien: elkaar) ooit vinden?

Verteller:

De roman ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ heeft een alwetende verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit twee perspectieven: dat van de hoofdkarakters Marsh Mellow en Edna Shinglebox.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ zijn:
• ‘Marsh’ (echte naam: Louis) Mellow: een 15-jarige leerling van Curtis Lee High School in Staten Island in New York. Hij woont samen met zijn alcoholische moeder en hij mist zijn afwezige vader heel erg. Vrienden heeft hij niet (behalve een baby wasbeer);
• Edna Shinglebox: een 15-jarige leerling van Curtis Lee High School in Staten Island in New York. Zij woont samen met haar hardwerkende vader en haar overbezorgde moeder. Vriendinnen heeft ze niet, kennissen wel.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ zijn:
• Jack Shinglebox: de vader van Edna. Hij is bloemist en een beetje een gewoon mannetje. Hij houdt veel van zijn dochter;
• Janet Shinglebox: de moeder van Edna. Zij helpt haar man soms in de winkel, maar vaker is ze bezig met het geluk van haar dochter. Zij is altijd overbezorgd en bemoeizuchtig geweest waar het Edna betrof;
• ‘Schizo Suzy’ (Susan) Mellow: de alcoholische moeder van Marsh. Zij laat het huis, zichzelf en haar zoon verslonzen;
• ‘Paranoid Pete’ (Peter) Mellow: de vader van Marsh. Hij is altijd een vrijbuiter geweest. Wanneer de grond hem te heet onder de voeten werd, verdween hij naar elders (Florida, Californië, Canada), soms met zijn zoon, maar vaker alleen;
• Mr. Meizner: docent van Curtis Lee High. Hij is psycholoog en hij helpt leerlingen met problemen waar hij kan;
• Mr. Foote, the Principal, Miss Cummingdinger, Miss Conlin, Mr. Fettmen, Miss Ripper: docenten en ander personeel van Curtis Lee High;
• Joey Kapinolli, Jacqueline Potts, Butch Ontock, Mary Louise Carter, Norma Jean Stapleton, Gert Ronkiwitz, Rosalie Potkins: klas- en schoolgenoten van Edna en Marsh;
• Mario Lugati, Doris en Elaine Bach, Jo, Snooks: klasgenoten van Marsh en Edna bij GTE;
• Miss Aimée: een ongeveer 60-jarige waarzegster. Ze woont in een heel vies huis waar ze veel geld voor haar voorspellingen vraagt;
• ‘God Boy’: een puberdominee die met zijn volgelingen uit Massachusetts een feest bij Jacqueline Potts bijwoont;
• De vele volgelingen van God Boy: een feestvierende, drinkende en marihuana rokende ploeg nietsnutten.

Website:

http://www.paulzindel.com/hisworks/synopsis/classics/pardonme.htm

Film:

De roman ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is niet verfilmd.

Overig:

De jeugdroman ‘Pardon Me, You’re Stepping on My Eyeball’ is een verhaal over twee jongeren die het niet gemakkelijk hebben in het leven. De ene, Edna, wordt bijna doodgeknuffeld door haar bezorgde moeder; de andere, Marsh, heeft een jonge wasbeer als vriendje omdat hij daar meer liefde van krijgt dan van zijn meestal bezopen moeder.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Paul Zindel.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• I Am the Cheese van Robert Cormier
• Will Grayson, Will Grayson van John Green & David Levithan
• Walk Two Moons van Sharon Creech

Citaat:

‘You’re my only son and the only thing I’ve found worth living for in this whole, rotten world. If you read in the papers that they put me away because I’m nuts, that’ll be a crock. And this letter’s going to be pretty long, only because that’s how much I love you, and I want you to know exactly why the evil ones in this country had to shut me up, although I think you’ve got a sneaking suspicion already. They’re all those people who are trying to step on your eyeballs. All those kind. There are horrible things I have to tell you at the end of this letter, but I’ll save the most horrible for the end. (pp.90-91)

Vragen over het boek:

1. Waarom zijn de brieven van de vader van Marsh zo belangrijk voor Marsh?
2. Wat is het verschil tussen de manier waarop de vader en de moeder van Edna hun dochter opvoeden?
3. Is de moeder van Edna terecht bezorgd om haar dochter? Waarom vind je dat?
4. Is deze roman een liefdesroman of juist helemaal niet? Waarom vind je dat?