It began as a mistake.
It was Christmas season and I learned from the drunk up on the hill, who did the trick every Christmas, that they would hire damned near anybody, and so I went and the next thing I knew I had this leather sack on my back and was hiking around at my leisure. What a job, I thought. Soft! They only gave you a block or two and if you managed to finish, the regular carrier would give you another block to carry, or maybe you'd go back in and the soup would give you another, but you just took your time and shoved those Xmas cards in the slots.
I think it was my second day as a Christmas temp that this big woman came out and walked around with me as I delivered letters. What I mean by big was that her ass was big and her tits were big and that she was big in all the right places. She seemed a bit crazy, but I kept looking at her body and I didn't care.
She talked and talked and talked. Then it came out. Her husband was an officer on an island far away and she got lonely, you know, and lived in this little house in back all by herself.
‘What little house?’ I asked.
She wrote the address on a piece of paper.
‘I'm lonely too,’ I said, ‘I'll come by and we'll talk tonight.’
I was shacked but the shackjob was gone half the time, off somewhere and I was lonely alright. I was lonely for that big ass standing beside me.
‘All right,’ she said, ‘see you tonight.’
She was a good one all right, she was a good lay but like all lays after the third or fourth night I began to lose interest and didn't go back.
But I couldn't help thinking, god, all these mailmen is drop in their letters and get laid. This is the job for me, oh yes yes yes.

© Penguin Random House Company / Vintage, 1971

Henry (‘Hank’) Chinaski moet aan geld zien te komen om de huur te betalen en om drank te kopen. Hij krijgt een baantje als 'substitute mail carrier' – hulppostbode – bij de Amerikaanse posterijen in Los Angeles. Hij mag invallen als er een postbode ziek is. Het voordeel is dat je altijd weer een nieuw deel van de stad (en nieuwe vrouwen) ziet. Het nadeel is dat je de wijk niet kent, je weet niet wie er wel en wie er niet te vertrouwen is en je kent de valse honden van de wijk niet.
Maar Chinaski houdt vol en hij werkt zich op tot een echte postbode. Zijn vriendin stuurt hem later het huis uit en hij huurt een simpele flat. Gelukkig weet hij altijd wel een vrouw te vinden. En de posterijen blijven hem ook wel een tijdje in dienst houden. Hij werkt er zo’n twaalf jaar in totaal. Maar ja, de drank ... Drank maakt meer kapot dan Chinaski lief is. Hoewel ‘lief’? Wat is bij Chinaski precies ‘lief’?

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Charles Bukowski

Jaar van uitgave:

1971

Aantal pagina's:

160

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1960 – 1970

Plaats van handeling:

USA, Los Angeles, en een stadje in Texas

Bijzonderheden:

Een semi-autobiografische roman in zes delen die elk weer bestaan uit meerdere korte hoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Postkantoor’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘Post Office’ is een roman voor de liefhebbers. Die groep liefhebbers zal misschien niet zo groot zijn. Het is een verhaal over de zelfkant van het leven. De hoofdpersoon Hank Chinaski is een zuiplap, een nietsnut en een behoorlijk onaangenaam figuur. Zijn leven bestaat uit zuipen, vrijen en zo nu en dan werken in een geestdodend baantje.
‘Post Office’ is een ruig verhaal met een snel tempo. Maar je moet ervan houden en het verhaal zal niet iedereen aanspreken. Voor de liefhebbers – en die zijn er genoeg bij deze cultschrijver – is het een roman vol humor. Maar de humor is zwart (black humor).

WAT MOET JE WETEN?

Voor ‘Post Office’ heeft de lezer niet veel kennis nodig. Het verhaal speelt zich af in de zestiger jaren van de vorige eeuw, maar de taal zal geen probleem zijn. Het verhaal van ‘Post Office’ is een eenvoudig verhaal met een simpele verhaallijn.

DE TAAL

De roman ‘Post Office’ kent weinig uitgebreide beschrijvingen. Het verhaal wordt heel direct verteld. Het taalgebruik is niet moeilijk, maar wel regelmatig plat: Bukowski gebruikt veel schuttingwoorden.
De zinnen zijn vaak kort, evenals de hoofdstukken en de zes delen van het boek. Er zijn veel dialogen. Er wordt veel gescholden en geschreeuwd: de lezer waant zich regelmatig in een dronkenmanshuis.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De roman is gemakkelijk te lezen. Bukowski is recht voor z’n raap, hij vertelt alles wat hij doet tot in detail. Wel lijkt het nu en dan alsof hij maar wat opgeschreven heeft: verhalen beginnen zo maar ergens, zinnen worden zonder enige noodzaak herhaald, en het verhaal springt regelmatig van de hak op de tak.
Ook de taal is niet echt verzorgd te noemen. Niet alleen neemt Bukowski geen blad voor de mond, maar ook gebruikt hij veel schreeuwerige taal (veel uitroeptekens, veel zinnen met uitsluitend hoofdletters).
De korte zinnen en de (soms ultra)korte hoofdstukken maken het boek gemakkelijk om te lezen.
Op grond van deze eigenschappen is ‘Post Office’ een roman met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘Post Office’ is op een rauwe manier geschreven. De hoofdpersoon Henry (‘Hank’) Chinaski – het alter ego van Charles Bukowski – is een zuiplap, een klaploper die drank belangrijker vindt dan relaties en die al helemaal niets heeft met een carrière. Op de achterflap van de paperbackuitgave wordt hij een ‘low life loser’ genoemd en dat dekt de lading behoorlijk goed.
De schrijfstijl van Chinaski is direct en zonder omhaal van woorden. Wel is het verhaal slordig geschreven: er zijn herhalingen, er zijn slordigheden in de karakterbeschrijvingen en de interpunctie laat regelmatig te wensen over.

Actie:

De actie in ‘Post Office’ heeft vooral te maken met de relaties die Chinaski heeft. Hij maakt regelmatig ruzie met de vrouwen met wie hij samenwoont, hij krijgt problemen met de omgeving vanwege zijn drankgebruik en hij veroorzaakt conflicten op zijn werk.

Tijd:

‘Post Office’ speelt zich af in de zestiger jaren van de twintigste eeuw. Aan het eind van de roman wordt in brieven van de posterijen het jaar 1969 genoemd. Chinaski heeft dan al een jaar of twaalf af en aan bij de posterijen gewerkt.
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn geen flashbacks (maar misschien zou je de hele roman als één lange flashback kunnen lezen).

Plaats:

Het verhaal van ‘Post Office’ vindt vrijwel geheel plaats in Los Angeles, Californië. Chinaski woont later een tijdje met zijn vrouw (hij is dan inderdaad getrouwd) in een dorpje in Texas, maar hij is blij wanneer hij weer kan terugkeren naar L.A.

Verhaallijn:

De voornaamste verhaallijn van ‘Post Office’ is het levensverhaal van Henry Chinaski, een onverbeterlijke alcoholist. Chinaski doet zijn best om zichzelf dagelijks van veel drank te voorzien; daarvoor moet hij op de koop toe nemen dat hij een nietszeggend baantje bij de posterijen heeft. Hij wordt daar slecht behandeld en slecht betaald, maar hij handhaaft zich door zijn bravoure en zijn brutaliteit.

Verteller:

Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-perspectief. De hoofdpersoon, Hank Chinaski, is een onbetrouwbare verteller: hij bekijkt de zaken vanuit zijn eigen, beperkte visie. Zo ziet hij vrouwen over het algemeen als gebruiksartikelen (alleen maar goed om mee te vrijen) en werkgevers zijn (volgens hem) veelal onbetrouwbare sadisten.

Hoofdkarakters:

‘Post Office’ kent één hoofdkarakter:
• Henry (‘Hank’) Chinaski. Als het verhaal begint is hij zesendertig. Chinaski is een tamelijk onprettig persoon en hij heeft een onaangepast karakter. Hij heeft op veel plaatsen gewoond en hij heeft talloze baantjes gehad. Hij rolt van de ene relatie in de andere. Tenslotte is hij een onverbeterlijke alcoholist (wat hem niet belet om vrij regelmatig te werken).

Bijfiguren:

Er is een gering aantal bijfiguren in ‘Post Office’. Het zijn meestal vriendinnen, collega’s of bazen van Chinaski:
• Betty: een alcoholiste met wie Chinaski lang samenwoont;
• Joyce: de rijke dochter van een Texaanse landeigenaar met wie Chinaski trouwt;
• Vi: een vrouw voor een kortstondige relatie;
• Mary Lou: een geliefde voor één nacht;
• Fay: een vriendin en de moeder van Chinaski’s kind;
• G.G. (George Greene): een bejaarde collega van Chinaski;
• Jonstone (‘The Stone’): de beheerder van het postkantoor waar Chinaski een tijd werkt.

Website:

http://bukowski.net/

Film:

De roman ‘Post Office’ is niet verfilmd, maar Bukowski schreef wel een toneelstuk, ‘Barfly’ (1984) wat later wel verfilmd werd: een soort levensverhaal van Bukowski (een rol die gespeeld werd door Mickey Rourke).

Overig:

‘Post Office’ heeft veel experimentele schrijvers beïnvloed en het is een belangrijk cultboek geworden, ondanks de literaire en taalkundige tekortkomingen. Qua stijl lijkt het boek op andere verhalen over verslavingen zoals sommige boeken van William S. Burroughs, Malcolm Lowry en Irvine Welsh.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Charles Bukowski.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Subterraneans van Jack Kerouac
• The Soft Machine van William S. Burroughs
• Less than Zero van Bret Easton Ellis

 

Citaat:

They drove me back and he left with her. I got into the door, said goodbye, turned on the radio, found a half-pint of scotch, drank that, laughing, feeling good, finally relaxed, free, burning my fingers with short cigar butts, then made it to the bed, made it to the edge, tripped, fell down, fell down across the mattress, slept, slept, slept …

Vragen over het boek:

1. Analyseer het karakter van Chinaski en doe dat aan de hand van de contacten die hij met vriendinnen heeft. Kies hiervoor een drietal vriendinnen uit.
2. In hoeverre heeft drank invloed op het verloop van het levensverhaal van Chinaski?
3. Welk beeld krijg je van de posterijen in Los Angeles als je de roman als waarheidsgetrouw beschouwt?
4. De roman speelt zich af in de jaren ’60 van de twintigste eeuw. In hoeverre spelen politiek en de Amerikaanse maatschappij een rol in dit verhaal?