For a full minute Jiggs stood before the window in a light spatter of last night's confetti lying against the windowbase like spent dirty foam, lightpoised on the balls of his greasestained tennis shoes, looking at the boots. Slantshimmered by the intervening plate they sat upon their wooden pedestal in unblemished and inviolate implication of horse and spur, of the posed countrylife photographs in the magazine advertisements, beside the easelwise cardboard placard with which the town had bloomed overnight as it had with the purple-and-gold tissue bunting and the trodden confetti and broken serpentine - the same lettering, the same photographs of the trim vicious fragile aeroplanes and the pilots leaning upon them in gargantuan irrelation as if the aeroplanes were a species of esoteric and fatal animals not trained or tamed but just for the instant inert, above the neat brief legend of name and accomplishment or perhaps just hope.
He entered the store, his rubber soles falling in quick hissing thuds on pavement and iron sill and then upon the tile floor of that museum of glass cases lighted suave and sourceless by an unearthly day-colored substance in which the hats and ties and shirts, the beltbuckles and cufflinks and handkerchiefs, the pipes shaped like golfclubs and the drinking tools shaped like boots and barnyard fowls and the minute impedimenta for wear on ties and vestchains shaped like bits and spurs, resembled biologic specimens put into the inviolate preservative before they had ever been breathed into. ‘Boots?’ the clerk said. ‘The pair in the window?’

Random House, Vintage, 1987.

Op een privé vliegveld in het zuiden van USA wordt een spectaculaire vliegshow gehouden. Piloten en stuntmannen worden gelokt met hoge premies en prijzen. De risico’s zijn groot: piloten vliegen soms met hun toestellen in brand en parachutisten vallen soms te pletter. Naar de shows komen duizenden mensen kijken. Kranten maken verslagen en foto’s van de wonderbaarlijke capriolen.
Als een verslaggever (‘The Reporter’) de vliegshow ziet, raakt hij gefascineerd door de mannen en de vrouw van één specifiek toestel. De piloot, Roger Shumann, is een enorme durfal. Zijn parachutist, Jack Holmes, goochelt met fakkels en papiersnippers. Zijn monteur, Jiggs, is een drankzuchtige kerel. Zijn zoontje is een dapper ventje. Maar het meest interessante voor The Reporter is toch wel Laverne, de vrouw van Shumann – en de minnares van Holmes.
The Reporter doet zijn uiterste best om bij iedereen van het toestel – maar vooral bij Laverne – in de smaak te vallen. Hij trakteert zijn nieuwe vrienden, hij geeft ze geld en onderdak en hij verwaarloost zijn werk als reporter. En dat alles voor één vrouw die hem nauwelijks ziet staan …

ERK Niveau:

C2

Schrijver:

William Faulkner

Jaar van uitgave:

1935

Aantal pagina's:

333

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1930-1940

Plaats van handeling:

USA, Louisiana, New Orleans

Bijzonderheden:

Een roman in 7 getitelde hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Pylon’ is het verhaal van deelnemers aan en bezoekers van een spectaculaire vliegshow. Ouderwetse dubbeldekkers vliegen langs palen (‘pylons’) en droppen parachutisten. En dat alles binnen een bepaalde tijd: de winnaar is degene die dat het snelste kan doen. De deelnemers (piloten, parachutisten) worden ‘barnstormers’ genoemd.

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Pylon’ moet je de tijd en plaats van de vliegshow kunnen voorstellen. De plaats is de stad New Orleans (die in de roman ‘New Valois’ wordt genoemd) waar een vliegveld ligt van een particulier die de vliegtuigen en hun piloten heeft gecontracteerd. De tijd is de periode tussen de twee wereldoorlogen waarin nog veel werd gevlogen met (onveilige) dubbeldekkers: parachutisten en andere stuntmannen (en –vrouwen) klommen uit het (open) toestel, liepen over de vleugel en sprongen zo naar beneden.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Pylon’ zijn lastig. Het is vooral de manier waarop Mr. Faulkner schrijft: hij houdt veel stream-of-consciousness-achtige monologen waarbij het vaak onduidelijk is wie over wie of wat spreekt of denkt.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn veel dialogen.
De taal is regelmatig vol scheld- en schuttingwoorden.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Pylon’ is niet altijd even toegankelijk.
Dat geldt in zekere mate ook voor het verhaal. Het verhaal op zich is spannend: de capriolen van piloten, parachutisten en andere deelnemers aan roekeloze vliegshows. Ook zijn de kroegentochten door de stad wellicht spannend om te lezen. Maar het verhaal wordt regelmatig onderbroken door monologen waarin de gedachten van de reporter nogal chaotisch worden weergegeven.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Pylon’ een boek met een literair niveau A 5d en een taal-(ERK-)niveau C2.

Schrijfstijl:

‘Pylon’ is een soort stream-of-consciousness roman: gedachtesprongen en hersenspinsels zijn vaak belangrijker dan de handelingen. De reporter vraagt zich vaak af: houdt ze van mij wanneer ik dit doe, zal de jongen mij aardig vinden, hoe kan ik de piloot tevreden stellen …?

Actie:

De roman ‘Pylon’ is een verhaal met veel actie. Die actie bestaat uiteraard uit de vreemde capriolen die de piloten met hun toestellen uithalen, maar ook uit de tochten die de verslaggever onderneemt door de stad, al of niet met veel drank.

Tijd:

‘Pylon’ speelt zich af in de jaren 1930-1940. Het is een tijd van rondtrekkende kermissen en shows: een uitgelezen plaats en tijd voor spectaculaire gebeurtenissen – zoals een risicovolle vliegshow.

Plaats:

De setting van ‘Pylon’ is de stad New Orleans – die William Faulkner in deze roman New Valois noemde. Mr. Faulkner situeerde één eerdere roman in New Orleans: Mosquitoes.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Pylon’: hoe zal het de vliegeniers, hun familie en de verslaggever vergaan tijdens en na de vliegshow?

Verteller:

De roman ‘Pylon’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Pylon’ zijn:
• The Reporter: de verslaggever. In eerste instantie wil hij verslag doen van de vliegshow. Maar al snel raakt hij gefascineerd door de deelnemers aan de vliegshow: de piloot, de parachutist en met name door de vrouwelijke monteur-stuntparachutiste;
• Laverne: een vliegtuigmonteur en stuntparachutiste. Zij is getrouwd met de piloot Shumann, maar het is duidelijk dat ze ook een verhouding heeft met de parachutist Jack Holmes;
• Jiggs: de vliegtuigmonteur. Hij is verantwoordelijk voor het vliegtuig waarmee zijn piloot vliegt. Jiggs lijkt in eerste instantie meer geïnteresseerd in een paar nieuwe cowboylaarzen (die hij wel koopt, maar eigenlijk niet kan betalen). Later blijkt dat hij ook graag (en veel) drinkt;
• Roger Shumann: de piloot, een stuntvlieger. Hij komt uit een keurig gezin in Ohio, maar hij koos voor het avontuurlijke, maar onzekere leven van de vliegeniers;
• Jack Holmes: de parachutist. Hij werkt voor Shumann; tevens is hij de minnaar van Laverne;
• Jack (door de verslaggever vaak ‘Dempsey’ genoemd): het zoontje van Laverne en Roger Shumann (of Jack Holmes?).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Pylon’ zijn:
• Hagood: de eindredacteur van de krant waarvoor The Reporter werkt;
• Matt Ord: een beroemde piloot die in meerdere shows samen met Shumann vliegt;
• Dr. en Mrs. Shumann: de ouders van de piloot Roger Shumann. Zij wonen in een dorpje in de staat Ohio, waar ze zich diep in de schulden hebben gestoken om het vliegtuig voor hun zoon te kunnen betalen;
• Colonel H.I. Feinman: voorzitter van de vliegshows en eigenaar en naamgever van het vliegveld in New Valois.

Website:

https://www.enotes.com/topics/pylon

Film:

De roman ‘Pylon’ was de inspiratie voor de film ‘The Tarnished Angels’ uit 1958.

Overig:

‘Pylon’ is een afwijkende roman in het werk van Mr. Faulkner. Het verhaal speelt zich af in New Orleans en het gaat niet over noord-Mississippi en haar inwoners. Overigens was Faulkner enorm geïnteresseerd in vliegtuigen en in piloten: hij had zelf graag piloot willen worden.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Faulkner.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• A Streetcar Named Desire van Tennessee Williams
• Mr. Vertigo van Paul Auster
• Zeitoun van Dave Eggers

Citaat:

‘… and that then he would big enough and I would be there; I would maybe see her first and she would not look different even though he was out there around the pylon and so I wouldn’t be either even if it was forty-two instead of twenty-eight and he would come on in off the pylons and we would go up and she maybe holding my arm and him looking at us over the cockpit and she would say, ‘This is the one back in New Valois that time. That used to buy you the icecream.' (pp.309-310)

Vragen over het boek:

1. Waaruit blijkt dat Jack wellicht twee vaders heeft?
2. Hoe laat The Reporter merken dat hij eigenlijk het meest geïnteresseerd is in Laverne?
3. Wat vindt Laverne van The Reporter?
4. Welk besluit neemt Laverne aan het eind van het verhaal?