Honoured godfather,
With those words I begin the journal I engaged myself to keep for you – no words could be more suitable!
Very well then. The place: on board the ship at last. The year: you know it. The date? Surely what matters is that it is the first day of my passage to the other side of the world; in token whereof I have this moment inscribed the number ‘one’ at the top of this page. For what I am about to write must be a record of our first day. The month or day of the week can signify little since in our long passage from the south of Old England to the Antipodes we shall pass through the geometry of all four seasons!
This very morning before I left the hall I paid a visit to my young brothers, and they were such a trial to old Dobbie! Young Lionel performed what he conceived to be an Aborigine's war dance. Young Percy lay on his back and rubbed his belly, meanwhile venting horrid groans to convey the awful results of eating me! I cuffed them both into attitudes of decent dejection, then descended again to where my mother and father were waiting. My mother – contrived a tear or two? Oh no, it was the genuine article, for there was at that point a warmth in my own bosom which might not have been thought manly. Why, even my father - We have, I believe, paid more attention to sentimental Goldsmith and Richardson than lively old Fielding and Smollett! Your lordship would indeed have been convinced of my worth had you heard the invocations over me, as if I were a convict in irons rather than a young gentleman going to assist the governor in the administration of one of His Majesty's colonies! I felt much the better for my parents' evident feelings – and I felt the better for my own feelings too! Your godson is a good enough fellow at bottom. Recovery took him all the way down the drive, past the lodge and as far as the first turning by the mill!

© Faber and Faber Limited, 1980/1982.

De ambitieuze jongeman Edmund Talbot krijgt een belangrijke baan bij de Britse overheid via zijn peetvader. Maar die baan is wel in Australië …
Enthousiast als hij is gaat Talbot op reis. Als dank voor de hulp van zijn peetvader besluit Talbot een dagboek bij te houden met daarin een dagelijks verslag van zijn grote zeereis. Maar de exacte data zijn al snel een probleem: Talbot schrijft niet elke dag en alle dagen lijken op op zo'n schip op elkaar. Behalve dan de dramatische gebeurtenissen die hij meemaakt. En Talbot noteert alles.
Zo maakt hij kennis met stoere, maar ruwe en vaak onbeschofte zeelieden. En met stinkende onderkomens en donkere ruimten in het schip. En met noodweer, harde wind en zeeziekte. En dan zijn er ook nog de passagiers. Zoals Miss Zenobia die door Talbot al snel wordt geschaakt. Of de vrome dominee Colley, een beetje een triest figuur die door iedereen – ook door Talbot – wordt gemeden.
Kortom: genoeg stof voor een lijvig dagboek.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Golding

Jaar van uitgave:

1980

Aantal pagina's:

278

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1800-1850

Plaats van handeling:

Atlantische Oceaan, een schip

Bijzonderheden:

Een roman in meerdere (sub)hoofdstukken.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De roman ‘Rites of Passage’ is geschreven in dagboekvorm: de ik-verteller legt in een soort logboek vast wat hij meemaakt op zijn reis van Groot-Brittannië naar Australië. Het is dus niet een echt dagboek, maar meer een logboek. Bovendien raakt hij de data en de dagen van de week als snel kwijt: dagen worden daarna met nummers aangegeven.

WAT MOET JE WETEN?

‘Rites of Passage’ beschrijft een ritueel dat veel reizigers op een schip meemaakten: een ‘rite of passage’ wanneer de evenaar wordt gepasseerd – reizigers worden gedoopt in een primitief bad. Alleen loopt deze doopplechtigheid nogal uit de hand.
De roman beschrijft verder op een zeer reële wijze hoe het dagelijkse leven op zo’n schip al die weken en maanden moet zijn geweest: goed eten en drinken voor wie het betalen kon, primitieve onderkomens, veel roddel en achterklap en de nodige strubbelingen.

DE TAAL

De taal van ‘Rites of Passage’ is goed te volgen. Er zijn veel woorden en uitdrukkingen uit de (zeil)scheepvaart – maar die worden uitgelegd wanneer de betekenis echt belangrijk is. Daarnaast gebruikt de erudiete Mr Golding veel uitdrukkingen uit het Frans, Latijn en Grieks.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Dat geldt zeker ook voor het verhaal zelf. Het is een spannend verslag van een lange zeereis. Dat spannende is zeker verrassend, in aanmerking genomen dat er eigenlijk weinig gebeurt aan boord van zo’n schip. Veel gebeurtenissen worden dan ook gesuggereerd of ze vinden off-stage plaats.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Rites of Passage’ een boek met een literair niveau C 5c en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman is mooi geschreven. Erg literair zo nu en dan, maar met veel ironie.

Actie:

‘Rites of Passage’ bevat een verhaal met vrij veel actie.

Tijd:

De gebeurtenissen in de roman spelen zich af in de jaren 1800-1850.

Plaats:

De setting van ‘Rites of Passage’ is een schip dat van Groot-Brittannië naar Sydney Harbour in Australië vaart. Dit eerste deel van de trilogie beschrijft de vaartocht van Engeland naar een deel van de oceaan ten zuiden van de evenaar. Plaatsen en landen worden niet genoemd – en ook niet aangedaan.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Rites of Passage’: hoe zal de lange vaartocht verlopen, zowel voor de ik-verteller als voor zijn medereizigers?

Verteller:

De roman heeft een ik-verteller wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Rites of Passage’ zijn:
• Edmund Talbot: de ik-verteller, een jongeman die in een Britse kolonie (waarschijnlijk Australië) zal gaan werken als ‘assistant of the governor in the administration of one of His Majesty’s colonies’. Zijn peetvader heeft hem aan het baantje geholpen en als dank heeft hij besloten een dagboek te schrijven dat hij aan zijn peetvader zal sturen. Talbot is een optimistische, maar ook ietwat snobistische jongeman die zichzelf behoorlijk belangrijk vindt. Gaandeweg leert hij veel over zichzelf en over anderen;
• Wheeler, servant: de bediende van Talbot. Behalve Talbot bedient hij meerdere passagiers. Hij voorziet hen van een natje en een droogje – waar hij overigens wel geld voor vraagt;
• Miss Zenobia Brocklebank: de jonge dochter van de portretschilder Brocklebank en diens vrouw. Miss Brocklebank is niet uitgesproken knap – maar wel de enige jongedame op dit schip. En ze krijgt al snel een twijfelachtige reputatie;
• Captain Anderson: de kapitein van het passagiersschip dat wordt beschreven als een ‘a converted warship’. Hij vaart het schip in een konvooi van meerdere schepen naar een Britse kolonie aan de andere kant van de wereld. Captain Anderson is een nukkige, autoritaire man;
• Reverend James Colley: een timide predikant, een man die het Woord Gods in de Britse koloniën wil verspreiden. Colley leidde een eenvoudig, maar beschermd leven in Engeland, samen met zijn zuster (aan wie hij lange brieven schrijft). Hij ziet zichzelf als de boodschapper des Heren – maar zeelieden en passagiers denken daar vaak anders over.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Rites of Passage’ zijn:
De zeelieden:
• Officer Cumbershum: de officier die onder de kapitein staat in rangorde;
• Lieutenants Summers en Deverel: hoge officieren in dienst van ‘His Majesty’s Service’ die een belangrijke taak op het schip hebben. Talbot ziet ze bijna als zijn gelijken (vanwege hun functie en vooral hun afkomst);
• Willis, midshipman (14): een matroos die Talbot vaak zaken uitlegt over het schip en over het varen op en met zo’n schip;
• Anderen: Smiles (sailing master), Davies (senior midshipman), Tommy Taylor (midshipman), Billy Rogers (midshipman), Phillips (servant), Bates (steward in the ship’s saloon), Gibbs (carpenter), Oldmeadow (army officer), Hawkins (the captain’s servant).
De passagiers:
• Prettiman: een filosoof (‘free thinker’) en boekdrukker die in de koloniën wil gaan werken;
• Portrait painter Wilmot Brocklebank and his wife: een portretschilder die in de koloniën werk zoekt;
• Miss Granham, governess: een oudere, vrijgezelle dame die zichzelf een heel belangrijke tante vindt;
• Anderen: The Pike family, Weekes (teacher), Bowles (junior lawyer), Grant (farrier), Filton (clerk), Whitlock (clerk), Grainger (scrivener) and his wife, Mr East (an emigrant), Mrs Pat Roustabout (an emigrant).

Website:

https://www.theguardian.com/books/booksblog/2009/apr/14/booker-william-golding-rites-passage

Film:

‘Rites of Passage’ is in 2005 verfilmd als BBC-serie (getiteld ‘To the Ends of the Earth’).

Overig:

‘Rites of Passage’ is het eerste deel van de trilogie ‘To the Ends of the Earth’. De trilogie bestaat verder uit:

II Close Quarters
III Fire down Below

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Golding.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Close Quarters van William Golding
• Billy Budd, Sailor van Herman Melville
• The Complete Poems van Walt Whitman

Citaat:

Mr Cumbershum said little but Mr Deverel much. He owned freely that they had been mistook and that he had been a little in drink, like his companion. He had not thought I would take the business so much to heart but the people were accustomed to such sport when crossing the equator, only he regretted that they misinterpreted the captain’s general permission. (p.246)

Vragen over het boek:

1. Waarom verheugt Talbot zich op zijn verre reis?
2. Waarom gedraagt Talbot zich zoals hij zich gedraagt tegenover Miss Zenobia?
3. In de loop van het verhaal gaat Talbot anders denken over bepaalde opvarenden. Voor wie geldt dat, en hoe komt het, denk je?
4. Wat zou de reden kunnen zijn geweest voor wat er met Colley gebeurt?