3/5 - (1 stemmen)

Sleeping Beauties (& Owen King)

Niveau:
Genre: horror
Thema: dystopia

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1690920552585", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"9200000076479419","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Sleeping%20Beauties%20%28ebook%29%2C%20Stephen%20King","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

Ree asked Jeanette if she ever watched the square of light from the window. Jeanette said she didn’t. Ree was in the top bunk, Jeanette in the bottom. They were both waiting for the cells to unlock for breakfast. It was another morning.
It seemed that Jeanette’s cellmate had made a study of the square. Ree explained that the square started on the wall opposite the window, slid down, down, down, then slopped over the surface of their desk, and finally made it out onto the floor. As Jeanette could now see, it was right there in the middle of the floor, bright as anything.
‘Ree,’ Jeanette said. ‘I just can’t be bothered with a square of light.’
‘I say you can’t not be bothered by a square of light!’ Ree made the honking noise that was how she expressed amusement.
Jeanette said, ‘Okay. Whatever the fuck that means,’ and her cellmate just honked some more.
Ree was okay, but she was like a toddler, how silence made her anxious. Ree was in for credit fraud, forgery, and drug possession with intent to sell. She hadn’t been much good at any of them, which had brought her here.
Jeanette was in for manslaughter; on a winter night in 2005 she had stabbed her husband, Damian, in the groin with a clutchhead screwdriver and because he was high he’d just sat in an armchair and let himself bleed to death. She had been high, too, of course.

© Simon & Schuster / Scribner, 2017

^ Terug naar boven

Algemeen

In een stadje in de bergen van de Appalachen, ergens in het oosten van de Verenigde Staten, in de staat West-Virginia, gaat het leven z’n gewone gangetje. ‘Gewoon’ betekent hier: de politie bestrijdt de misdaad, kleine en grote ongelukken gebeuren en drugs worden verhandeld; de vrouwengevangenis uit de wijde omgeving zit vol met grote en kleine criminelen.
Maar op een dag gebeurt er iets vreemds: een onbekende vrouw komt het stadje in, er vliegen zwermen motten rond, een oude vrouw wordt bedekt met een cocon-achtig gaas. Elders in de wereld, zoals in Australië, vallen vrouwen in slaap – en ze worden niet meer wakker.
Dat raakt overigens de inwoners van het stadje Dooling in eerste instantie niet: Australië is geen USA – net zo min als de mensen van Los Angeles of New York iets met Dooling te maken hebben.
Toch verandert de wereld in Dooling van de ene op de andere dag. Twee drugsdealers worden door een bloedmooie, oersterke vrouw vermoord. De vrouw laat zich gewillig arresteren; de politiemensen ontdekken al snel dat dit een heel speciale vrouw is – de vrouw weet dingen die niemand weten kan en ze zegt dingen die niet te begrijpen zijn. In een struikgewas raakt een oude zwerver – een beetje een dementerend dametje – bedekt met een gaas dat uit haar mond lijkt te komen. Rondom de huizen zien mensen grote zwermen motten.
De verantwoordelijke ambtenaren van de vrouwengevangenis begrijpen al snel dat ze maatregelen moeten nemen: vrouwen worden door een abrupte slaapziekte getroffen. Alle vrouwen – niet alleen de veroordeelde vrouwen, maar ook de vrouwelijke bewakers. De slaapziekte die de vrouwen treft slaat overal toe, van de ene dag op de andere. En dan blijkt dat Dooling ook een deel van de wereld is …
Ondertussen ademen de vrouwen gewoon door. Ze zijn bedekt met een soort kleverig spinsel (dat uit hun mond lijkt te komen) – een spinsel dat je niet moet weghalen. Want dan gebeuren er akelige dingen.
En die slapende vrouwen zijn er lichamelijk wel, maar eigenlijk ook weer niet.
En als ze er niet zijn, waar zijn dan naar toe gegaan …?


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
B2

Schrijver:
Stephen King

Jaar van uitgave:
2017

Aantal pagina's:
699

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
Ergens in de (nabije) toekomst

Plaats van handeling:
USA, een dorpje in de Appalachen in de staat West-Virginia.

Bijzonderheden:
Een roman in 3 delen en in 2 x 20 genummerde hoofdstukken met veel subhoofdstukken.
In het Nederlands heet het boek ‘Schone slaapsters’.


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Voor de liefhebbers van horror is ‘Sleeping Beauties’ een aanrader: het is een typisch Stephen King-verhaal (ondanks het feit dat hij het samen met zijn zoon Owen schreef). Het verhaal lijkt op andere rampen- en eindtijdsverhalen, zoals onder andere de Stephen King-romans ‘The Tommyknockers’ en ‘The Stand’, Cell en Under the Dome, maar het is opnieuw een origineel verhaal met verrassende wendingen. Het is allemaal onmogelijk wat hier verteld wordt, maar het blijft angstaanjagend spannend …


WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘Sleeping Beauties’ heb je weinig specifieke kennis nodig. Wel is het handig om te beseffen dat het verhaal zich afspeelt in Appalachia: een bergachtig, dunbevolkt gebied in de oostelijke staten van de USA. Die Appalachen hebben al jaren een bepaalde reputatie: de bevolking is over het algemeen slecht opgeleid, er zijn weinig voorzieningen en er heerst een grote werkloosheid (de eens vrij lucratieve mijnen zijn gesloten).




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘Sleeping Beauties’ zijn niet moeilijk. De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort. Er zijn veel dialogen. De subhoofdstukken zijn heel kort. Vader en zoon King nemen echter geen blad voor de mond: je zult regelmatig een vloek- of scheldwoord (of ander four-letter-word) tegenkomen.
Wat het lezen van de roman in het begin misschien wat lastig maakt, zijn de vele verschillende scenes en de tientallen karakters. Als lezer heb je heel lang niet door wie de belangrijkste karakters zijn. Pas na een pagina of honderd valt alles een beetje op zijn plaats – en dan wordt het verhaal ook boeiender wat de plot betreft.


DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘Sleeping Beauties’ is heel begrijpelijk. Het verhaal begint heel fragmentarisch, maar als je even goed doorleest, wordt alles duidelijker.
Dat verhaal is heel spannend, zoals je gewend bent van de Master of Horror, Stephen King. Het is opnieuw een apocalyptisch verhaal: er vindt een vreemdsoortige ramp plaats, mensen worden ziek en gaan dood en de rest van de gemeenschap moet zich zien te redden in heel moeilijke omstandigheden.
Op basis van deze eigenschappen is ‘Sleeping Beauties’ een boek met een literair niveau C 5a en een taal-(ERK-)niveau B2.


Schrijfstijl:

Het duurt een tijdje voordat je doorhebt waar het heengaat met de plot van ‘Sleeping Beauties’. Er zijn heel veel karakters in het boek en die karakters spelen vaak in korte scenes. Pas na een honderdtal pagina’s komen de scenes en de karakters iets meer bij elkaar en dan wordt het verhaal inhoudelijk ook veel boeiender.



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

De roman ‘Sleeping Beauties’ is een verhaal met heel veel actie. Die actie wordt vaak veroorzaakt door de komst van onopvallende motten. Op de een of andere manier ontstaat er bij slapende vrouwen dan een soort cocon om hun hoofd – zoals bij een zijderups ook een cocon wordt geweven – waardoor ze in een diepe slaap lijken te zijn. Maar dat is niet het geval … en dat zorgt opnieuw voor heel veel (onverwachte) gebeurtenissen.


Tijd:

‘Sleeping Beauties’ speelt zich af in een nabije toekomst. Een bepaald jaar wordt niet genoemd, maar het is duidelijk dat het verhaal vrijwel in het nu speelt: presidenten als Obama en Trump worden genoemd, de band Arcade Fire treedt op ergens in de USA en mobiele telefoons en computers spelen een (bescheiden) rol.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en het speelt zich af over een periode van een aantal dagen. Maar die dagen duren op een andere, parallelle plek bijna een jaar.


Plaats:

De setting van ‘Sleeping Beauties’ is het platteland van de USA. Het verhaal speelt zich grotendeels af in een (denkbeeldig) dorpje in de Appalachen, ergens in de staat West-Virginia.


Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘Sleeping Beauties’: wat kunnen de inwoners van Dooling doen om de geheimzinnige ziekte – die in eerste instantie ‘Aurora Flu’ wordt genoemd – te bestrijden?


Verteller:

De roman ‘Sleeping Beauties’ heeft een auctoriale verteller. Deze vertelt het verhaal vanuit meerdere perspectieven.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘Sleeping Beauties’ zijn:
• Dr. Clint(on) Norcross (48): een psychiater die in de gevangenis Dooling Correctional werkt. Hij heeft een nare jeugd gehad, maar desondanks is hij succesvol in zijn werk en gelukkig met zijn gezin:
• Sheriff Lila Norcross (45): de echtgenote van Clint. Zij is de sheriff van politie (de hoogste baas) in Dooling;
• Jared Norcross (16): de zoon van Lila en Clint. Hij is een middelbare scholier;
• Jeanette Sorley (36): veroordeeld voor de moord op haar man (doodslag);
• ‘Evie Black’ (ca.30): een bloedmooie, oersterke dame die op een dag in het stadje opduikt en daar voor veel opschudding zorgt. Hoe ze echt heet en waar ze vandaan komt is onduidelijk – wel valt op dat ze vergezeld wordt door honderden (duizenden?) motten;
• Frank Geary (38): een ex-politieman die nu op een dierenambulance werkt (‘animal control officer’). Hij is gescheiden van zijn vrouw. Hij is dol op zijn dochter. Zijn grootste probleem is dat hij – soms heel onverwacht – zijn geduld verliest;
• Garth Flickinger (52); een plastisch chirurg die verslaafd is aan drank en drugs;
• Michaela (‘Mickey’) Morgan (26): een populaire TV-presentator. Zij is afkomstig uit Dooling; ze is de dochter van gevangenisdirecteur Janice Coates.


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘Sleeping Beauties’ zijn:
Gevangenen in Dooling Correctional:
• Ree Dempster (24), Angel Fitzroy (27), Maura Dunbarton (64), Kayleigh Rawlins (40), Claudia Stephenson (38), Nell Seeger (37), Kitty McDavid (29), Celia Frode (30).
Personeel van Dooling Correctional:
• Warden Janice Coates (57), Officer Tig Murphy (45), Officer Don Peters (35), Vice-Warden Lawrence (‘Lore’) Hicks (50), Rand Quigley (30), Officer Vanessa (‘Van’) Lampley (42), Secretary Blanche McIntyre (65), Officer Bill Wettermore (23), Officer Scott Hughes (19), Officer Mil-lie Olson (29).
Politiemensen:
• Linny (Linnette) Mars (40), Officer Roger Elway (28), Deputy-Sheriff Terry Coombs (45), Deputy-Sheriff Reed Barrows (31), Officer Rand Quigley, Officer Peter Ordway, Officer Elmore Pearl (38), Vern Rangle (48), Dan ‘Treater’ Treat, Rupe Wittstock, Will Wittstock. Evenals de gepensioneerde politiemannen Jack Albertson, Mick Napolitano en Nate McGee. Andere (tijdelijke) politiemensen zijn John Lee Kronsky, Coach JT Wittstock, Drew T. Barry, Carson Struthers, Bert Miller en Steve Pickering.
Andere inwoners van Dooling:
• Anton (‘the pool guy’) Dubcek (26): de onderhoudsman die de zwembaden in het stadje verzorgt. Hij is een stoere vrijgezel die enorm van de dames houdt. Maar zijn grootste liefde bewaart hij voor zijn moeder, Magda Dubcek (56), bij wie hij nog altijd in huis woont;
• Tiffany Jones (28): een verslaafde vrouw. Ze woont met haar neef (en pooier en dealer) Truman Mayweather in een mobile home;
• Elaine Geary (35): de echtgenote van Frank, vrijwilligster bij een humanitaire instelling;
• Nana Geary (12): de dochter van Elaine en Frank;
• (‘Old’) Essie Wilcox (6): een ietwat demente zwerfster;
• Dick Bartlett, Andy Emerson: ambulancebroeders;
• Judge Oscar Silver (83): de rechter van Dooling;
• Barry Holden (47): de openbare aanklager van Dooling;
• Middelbare scholieren: Eric Blass (16), Curt McLeod (16), Kent Daley (16);
• Willy Burke (75): een vrijwillige brandweer- en politieman (‘Adopt-A-Highwayman’);
• Mary Pak (16): een goede vriendin van Jared (hij zou graag willen dat zij zijn beste vriendin werd);
• Molly Ransom (10): een buurmeisje van de familie Norcross;
• Mrs. Ransom (77): de oma van Molly, een gepensioneerde bakker;
• Leden van de ‘First Thursday Book Club’: Dorothy Harper (80), Gail Collins (68), Margaret O’Donnell (72);
• Pudge Myrone: de eigenaar van de kroeg in Dooling, ‘The Squeaky Wheel’;
• Nadine Hicks: de echtgenote van Vice-Warden Hicks;
• Erin Eisenberg en Jolie Suratt: twee doctoren.
Anderen:
• Maynard en Lowell Griner (35): een tweeling, drugshandelaren;
• Fritz Meshaum (37): een monteur (en louche handelaar) die in het bos woont;
• Pastor-General Kinsman Brightleaf: een prediker die zijn gemeente, ‘The Bright Ones’, op een afgelegen plek in de USA hoedt;
• Een vos (tussen de 4 en 6 jaar oud).





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

De roman ‘Sleeping Beauties’ is niet verfilmd.


Overig:

De roman ‘Sleeping Beauties’ werd geschreven door twee auteurs: Stephen King en zijn zoon Owen King. Beide schrijvers publiceerden al eerder – met name Stephen King is wereldberoemd geworden met zijn meer dan 60 romans en honderden korte verhalen.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Stephen King.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
The Midwich Cuckoos van John Wyndham
The Good Guy van Dean Koontz
The Bone Clocks van David Mitchell


Citaat:
Evie addressed Clint and the others again: ‘Armed men will be coming. They want me because they think I may have caused Aurora, and if I caused it, I can put a stop to it. That’s not exactly true – it’s more complicated than that – just because I turned something on by myself doesn’t mean I can turn it off by myself – but do you think angry, frightened men would believe that?’
‘Not in a million years,’ Garth Flickinger said. Standing behind him, Billy Wettermore grunted agreement.
Evie said, ‘They’ll kill anyone who gets in their way, and when I’m not able to awaken their sleeping beauties with a wave of my Fairy Godmother magic wand, they’ll kill me.’ (p.478)

Vragen over het boek:

1. Verklaar de titel van de roman: ‘Sleeping Beauties’.
2. Waarom is het belangrijk dat Clint en Lila een echtpaar vormt dat respectievelijk werkzaam is in een gevangenis en bij de politie?
3. In welke opzichten verschilt ‘The New Place’ van ‘Our Place’?
4. Op welke manier komen ‘Our Place’ en ‘The New Place’ uiteindelijk met elkaar in contact?




^ Terug naar boven

Comments are closed.