You call me Link. It’s not my name, but it’s what I say when anybody asks, which isn’t often. I’m invisible, see? One of the invisible people. Right now I’m sitting in a doorway watching the passers-by. They avoid looking at me. They’re afraid I want something they’ve got, and they’re right. Also, they don’t want to think about me. They don’t like reminding I exist. Me, and those like me. We’re living proof that everything’s not all right and we make the place untidy. Hang about and I’ll tell you the story of my fascinating life.

Daily Routine Orders 1
Shelter. Yes. I like it. It’s got a ring to it as I’m sure you’ll agree. Shelter, as in shelter from the stormy blast. It’s what they’re all seeking. The street people. What they crave. If they can only find shelter everything will be fine. Well – get fell in, my lucky lads. I’m ready for you.

© Penguin Random House Company / Puffin Books, 1995

Als de vader van Link van huis weggaat en de moeder een nieuw vriendje krijgt, wordt het leven voor Link heel moeilijk. De vriend pest hem bijna letterlijk het huis uit. Link gelooft het wel. Zijn moeder en zijn zuster geven hem een nieuwe slaapzak en Link neemt de trein naar Londen. Maar daar is het leven nog zwaarder dan in Bradford: kou, honger en geldgebrek maken het leven van de ‘dosser’ er niet gemakkelijker op. Link slaapt in portieken en hij bedelt om aan eten te komen.
In Londen loopt ook een andere figuur rond: Shelter. Shelter, een grote, vriendelijke man, hij heeft een huis gehuurd dat hij heeft ingericht als een gezellige plek, compleet met bad, centrale verwarming en een huiskat. Als hij ’s avonds een zwerver thuis uitnodigt om even uit te rusten en zich te wassen, is dat een goede daad. Toch? Helaas is Shelter volledig gestoord: zodra de zwerver op de bank zit, maakt Shelter hem met één gerichte tik dood. Als oud-militair is hij daar goed in. De zwerver heeft nu onderdak, het is droog, hij is bij andere zwervers. Maar wel dood, net als die anderen.
Link vindt ondertussen een echt betrouwbare vriend, Ginger. Ginger helpt hem te overleven in de stadsjungle van Londen. Samen bedelen ze, ze zoeken onderdak, ze eten soms een stuk pizza, ze praten met andere zwervers.
En dan verdwijnt Ginger op een dag. Hij raakte in gesprek met een grote, vriendelijk man die hem vertelde dat hij wist waar Link was …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Robert Swindells

Jaar van uitgave:

1993

Aantal pagina's:

131

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1980-1990

Plaats van handeling:

UK, Londen

Bijzonderheden:

Een roman in een soort dagboekvorm; er zijn twee vertellers

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De young adult novel ‘Stone Cold’ is een verhaal voor lezers die geïnteresseerd zijn in het harde leven van jonge zwervers in de straten van Londen. Het verhaal gaat over kou, honger en eenzaamheid, en over overleven in harde omstandigheden. Maar het verhaal gaat ook over een seriemoordenaar. En ‘Stone Cold’ is niet een verhaal voor mensen met een zwakke maag …

WAT MOET JE WETEN?

Voor de jeugdroman ‘Stone Cold’ heb je niet bijzonder veel specifieke kennis nodig. Het vertelt het verhaal van een ‘dosser’, een zwerver die van straat naar straat trekt en bedelt om aan eten te komen. Het verhaal speelt zich af in Londen, maar het had in feite in elke Europese stad kunnen zijn.

DE TAAL

‘Stone Cold’ kent een aantal moeilijke woorden die vaak met het leven van jongeren op straat te maken hebben. De alinea’s zijn niet echt lang of moeilijk. Je kunt vaak wel raden waar iets over gaat. Mr Swindells heeft het verhaal zo geschreven dat je wel moet doorlezen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Soms zijn de woorden van het verhaal moeilijk. Soms komt dat omdat Robert Swindells moeilijke woorden gebruikt, maar soms komt het ook omdat hij slang gebruikt, zoals de taal van de zwervers (‘dossers’) of de taal van jongeren (‘cool gear’).
Maar het verhaal is zo ongelooflijk spannend geschreven dat iedereen wel moeten doorlezen om erachter te komen hoe deze roman afloopt.
Op grond van deze eigenschappen is ‘Stone Cold’ een roman met een literair niveau B 4a en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

Robert Swindells heeft met ‘Stone Cold’ een heel naar en beklemmend, maar ook een ontroerend en een echt verhaal geschreven. Je weet dat er veel jongeren op straat zwerven en je weet ook dat er een paar idioten rondlopen, die het voorzien hebben op andere mensen. Link kan niet anders: hij is thuis niet meer welkom. En Shelter kan ook niet anders. Maar dat komt omdat hij gestoord is.

Actie:

‘Stone Cold’ is een boek vol actie. Aan de ene kant is er het spannende verhaal van Link, die op allerlei manieren moet proberen in leven te blijven: baantjes zoeken, bedelen, geld van anderen vragen. Aan de andere kant is daar het verhaal van Shelter: de vreemde kerel die vanuit een gehuurd huis in het centrum zwervers naar zijn huis probeert te lokken. En waarom hij dat doet …?

Tijd:

‘Stone Cold’ is een verhaal over jongeren: er wonen veel jongeren op straat, weggelopen, weggestuurd van huis, sommigen verslaafd aan drank of aan drugs.
Het verhaal duurt een aantal maanden, zo ergens in de periode tussen 1980 en 1990.

Plaats:

‘Stone Cold’ speelt zich geheel af in Londen, in het centrum van de stad.

Verhaallijn:

Er zijn twee verhaallijnen in ‘Stone Cold’, die in de loop van de jeugdroman bij elkaar komen. De eerste is die van Link: hij moet zijn huis verlaten, hij gaat naar Londen en daar moet hij zien te overleven. De tweede is die van Shelter: hij huurt een woning waarheen hij zwervers lokt.
Na verloop van tijd komen deze twee lijnen bij elkaar: Shelter nodigt Link bij hem thuis uit …

Verteller:

‘Stone Cold’ heeft twee ik-vertellers. Het zijn Link en Shelter – twee bijnamen – die elk hun visie op het zwerven geven. Link vertelt waarom hij op straat leeft en wat hij doet om in leven te blijven; Shelter vertelt waarom hij een hekel aan zwervers heeft en wat hij doet om van hen af te komen.
De vertellers vertellen vanuit hun eigen perspectief. Dat is een onbetrouwbaar perspectief: we weten nooit of het de waarheid is die zij vertellen. Maar de meeste lezers zullen meeleven met Link, die echt een heel naar leven heeft, zowel thuis als wanneer hij zwerft op straat.

Hoofdkarakters:

‘Stone Cold’ heeft een beperkt aantal hoofdkarakters:
• Link: degene die het verhaal vertelt van zijn zwerven op straat;
• Shelter: degene die vertelt hoe hij zwervers (‘dossers’) ‘opvangt’. Hij vertelt dat in dagboekfragmenten die de titel ‘Daily Routine Orders’ hebben;
• Ginger: een goede vriend van Link, ook een zwerver;
• Gail: een meisje dat Link al zwervend ontmoet.

Bijfiguren:

‘Stone Cold’ kent niet veel bijfiguren. De belangrijkste zijn:
• Tonia / Tanya: een meisje dat Link ontmoet op straat;
• Nick: een bekende van Link, ook een ‘dosser’;
• Gavin: een vriend van Gail.

Website:

http://www.randomhouse.co.uk/authors/robert-swindells

Film:

‘Stone Cold’ is verfilmd als TV-serie.

Overig:

‘Stone Cold’ is een boek over van huis weglopen, zoals er al meerdere geschreven zijn. Maar ‘Stone Cold’ is in dit opzicht anders, dat het een beetje een naar boek is: de misdadiger is echt helemaal in de war. Dus weet waar je aan begint als je dit boek gaat lezen.
Luister ook eens naar de songs ‘Streets of London’ van Ralph McTell of ‘Another Day in Paradise’ van Phil Collins.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Robert Swindells.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Missing van James Duffy
• Which Way Is Home? van Ian Strachan
• Has Anyone Seen This Girl? van Jean Ure

 

Citaat:

Laughing Boy One. That was the code name of the exercise. It was meticulously planned and beautifully executed, and now it’s time for debriefing. In a well-regulated army, every operation is followed by a thorough debriefing. A sort of inquest, if you’ll pardon the grisly joke. So. (p.81)

Vragen over het boek:

1. Waarom is Link een zwerver geworden?
2. Waarom is Shelter geworden wie hij nu is?
3. Wat vind je van Gail en de reden waarom ze de vriendin van Link werd?
4. Heeft dit verhaal een happy end? Waarom (niet)?