How was I supposed to know it was going to be the kind of day when you might get hit by a shooting star, or find an extra strip of gum in the pack?
Until the end of school it had been full of the usual sort of stuff. A new spot on my chin, a B for English and Mel, supposedly my best friend, giving me a black eye during netball. We were supposed to be on the same side too!
Melissa not only has natural, wavy, thick, black hair and a honey-coloured complexion, but, when breasts were handed out, I swear Mel went round twice and got my helping too.
Currently, I am, as they say, mammarily challenged.
Put simply, I came out like an anorexic ironing board – totally flat, spindly legs and with a white cover. If I sunbathe, which is not often because I’m the unlucky kind of blonde who burns and never tans, but if I do, it looks as if somebody laid out a bikini to dry on a plain white towel.
Something resembling breasts by my next birthday, my sixteenth, is my big ambition. Right now, I’d willingly settle for shapely thighs, or even hips that don’t stick out like corner shelves.
So it was just my luck, that day, to come into contact with the only part of Mel’s body which isn’t soft, padded and round, her elbow.

© Red Fox, 1993.

Anne is vijftien en ze heeft nog nooit een vriendje gehad. Ze is lelijk en veel te mager (vindt ze zelf) en alle jongens zitten achter haar beste vriendin Melissa aan. Haar moeder maakt zich geen zorgen om Anne: ze werkt veel en in haar vrije tijd schildert ze. Haar vader kent ze niet. Op school gebeurt er niet zo veel. Kortom: het leven is een beetje saai – en totaal niet romantisch.
Maar dat verandert wanneer er een nieuwe jongen in de straat van Anne komt te wonen. Het is Adam Simmonds. Eerst denkt Anne dat hij een beetje gestoord is, maar als ze hem iets beter leert kennen, merkt ze waarom hij zo speciaal is: Adam lijdt aan een zeer zeldzame ziekte. Elke bacterie zal hem kunnen doden. Daarom woont hij al zijn hele leven in een soort zuurstoftent: hij mag niemand aanraken en niets aanraken waar bacteriën op zouden kunnen zitten (en dat is natuurlijk op alles).
Anne besluit een werkstuk te maken over Adam en over zijn ziekte. Dan heeft ze tenminste een origineel onderwerp. Maar dan verandert er iets. Van een onderwerp voor een project wordt Adam een interessante figuur: hij is behoorlijk knap en heel interessant. En Anne bedenkt dat Adam misschien wel haar eerste vriendje zou kunnen worden.
Maar kan dat wel? En zou hij misschien ooit beter kunnen worden?

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Ian Strachan

Jaar van uitgave:

1993

Aantal pagina's:

173

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1990-2000

Plaats van handeling:

UK, een niet nader genoemde stad

Bijzonderheden:

Een jeugdroman in 17 genummerde hoofdstukken

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De young adult novel ‘The Boy in the Bubble’ is een verhaal over twee jonge mensen en een zeer zeldzame ziekte. De ziekte – SCID (Severe Combined Immuno Deficiency) – zorgt ervoor dat de jongen uit het verhaal nooit in contact kan komen met de buitenwereld (en dus ook niet met mensen, zoals zijn moeder of vader of zijn vriendin); als dat wel gebeurt zal hij hoogstwaarschijnlijk snel sterven. De roman lijkt daarom op een waarschijnlijk gedoemde liefdesgeschiedenis (tenzij er snel een medicijn tegen de ziekte wordt gevonden).

WAT MOET JE WETEN?

Voor het waarderen van ‘The Boy in the Bubble’ heb je niet veel specifieke kennis nodig. Het verhaal gaat weliswaar over een zeer zeldzame ziekte, maar Mr Strachan legt goed uit wat zo’n ziekte inhoudt. De roman gaat vooral over de hoofdpersoon Anne, het meisje dat telkens goed moet nadenken over haar relatie met een jongen die ze waarschijnlijk nooit echt zal kunnen aanraken.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Boy in the Bubble’ zijn niet echt moeilijk: als je een paar jaar Engelse teksten hebt gelezen, zul je weinig problemen hebben met deze jeugdroman.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Boy in the Bubble’ is niet moeilijk. Het verhaal is heel speciaal: ontroerend, maar ook humoristisch; en daarnaast is het ook nog een verhaal dat je als lezer zeker aan het denken zet.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Boy in the Bubble’ een boek met een literair niveau B 3c en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

De jeugdroman ‘The Boy in the Bubble’ is mooi geschreven: boeiend en humoristisch. Het onderwerp is nogal heftig, maar Ian Strachan weet er toch een optimistisch – en soms ontroerend – verhaal van te maken.

Actie:

‘The Boy in the Bubble’ is een verhaal met vrij weinig actie. Daar gaat het ook niet om in deze roman: het gaat vooral om de relatie tussen Anne en haar vriend Adam.

Tijd:

De young adult novel ‘The Boy in the Bubble’ speelt zich af in de jaren 1990-2000. Het leven van Adam had veel mooier kunnen zijn wanneer hij later had geleefd: dan had hij in ieder geval een eigen mobiele telefoon en een computer gehad, waarmee hij veel dichter bij de echte wereld zou hebben kunnen komen. Nu heeft hij verbinding met mensen buiten het huis via een ouderwetse telefoon en hij kijkt – door een plastic scherm – naar beelden op de televisie.
Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal maanden.

Plaats:

De setting van ‘The Boy in the Bubble’ is een niet bij naam genoemde stad in Groot-Brittannië.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Boy in the Bubble’: hoe zal het leven van Adam en Anne verlopen (en is dat samen of zonder elkaar)?

Verteller:

De jeugdroman ‘The Boy in the Bubble’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. Deze ik-verteller is de 15-jarige meid Anne.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Boy in the Bubble’ zijn:
• Anne: de ik-verteller, de 15-jarige hoofdpersoon van het verhaal. Zij heeft nogal een minderwaardigheidscomplex: ze vindt zichzelf niet echt knap, ze is te lang en te mager (vindt ze). Ze kent haar vader niet en ze woont al haar hele leven samen met haar moeder;
• Adam Simmonds: de 15-jarige buurjongen van Anne. Hij heeft een ernstige, levensbedreigende ziekte waardoor hij nooit in de buitenlucht mag komen en met voor hem dodelijke bacteriën in aanraking zal komen. Zijn hele leven woont hij thuis in een steriele tent.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Boy in the Bubble’ zijn:
• Mum: de moeder van Anne. Zij is een zelfstandige vrouw die een vaste baan heeft en die daarmee goed voor haar en haar dochter kan zorgen. Haar grote passie is schilderen. Ze laat Anne behoorlijk vrij in haar doen en laten;
• Melissa (‘Mel’): de beste vriendin van Anne. Zij is alles was Anne niet is: knap, populair en behoorlijk ervaren in de liefde;
• Mr Ron Simmonds: een teruggetrokken, hardwerkende man, de vader van Adam;
• Mrs Maggie Simmonds: de moeder van Adam. Zij doet alles om haar zoon te verzorgen (en in leven te houden);
• Miss Weinstock: de mentor van Anne en Melissa. Zij laat haar leerlingen graag projecten doen en werkstukken maken;
• Tony: een monteur; een vriend van Melissa en later een goede vriend van Anne;
• Mike, Debbie Summerfield, Andrew: klasgenoten van Anne en Melissa;
• Miss Finch: de plaatselijke bibliothecaresse;
• Dr Jackman: de chirurg die Adam behandelt;
• Dr Kimoto: en Japanse chirurg, deskundig op het gebied van de ziekte SCID;
• Uncle Graham: een oom van Anne, de broer van haar vader.

Website:

https://www.fantasticfiction.com/s/ian-strachan/boy-in-bubble.htm

Film:

De jeugdroman ‘The Boy in the Bubble’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Boy in the Bubble’ gaat over de ziekte SCID (Severe Combined Immuno Deficiency): een erfelijke aandoening waarbij de lijder aan deze ziekte geen weerstand heeft tegen bacteriën. De patiënt zal levenslang in quarantaine geplaatst moeten worden om niet besmet te worden.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Ian Strachan.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Time to Keep Silent (a.k.a. The Silence Trap) van Gloria Whelan
• The Fault in Our Stars van John Green
• Me Before You van Jojo Moyes

Citaat:

Adam nodded. ‘I know what you mean.’ Then he suddenly switched subjects. ‘Do you have a boyfriend?’
What was I supposed to say – tell him his inexperience had led him into The Reject Shop or lie? Naturally, I lied, slightly. ‘Not just, at the moment.’
‘Would you be my girlfriend?’
His eyes positively glowed at me. I swallowed hard. Until that moment, it was a question I’d only ever heard on TV, or read in books. (p.60)

Vragen over het boek:

1. Waarom neemt Anne contact op met Adam terwijl ze hem eigenlijk helemaal niet aardig vindt?
2. Hoe ontwikkelt de relatie zich tussen Anne en Tony?
3. Waarom krijgt Anne meer hoop dat ze een goede relatie met Adam zal kunnen krijgen?
4. Wat vind je van het karakter Anne? Maak je antwoord duidelijk met een drietal voorbeelden uit de roman.