4/5 - (1 stemmen)

The Carnivorous Carnival (A Series of Unfortunate Events, Book IX)

Niveau:
Genre: fantasy
Thema: circus

Getagd op:
Verkrijgbaar bij bol.com
var bol_sitebar_v2={"id":"bol_1691837920578", "baseUrl":"partner.bol.com","productId":"1001004002941701","familyId":"","siteId":"30874","target":true,"rating":true,"price":true,"deliveryDescription":true,"button":true,"linkName":"Series%20Of%20Unfortunate%20Events%20Box%3A%20The%20Co%2C%20Lemo...","linkSubId":""};

SNEL NAAR...





Het begin!

When my workday is over, and I have closed my notebook, hidden my pen, and sawed holes in my rented canoe so that it cannot be found, I often like to spend the evening in conversation with my few surviving friends. Sometimes we discuss literature. Sometimes we discuss the people who are trying to destroy us, and if there is any hope of escaping from them. And sometimes we discuss frightening and troublesome animals that might be nearby, and this topic always leads to much disagreement over which part of a frightening and troublesome beast is the most frightening and troublesome. Some say the teeth of the beast, because teeth are used for eating children, and often their parents, and gnawing their bones. Some say the claws of the beast, because claws are used for ripping things to shreds. And some say the hair of the beast, because hair can make allergic people sneeze.
But I always insist that the most frightening part of any beast is its belly, for the simple reason that if you are seeing the belly of the beast it means you have already seen the teeth of the beast and the claws of the beast and even the hair of the beast, and now you are trapped and there is probably no hope for you. For this reason, the phrase ‘in the belly of the beast’ has become an expression which means ‘inside some terrible place with little chance of escaping safely,’ and it is not an expression one should look forward to using.

© HarperCollins, 2002.

^ Terug naar boven

Algemeen

‘The Carnivorous Carnival’, deel IX van ‘A Series of Unfortunate Events’, begint in een auto: de Baudelaire weeskinderen reizen als verstekelingen mee met de auto waarin ook Count Olaf en zijn ongure trawanten zitten. De boeven stoppen op een circusterrein waar ze eten en drinken bij een waarzegster, Madame Lulu. Madame Lulu moet erachter zien te komen wanneer Count Olaf stinkend rijk zal worden. Count Olaf zal het zeker lukken; hij wordt bijgestaan door zijn vriendin Esmé Squalor en boeven zoals een ‘white-faced woman’, een ‘bald man’, een ‘hook-handed man’, en ander gespuis.
De Baudelaires besluiten zich te vermommen als twee ‘freaks’ (waarbij twee van hen een eenkoppig gedrocht vormen). Ze krijgen advies van Madame Lulu (die achteraf toch wel aardig blijkt te zijn) en ze gaan wonen in de woonwagen van een drietal andere freaks. En, vermomd en al, treden ze op in het circus. Zelfs Count Olaf herkent hen niet.
Maar, zoals je wel had verwacht, gaat het ook ditmaal mis. Count Olaf ontmaskert Madame Lulu en de Baudelaires en hij bedenkt een snood plan: de bedriegers voeren aan een groep hongerige leeuwen …


^ Terug naar boven

Boekinformatie

ERK Niveau:
A2

Schrijver:
Lemony Snicket

Jaar van uitgave:
2002

Aantal pagina's:
286

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:
een fantasietijd

Plaats van handeling:
een fantasieplaats

Bijzonderheden:
‘The Carnivorous Carnival’ is het negende deel uit een dertiendelige serie van in totaal 3387 pagina’s.
De serie ‘A Series of Unfortunate Events’ bestaat uit:
1 ‘The Bad Beginning’ (1999)
2 ‘The Reptile Room’ (1999)
3 ‘The Wide Window’ (2000)
4 ‘The Miserable Mill’ (2000)
5 ‘The Austere Academy’ (2000)
6 ‘The Ersatz Elevator’ (2001)
7 ‘The Vile Village’ (2001)
8 ‘The Hostile Hospital’ (2001)
9 ‘The Carnivorous Carnival’ (2002)
10 ‘The Slippery Slope’ (2003)
11 ‘The Grim Grotto’ (2004)
12 ‘The Penultimate Peril’ (2005)
13 ‘The End’ (2006)


^ Terug naar boven

Het boek - onderwerp

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Als je houdt van fantasy die regelmatig flink uit de bocht giert, dan is dit net een boek voor jou. Ook moet je een liefhebber zijn van ietwat melige verhalen.
Wat leuk is voor veel lezers is de hilarische manier waarop Snicket zijn verhaal vertelt. Als je van dit soort humor houdt, dan heb je meer dan 3000 (!) pagina’s plezier. Lemony Snicket speelt met taal en met literaire stijlen.


WAT MOET JE WETEN?

Het zou mooi zijn als je al veel sprookjes kent. Dan weet je wat je verwachten kunt. En omdat je verwachting juist niet uitkomt (geen happy endings), is dit zo’n origineel verhaal.
In dit negende deel van de serie zijn er weer veel verwijzingen naar de Engelstalige literatuur, onder andere naar William Shakespeare en zijn toneelstukken.




^ Terug naar boven

Het boek - Moeilijkheid

DE TAAL

Het vocabulaire is uitgebreid, maar goed te volgen. Moeilijke woorden worden keurig door Mr. Snicket uitgelegd (‘fortune-telling’, ‘squint’, ‘freak’, ‘contortionist’, ‘déjà vu’, enzovoort).


DE TAAL EN HET VERHAAL

De zinsconstructies zijn soms lang, maar nooit erg ingewikkeld.
‘The Carnivorous Carnival’ is een sprookje, maar dan wel een sprookje zonder ‘They lived happily ever after …’ Toch maakte het sprookjesachtige dat dit een boek op niveau A 2c is: er is een duidelijk verschil tussen goed en kwaad en tussen slim en dom. Je ziet de problemen al van ver aankomen, maar toch loopt iedereen telkens weer in elke val. Het interessante is dat Lemony Snicket heel veel verklapt en heel veel leed aankondigt. Op zo’n manier dat het verhaal – al hoe triest ook – bijzonder humoristisch is. Maar de taal is wel heel veelzijdig en soms moeilijk. Door het rijke vocabulaire dat uitgebreid wordt uitgelegd is dit een boek op taalniveau A2.


Schrijfstijl:

Je moet ironie begrijpen om het verhaal op waarde te schatten. Lemony Snicket lardeert zijn boek ermee. Zie bijvoorbeeld de eerste twee alinea’s van het boek (hierboven).



^ Terug naar boven

Het boek - het verhaal

Actie:

‘The Carnivorous Carnival’ is een boek met veel spanning. Vrijwel elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger, en dat geldt ook voor elk deel van de serie (ophouden voordat je alle dertien delen hebt gelezen is dus ook geen optie …).


Tijd:

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Soms vertellen karakters iets over wat er vroeger gebeurd is. Dat geldt trouwens ook voor de schrijver, die het verhaal soms onderbreekt om te vertellen dat er al eerder iets vreselijks gebeurd is.


Plaats:

De jeugdroman speelt zich in een denkbeeldige wereld (die overigens veel op de Verenigde Staten lijkt). Dit negende deel speelt zich volledig af op en rond het terrein van het Caligari Carnival, ergens op het platteland.


Verhaallijn:

De verhaallijnen zijn simpel: het gaat er uiteindelijk om of de Baudelaire ‘siblings’ hun geluk (en misschien zelfs hun ouders) zullen vinden. Misschien is er rust te vinden bij de woonwagen op het terrein van het circus waar ze een tijdlang wonen bij de ‘freaks’ van de kermis. De Baudelaires houden hoop. Zij wel …


Verteller:

Er is een alwetende verteller. Mr. Snicket vertelt het verhaal, maar soms onderbreekt hij een avontuur om delen van zijn eigen – al even ellendige – levensverhaal te vertellen.
Elke lezer van niveau A 2c zal dit verhaal wel kunnen begrijpen. Waarderen is iets anders: dat hangt af van het gevoel voor humor (en/of het begrijpen van ironie) van de lezer.




^ Terug naar boven

Het boek - de karakters

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in The Carnivorous Carnival zijn:
De drie Baudelaire-kinderen:
• Violet Baudelaire (14): zij bedenkt altijd alle slimme plannen;
• Klaus Baudelaire (12): hij kan alles lezen en begrijpen;
• Sunny Baudelaire (1, ongeveer): zij kan alles bijten met haar vier tanden.
En een ander hoofdkarakter. De echte ‘bad guy’:
• Count Olaf: de slechterik van de verhalen. De rest van de wereld vertrouwt Count Olaf meestal meer dan de kinderen. Count Olaf weet zich altijd behoorlijk goed te vermommen (met name Mr. Poe herkent hem maar heel zelden).


Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in The Carnivorous Carnival zijn:
• Mr. Poe: een vriend van de familie Baudelaire. Hij heeft – na de dood van de ouders van de Baudelaires – de zorg over de drie kinderen;
• Esmé Squalor: de gemene vriendin van Count Olaf;
• De ‘hook-handed man’, de ‘bald man’, de ‘white-faced woman’: gemene vrienden van Count Olaf;
• Madame Lulu: een waarzegster bij het Caligari Carnival;
• Hugo, Colette en Kevin: drie ‘freaks’ bij het Caligari Carnival.
De verhoudingen liggen duidelijk. Wij weten als lezer wie te vertrouwen is en wie niet. Voor de bewoners van deze vreemde wereld is dat niet altijd even duidelijk.





^ Terug naar boven

Het boek - verder


Film:

Het boek is verfilmd als ‘Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events’. Daarin zijn verhalen uit meerdere boeken gecombineerd. De hoofdrol wordt gespeeld door Jim Carrey (als Count Olaf). Verder zijn er bijvoorbeeld rollen voor Meryl Streep, Jude Law en Billy Connolly.
Denk erom: de film gaat anders (echt: heel anders …) dan het boek (of de boeken).


Overig:

‘The Carnivorous Carnival’ (evenals elk ander deel uit ‘A Series of Unfortunate Events’) is afwijkend van alle andere boeken die je waarschijnlijk ooit gelezen hebt. Sommige lezers zullen het niks vinden (maar dat merk je al na 1 of 2 bladzijden), andere lezers zullen ervan smullen. Lemony Snicket heeft de gek met literatuur, met sprookjes, met volwassenen, met tijd en plaats.
O ja, en wat betreft happy endings …Je bent gewaarschuwd.



^ Terug naar boven

Auteur en Werken

Link naar pagina over auteur
-->Informatie over Lemony Snicket.

Auteur:

Werken:


^ Terug naar boven

Meer

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
The Slippery Slope (A Series of Unfortunate Events, Book X) van Lemony Snicket
Artemis Fowl and the Last Guardian (Artemis Fowl, Book VIII) van Eoin Colfer
The Last Battle (The Chronicles of Narnia, Book 7) van C.S. Lewis


Citaat:
There is another writer I know, who, like myself, is thought by a great deal of people to be dead. His name is William Shakespeare, and he has written four kinds of plays: comedies, romances, histories, and tragedies. Comedies, of course, are stories in which people tell jokes and trip over things, and romances are stories in which people fall in love and probably get married. Histories are retelling of things that actually happened, like my history of the Baudelaire orphans, and tragedies are stories that usually begin fairly happily and then steadily go downhill, until all of the characters are dead, wounded, or otherwise inconvenienced. (pp.233-234)

Vragen over het boek:

1. Hoe komen de Baudelaires op het kermisterrein terecht?
2. Wat is de ware identiteit van Madame Lulu?
3. Welke aanwijzingen krijgen de Baudelaires over V.F.D. en over hun ouders in dit deel?
4. Wat is de overeenkomst tussen het eerste en het laatste hoofdstuk van het boek?




^ Terug naar boven

Comments are closed.