Ellen Straker sat at the small kitchen table in the Airstream travel trailer, listening to the night wind, trying not to hear the strange scratching that came from the baby's bassinet.
Tall oaks, maples, and birches swayed in the dark grove where the trailer was parked. Leaves rustled like the starched, black skirts of witches. The wind swept down from the cloud-plated Pennsylvania sky, pushing the August darkness through the trees, gently rocking the trailer, groaning, murmuring, sighing, heavy with the scent of oncoming rain. It picked up the hurlyburly sounds of the nearby carnival, tore them apart as if they were fragments of a flimsy fabric, and drove the tattered threads of noise through the screen that covered the open window above the kitchen table.
In spite of the wind's incessant voice, Ellen could still hear the faint, unnerving noises that issued from the bassinet at the far end of the twenty-foot trailer. Scraping and scratching. Dry rasping. Brittle crackling. A papery whisper. The harder she strained to block out those sounds, the more clearly she could hear them.

© Headline Publishing Group, 1992

1955. Een jonge meid loopt weg van huis, ze heeft genoeg van de verstikkende sfeer bij haar streng-religieuze ouders. Als ze getrouwd is met een charmante kermisexploitant en een baby heeft gekregen, merkt ze dat ze in een ander, nog veel angstaanjagender wereld is terechtgekomen.
1980. Een wraakzuchtige kermisexploitant zoekt, samen met zijn mysterieuze hulpjes in het spookhuis op de kermis, naar de vrouw die hem zo veel verdriet heeft bezorgd. Hij wil via de (eventuele) kinderen van de vrouw wraak op haar nemen.
Amy, een leuke jonge meid, woont thuis bij haar vaak afwezige vader en haar super-religieuze moeder, samen met haar tienjarige, aardige broertje Joey. Na een traumatische ervaring hoopt ze samen met een vriendin en een paar vrienden eindelijk weer eens echt lol te kunnen maken. Op de kermis …
Haar broertje Joey besluit van huis weg te lopen. Misschien is het handig om eens rond te kijken op een plek waar niemand je kan vinden. Dus, op de kermis …
Op die kermis wacht een wraakzuchtige kermisexploitant op de kinderen van de vrouw die hij haat met heel zijn hart …

ERK Niveau:

B1

Schrijver:

Dean Koontz

Jaar van uitgave:

1980

Aantal pagina's:

313

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1955-1980

Plaats van handeling:

USA, enkele stadjes op het platteland

Bijzonderheden:

Een roman in 16 genummerde hoofdstukken en in 3 delen.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

De horrorroman ‘The Funhouse’ is een vroege roman van Dean Koontz. Het verhaal is rauw en schokkend. Het gaat over afwijkende menselijke wezens en over rücksichtsloze moordenaars. Maar het is ook een heel spannend verhaal …

WAT MOET JE WETEN?

‘The Funhouse’ is een verhaal gebaseerd op een filmscenario. Die film was niet echt een succes; de roman was dat wel. Het verhaal speelt zich af in een typisch Amerikaanse stadje ergens in The Midwest.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Funhouse’ zijn heel gemakkelijk te begrijpen. Een paar woorden zijn specialistisch – zoals het woord ‘marks’ voor mensen die geld in de kermis komen uitgeven en ‘carnies’ voor mensen die bij de kermis werken (‘kermisklanten’).
Mr. Koontz is niet altijd even netjes in zijn taalgebruik. Dat is vooral te merken wanneer hij gewelddadige scenes beschrijft of wanneer hij de hitsige Liz aan het woord laat.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn over het algemeen kort en er zijn veel dialogen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Funhouse’ is nooit moeilijk. Soms is de taal plat of zelfs schokkend.
Het verhaal is regelmatig ook zeer schokkend: we hebben in deze roman te maken met een tweetal volledig gestoorde types: mensen die zonder enige scrupules een moord plegen. Het verhaal is spannend tot de laatste bladzijde: dan pas weet je of de hoofdpersonen het er levend af zullen brengen.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Funhouse’ een boek met een literair niveau C 4b en een taal-(ERK-)niveau B1.

Schrijfstijl:

‘The Funhouse’ is heel spannend, maar ook heel confronterend geschreven: er is veel geweld en er vloeit heel veel bloed …

Actie:

De horrorroman ‘The Funhouse’ is een verhaal met zeer veel actie.

Tijd:

‘The Funhouse’ speelt zich af in het jaar 1980. Het verhaal duurt een paar dagen en het wordt chronologisch verteld. De proloog vertelt wat geleid heeft tot het drama uit 1980: deze proloog speelt in 1955.

Plaats:

De setting van ‘The Funhouse’ is een rondtrekkende kermis, een ‘carnival’. De kermisklanten, de ‘carnies’, hebben het over ‘marks’ wanneer ze de bezoekers bedoelen.
Het verhaal speelt in meerdere stadjes in verschillende staten van de USA: Illinois, Pennsylvania en Ohio.

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Funhouse’: zal het Conrad lukken om zich te wreken op degene die hij enorm haat?

Verteller:

De roman ‘The Funhouse’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Funhouse’ zijn:
• Amy Harper: een jonge meid. Ze heeft een paar vriendjes gehad; wanneer het verhaal begint maakt ze net haar verkering uit. Haar beste vriendin is Liz. De moeder van Amy is heel streng voor haar dochter;
• Joey Harper: het 10-jarige broertje van Amy. Hij is bang voor zijn moeder, hij heeft niet veel met zijn vader en hij adoreert zijn zus Amy;
• Ellen Harper (néé Giavenetto): de moeder van Amy en Joey. Een streng-religieuze vrouw die lang geleden een aantal traumatische ervaringen heeft gehad;
• Conrad Straker: de eigenaar van de ‘funhouse’ (een spookhuis) op de kermis. Hij wordt ‘barker’ genoemd omdat hij klanten op de kermis luidkeels aanroept om naar de funhouse’ te komen. Conrad was tweemaal getrouwd – zonder veel geluk, overigens. Conrad had een traumatische jeugd.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Funhouse’ zijn:
Inwoners van diverse stadjes, ‘marks’:
• Mr. Paul Harper: de echtgenoot van Ellen, vader van Amy en Joey, een hardwerkende advocaat;
• Jerry Galloway: het vriendje van Amy, een vrij harteloze knaap;
• Liz Duncan: de beste vriendin van Amy. Een nogal wilde meid;
• Buzz Klemmet: een vriendje van Amy;
• Richie Atterbury: de vriend van Liz;
• Chrissy Lampton en Bob Drew: twee jonge mensen die de kermis bezoeken;
• Janet Middlemeir: een veiligheidsbeambte, iemand die de kermissen controleert.
Kermisklanten, ‘carnies’:
• Ghost: een albino, een kermisklant, werknemer in the funhouse;
• Gunther: een zeer grote, monsterachtige kermisklant, werknemer in the funhouse;
• Elton: een kermisklant, werknemer in the funhouse;
• Madame Zena Penetsky: een waarzegster op de kermis (‘carnival fortune teller);
• Marco the Magnificent: een illusionist op de kermis.

Website:

https://www.deankoontz.com/book/the-funhouse/ 

Film:

‘The Funhouse’ is verfilmd. Maar dit is een filmversie die al bestond – als screen-play – voordat de roman uitkwam. Volgens Mr. Koontz is de film een slap aftreksel van het verhaal – hoewel het screen-play al veel eerder geschreven was. Dit komt volgens hem door de karakters die in de film veel minder goed zijn uitgewerkt.

Overig:

Dean  Koontz schreef ‘The Funhouse’ in 1980 naar aanleiding van een bestaand filmscript (een ‘screen-play’) van de scenarioschrijver Larry Block. Mr. Koontz deed dit onder het pseudoniem ‘Owen West’.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Dean Koontz.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Rosemary’s Baby van Ira Levin
• Something Wicked This Way Comes van Ray Bradbury
• Joyland van Stephen King

Citaat:

Conrad took up a position by the shuttered ticket booth. He turned away the marks when they asked if they could buy tickets. For the rest of the night, the funhouse would be open for only four very special people. (p.273)

Vragen over het boek:

1. Wat heeft gezorgd voor het religieuze fanatisme van Amy’s moeder?
2. Wie is die Gunther precies en wat heeft hij met Madame Zena te maken?
3. Wat kun je vertellen over het verleden van Conrad?
4. Waarom is ‘the funhouse’ een perfecte plek voor het plegen van een misdaad?