Tom:
Yes, I have tricks in my pocket, I have things up my sleeve. But I am the opposite of a stage magician. He gives you illusion that has the appearance of truth. I give you truth in the pleasant disguise of illusion.
To begin with, I turn back time. I reverse it to that quaint period, the thirties, when the huge middle class of America was matriculating in a school for the blind. Their eyes had failed them or they had failed their eyes, and so they were having their fingers pressed forcibly down on the fiery Braille alphabet of a dissolving economy.
In Spain there was revolution. Here there was only shouting and confusion.
In Spain there was Guernica. Here there were disturbances of labour, sometimes pretty violent, in otherwise peaceful cities such as Chicago, Cleveland, Saint Louis …
This is the social background of the play.
[Music]
The play is memory.
Being a memory play, it is dimly lighted, it is sentimental, it is not realistic.
In memory everything seems to happen to music. That explains the fiddle in the wings.
I am the narrator of the play, and also a character in it. The other characters are my mother Amanda, my sister Laura and a gentleman caller who appears in the final scenes.

© Penguin Random House Company / The Library of America, 2000

Amanda Wingfield woont samen met haar dochter Laura en haar zoon Tom. Pa Wingfield is al jaren geleden verdwenen, waarschijnlijk in de richting van Mexico. In het eenvoudige appartement waar moeder en haar volwassen kinderen wonen is het sappelen om te overleven. Tom werkt in een pakhuis, maar veel verdient hij daar niet. Hij heeft ook weinig belangstelling voor een aanvullende studie of voor het maken van promotie: het liefste schrijft hij gedichten in de baas zijn tijd.
Amanda heeft een verleden waar ze trots op is: ze was ooit een mooie jonge vrouw die veel gevraagd werd voor feesten en partijen in het zuiden van de USA. Na haar huwelijk kwam ze in dit armzalige huis in een steeg in de noordelijke stad Saint Louis terecht. Ze heeft haar hoop op geluk gevestigd op haar werkende zoon en op haar huwbare dochter. Misschien kan de dochter eens een goede baan krijgen als ze een studie voor een kantoorbaan volgt. Of anders zou ze met een goed verdienende man kunnen trouwen.
Als Laura weinig vorderingen lijkt te maken, vraagt moeder Amanda of Tom niet een leuke collega heeft. Die heeft Tom wel en hij vraagt zijn collega Jim om eens een zaterdagavond langs te komen.

ERK Niveau:

B2

Schrijver:

Tennessee Williams

Jaar van uitgave:

1944

Aantal pagina's:

85

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1930-1940

Plaats van handeling:

USA, een steeg in de stad Saint Louis (Missouri)

Bijzonderheden:

Een toneelstuk in 7 scenes.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘The Glass Menagerie’ is het eerste toneelstuk dat Tennessee Williams schreef. Het heeft alle elementen van zijn latere stukken: mensen proberen iets van hun leven te maken terwijl de relaties tussen hen en hun familie en vriendinnen moeizaam lijken te zijn.
Het toneelstuk geeft een helder beeld van de Amerikanen in het interbellum (de periode tussen de twee wereldoorlogen) die het niet al te breed hadden.

WAT MOET JE WETEN?

In het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ lijkt het alsof The American Dream voor veel mensen een utopie is: geluk en succes is voor veel Amerikanen onbereikbaar. Tennessee Williams had oog voor de gewone man (en vrouw): en dan met name voor die man (en die vrouw) die ten onder lijken te gaan aan het gebrek aan geld en succes.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Glass Menagerie’ zijn zeker niet moeilijk. De schrijver legt in het begin van zijn toneelstuk uit waar het zich afspeelt en hoe de regie en het decor vormgegeven moeten worden. Dat is eigenlijk het moeilijkste van het toneelstuk – het eigenlijke stuk is prima te lezen.

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Glass Menagerie’ is heel toegankelijk.
Het verhaal is eenvoudig en daardoor heel goed te volgen. Het gaat over het streven naar geluk (zowel materieel als in relaties). Dit is een verhaal over gewone Amerikanen. Meestal lezen en horen we over succesvolle mensen: from rags to riches, de krantenbezorger die miljonair wordt, de jongen uit een mobile home die een succesvolle rapper wordt, het meisje uit the ‘hood dat het schopt tot een glansrijke carrière in de filmwereld. Maar zoiets is uiteraard maar voor enkelen weggelegd: de Wingfields zijn de Amerikaanse Jan Modaal – en zelfs veel minder dan dat.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Glass Menagerie’ een boek met een literair niveau C 4c en een taal-(ERK-)niveau B2.

Schrijfstijl:

‘The Glass Menagerie’ is heel duidelijk geschreven: nergens zijn lange uitweidingen of filosofische bespiegelingen: uit de woorden van de vier karakters blijkt wat ze willen, wat hun dromen en teleurstellingen zijn en wat ze gaan doen.

Actie:

Het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ is een verhaal met weinig actie. Maar toch mis je dat nauwelijks in dit stuk: het verhaal speelt zich in een snel tempo af.

Tijd:

‘The Glass Menagerie’ speelt in de jaren 1930-1940. Het is de tijd van na de Spaanse Burgeroorlog: Tom heeft het over het bombardement op de Spaande stad Guernica. Mannen (en vrouwen) kunnen in de USA carrière maken – maar dan moeten ze wel bereid zijn goede opleidingen te volgen en heel hard te werken.
Het verhaal speelt zich af over een periode van een aantal dagen.

Plaats:

De setting van ‘The Glass Menagerie’ is een simpel appartement in een steeg in de Amerikaanse stad Saint Louis (Missouri).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Glass Menagerie’: zal het moeder Wingfield lukken om het geluk te vinden voor haar dochter en een glansrijke carrière voor haar zoon?

Verteller:

Het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ heeft een soort ik-verteller (vrij bijzonder in een toneelstuk): Tom Wingfield vertelt wat er is gebeurd en geeft tijdens het toneelstuk commentaar op wat er op dat moment gebeurt.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Glass Menagerie’ zijn:
• Amanda Wingfield: de moeder. Ze is vaak nogal zenuwachtig door wat er om haar heen gebeurt. Soms is ze nogal onhandig, ook in wat ze zegt. Haar man is jaren geleden verdwenen en ze woont samen met haar volwassen kinderen;
• Laura Wingfield: de 23-jarige dochter. Zij is enigszins gehandicapt, haar ene been is korter dan haar andere, waardoor ze zichzelf nogal geïsoleerd voelt (en het daardoor ook is);
• Tom Wingfield: de zoon. De verteller van het verhaal. Hij werkt in een pakhuis om wat geld te verdienen; het liefst zou hij dichter willen zijn.

Bijfiguren:

De bijfiguur in ‘The Glass Menagerie’ is:
• Jim O’Connor: een aardige en nette 23-jarige man.

Website:

http://debbiejlee.com/the_glass_menagerie.pdf 

Film:

Het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ is twee maal verfilmd: in 1950 (met Jane Wyman en Kirk Douglas) en in 1987 (met Joanne Woodward en John Malkovich. Verder is het uitgezonden als hoorspel en meerdere malen als TV-productie uitgevoerd.

Overig:

Het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ is een kort toneelstuk (van minder dan 90 pagina’s) met veel scenes (zeven).

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Tennessee Williams.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• Death of a Salesman van Arthur Miller
• Dinner at the Homesick Restaurant van Anne Tyler
• The Corrections van Jonathan Franzen

Citaat:

Jim: I’m not right sure what you’re talking about. What kind of glass is it?
Laura: Little articles of it, they’re ornaments mostly! Most of them are little animals made out of glass, the tiniest little animals in the world. Mother calls them a glass menagerie! Here’s an example of one, if you’d like to see it! This one is one of the oldest. It’s nearly thirteen. (pp.60-61)

Vragen over het boek:

1. Leg uit waarom het toneelstuk ‘The Glass Menagerie’ heet.
2. Waarom lukt het Laura niet om een succes van haar leven te maken?
3. Waarom is Jim O’Connor belangrijk voor de plot van het verhaal?
4. Wat vind je van het karakter Tom, dat niet alleen een speler in het stuk, maar tevens de verteller van het verhaal is?