Ich was in one sumere dale,
in one suþe diȝele hale,
iherde ich holde grete tale
an hule and one niȝtingale.
Þat plait was stif & starc & strong,
sum wile softe & lud among;
an aiþer aȝen oþer sval,
& let þat [vue]le mod ut al.
& eiþer seide of oþeres custe
þat alre-worste þat hi wuste:
& hure & hure of oþere[s] songe
hi holde plaiding suþe stronge.
Þe niȝtingale bigon þe speche,
in one hurne of one breche,
& sat up one vaire boȝe,
- þar were abute blosme inoȝe,-
in ore waste þicke hegge
imeind mid spire & grene segge.

© Penguin Random House Company / Penguin Classics, 1971

Een nachtegaal die op een sierlijke tak op een mooie boom zit beschimpt een uil die in een met klimop begroeide boom zit. De uil is lelijk, hij kan niet zingen; kortom, het is een minder wezen dan een nachtegaal. Maar wanneer de uil vertelt dat de zang van de nachtegaal ook alleen maar in de zomer te horen is en dat uilen heel nuttige dieren zijn, kantelt de discussie een beetje.
Teneinde hun debat met een winnaar te kunnen afsluiten, besluiten de beide vogels naar een rechter te vliegen: deze zal waarschijnlijk wel kunnen bepalen welke vogel het belangrijkste is.

ERK Niveau:

C2

Schrijver:

Anonymous

Jaar van uitgave:

1280

Aantal pagina's:

93

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1200-1300

Plaats van handeling:

GB, het platteland

Bijzonderheden:

Het gedicht bestaat uit 1794 dichtregels.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

‘The Owl and the Nightingale’ is een Middelengels gedicht. Er gebeurt eigenlijk niets in het gedicht; het is een debat over welke vogel nu het meest belangrijk is voor de mens en voor de natuur. De complexiteit van het Middelengels maakt het tot een tekst voor specialisten – (aanstaande) wetenschappers die het Middelengels beheersen.

WAT MOET JE WETEN?

Het gedicht ‘The Owl and the Nightingale’ is een tekst uit het einde van de dertiende eeuw. De dichtregels rijmen – het eindrijm werd in Groot-Brittannië populair vanuit Frankrijk. Vanaf dat moment (vanaf de elfde eeuw ongeveer) zou deze vorm van rijmen de populairste blijven tot ver in de twintigste eeuw.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Owl and the Nightingale’ zijn uitsluitend te begrijpen door kenners van het Middelengels.
Het verhaal is nogal theoretisch: er gebeurt niets. Het gedicht is eigenlijk een dispuut tussen twee verschillende karakters: een ‘mooie’, maar nutteloze vogel (de nachtegaal) en een ‘lelijke’, maar – voor de mens – nuttige vogel (de uil).
Het gedicht bestaat uit bijna 1800 dichtregels.

DE TAAL EN HET VERHAAL

Wat taal betreft is ‘The Owl and the Nightingale’ lastig te lezen.
Dat is het ‘verhaal’ eigenlijk ook. Het gaat vooral om voors en tegens: welke van de twee vogels is het belangrijkst, nuttigst voor mens en natuur?
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Owl and the Nightingale’ een boek met een literair niveau C 6e en een taal-(ERK-)niveau C2.

Schrijfstijl:

‘The Owl and the Nightingale’ is mooi geschreven: in strakke, rijmende dichtregels.

Actie:

Het gedicht ‘The Owl and the Nightingale’ is een verhaal met nauwelijks actie.

Tijd:

‘The Owl and the Nightingale’ speelt zich af ergens in de dertiende eeuw. Een jaartal wordt niet gegeven.

Plaats:

De setting van ‘The Owl and the Nightingale’ is het Britse platteland, waarschijnlijk ergens in het zuiden (het graafschap Dorset).

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Owl and the Nightingale’: welke van de twee vogels is het belangrijkst voor de natuur en voor de mens?

Verteller:

Het gedicht ‘The Owl and the Nightingale’ heeft een auctoriale verteller.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Owl and the Nightingale’ zijn:
• De nachtegaal (niʓtingale): een mooi uitziende en mooi zingende vogel. Behalve zijn zang heeft de nachtegaal echter weinig toe te voegen aan mens en natuur;
• De uil (hule): een niet al te fraaie vogel om te zien. De uil is onopvallend, maar hij weet zijn nut voor de mens heel goed duidelijk te maken (muizen vangen, bijvoorbeeld).

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguur in ‘The Owl and the Nightingale’ is:
• Nicholas of Guildford: een rechter die (afwijkend van zijn naam) in het dorp Portesham in het graafschap Dorset woont. Deze rechter komt niet echt in het gedicht voor, maar er wordt vaak naar hem verwezen als zijnde een wijze man wiens mening belangrijk is.

Website:

https://quod.lib.umich.edu/c/cme/OwlC/1:18?rgn=div1;view=fulltext

Film:

Het gedicht ‘The Owl and the Nightingale’ is niet verfilmd.

Overig:

‘The Owl and the Nightingale’ is een anoniem gedicht dat in een tweetal manuscripten bewaard is gebleven.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over Anonymous.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• St Erkenwald
• Cleanness
• Sir Gawain and the Green Knight

Citaat:

Ich wiſſe men myd myne ſonge.
Þat hi ne sunegi now iht longe.
Ich bidde heom þat heo iſwike.
Þat heom ſeolue ne be ſwike.
For betere iſ þat heo wepe here
Þan elleſ hwar beo deouele yuere.
[lines 927-932]

Vragen over het boek:

1. Geef drie redenen die de nachtegaal volgens hemzelf belangrijk maken voor mens en natuur.
2. Geef drie redenen die de uil volgens hemzelf belangrijk maken voor mens en natuur.
3. Waarom zouden de vogels met name Nicholas of Guildford willen raadplegen?
4. Hoe wordt het debat tussen de twee vogels afgesloten?