Behind the smokehouse that summer, Ringo and I had a living map. Although Vicksburg was just a handful of chips from the woodpile and the River a trench scraped into the packed earth with the point of a hoe, it (river, city, and terrain) lived, possessing even, in miniature that ponderable though passive recalcitrance of topography which outweighs artillery, against which the most brilliant of victories and the most tragic of defeats are but the loud noises of a moment. To Ringo and me it lived, if only because of the fact that the sunimpacted ground drank water faster than we could fetch it from the well, the very setting of the stage for conflict a prolonged and well-nigh hopeless ordeal in which we ran, panting and interminable, with the leaking bucket between wellhouse and battlefield, the two of us needing first to join forces and spend ourselves against a common enemy, time, before we could engender between us and hold intact the pattern of recapitulant mimic furious victory like a cloth, a shield between ourselves and reality, between us and fact and doom. This afternoon it seemed as if we would never get it filled, wet enough, since there had not even been dew in three weeks. But at last it was damp enough, damp-colored enough at least, and we could begin. We were just about to begin. Then suddenly Loosh was standing there, watching us. He was Joby's son and Ringo's uncle; he stood there (we did not know where he had come from; we had not seen him appear, emerge) in the fierce dull early afternoon sunlight, bareheaded, his head slanted a little, tilted a little yet firm and not askew, like a cannonball (which it resembled) bedded hurriedly and carelessly in concrete, his eyes a little red at the inner corners as Negroes' eyes get when they have been drinking, looking down at what Ringo and I called Vicksburg. Then I saw Philadelphy, his wife, over at the woodpile, stooped, with an armful of wood already gathered into the crook of her elbow, watching Loosh's back.
‘What's that?’ Loosh said.

© Penguin Random House Company / Vintage, 1990

Een oud, maar verarmd geslacht in het Zuiden van de USA krijgt te maken met de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865). De eigenaar van een grote plantage, John Sartoris, is kolonel in het leger van de Zuidelijken en hij trekt ten strijde tegen de Noordelijke ‘Yankees’. Het huis wordt dan bestierd door Granny, de oma van de 12-jarige Bayard Sartoris, en Louvinia, de zwarte bediende in de huishouding, de moeder van de 12-jarige Ringo.
Bayard en Ringo zijn elkaars beste vrienden. Dat Bayard de eigenaar van de baas is en Ringo de zoon van diens slaaf valt hen nauwelijks op. Zo slapen de jongens altijd bij elkaar op Bayards kamer – maar daar slaapt Ringo wel op een matje op de grond en Bayard slaapt in een bed.
Het leven lijkt zo zijn rustige gangetje te gaan. De oorlog – waarin de vaders van Bayard en Ringo militairen zijn – lijkt heel ver weg. Maar op een dag verandert dat: Colonel Sartoris komt moe en verslagen thuis en de Yankees staan met hun regiment aan de andere kant van de heuvels …
Vanaf dat moment brokkelt de Zuidelijke wereld die deze blanken en zwarten hun hele leven kenden in een rap tempo af: oude landadel bezondigt zich aan het stelen van ezels en paarden uit het leger van de noorderlingen, vrouwen nemen dienst in het leger van de zuidelijken, de slavernij wordt afgeschaft, duels worden uitgevochten en zwarte mensen lijken leidende functies te kunnen krijgen.

ERK Niveau:

C1

Schrijver:

William Faulkner

Jaar van uitgave:

1934

Aantal pagina's:

254

Tijd waarin het verhaal zich afspeelt:

1850-1990

Plaats van handeling:

USA, de staat Mississippi (Yoknapatawpha County)

Bijzonderheden:

Een roman in 7 getitelde hoofdstukken. De hoofdstukken zijn getiteld:
1. Ambuscade
2. Retreat
3. Raid
4. Riposte in Tertio
5. Vendée
6. Skirmish at Sartoris
7. An Odor of Verbena

In het Nederlands heet het boek ‘Onverslagen’.

IS HET BOEK VOOR JOU INTERESSANT?

Voor de liefhebbers van de boeken van William Faulkner is ‘The Unvanquished’ een aanrader. Het is opnieuw een verhaal over Faulkners denkbeeldige Yoknapatawpha County (het noorden van Mississippi) en de familie Sartoris.
Daarnaast is het een informatief – maar desalniettemin fictioneel – verhaal over de Amerikaanse Burgeroorlog. Maar dan bekeken vanuit het perspectief van de Zuiderlingen (‘the rebels’).

WAT MOET JE WETEN?

De roman ‘The Unvanquished’ gaat over een groep mensen die ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog in het Zuiden van de USA – in de staat Mississippi – woont. Die mensen zijn (in deze roman) in te delen in twee groepen: de niet al te rijke landadel (de familie Sartoris) en arme zwarten. Die zwarte mensen zijn officieel nog slaven, maar zij noch hun zwarte meesters zien dat zo. Hiermee maakt Faulkner duidelijk dat de zaak vaak veel complexer is dan vaak wordt gedacht: het was niet altijd zo dat de zwarten uitgebuit werden en zich uitgebuit voelden. Ook blanken moesten sappelen voor hun bestaan – zelfs de oude landadel – en ze werkten regelmatig zij aan zij met de zwarte Amerikanen in hun strijd om het bestaan.

DE TAAL

De woorden en de zinnen in ‘The Unvanquished’ zijn vaak moeilijk: Faulkner heeft de beschikking over een zeer gevarieerd vocabulaire – met soms heel ongebruikelijke woorden – en hij gebruikt die woorden in vaak lange, complexe zinnen. Je moet als lezer het Engels op een hoog niveau beheersen wil je deze roman op waarde kunnen schatten.
De alinea’s en de hoofdstukken zijn van een gemiddelde lengte. Er zijn veel dialogen – dialogen die vol slang staan. Daar komt bij dat Faulkner nooit een apostrof gebruikt: hij schrijft bijvoorbeeld ‘aint’ en ‘cant’. Bovendien laat hij veel sprekers – vooral de zwarte Amerikanen – regelmatig woorden verbasteren: ‘Yessum’ voor ‘Yes, Ma’am’ en ‘hit’ voor ‘it’. Ook is het voor moderne lezers schokkend dat Faulkner het consequent over ‘niggers’ heeft (ook wanneer deze zwarte Amerikanen het tegen elkaar hebben”: ‘Hush your mouth, nigger!’ zegt de zwarte bediende Philadelphy bijvoorbeeld tegen haar man Loosh, p.6).

DE TAAL EN HET VERHAAL

De taal van ‘The Unvanquished’ stelt hoge eisen aan de lezer. William Faulkner is ironisch, maar zijn ironie is soms lastig te begrijpen. Daarnaast gebruikt Faulkner veel tijdssprongen in dit verhaal – soms meerdere op één pagina.
Het verhaal is heel boeiend: een boerenfamilie – bestaande uit oude blanke landadel en zwarte slaven – wordt langzamerhand van huis en haard verdreven tijdens en na de Amerikaanse Burgeroorlog.
Op basis van deze eigenschappen is ‘The Unvanquished’ een boek met een literair niveau C 5e en een taal-(ERK-)niveau C1.

Schrijfstijl:

De roman ‘The Unvanquished’ is heel mooi geschreven. Als je de lastige taal begrijpt – vooral het begin is moeilijk – krijg je er veel voor terug als lezer. Je voelt mee met de landeigenaar-militair Colonel John Sartoris, zijn kordate schoonmoeder en zijn soms drieste en soms afwachtende zoon. Maar ook krijg je veel respect voor de zwarte arbeiders die het over het algemeen heel goed hebben bij hun blanke bazen, waardoor de mogelijke afschaffing van de slavernij voor sommige zwarten een vreemde utopie lijkt. Een utopie waarop vrijwel niemand zit te wachten – zeker de meerderheid van het zwarte huispersoneel van Colonel Sartoris niet.

Actie:

De roman ‘The Unvanquished’ is een verhaal met tamelijk veel actie. Het is een tijd van oorlog en de nasleep daarvan: de Amerikaanse burgeroorlog heeft een zeer grote invloed op het leven in het noorden van Mississippi. Eeuwenlang waren de blanke mensen hier de bazen en de zwarten de slaven. Nu, in de jaren ’60 en ’70 van de negentiende eeuw, wordt na afloop van de oorlog de slavernij afgeschaft en daarna zal de hegemonie van de oude landadel definitief ten einde zijn.

Tijd:

‘The Unvanquished’ speelt zich af in de jaren 1861-1875. Het is de periode tijdens en na de Amerikaanse Burgeroorlog, de oorlog tussen het Zuiden (The Confederates, ‘the rebels’) en het Noorden (The Federals, ‘the Yankees’).
Het verhaal speelt zich af over een periode van een twintigtal jaren en het wordt chronologisch verteld.

Plaats:

De setting van ‘The Unvanquished’ is het platteland in het noorden van de staat Mississippi. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af op het platteland in de buurt van de stad Ripley. (In de romans en verhalen van William Faulkner heet het district Yoknapatawpha County en de stad Ripley heet bij Faulkner Jefferson.)

Verhaallijn:

Er is één belangrijke verhaallijn in ‘The Unvanquished’: wat zal er gebeuren met de familie Sartoris en met hun huis en land?

Verteller:

De roman ‘The Unvanquished’ heeft een ik-verteller, wat soms zorgt voor een onbetrouwbaar perspectief. De verteller, Bayard Sartoris, geeft regelmatig gewag van zijn onwetendheid. Zo schijnt hij niet te beseffen hoe belangrijk (en dramatisch) de Amerikaanse Burgeroorlog voor zijn familie zal zijn, hoe je zwarte mensen eigenlijk zou moeten behandelen en hoe de Verenigde Staten eruitzien (zowel geografisch als politiek als demografisch).
Faulkner vertelt – via Bayard – het verhaal hortend en stotend, waardoor je soms niet in de gaten hebt waar je bent, zowel in tijd als in plaats. Dat maak het verhaal complex, maar des te verrassender.

Hoofdkarakters:

De hoofdkarakters in ‘The Unvanquished’ zijn:
• Bayard Sartoris: de verteller van het verhaal. Als de roman begint is hij de 12-jarige zoon van de kolonel, een (verarmde) landeigenaar en kolonel in het leger van de Zuidelijken. Hij is als jongen dapper en onverschrokken; maar hij heeft meestal niet door wat en politiek en sociaal met zijn omgeving aan de hand is. We volgen als lezer Bayard (en zijn familie en vrienden) meer dan twaalf jaar;
• Ringo (echte naam: Marengo): de 12-jarige zwarte vriend – maar ook bediende – van Bayard. Bayard en Ringo werden een paar maanden na elkaar geboren. Ze zijn vrijwel onafscheidelijk, ze werden gezoogd door dezelfde vrouw en ze slapen bij elkaar op de kamer (Ringo slaapt echter wel op een matje op de grond en Bayard in een bed);
• Colonel John Sartoris (‘Marse John’, ‘Father’): de vader van Bayard, een landeigenaar en een hoge militair van het leger van de Zuidelijken (The Confederates). Hij heeft veel land en veel personeel (slaven), maar hij heeft weinig geld;
• Granny (‘Miss’ Rosa Millard): de oma van Bayard. Zij woont op de boerderij en heeft de werkelijke leiding over de huishouding. Toen haar dochter stierf bij de geboorte van Bayard nam zij zijn opvoeding op zich;
• Cousin Drusilla Hawk: de nicht van Bayard Sartoris. Zij verloor haar verloofde tijdens het eerste jaar van de Burgeroorlog en sindsdien wil ze het liefst tegen de Yankees vechten, bij voorkeur samen met haar oom, Colonel John Sartoris. Drusilla is acht jaar ouder dan Bayard.

Bijfiguren:

De belangrijkste bijfiguren in ‘The Unvanquished’ zijn:
Andere bewoners van het landgoed ‘Sartoris’:
• Joby: de opa van Ringo, de vader van Loosh en Simon;
• Simon: de vader van Ringo. Hij ging samen met Colonel Sartoris het leger in en hij blijft daar lange tijd, ook wanneer de kolonel zo nu en dan naar huis terugkeert;
• Louvinia: de moeder van Ringo. Zij heeft een belangrijke rol bij de opvoeding van zowel Ringo als van Bayard – zo mag ze bijvoorbeeld Bayard slaan wanneer Granny dat toestaat;
• Loosh: de zoon van Joby en de broer van Simon. Hij zorgt onder andere voor de paarden. Hij heeft een eigen mening en hij hoopt op de afschaffing van de slavernij;
• Philadelphy: de echtgenote van Loosh. Zij is zeer gehoorzaam aan haar blanke bazen, maar nog meer aan haar man;
• Aunt Jenny: de zus van Colonel Sartoris die later op het landgoed komt wonen. Zij is afkomstig uit de staat Carolina.
Noordelijke (Federals, ‘Yankees’) militairen:
• Sergeant Harrison: een sergeant die het huis van Sartoris bezoekt;
• Colonel Nathaniel G. Dick: een kolonel die het bevel voert over een regiment soldaten uit Ohio.
Bewoners van de stad Jefferson:
• Mrs. Compson: een vriendin van Granny, een deftige dame uit de stad;
• ‘Uncle Buck’ (Amodeus) McCaslin: een plantage-eigenaar;
• ‘Uncle Buddy’ (Theophilus) McCaslin: de tweelingbroer van Buck, ook plantage-eigenaar. Het tweetal is vrijgezel en woont in een klein huis op hun landgoed; hun zwarte slaven wonen ’s nachts in het oude landhuis (maar wel achter slot en grendel – hoewel niemand ooit ontsnap-pen wil);
• Brother Fortinbride: de Methodistische (leken)predikant van de Episcopaalse kerk in Jefferson waar de familie Sartoris naar de kerk gaat. Fortinbride is geen afgestudeerde predikant; hij is een gewonde militair uit de oorlog die door Colonel Sartoris aan een baantje is geholpen;
• Mrs Martha Habersham: een dame uit Jefferson, een kennis van Granny;
• George Wyatt: een van de notabelen van Jefferson;
• Judge, ‘The Honorable’ Cassius Q. Benbow: een rechter, de belangrijkste zwarte inwoner van Jefferson;
• Mr Ben Redmond: een advocaat uit Jefferson. Hij financiert de aanleg van een spoorlijn, samen met Colonel Sartoris.
Anderen:
• Aunt Louisa Hawk: de tante van Bayard. Zij is de zus van ‘Miss’ Rosa Millard;
• Cousin Denny (Dennison) Hawk: de neef van Bayard Sartoris. Denny is een paar jaar jonger dan Bayard;
• Ab Snopes: een paarden- en ezelhandelaar. Hij verkoop regelmatig gestolen (en opnieuw gebrandmerkte) lastdieren;
• Grumby: een outlaw die paarden en ezels steelt en allerlei andere misdaden pleegt;
• Matt Bowden: een man uit Memphis die op zoek is naar Ab Snopes en Grumby;
• Professor Wilkins: de professor van de Universiteit van Oxford bij wie Bayard een aantal jaren in huis woont als hij studeert.

Website:

http://www.cliffsnotes.com/literature/u/the-unvanquished/about-the-unvanquished 

Film:

De roman ‘The Unvanquished’ is al in de jaren vijftig van de vorige eeuw verfilmd.

Overig:

De roman ‘The Unvanquished’ is een roman over Yoknapatawpha County, een denkbeeldig district in Noord-Mississippi. De belangrijkste plaats in de omgeving is de denkbeeldige stad Jefferson (waarschijnlijk de stad Ripley waar Faulkner een tijd woonde). Echt grote steden in de omgeving zijn er niet: voor vertier en het echte stadsleven reizen de inwoners van de streek Yoknapatawpha naar Memphis of naar Jackson.
Het verhaal gaat over de familie Sartoris, een geslacht dat gemodelleerd zou kunnen zijn naar de familie van William Faulkner: oude landadel, ruw volk met veel land, grote landhuizen, veel zwart personeel en weinig geld. Faulkner noemt de slaven in zijn boeken vaak ‘niggers’, maar zo noemen ze elkaar ook regelmatig. Hoewel hij – net als zijn blanke hoofdkarakters – heel negatief lijkt te spreken over de zwarte arbeiders, blijkt uit zijn werken altijd dat altijd aan de kant van de ‘have-nots’ (en dus vooral de zwarten) staat. Het dilemma hoe zwarte Amerikanen behandeld moeten worden door de oude landadel (zoals de familie Sartoris) is één van de thema’s in deze roman.

Link naar pagina over auteur

-->Informatie over William Faulkner.

Leessuggesties:

Als je dit een mooi boek vond, zou je ook kunnen lezen:
• The Red Badge of Courage van Stephen Crane
• Their Eyes Were Watching God van Zora Neale Hurston
• To Kill a Mockingbird van Harper Lee

Citaat:

Then one day Ringo slipped off and went to town and came back and he looked at me with his eyes rolling a little.
‘Do you know what I aint?’ he said.
‘What?’ I said.
‘I aint a nigger anymore. I done been abolished.’
Then I asked him what he was if he wasn’t a nigger anymore and he showed me what he had in his hand. It was a new scrip dollar; it was drawn on the United States Treasurer, Yoknapatawpha County, Mississippi, and signed, ‘Cassius Q. Benbow, Acting Marshal’, in a neat clerk’s hand, with a big sprawling X under it.
‘Cassius Q. Benbow?’ I said.
‘Co-rect,’ Ringo said. ‘Uncle Cash that druv the Benbow carriage twell he run off with the Yankees two years ago. He back now and he gonter be elected Marshal of Jefferson. That’s what Marse John and the others is so busy about.’
‘A nigger?’ I said. ‘A nigger?’
‘No,’ Ringo said. ‘There aint no more niggers in Jefferson nor nowhere else.’ (p.199)

Vragen over het boek:

Leg uit waar de volgende hoofdstukken/delen/verhalen van de roman ‘The Unvanquished’ over gaan:
1. ‘Ambuscade’
2. ‘Retreat’
3. ‘Riposte in Tertio’
4. ‘An Odor of Verbena’